Ζλάταν: «Μαλ... το Calciopoli»!

Ο Σουηδός άσος της Μίλαν, που αγωνιζόταν στη Γιουβέντους εκείνη την εποχή, κάνει αναφορά στο όλο θέμα και χαρακτηρίζει -με ακριβή μετάφραση- «μαλακίες» τα όσα πίστευαν και πιστεύουν κάποιοι για διαιτητική εύνοια της Μεγάλης Κυρίας, ενώ τονίζει και τον ρόλο που έπαιξαν τα ιταλικά ΜΜΕ το 2006.

«Είναι κανόνας πως όταν κάποιος κυριαρχεί, οι άλλοι προσπαθούν να τον τραβήξουν στον πάτο, στη λάσπη. Δεν μπορούσαν να μας αντιμετωπίσουν αλλιώς. Δεν μου προκαλούσαν έκπληξη οι κατηγορίες που ακούγονταν όταν ήμασταν κοντά στο Scudetto του 2006, το δεύτερο σερί. Το σκάνδαλο ξέσπασε εκείνη την περίοδο και καταλάβαμε αμέσως ότι η κατάσταση ήταν γκρίζα. Τα ΜΜΕ συμπεριφέρονταν λες και έχει γίνει παγκόσμιος πόλεμος! Ολα αυτά, όμως, ήταν μαλακίες και τίποτα άλλο! Σε εκείνη την ομάδα είχαμε δουλέψει σκληρά μέσα στο γήπεδο και δεν είχαμε καμία βοήθεια από τους διαιτητές. Επαναλαμβάνω ότι αυτά ήταν μαλακίες και τίποτα άλλο! Ημασταν απλά οι καλύτεροι. Δεν υπήρξα ποτέ φίλος των διαιτητών, κανείς από την ομάδα δεν ήταν. Εγώ είμαι ογκώδης. Αν κάποιος πέσει πάνω μου, θα μείνω εκεί. Αν πέσω εγώ πάνω σε κάποιον, ο άλλος θα... εκτοξευτεί. Είδα τον Λουτσιάνο Μότζι μπροστά μου να κλαίει όταν ξέσπασε το σκάνδαλο. Δεν είναι συμπεριφορά ενόχου αυτή. Η αλήθεια είναι, απλά, ότι ήμασταν οι καλύτεροι και ήθελαν να μας βυθίσουν, να μας καταστρέψουν», αναφέρει στην αυτοβιογραφία του -προδημοσίευση της οποίας κυκλοφόρησε ήδη στα ιταλικά ΜΜΕ- ο Ιμπραΐμοβιτς!

«Η πρώτη μου συνάντηση με τον Μότζι»...
Από εκεί και πέρα, ο Ιμπραΐμοβιτς περιγράφει στην αυτοβιογραφία του και την πρώτη του συνάντηση με τον Μότζι. «Ηταν καλοκαίρι του 2004 και ο μάνατζερ μου, Μίνο Ραϊόλα, είχε κλείσει ραντεβού με τον Μότζι στο αεροδρόμιο του Μονακό, όπου γινόταν και το Γκραν Πρι της Φόρμουλα 1. Ο Λουτσιάνο το είχε ζητήσει. Στο αεροδρόμιο επικρατούσε ένας πανικός, το ασανσέρ είχε χαλάσει και έπρεπε να ανέβουμε και να κατέβουμε κάποιες σκάλες για να πάμε στην αίθουσα VIP όπου ήταν ο Μότζι. Ο Ραϊόλα, μάνατζερ μου, δεν είναι αθλητικός τύπος. Είναι χοντρός. Φορούσε ένα... χαβανέζικο σορτς, ένα πουκάμισο, αθλητικά παπούτσια χωρίς κάλτσες και ήταν ιδρωμένος από πάνω μέχρι κάτω... Μπαίνουμε στην αίθουσα και βλέπουμε τον Λουτσιάνο κομψότατο. Με ένα ωραίο κοστούμι, να απολαμβάνει ένα πούρο. Μπορούσες αμέσως να καταλάβεις ότι είναι ένας άνθρωπος με δύναμη, εξουσία, πολύ ισχυρός. Πλησιάζουμε και ο Ραϊόλα του λέει: "Μα καλά, πώς μπορείτε ντυμένος στα μαύρα με τέτοια ζέστη;". Ο Μότζι τον κοίταξε απολύτως σοβαρός και του απάντησε: "Είσαι εδώ για να δίνεις συμβουλές για το στυλ ή για να κάνουμε τη δουλειά;". Από εκείνη τη στιγμή όλα πήραν το δρόμο τους και ήταν θέμα χρόνου η μεταγραφή μου από τον Αγιαξ στη Γιουβέντους»!