Everton 27: Vellios

Εγώ ήθελα να γνωρίσω μαζί σας τον Αποστόλη. Πώς μιλάει ένα παιδί που στα 19 του παίζει σε ένα πολύ καλό ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, είναι διεθνής και σκοράρει εντυπωσιακά παίζοντας αγγλικό ποδόσφαιρο με ελληνικά πόδια.

Τον παραδέχομαι γιατί είναι αυθεντικός, αυθόρμητος κι έχει αυτό το χάρισμα του ανθρώπου που μόλις τον γνωρίσεις νιώθεις πως τον ξέρεις χρόνια. Το «27» της Έβερτον στο μίλησε στο gazzetta.gr

-Στις μέρες μας έχει διαμορφωθεί μια εικόνα για τους νέους κι επιτυχημένους ποδοσφαιριστές, η οποία τους θέλει fashion icons, πλούσιους, καρδιοκατακτητές και με ξέφρενο παρασκήνιο στη ζωή τους. Ισχύει κατά τη γνώμη σου αυτό κι αν όχι, τι πραγματικά συμβαίνει με τα νέα παιδιά στο ποδόσφαιρο;

«Noμίζω πως αυτό είναι καθαρά στο χαρακτήρα του ανθρώπου, όμως πράγματι, υπάρχει στις μέρες μας και σε μεγάλο βαθμό στη χώρα μας! Επειδή βρίσκομαι στην Αγγλία , λόγω Εθνικής έρχομαι Ελλάδα και μπορώ να δω και να διακρίνω τις διαφορές αυτές. Εάν μπεις σε αυτό το δρόμο δεν υπάρχει γυρισμός».

-Πώς είναι να ζεις στην Αγγλία; Γνωρίζω ότι δεν έχει καλή κουζίνα. Μπορείς να μου περιγράψεις τη ζωή σου εκεί;

«Το ήθελα πολύ. Προσπάθησα στα 15 μου πάλι να φύγω από την Ελλάδα, αλλά δεν έγινε. Εδώ η ζωή είναι απλή, όμως από την πλευρά μου πολύ δημιουργική και ευχάριστη. Διπλές και τριπλές προπονήσεις που ανυπομονείς να ξεκινήσει η μέρα σου! Η κουζίνα προσπαθεί, όμως σαν το ελληνικό φαγητό δεν έχει. Τους φέρνω καμιά φορά τρίγωνα Πανοράματος και τσουρέκια και τρελαίνονται».

-Στα 19 σου κατάφερες ένα μεγάλο άλμα και βρέθηκες στo αγγλικό πρωτάθλημα. Είναι δύσκολο να το διαχειριστείς σαν κλίμα, σαν τεχνική ακόμα και σαν lifestyle ή πηρες το χρόνο σου και σταδιακά μπαίνεις σε αυτόν τον τρόπο ζωής;

«Ένας μήνας ήταν αρκετός για να καταλάβω τι πρέπει να κάνω και πώς να φερθώ. Δεν δυσκολεύτηκα γιατί ταιριάζει στον χαρακτήρα μου αυτή η νοοτροπία … Με βοηθάνε πολύ οι φίλοι μου στην ομάδα και έξω οι υπόλοιποι Έλληνες φίλοι μου».

-Τι σου λείπει περισσότερο απο την Ελλάδα και τι σου αρέσει περισσότερο στην Αγγλία;

«Η οικογένειά μου κάθε μήνα με επισκέπτεται για λίγες ημέρες. Μου λείπουν τα φιλαράκια μου (Μ. Mesiaris και Χ. Panilas) και η Αριστοτέλους!!! Στην Αγγλία μού αρέσει που όλα δουλεύουν ρολόι και επίσης ο καιρός! Μου αρέσει ο χειμώνας, τον θεωρώ ιδανικό για ποδοσφαιρική δραστηριότητα».

-Τα κλισέ λένε πως οι Βρετανίδες δεν είναι πολύ όμορφες και πως οι Άγγλοι είναι λιγότερο αρρενωποί απο τους μεσογειακούς λαούς. Εσύ τι έχεις να πεις;

«Σαν τις Ελληνίδες δεν θα βρεις πουθενά! Από Ε' Δημοτικού ταξιδεύω, ειλικρινά μπορείς να δεις πολύ όμορφο κόσμο, όμως οι Ελληνίδες κερδίζουν στις λεπτομέρειες! Ίσως αυτό να είναι και θέμα νοοτροπίας».

-Περίγραψέ μου ένα ποδοσφαιρικό όνειρο που έχεις και ίσως το έχεις δει και στον ύπνο σου, το οποίο να θέλεις να γίνει πραγματικότητα.

«Όνειρό μου μικρός ήταν να παίξω στην Εθνική ομάδα, στο Euro ή στο Mundial. Nα βλέπω έξω στις κερκίδες μπλε κόσμο να φωνάζει για την πρόκριση κι αυτόν τον τρελό οπαδό με την ντουντούκα! (γέλια)… Επίσης ένας μεγάλος μου πόθος είναι να ακούσω ζωντανά το τραγούδι του Champions League!»

-Πώς διασκεδάζεις τον ελεύθερο χρόνο σου; Υπάρχει κάποια καινούρια συνήθεια ψυχαγωγίας που απέκτησες στην Αγγλία ή μήπως μαθαίνεις τους συμπαίκτες σου τάβλι; ;-)

«Είχα τον Σωτήρη Κυργιάκο, όμως έφυγε και μου άφησε μια πολύ καλή ελληνική παρέα! Παίζουμε pro ατελείωτα (τους κάνω δωρεάν μαθήματα)… Τάβλι ξέρουν εδώ, αλλά δεν είναι όμως αρκετό για να κερδίσεις Έλληνα. Εδώ παίζουν βελάκια και παίζω αρκετά, μαθαίνω καθημερινά».

-Ποιον αριθμό φοράς στη φανέλα σου στην Έβερτον; Σημαίνει κάτι ιδιαίτερο για σένα ή είναι απλώς ένας αριθμός;

«Εδώ τους αριθμούς τούς δίνει ο προπονητής! Δεν μπορείς να επιλέξεις. Όμως το 27 που φοράω, αν το σκεφτείς 2+7= 9!»

-Αν σε ρωτούσα ποιο είναι το ωραιότερο πράγμα που άφησες στην Ελλάδα και ποιο το χειρότερο, τι θα απαντούσες;

«Το ωραιότερο είναι η ελληνική διασκέδαση. Χειρότερο δεν υπάρχει, απλά εγώ έφυγα για κάτι παραπάνω, για κάτι καλύτερο».

-Kάνε μια ευχή.

«Το μόνο που μπορώ να ευχηθώ είναι υγεία, γιατί μόνο όταν πάθεις κάτι, καταλαβαίνεις πραγματικά τι σημαίνει αυτή η ευχή».