Ο Ροναλντίνιο, ο Αυτιάς κι εγώ!

To ξέρω ότι δεν θα με πιστέψετε, αλλά είναι αλήθεια.
Αλήθεια!!! Μην υπερβάλλω… Το είδα αλήθεια στο όνειρό μου.
Προσπαθήστε να μη γελάσετε (εις βάρος μου), αλλά σήμερα το πρωί ξύπνησα καταϊδρωμένος, καθώς ονειρεύτηκα ότι έπαιρνα συνέντευξη από τον Ροναλντίνιο.
Άμα διαβάζεις πολύ Τσάκα τα παθαίνεις αυτά…
Λοιπόν ειλικρινά, το είδα το όνειρο. Μόνο που εγώ μετά ξύπνησα. Η είδηση είναι να μην ξυπνήσει από το όνειρο ο κ. Τσάκας.
Ο Ρόνι λοιπόν καθόταν απέναντί μου με ένα μικρόφωνο ανάμεσά μας, σε ένα τραπεζάκι καλυμμένο με τσόχα.
Το μικρόφωνο απλώς επιβεβαιώνει ότι ήμασταν σε στούντιο (καθώς η τσόχα είναι ηχομονωτική), αλλιώς θα μπορούσαμε να παίζαμε και μπόμπες τρίφυλλες. (Εκ του «τριφύλλι» κι όχι του «τρίφυλλου»)
Ας ελπίσουμε ότι το όνειρο είναι προφητικό (προφήτης δεν είναι ο κ. Τσάκας;)… Παρεμπιπτόντως αναρωτιέμαι, όταν κουβεντιάζει με τον πρίγκιπα, αν φοράει κελεμπία. Μη μου πείτε ότι δεν ανυπομονείτε να δείτε τον κ. Τσάκα με κελεμπία! Αυτό να δω και τι στον κόσμο. Έστω τον Καραγκούνη με κελεμπία, έστω… Επίσης αναρωτιέμαι αν κυκλοφορούν πράσινες κελεμπίες. Τέσπα… Αυτά είναι απορίες που έρχονται λόγω του όνειρου. Πράσινες κελεμπίες, πράσινα πρωταθλήματα… Ευτυχώς δεν έχω απορίες για πράσινα άλογα.
Καθόμασταν λοιπόν με τον Ρόνι και τα λέγαμε στα αγγλικά.
Όχι, δεν νομίζω ότι ο Ροναλντίνιο μιλάει αγγλικά, αλλά τέτοιες τεχνικές δυσκολίες λύνονται με μαγικό τρόπο στα όνειρα. Το ευχάριστο είναι ότι Φερέιρα μιλά φυσικά πορτογαλέζικα.
Τα λέγαμε λοιπόν, όταν ξαφνικά ο Ροναλντίνιο με ρώτησε ποιος ήταν ο κύριος με την άσπρη τούφα στο διπλανό στούντιο, που επίσης έκανε εκπομπή.
Γυρισα και κοίταξα ποιον εννοούσε…
-Α, είναι ο Γιώργος Αυτιάς!
ΟΝΕΙΡΟ ΗΤΑΝ ΣΑΣ ΛΕΩΩΩ, μην τα παίρνετε τοις μετρητοίς.
-Γκιούργκοους Αφτιάshhhhhh; (όπως λέει και ο Θεοφιλόπουλος: Ρουμπέρτο Κάρλουshhh!)
-Εγκζάκτλι! (exactly!)
-Δεν συνεχίζω τη συνέντευξη αν δεν έρθει και ο Γκιούργκοους, έθεσε όρο ο Ροναλντίνιο.
-Μα δεν ξέρει αθλητικά… έκανα μια προσπάθεια να γλιτώσω το πικρό ποτήρι.
-Γιατί; Μήπως ξέρεις εσύ; μου απάντησε με ηρεμία ο Ρόνι τραβώντας μια καλή τζούρα από το πούρο του (φυσικά κάπνιζε πούρο).
Ανένδοτος ο σταρ.
Τι να κάνω; Εδώ παιζόταν η καριέρα μου… Αφήστε που σκεφτόμουν την πλάκα που θα μου έκανε ο Βασιλαράς, αν δεν μπορούσα να ολοκληρώσω τη συνέντευξη.
Έριξα λοιπόν τα μούτρα μου και πήγα στο διπλανό στούντιο. Έβαλα το αγαπημένο του τσιφτετέλι και τραβήχτηκα.
-Ρε συ Γιώργο, μήπως θα μπορούσες να έρθεις να βοηθήσεις λιγάκι στη συνέντευξη με τον Ροναλντίνιο;
-Τον ποιον;
-Τον Ροναλντίνιο…
-Δεν τον ξέρω. Ποιος είναι;
-Αυτός με τα αυτιά! Του τον έδειξα.
-Έχει πρόβλημα με τη σύνταξή του στο ΙΚΑ;
-Εμ, δεν νομίζω… (ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι ο Ροναλντίνιο δεν ήταν στο ΙΚΑ. Εεεε, έχουν και τα όνειρα τα όριά τους. Για τη συνταξη κράτησα βέβαια μερικές επιφυλάξεις…)
-Δυστυχώς δεν μπορώ, μου είπε ο Αυτιάς. Πες στον αυτιά αποκλείεται, γιατί είμαι έτοιμος να βγάλω σε ζωντανή σύνδεση τον (Παναγιώτη) Ψωμιάδη…
Σήκωσα τα χέρια ψηλά. Υπάρχουν μερικά πράγματα που δεν μπορείς να τα ξεπεράσεις.
Επέστρεψα στο στουντιο.
-Δεν μπορεί να έρθει ο Αυτιάς, γιατί έχει να μιλήσει ζωντανά με τον Ψωμιάδη.
Με το που άκουσε «Ψωμιάδη» ο Ροναλντίνιο του πέσανε τ’ αυτιά. Έσβησε νευρικά το πούρο..
-Μάκους; (Μάκης;)
Μισή ντροπή δική μου, μισή ντροπή δική του.
-Υes!
-Θέλω ένα αυτόγραφο.
-Από τον Μάκη;
-Νο, Νο, Νο, από τον Αυτιά…
Πουτάνα κοινωνία… Του το υποσχέθηκα.
Κάνω fade out το τσιφτετέλι και ξεκινάω με την πρώτη ερώτηση που είχε σχέση με τον Κακά (θα τον φέρουμε κι αυτόν, δεν το ξέρετε; Ααααα, δεν τον ερμηνεύετε καλά τον κ. Τσάκα). Εκείνη ακριβώς τη στιγμή με ξύπνησε ο Παπαθεοδώρου, που θέλει post αύριο μετά το ντέρμπι.

(Κάπως έτσι χάνονται τα αποκλειστικά ρε γαμώτο!)