Το σερί, το ντέρμπι και ο Ρίκκα

Ως χρυσή ευκαιρία για την ομάδα (και προσωπικά συμφωνώ απόλυτα) χαρακτήρισε τα ματς που έρχονται ο Νίκος Κωστένογλου, προκειμένου να συγκεντρωθεί το μάξιμουμ των βαθμών αφού υπάρχουν τρία ακόμη εντός έδρας αναμετρήσεις και μόλις μία μακριά από το ΟΑΚΑ, στο Αγρίνιο με τον Παναιτωλικό.

Η αλήθεια είναι πως σε ό,τι αφορά το ποδοσφαιρικό τμήμα, οι αγώνες που έρχονται συνιστούν τεράστια ευκαιρία για να εξελιχθεί (όσο δύναται να συμβεί αυτό) η ομάδα, να βελτιωθεί και να αποκτήσει σταθερότητα στην απόδοσή της και κυρίως να αυξήσει τα καλά σημεία στο παιχνίδι της.

Δεν χρειάζεται να σημειώσουμε πολλά για τον αγώνα του ΟΑΚΑ με τον Αστέρα Τρίπολης και τη νίκη με σκορ 2-0. Θαρρώ πως όλοι συμφωνούμε ότι η ΑΕΚ ξεκίνησε καλά το ματς σημειώνοντας ένα γρήγορο γκολ και από εκεί κι έπειτα εξαφανίστηκε από τον αγωνιστικό χώρο στο πρώτο 45λεπτο. Κάτι που πρέπει να προκαλέσει ερωτηματικά στον Νίκο Κωστένογλου και στο τεχνικό τιμ, μια και δεν δικαιολογείται τέτοια πτώση στην απόδοση της ομάδας ενώ επιτεύχθηκε νωρίς το γκολ. Αντίθετα σε τέτοια ματς υποτίθεται πως ένα γρήγορο τέρμα υποχρεώνει την αντίπαλη –θεωρητικά μικρομεσαία– ομάδα να βγει από την άμυνά της και να ψάξει (κάτι που έκαναν οι Αρκάδες ευτυχώς για την ΑΕΚ χωρίς επιτυχία) το γκολ, με αποτέλεσμα να δημιουργήσει κενούς χώρους για να εκμεταλλευτεί η ομάδα που έχει σκοράρει πρώτη.

Στο δεύτερο ημίχρονο η εικόνα της Ένωσης άλλαξε και σ' αυτό είχε τεράστια συμμετοχή ο προπονητής της ομάδας. Ο Νίκος Κωστένογλου πήρε το ρίσκο να προχωρήσει σε δύο αλλαγές στην ανάπαυλα βάζοντας τους Ρίκκα και Γεωργέα. Με την κίνησή του αυτή και αλλάζοντας το σύστημα σε 4-2-3-1 η Ένωση πίεσε πιο ψηλά τον αντίπαλό της, ανέλαβε τα ηνία του αγώνα, έκλεισε τους χώρους από τον άξονα προς την εστία του Αραμπατζή και κατάφερε να βγάλει φάσεις και να απειλήσει. Επιπρόσθετα κάτι που οφείλουμε να αναγνωρίσουμε και να σημειώσουμε είναι πως είδαμε και δυο τρεις αυτοματισμούς από την ΑΕΚ, κάτι που επιβεβαίωσε στο τέλος του αγώνα και ο αντίπαλος προπονητής Σάκης Τσιώλης.

Προσωπικά κρίνω ως απόλυτα θετική (με ένα-δυο λαθάκια δικαιολογημένα λόγω της απουσίας του) την επανεμφάνιση του Αντώνη Ρίκκα. Είναι πολύ σημαντικό για τον ίδιο τον ποδοσφαιριστή ότι τον πιστεύει ο προπονητής του, τον στηρίζουν όλοι οι συμπαίκτες του και ταυτόχρονα είναι εξίσου σημαντικό για την ομάδα να βρει τον ρυθμό του ο Έλληνας μέσος και να αποδειχθεί καλή επιλογή στο «κιτρινόμαυρο» ρόστερ.

Την Τετάρτη η ΑΕΚ υποδέχεται στο ΟΑΚΑ τον Λεβαδειακό και οφείλει να συνεχίσει τη συγκομιδή βαθμών, μα κυρίως να βελτιώνει το παιχνίδι της με σκοπό να εξελίσσεται αγωνιστικά.
Εννοείται πως δεν γίνεται να μην αναφερθώ (και) στο ντέρμπι το οποίο παρακολούθησα από το 30ό λεπτό της αναμέτρησης στο «Γ. Καραϊσκάκης» μέχρι το τέλος. Επιμένω να λέω (γιατί δεν θέλω να παραμυθιάζω τον εαυτό μου και κανέναν άλλον) πως η Ένωση δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι έχει τη δυνατότητα να κάνει πρωταθλητισμό. Ωστόσο, είναι απόλυτα σημαντικό να εκμεταλλεύεται τις όποιες γκέλες των αντιπάλων της και να παραμένει απλά κοντά στις πρώτες θέσεις. Προφανώς και η ισοπαλία στο Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός ικανοποιεί τους ΑΕΚτσήδες.

Νομίζω (κατά την προσωπική και ταπεινή μου άποψη) πως ο Ολυμπιακός άξιζε τη νίκη στο ματς με τους «πράσινους». Η ομάδα του Ερνέστο Βαλβέρδε ήταν πολύ καλύτερη στο διάστημα που παρακολούθησα τον αγώνα, αλλά ο Μιραλάς ήταν ο μοιραίος για τους «ερυθρόλευκους» στο ανεπανάληπτο τετ α τετ που έχασε. Γενικά περίμενα τον Παναθηναϊκό καλύτερο και ειδικά έπειτα από το γκολ που σημείωσε πρώτος. Αντίθετα οι Πειραιώτες αντέδρασαν εύκολα και... έπνιξαν τον αντίπαλό τους μετά το τέρμα που δέχτηκαν και θα μπορούσαν να σημειώσουν περισσότερα τέρματα. Μπορεί η ομάδα του Ζεσουάλδο Φερέιρα να ήταν κακή στο ντέρμπι, να άξιζε να χάσει, αλλά στο τέλος είναι η μεγάλη κερδισμένη από το συγκεκριμένο ματς.