Η επικίνδυνη προπαγάνδα του Ολυμπιακού

Η προπαγάνδα του Ολυμπιακού την προηγούμενη εβδομάδα (ως… προεόρτια στο δρόμο προς το ντέρμπι) για τη… μη κλήση του Νίκου Σπυρόπουλου και την… καταπόνηση των παικτών του Ολυμπιακού στην Εθνική ομάδα έγραψε τη δική της αστεία ιστορία. Τελικά τι συνέβη; Στο φιλικό με τη Ρουμανία από τον Ολυμπιακό έπαιξε μόνο ο Αβραάμ για 45 λεπτά στο β' ημίχρονο και από τον Παναθηναϊκό για 90 λεπτά ο Καπίνο που επέστρεψε με ενοχλήσεις στους κοιλιακούς και ο Καραγκούνης ο οποίος αποχώρησε λόγω ενοχλήσεων μέσα σε πέντε λεπτά στο ντέρμπι. Λοιδορήθηκε τότε ο Ολυμπιακός από πάρα πολλούς, αλλά μυαλό δεν έβαλε. «Ξαναχτύπησε» χθες με ακόμη πιο αστεία «γραμμή» για έναν ρέφερι που τα έκανε σαλάτα στο Ηράκλειο. Και, ω του θαύματος, το «ποίημα» αποτυπώθηκε σήμερα και στα τρία κόκκινα πρωτοσέλιδα! Όχι ως απλό «χτύπημα» στην πρώτη σελίδα, αλλά ως βασικό θέμα!

Ο Γόντικας, λοιπόν, ο Τσάκας, η… Arboris Capital, ο Βασίλης Κωνσταντίνου, ο Μίμης Δομάζος και δεν ξέρω γω ποιος άλλος κάνουν τα κουμάντα τους! Ναι φίλοι παναθηναϊκοί, πιστέψτε το. Σταματήστε πια να βρίζετε για τη διοικητική «ανυπαρξία» όπως λέτε. Γιατί ο Παναθηναϊκός μπορεί όχι μόνο να κινεί τα νήματα για να παίρνει ευνοϊκές διαιτησίες στα δικά του παιχνίδια (όπως με τον Ατρόμητο επί παραδείγματι στο β' ημίχρονο, όταν ο άψογος στο ντέρμπι Γιάχος σφύριζε με μπλε γυαλιά), αλλά είναι τόσο ισχυρός που μπορεί να κάνει παιχνίδι έναντι του Βαγγέλη Μαρινάκη και του Ολυμπιακού ακόμα και σε ματς άλλων ομάδων! Είναι δε, τόσο ανασφαλής, που επειδή φοβάται παιχνίδια με ομάδες επιπέδου ΟΦΗ και ειδικά στο ΟΑΚΑ (γιατί έχει βάλει πάμπερς μετά το 2-2 στο «Γ. Καραϊσκάκης», όταν ο Κοστάντζο θυμήθηκε τα παιδικά χρόνια που έπαιζε «τα μήλα» και ο πρωταθλητής έκανε οικονομία δυνάμεων μετά το 2-0 ενόψει Ντόρτμουντ) ήθελε πάση θυσία να μην παίξουν την προσεχή Κυριακή ο Ταυλαρίδης και ειδικά ο Βαγγέλης Μάντζιος. Ναι, φίλοι Ολυμπιακοί, εσείς οι 25.000 που καθημερινά αγοράζετε «οπαδική» εφημερίδα και εσείς οι αμέτρητοι που δεν αγοράζετε, πιστέψτε το: Panathinaikos is back και εκτός αγωνιστικών χώρων! Τρέμετεεεεεεε!

Πάμε να το δούμε λίγο πιο σοβαρά; Ο Ολυμπακός «μοίρασε» χθες δύο «γραμμές». Από την αρχή της ημέρας και ειδικά στις «ουδέτερες» εφημερίδες το «22-6» στις τελικές προσπάθειες (ύστερα από χρόνια πολλά θα ρωτά ένας φίλος του Ολυμπιακού κάποιον άλλο «πόσο είχε έρθει ρε συ το ντέρμπι το ‘11 που είχε ξ…θεί εκείνος ο Καπίνο που είχε τότε ο βάζελος;» και θα σου απαντά «22-6 φίλε, α είχε καρφώσει ένα και ο Τζιμπούρ που τους είχε πελάτες, από τον βάζελο δεν θυμάμαι ποιος το είχε βάλει». Αυτό, όμως, είναι τουλάχιστον θεμιτό. Βασίζεται σε μια πραγματικότητα. Απολύτως λογικό μετά το 1-1 να «επενδύσει» επικοινωνιακά ο Ολυμπιακός στην εικόνα της «καλύτερης ομάδας», η οποία τεκμηριώνεται αριθμητικά (και) με τον αριθμό των τελικών προσπαθειών στο παιχνίδι. Μετά, όμως, το βράδυ, μοίρασε και δεύτερη «γραμμή» για τις αποβολές του Ταυλαρίδη και του Μάντζιου.

Μοίρασε γραμμή για τη διαιτησία ενός ρέφερι, ο οποίος έχει αδικήσει πρωτίστως και κυρίως τον Άρη διότι δεν έχει αποβάλει νωρίτερα τον Ταυλαρίδη και έχει βγάλει κόκκινη εντελώς αδικαιολόγητα στον Ούμπιντες και στο τέλος τα κάνει γης μαδιάμ με το πέναλτι που δεν καταλογίζει υπέρ των Κρητικών και το οποίο προκαλεί τη δικαιολογημένη κίτρινη λόγω διαμαρτυρίας στον Βαγγέλη Μάντζιο πριν από τη δεύτερη κίτρινη (υπερβολική) για «θέατρο».

Τι φανερώνουν αυτές οι (άστοχες, αλλά και σοβαρότατες!) επιλογές των Ερυθρόλευκων στο επικοινωνιακό πεδίο; Ανασφάλεια και φόβο. Τι εξυπηρετούν; Τρία πράγματα. Πρώτον: από το πολύ το λέγε-λέγε να δημιουργηθεί η αίσθηση στην κοινή γνώμη ότι (για πολλοστή φορά) κάποιος άλλος φταίει που το πρωτάθλημα δεν έχει «καθαρίσει» μετά τον κύκλο των ντέρμπι στον πρώτο (!) γύρο, όπως περίμεναν οι άνθρωποί του από την αρχή της σεζόν. Δεύτερον: να επηρεαστεί όσο το δυνατόν περισσότερο ο Βασσάρας (γιατί άραγε;) και οποιονδήποτε «ευκολόπιστο» φίλο του πρωταθλητή. Τρίτον: να σταλεί παντού το μήνυμα, δηλαδή στον μικρόκοσμο των διαιτητών, ότι όλοι «παρακολουθούνται». Ότι ο κατακόκκινος Big Brother είναι εδώ, ενωμένος, δυνατός! Μια περήφανη επίδειξη δύναμης μέσω των εφημερίδων για το ποιος είναι ο αληθινά δυνατός. Με στόχο να σκεφτεί ο κάθε διαιτητής: «κοίτα ρε συ, αυτός έκανε τρία πρωτοσέλιδα για τον… ΟΦΗ και τις δίκαιες αποβολές των Ταυλαρίδη, Μάντζιου, σκέψου τι θα γράφουν, τι πόλεμο έχω να φάω αν τους αδικήσω, έστω και κατά λάθος». Αυτό είναι και το πιο σημαντικό, διότι δεν χρειάζεται κάποιος να πει κάτι. Διαχέεται. «Περνάει», κυκλοφορεί, «μοιράζεται». Προφανώς, κάποιοι αντιλήφθηκαν ότι στην πιάτσα των ρέφερι έχει αρχίσει να εδραιώνεται το «50-50» που θέλει και επιδιώκει ο Βασσάρας…

Γνώμη μου ήταν και παραμένει τούτη: Δεν είναι ηλίθιος ο οπαδός του Ολυμπιακού. Ούτε αυτός που διαβάζει αθλητικό Τύπο και αθλητικού περιεχομένου ιστοσελίδες ούτε εκείνος ο οποίος είναι πιο αποστασιοποιημένος. Ξέρει τα καλά και τα στραβά της ομάδας του, την αγαπά, την πιστεύει ακόμη περισσότερο μετά το ντέρμπι, αλλά δεν μασάει ταραμά. Προφανώς εκεί στην πλατεία Αλεξάνδρας έχουν κοντή μνήμη. Έχουν λησμονήσει ότι μετά τα περυσινά αίσχη άλλοι έβαλαν σε μια άκρη τα διαρκείας τους, άλλοι αποφάσισαν ότι δεν θα ξαναπατήσουν στο «Γ. Καραϊσκάκης» (το οποίο πλέον γεμίζει σπάνια λόγω και της κρίσης), άλλοι αποφάσισαν να πηγαίνουν μόνο στα ματς του Τσάμπιονς Λιγκ. Μα δεν είναι εκείνος ο «στόχος».

Στόχος είναι η καλλιέργεια του περίφημου «κλίματος». Παρότι είναι τόσο αυταπόδεικτη η ελαφρότατη ισχύς των επιχειρημάτων, που δεν χρειάζεται καν να «απαντήσει» ο Παναθηναϊκός, (όχι επισήμως, ούτε καν με «διαρροή», όπως κάνουν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ με SMS στα κινητά των πολιτικών συντακτών).

Συμπέρασμα: ο Ολυμπιακός μπορεί με αυτή τη στρατηγική να υποτιμά τη νοημοσύνη του μέσου φίλαθλου, να μικραίνει ο ίδιος, μα μπρος στα κάλλη τι ’ναι ο πόνος. Μπρος στην κούπα τον Μάη που… θα ’ναι ωραία, τι είναι όλα αυτά; Τίποτα. Μικρά-μικρά που θα ξεχαστούν αν σηκωθεί το 2ο (restart στο μέτρημα μετά τον Κόκκαλη, με Μαρινάκη). Κρίμα, μόνο αυτό. Κρίμα, μόλις μία ημέρα μετά από ένα «κανονικό» ντέρμπι, με «κανονική» διαιτησία και «κανονική» συμπεριφορά οπαδών συγκριτικά με άλλες εποχές… Και, ταυτόχρονα, ένα μεγάλο μάθημα για όσους (και δημοσιογράφους) θεώρησαν μετά το ντέρμπι ότι άλλαξαν πάρα πολλά στο λιμάνι συγκριτικά με πέρυσι. Ελάχιστα άλλαξαν. Τα «απαραίτητα», μόνο και μόνο για το «φαίνεσθαι». Το «είναι» δεν αλλάζει. «Πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι», έτσι λέει ο λαός.