Nτέρμπι ήταν και πάει...

Ναι, φαντάζομαι πως από τον τίτλο κιόλας καθίστανται φανερές οι διαθέσεις μου: έγινε άλλωστε πολλή κουβέντα για το (τεχνικό, τακτικό, αγωνιστικό) επίπεδο του αγώνα κι ακόμη περισσότερη για την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, σε συνδυασμό κιόλας με τα (μη) διατρέξαντα στο ποδοσφαιρικό ντέρμπι που προηγήθηκε...

Το χθεσινό μπασκετικό ντέρμπι μπορεί να μη διεκδικεί δάφνες για την ποιότητά του και να έγινε η πασαρέλα για (39 καταμετρημένα) λάθη, αλλά ουδέν κακόν αμιγές καλού. Υπήρξαν στιγμές που το ενδιαφέρον κορυφώθηκε, όπως επίσης και εικόνες οι οποίες μαρτυρούν κάποιες διαφορετικές προσεγγίσεις των προπονητών ή και συμπεριφορές των παικτών, οι οποίες βεβαίως θα κριθούν εν καιρώ τω δέοντι...

Ανατρέχοντας λοιπόν σε αυτό το σαραντάλεπτο σταχυολογώ κάποιες από αυτές τις εικόνες, εκ των οποίων άλλες είναι τόσο συνηθισμένες, ώστε να θεωρούνται σήμα κατατεθέν των ομάδων κι άλλες βάζουν ορισμένα καινούργια δεδομένα και τα αντίστοιχα ζητούμενα, πάνω στο τραπέζι...

1. Ο Παναθηναϊκός επενδύει διαχρονικά σε μια βασική συνθήκη: την αξιοποίηση των δικών του προσόντων και την εκμετάλλευση των αδυναμιών του αντιπάλου του. Η διαδικασία «διαβάζω-σημαδεύω-κτυπώ» είναι εκ των ων ουκ άνευ και διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη του χθεσινού αγώνα. Με βάση το σχέδιο του Ομπράντοβιτς, αλλά και το ένστικτο των παικτών στο γήπεδο, ο Γιασικεβίτσιους, επί παραδείγματι, δεν άφησε να περάσουν ανεκμετάλλευτες οι ευκαιρίες που είχε να εκτελέσει (και να ευστοχήσει) στο pick 'n' roll και μάλιστα σε φάσεις στις οποίες παραμένει εξπέρ: στο σουτ μετά από ντρίμπλα.

2. Η αντιμετώπιση του παραδοσιακού pick 'n' roll του Παναθηναϊκού έχει αναχθεί σε ένα διαχρονικό debate των προπονητών που τον αντιμετωπίζουν. Πέρυσι ο Ίβκοβιτς επέλεξε να επιχειρεί να αναχαιτίζει αυτό το επιθετικό παιχνίδι του Παναθηναϊκού χωρίς περιστροφές και hedge out, αλλά κρατώντας τον ψηλό μέσα, με τη λογική να αποτρέψει τα split και τις πάσες για ελεύθερο σουτ από την αδύνατη πλευρά. Παρεμπιπτόντως αυτή η τακτική (με τον Νεστέροβιτς) υπήρξε σημείο αναφοράς στην περυσινή νίκη του στο ΟΑΚΑ και μάλιστα προκάλεσε πολλές συζητήσεις. Χθες ο Ντούντα χρησιμοποίησε και τις δύο λογικές: όταν έπαιζαν μαζί ο Χάινς και ο Πρίντεζης έπαιξε με αλλαγές και τότε ο Παναθηναϊκός έδωσε έμφαση στο inside game, ενώ όταν έπαιζε ο Παπαδόπουλος και έμενε μέσα, έδρασε ο Γιασικεβίτσιους. Ούτως ή άλλως η στρατηγική απέναντι στα pick 'n' roll σηκώνει μεγάλη κουβέντα, η οποία θα συνεχιστεί...

3. Πριν από τέσσερα χρόνια, πάλι στο ΟΑΚΑ, ο Γκέρσον έβαλε τον Βασιλόπουλο (αντί οποιουδήποτε γκαρντ) να μαρκάρει τον Διαμαντίδη και χθες ο Ντούντα επέλεξε τον Παπανικολάου αντί του Κατσίβελη, με προφανή στόχο να εμποδίσει τα ποσταρίσματα του αρχηγού του Παναθηναϊκού και να μην αφήσει εκτεθειμένη την άμυνά του πάνω στις αλλαγές. Πάνω στις αλλαγές ο Χάινς έπεφτε πάνω στον Διαμαντίδη και ο Παπανικολάου τα κατάφερε με τον (άποντο και εμφανώς εκτός πνεύματος αγώνα) Μπατίστ, αλλά αυτή η τακτική δεν απέδωσε όταν ο Παναθηναϊκός έβαλε την μπάλα μέσα στη ρακέτα και έπαιξε με αιχμή του δόρατος τον Βουγιούκα, ο οποίος ενέγραψε στη στατιστική του 10 κερδισμένα φάουλ!

4. Βαδίζοντας στην πεπατημένη προηγούμενων αγώνων, ο Ομπράντοβιτς χρησιμοποίησε και χθες άμυνα ζώνης, με την οποία (άφησε ή εν πάση περιπτώσει) ρισκάρισε τα μακρινά σουτ του Ολυμπιακού. Αυτή η (θεωρούμενη ως... τζογαδόρικη, αλλά συνηθισμένη) λογική δικαιώθηκε εκ του αποτελέσματος και δεν εννοώ τη νίκη, αλλά το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός σούταρε 3 στα 21 τρίποντα και χαράμισε πολλές επιθέσεις.

5. Ανάλογη αμυντική τακτική ακολούθησε και ο Ίβκοβιτς, μάλιστα η ζώνη 2-3 με προσαρμογή επέτρεψε στον Ολυμπιακό να κρύψει τις αδυναμίες του στο ένας εναντίον ενός και να ροκανίσει τη διαφορά.

6. Από πέρυσι και πολύ περισσότερο εφέτος, που ο Ολυμπιακός παρουσιάζει έλλειμμα εμπειρίας και προσωπικοτήτων, ο Ζοτς εδράζει την αμυντική λογική του στον... αφανισμό του Σπανούλη. Δεδομένου ότι ο Μπίλης είναι μακράν ο καλύτερος δημιουργός και συνάμα σκόρερ της ομάδας του, ο Παναθηναϊκός προσπαθεί παντοιοτρόπως να τον καταπονήσει και να τον βγάλει εκτός ρυθμού. Αυτό τεκμηριώνεται τόσο από τα περυσινά ματς, όσο και από το χθεσινό στο οποίο, ο V-Span έκανε επτά σουτ, εκ των οποίων το ένα (το λεγόμενο «της απελπισίας») στο φινάλε του πρώτου ημιχρόνου. Αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος (ενόψει των μελλοντικών αγώνων), για τον οποίο γίνεται κουβέντα για την απόκτηση ακόμη ενός γκαρντ από τον Ολυμπιακό, ώστε ο λεγάμενος να απορροφήσει κάποιους από τους κραδασμούς που δέχεται ο Σπανούλης.

7. Ο πολυσήμαντος ρόλος που παίζει ο Διαμαντίδης είναι αναμφισβήτητος και πέρα από κάθε συζήτηση. Ανεξαρτήτως των στατιστικών στοιχείων, ο Μήτσος είναι καταλύτης τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση. Χθες για παράδειγμα, ήταν εκείνος που έδωσε στον Παναθηναϊκό τον αέρα της νίκης και τα... αποθέματα για να αντέξει στο «come back» και στο σερί 11-2 του Ολυμπιακού: πρώτα με το κλέψιμο στον Πελεκάνο και την πάσα αιφνιδιασμού στον Καλάθη και στο καπάκι με μια «αλά Ρόντο» (Σέλτικς) φάση στην οποία έκανε προσποίηση με το δεξί χέρι, πιβοτάρισε και εκτέλεσε με το αριστερό.

8. Σε κάθε ματς και ειδικότερα σε αυτά που (υποτίθεται ότι ή όντως) κρίνονται στις λεπτομέρειες, παίζουν σημαντικό ρόλο οι κατοχές της μπάλας. Ως απόρροια των 22 λαθών του και των 11 επιθετικών ριμπάουντ του Ολυμπιακού, ο Παναθηναϊκός βρέθηκε να έχει επτά (κατοχές, άρα και) τελικές προσπάθειες λιγότερες. Το στοιχείο αυτό θα μπορούσε να ευνοήσει τον Ολυμπιακό, ο οποίος όμως χαντακώθηκε από την απελπιστική αστοχία του στα σουτ από τα 6,75.

9. Παρεμπιπτόντως η στατιστική παρουσιάζει κι άλλο ένα ενδιαφέρον στοιχείο, αποδεικτικό και αυτό της συμπεριφοράς των δύο ομάδων: από τα 22 λάθη του Παναθηναϊκού, ο Ολυμπιακός αποκόμισε μόνο 6 κλεψίματα (άρα και ισάριθμες δυνατότητες άμεσης επίθεσης), ενώ από τα 17 λάθη του Ολυμπιακού, ο Παναθηναϊκός είχε 12 κλεψίματα...

10. Ο Ολυμπιακός εξακολουθεί να αντιμετωπίζει πρόβλημα σταθερότητας και αξιοπιστίας στο περιφερειακό σουτ και ειδικότερα στο σκοράρισμα από τη θέση 3": χθες τέσσερις παίκτες που πέρασαν από αυτήν (Κέσελ, Παπανικολάου, Γκετσεβίτσιους, Πελεκάνος, έπαιξαν συνολικά 64 λεπτά, στο οποία σημείωσαν 4 πόντους με 2/12 σουτ!

11. Πέραν του γεγονότος ότι με το ρεπρίζ των τελευταίων τεσσάρων λεπτών, (ο Παναθηναϊκός κέρδισε, ενώ) ο Ολυμπιακός έσωσε την παρτίδα, για τους κυπελλούχους Ελλάδος ο χθεσινός αγώνας ενίσχυσε ακόμη περισσότερο τα καλά νέα από τη... Σύρο. Με το πολύ πρόωρο παράσημο του «πιο βελτιωμένου παίκτη της σεζόν μέχρι τώρα» ο Γιώργος Πρίντεζης παίζει σταθερά σε υψηλό επίπεδο, προκαλεί (με την ενέργεια, την εκρηκτικότητα και την ταχύτητά του) προβλήματα στα αντίπαλα τριαροτεσσάρια και εάν βελτιώσει περισσότερο την επίδοσή του στο σουτ, τότε χαρά στον Ίβκοβιτς και στον... Ζούρο!

ΥΓ. Στην περίπτωση του Γιώργου πάντως υπάρχει παρασκήνιο που εξηγεί την ικανότητά του να παίζει εξίσου καλά και να τελειώνει τις φάσεις και με τα δύο χέρια. Ο Συριανός φόργουορντ έγινε αμφιδέξιος (όπως έλεγαν και οι αρχαίοι Ελληνες) ή αμφίχειρας (σύμφωνα με έναν νεότερο όρο), κατά λάθος ή μάλλον από ατύχημα: από μικρός ήταν δεξιόχειρας, αλλά έσπασε το χέρι του και μέχρι να το νιώσει καλά, έπαιζε με το αριστερό. Ύστερα (λέει ο αστικός μύθος ότι) έσπασε και το αριστερό και άρχισε πάλι να παίζει περισσότερο με το δεξί!