Σημεία κι (ασ)τέρατα!

Τρώει αγελαδίτσα, λέει τους διοικούντες τον Παναθηναϊκό «γαϊδούρια», ο πρίγκιπας που ερχόταν με γκαμήλα φαίνεται πως δεν έρχεται ούτε με χελώνα κι όμως, με τόσα ...ζωντανά, ο Παναθηναϊκός παραμένει ζωντανός! Για πόσο ακόμα δεν ξέρω, αλλά για την ώρα οι παίκτες δεν ασχολούνται με τον ζωολογικό κήπο της διοίκησης, παρά μόνο με το πρωτάθλημα...

Για να αφήσουμε τον Βλάση και να πάμε στα αγωνιστικά, λοιπόν, όσοι το καλοκαίρι -με όσα συνέβησαν και όσα προηγήθηκαν στα διοικητικά σε συνδυασμό με την «αφαίμαξη» του ρόστερ- θα πόνταραν λεφτά πως ο Παναθηναϊκός τον Δεκέμβρη θα ήταν πρώτος στη βαθμολογία και θα παρουσίαζε τόσο σφιχτή εικόνα που να δικαιολογεί απόλυτα αυτή την πρωτιά, να περάσει μια βόλτα από εδώ να μου πει ποια νούμερα να παίξω στο τζόκερ για να κονομήσω και να αποσυρθώ στο χωριό μου.

Ο ορισμός του απρόσμενου είναι ο φετινός Παναθηναϊκός. Ειδικά μετά τους ευρωπαϊκούς αποκλεισμούς το καλοκαίρι, το ξεπούλημα Σισέ και την αποχώρηση Ζιλμπέρτο, αλλά και -κυρίως- τη διοικητική ανυπαρξία. Κι όμως, με ελλείψεις στο ρόστερ, χαμηλό μπάτζετ κι ακόμα χαμηλότερες προσδοκίες, ο Ζεσουάλδο έχει καταφέρει να παρουσιάσει μια καλή -καλύτερη από την περσινή, ίσως καλύτερη κι από εκείνη του προ διετίας νταμπλ- ομάδα, η οποία μπαίνει στο γήπεδο και παίζει μπάλα. Μπάλα, για όσους οπαδούς του ίδιου του Παναθηναϊκού το είχαν ξεχάσει, δεν λέγεται μόνο το αντικείμενο, το τόπι, αλλά και ο σωστός τρόπος που παίζεται...

Παίζει μπαλίτσα, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός, κερδίζει τα ματς που πρέπει, παίρνει αποτελέσματα, οδηγεί την κούρσα και αγχώνει τον βασικό του αντίπαλο, τον Ολυμπιακό, που με δύο ματς την εβδομάδα μετράει διαρκώς απώλειες. Πρώτα άρχισε να χάνει παίκτες, τώρα χάνει και βαθμούς, μαζί με τους παίκτες, που πέφτουν κάτω σαν τα κοτόπουλα από την κούραση.

Ούτε να σύρουν τα πόδια τους δεν μπορούσαν στην Τρίπολη. Λες κι άφησαν όλες τους τις δυνάμεις στη Μασσαλία. Άλλη ομάδα. Εκτός κι αν ο Αστέρας είναι καλύτερη ομάδα από τη Μαρσέιγ, κάτι που δεν είναι και εντελώς απίθανο εδώ που τα λέμε...

Έσκασε ο Ολυμπιακός. Έπαιξε δύο πολύ δυνατά ματς μέσα σε πέντε μέρες (Παναθηναϊκό, Μαρσέιγ), οι παίκτες του τα έδωσαν όλα, ουσιαστικές λύσεις από τον πάγκο φαίνεται πως δεν υπάρχουν για να φρεσκαριστεί η ομάδα (ειδικά στα χαφ, με τόσες απώλειες) και το αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν το ...σοκ της Τρίπολης. Αέρα το πήρε το ματς ο Αστέρας και τώρα ο Μέρμηγκας πρέπει να αποδείξει ότι το «πλήρες ρόστερ» του καλοκαιριού δεν ήταν όνειρο θερινής νυκτός.

Α, πρέπει να πάει και σ΄ ένα επιπλάδικο, να διαλέξει μια καλή καρέκλα. Ό,τι πρέπει θα είναι η καρέκλα για τερματοφύλακας, γιατί με τόσες φάβες από Κοστάντσο και Μέγερη, οι οπαδοί του Ολυμπιακού πριν αρχίσουν τα ματς θα παραγγέλνουν κι έναν κατρούτσο κρασί, έχοντας εξασφαλίσει τον κρασομεζέ!

Η ΑΕΚ, από την άλλη, πάει από το «Παναγία βόηθα» στο «Δόξα τω Θεώ» και τούμπαλιν. Απλά πράγματα. Τον έχει εξοντώσει τον Θεό ο Πάτερ με τα σταυροκοπήματα. Προσεύχεται στα δύσκολα, προσεύχεται και στα εύκολα, οπότε ο Μεγαλοδύναμος, που είναι και μιας ηλικίας, αποφάσισε να κάνει επιλογή για να μην ξοδεύει όλες τις (μεγαλο)δυνάμεις του στα κουτουρού. Τον βοηθάει στα εύκολα και βλέπει άλλο κανάλι στα δύσκολα, για να μην μπαίνει σε πειρασμό να βοηθήσει και σε αυτά τον εκπρόσωπό του επί γης. Έτσι, η ΑΕΚ κερδίζει τα θεωρητικά εύκολα ματς και δεν κερδίζει τα πιο δύσκολα. Απλό δεν είναι;

Όσο απλό το να σκεφτεί κανείς πως η ποιότητά της φτάνει ακριβώς μέχρι εκεί. Να κερδίζει πιο αδύναμους ή άπειρους αντιπάλους και να ζορίζεται εκεί που χρειάζονται υπερβάσεις. Εκεί που χρειάζεται να σηκώσουν μεγαλύτερο βάρος τα ξεζουμισμένα κορμιά του Μολοσσού, του Λύμπε, του Καφέ ή να δείξουν χαρακτήρα παίκτες που ακόμα δεν έχουν πείσει ότι μπορούν να αντέξουν το βάρος της φανέλας. Η οποία φανέλα, τελικά, μπορεί κάποια ματς να τα πάρει κι από μόνη της. Αρκεί να μην έχει αλλάξει κανάλι στον Παράδεισο ο γιος του αφεντικού, για να δει στον Τζίμι Όλιβερ τι θα μαγειρέψει στον φετινό μυστικό δείπνο...

Όσο για τον ΠΑΟΚ; Δεν θα πρέπει να αποτελεί αντικείμενο σχολιασμού, αλλά ...αποκρυπτογράφησης. Ούτε επίτηδες δεν θα την μπέρδευε έτσι την ομάδα του ο Μπόλονι. Εκτός κι αν όντως την μπέρδεψε επίτηδες. Όχι φυσικά για να μπερδέψει τον αντίπαλο ή πιθανή απόπειρα κατασκοπείας από την Τότεναμ, αλλά για να ανακατέψει ακόμα περισσότερο τον ίδιο τον ΠΑΟΚ, τόσο που να προκαλεί ζαλάδα στον ίδιο, τη διοίκηση και τους οπαδούς του. Έμεινε εκτός την τελευταία στιγμή ο Παύλος ο Γροθίας, τραυματίστηκε στο ημίχρονο ο Βιεϊρίνια και επειδή «έχασε» έναν χαφ και έναν εξτρέμ, ο Μπόλονι είπε να αλλάξει θέσεις σε όλη την ομάδα. Αυτός ο Φωτάκης όλες τις θέσεις έπαιξε. Του άλλαξε τα φώτα του Φωτάκη και πάλι καλά που δεν είχε δικαίωμα για 4η αλλαγή, γιατί θα έβγαζε τον Χαλκιά και θα έβαζε τον Φωτάκη τερματζή ο Ρουμάνος, ο οποίος στο μεταξύ τον είχε περάσει από αμυντικό χαφ, επιτελικό, από επιτελικό χαφ δεξί κι από δεξί χαφ δεξί μπακ.

Στο μεταξύ, ο Κοντρέρας βαφτίστηκε στα γεράματα αμυντικός χαφ (αντί του Γροθία), ο Μπαλάφας έπαιξε σέντερ μπακ (αντί του Κοντρέρας), ο Κλάους πέρασε 70 λεπτά ως δεξί εξτρέμ και επιτελικός χαφ μέχρι να πατήσει περιοχή και να τον καταλάβει η αντίπαλη άμυνα, ο Ίβιτς βρέθηκε στην πτέρυγα για πρώτη φορά στην καριέρα του (προφανώς για να εκμεταλλευτεί την ...ταχύτητά του - λίγο μεγαλύτερη από νεκροπομπή) κι ο Γεωργιάδης στην απέναντι πτέρυγα, για να ψάχνει ποδάρι να οπλίσει. Όλα αυτά σε ένα ματς πρωταθλήματος και όχι προετοιμασίας...

Τώρα, στο Λονδίνο μπορεί να βάλει φουνταριστό τον Κρέσιτς, που είναι ξανθός και αψηλός και θα ταιριάζει στο κλίμα, σαν Σκοτσέζος σέντερ φορ. Καλή ιδέα είναι, αν αναλογιστεί κανείς πως η αγγλική πρωτεύουσα έχει μπόλικα αεροδρόμια και από εκεί ξεκινούν εκατοντάδες πτήσεις για όλα τα μέρη του πλανήτη! Ενώ από το «Μακεδονία», όσο να΄ ναι θα περιοριστεί στις επιλογές...

Μέχρι να βρουν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού τρόπο για να πετάξουν ...ψητή αγελαδίτσα στον Βλάση, εγώ, ο Μίλτος, νά ΄μαι καλά...