Να γίνει ομάδα… επιτέλους!

Όσο προχώρησε ο ΑΡΗΣ μετά τη νίκη στην Κρήτη και σε μία δύσκολη έδρα (22 μήνες είχε να χάσει εκεί ο ΟΦΗ αν δεν κάνω λάθος), άλλο τόσο και περισσότερο οπισθοχώρησε με την ήττα στη Νέα Σμύρνη.

Πραγματικά μερικές φορές όσο και να την ξέρεις αυτή την ομάδα βγάζει στο γήπεδο τελείως διαφορετική εικόνα από αυτή που περιμένεις.

Έγραψα για το ματς στην Κρήτη: «Ύστερα από πολύ καιρό ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε σε εκτός έδρας παιχνίδι έτσι όπως πρέπει. Και δεν αναφέρομαι τόσο στην εμφάνιση και την απόδοση της ομάδας.

Σαφέστατα και σε αυτό το κομμάτι υπήρχε βελτίωση. Κυρίως στην αμυντική λειτουργία και στις αντιδράσεις στα στημένα (αποτελεί την κύρια πηγή… γκολ για τον ΟΦΗ), στην κυκλοφορία της μπάλας, στην κατοχή της μπάλας (μέχρι χθες μόνο με τον ΠΑΟΚ ο ΑΡΗΣ είχε μεγαλύτερο ποσοστό κατοχής της μπάλας), στη δημιουργία ευκαιριών στα αντίπαλα καρέ με ορθολογικό τρόπο ανάπτυξης, στις αλληλοκαλύψεις».

Ε, στη Νέα Σμύρνη έγινε ακριβώς το αντίθετο. Ούτε κατοχή της μπάλας (με εξαίρεση τα διαστήματα 15-30 και 70-90), ούτε σωστές αντιδράσεις στην άμυνα (είναι αστεία και τα δυο γκολ που δέχεται η ομάδα με τον Πανιώνιο να παίζει κάθετα και από τον άξονα!!!), ούτε πολλές ευκαιρίες, ούτε ορθολογικός τρόπος ανάπτυξης (με εξαίρεση το δεκάλεπτο 70-80 πριν τραυματιστεί ο Κατίδης και μείνει στην ουσία με 10 η ομάδα), ούτε αλληλοκαλύψεις.

Ο ΑΡΗΣ δεν ήταν ομάδα στη Νέα Σμύρνη. Θύμισε το ματς στο ΟΑΚΑ, απλά η κατώτερη δυναμικότητα του Πανιώνιου τον κράτησε ως το τέλος μέσα στο παιχνίδι μετά το πολύ δύσκολο και όμορφο σε εκτέλεση γκολ του Τσέζαρεκ.

Ο ΑΡΗΣ δεν είναι ομάδα σχεδόν σε κανένα παιχνίδι από το ξεκίνημα της χρονιάς. Παίκτες που αποβάλλονται χωρίς λόγο, παίκτες που μαλώνουν μεταξύ τους, παίκτες που βρίζονται μεταξύ τους, πρόβλημα στην πειθαρχία, πρόβλημα στη νοοτροπία.

Όταν αυτό το πρόβλημα δεν το λύνει κανείς από τους προπονητές που έχουν έρθει στην ομάδα πρέπει να επέμβει η διοίκηση. Φυσικά πρέπει πρώτα να περιμένει τον Πρόμπιερζ και να του δώσει πίστωση χρόνου. Στο κομμάτι της νοοτροπίας και της πειθαρχίας χρειάζεται τον χρόνο του ο Πολωνός όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά γιατί πλέον είδε με τα μάτια του και άκουσε με τα αυτιά του.

Πλέον η μπάλα βρίσκεται στα χέρια του και το είπε σήμερα και στην εκπομπή του SUPER-3 στον ΑΡΗΣ ΦΜ: « Χρειάζομαι μία μικρή πίστωση χρόνου, αλλά πλέον ξέρω το τι συμβαίνει». Ο Πολωνός είπε και κάτι άλλο: «Αυτό που ζητάω είναι απλό για τους ποδοσφαιριστές. Θέλω συνεχή προσπάθεια και πάθος στο παιχνίδι και τις προπονήσεις. Όποιος τα έχει θα παίζει, οι υπόλοιποι όχι».

Προφανώς για αυτό είδαμε τον Γιαννιώτα, τον Κατίδη (μεγάλη ατυχία), τον Τριανταφυλλάκο (προσπάθησε, αλλά δεν την άρπαξε την ευκαιρία), για αυτό ο Οικονομόπουλος ήταν στην αποστολή.

Κυρίως όμως για αυτό ΔΕΝ θα δούμε την Κυριακή αυτούς που ΔΕΝ πράττουν τα αυτονόητα για τον Πολωνό τεχνικό και τον κόσμο της ομάδας. Και για να γίνει ο ΑΡΗΣ επιτέλους ΟΜΑΔΑ κάποιοι πρέπει να βρεθούν στηυν κερκίδα. Ποιοι; Ο Πρόμπιερζ είναι ο πλέον αρμόδιος, να κάνει επιτέλους τον ΑΡΗ πραγματική ομάδα ποδοσφαίρου.

Υ.Γ.1 Ούτε τα μπινελίκια μέσα στο παιχνίδι, ούτε η απειθαρχία θα περάσουν έτσι απλά. Ήδη μάλλον δεν πέρασαν έτσι απλά από τον Πρόμπιερζ. Οι εκπλήξεις θα είναι πολλές για… πολλούς!

Υ.Γ.2 Την αβάντα του Πρόμπιερζ στον Κατίδη (είπε κέρδισε πόντους, θα κάνει μεγάλη καριέρα), ο τελευταίος πρέπει να την βγάλει σε κιλά ιδρώτα και τεράστια προσπάθεια. Και το οφείλει και στον ΑΡΗ και στον εαυτό του…

Υ.Γ.3 Για το παιχνίδι με τον Παναθηναικό θα τα πούμε στο επόμενο σημείωμα μου κι έχουμε αρκετά να πούμε. Όπως κι να έχει το γήπεδο πρέπει να είναι κατάμεστο και οι φιλοξενούμενοι να μπούνε για να χάσουν από το πρώτο λεπτό. Μόνο έτσι μπορεί να κερδίσει ο ΑΡΗΣ. Αν έχει την απόλυτη στήριξη του κόσμου του.

Υ.Γ.4 Το έχω ξαναπεί ότι ο Τσέζαρεκ ειδικά φέτος είναι από τους πιο παρεξηγημένους παίκτες στον ΑΡΗ. Μακάρι το γκολ που πέτυχε να του δώσει το έναυσμα για ένα νέο ξεκίνημα. Ο Πρόμπιρζ τον πιστεύει, ας τον δικαιώσει ο Κροάτης…