«Μόνο για τη δόξα!»

Πρωταθλητής στην κατηγορία Supersport 600 το 2009 και το 2011, ο Άλεξ Παπαγεωργίου μιλάει στο gazzetta.gr για τα προβλήματα και το επίπεδο του μηχανοκίνητο αθλητισμού στην Ελλάδα, τις θυσίες που χρειάστηκε να κάνει για να φτάσει στην κορυφή και τους στόχους του για το μέλλον.

- Ο μηχανοκίνητος αθλητισμός δεν είναι καθόλου προσιτός και διαδεδομένος στη χώρα μας. Τι σε ώθησε να ασχοληθείς με τους αγώνες ταχύτητας;

«Καλώς ή κακώς αποτελεί οικογενειακή παράδοση! Ο πατέρας αγωνιζόταν παλιά, έκανε τη δουλειά που κάνω και η ενασχόλησή μου με τον χώρο της μοτοσυκλέτας ήταν κατά κάποιο τρόπο αναπόφευκτη!».

- Στην Ελλάδα υπάρχουν οι προϋποθέσεις και οι υποδομές, για να ασχοληθεί κάποιος με το μοτοκρός; Ο συναγωνισμός με τους συναθλητές σου από το εξωτερικό είναι «δίκαιος»;

«Αυτό είναι ένα τεράστιο πρόβλημα, που συνεχίζει να υφίσταται τα τελευταία 30 χρόνια. Δυστυχώς, δεν έχουμε τις ίδιες υποδομές και ο συναγωνισμός δεν είναι σε καμία περίπτωση δίκαιος με τους συναθλητές μας από το εξωτερικό. Άλλωστε, στην Ελλάδα έχουμε μόνο δύο επίσημες πίστες στα Μέγαρα και στις Σέρρες, ενώ στην Τρίπολη και στο Τυμπάκι είναι... αεροδρόμια».

- Την περασμένη χρονιά στέφθηκες πρωταθλητής. Ποιο είναι το κίνητρό σου, ώστε να συνεχίσεις να αγωνίζεσαι σε αυτό το επίπεδο; Τα χρήματα, η δόξα, η διασκέδαση ή κάτι άλλο;

«Σίγουρα δεν είναι τα χρήματα σε καμία περίπτωση. Ό,τι κάνω το κάνω μόνο για την δόξα! Αυτό είναι και το μεγαλύτερο κίνητρο κάθε αθλητή κατά την γνώμη μου».

- Στην κατηγορία Supersport (600 κυβικά) έχεις ήδη κατακτήσει το πρωτάθλημα δύο φορές το 2009 και το 2011. Μέχρι που μπορείς να φτάσεις στο μέλλον;

«Στόχος κάθε αθλητή είναι να κατακτά όσο το δυνατόν περισσότερα πρωταθλήματα. Αυτός φυσικά είναι και ο δικός μου στόχος. Στους αγώνες ταχύτητας δεν έχουμε κάποιο χρονικό όριο, για να σταματήσουμε και συνεχίζουμε για όσο μας το επιτρέπει το σώμα και το «λέει» η ψυχή μας. Το δικό μου το σώμα ακόμη αντέχει και η ψυχή μου το «λέει», οπότε δεν έχω κανέναν λόγο να σταματήσω τους αγώνες».

- Ο συναγωνισμός είναι μεγάλος; Θα χαρακτήριζες υψηλό το επίπεδο στην Ελλάδα;

«Ναι, το επίπεδο έχει ανέβει πολύ τα τελευταία 10 χρόνια, ενώ στην κατηγορία μου ίσως να επικρατεί ο μεγαλύτερος ανταγωνισμός. Το επίπεδο ανεβαίνει συνεχώς τόσο σε ό,τι αφορά τους αθλητές όσο και σε ό,τι αφορά τις μοτοσυκλέτες».

- Ποιες θυσίες χρειάστηκε να κάνεις, για να φτάσεις στην κορυφή; Ο δρόμος προς την καταξίωση ήταν εύκολος ή δύσκολος;

«Ο δρόμος για την καταξίωση είναι πάντα δύσκολος και απαιτεί πολλές θυσίες. Οι ώρες προπόνησης είναι ατέλειωτες και πρέπει να είσαι σε εξαιρετική φυσική κατάσταση, με αποτέλεσμα ο χρόνος που σου απομένει για την προσωπική σου ζωή να είναι πολύ περιορισμένος. Το τίμημα είναι μεγάλο, όμως ο τίτλος σε ανταμείβει για τις θυσίες».

- Είσαι από τους λίγους που έχουν καταφέρει να κάνουν το χόμπι τους επάγγελμα. Τι συμβουλές έχεις να δώσεις σε αυτούς που το προσπαθούν, αλλά δεν το έχουν καταφέρει ακόμη; Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας;

«Μακάρι να υπήρχε κάποιο μυστικό... Θα πρότεινα σε όλους να συνεχίσουν να προσπαθούν, ώστε να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα. Είμαι από τους λίγους τυχερούς, καθώς ακολούθησα στα χνάρια του πατέρα μου, ο οποίος έκανε την ίδια δουλειά. Σίγουρα είμαι πολύ πιο μέσα στα πράγματα σε ό,τι αφορά τον χώρο της μοτοσυκλέτας. Άλλωστε, τα δύο καταστήματα εμπορίας μοτοσυκλέτας στην οδό Μιχαλακοπούλου, που μου ανήκουν, τα λένε όλα...».

- Η οικονομική κρίση έχει... επιβραδύνει τα πάντα. Σε έχει επηρεάσει καθόλου, δεδομένου ότι στους αγώνες ταχύτητας οι οικονομικές παράμετροι είναι συνήθως εις βάρος σου; Χορηγίες υπάρχουν πλέον;

«Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει τους πάντες. Το άθλημα δυστυχώς είναι αρκετά ακριβό και πλέον προσπαθούμε να μειώσουμε τα έξοδα. Είμαστε εκ των πραγμάτων αναγκασμένοι να μειώσουμε τους αγώνες. Ευτυχώς, εγώ είμαι από τους τυχερούς, καθώς έχω έναν χορηγό που με στηρίζει, την ΕΚΟ, με την οποία συνεργάζομαι τα τελευταία πέντε χρόνια, έχω άψογη συνεργασία και μαζί κατακτήσαμε τα δύο πρωταθλήματα. Μάλιστα, ανανεώσαμε την συνεργασία μας και την επόμενη σεζόν».

- Το παρασκήνιο κυριαρχεί παντού στην Ελλάδα. Στον δικό σου χώρο έχουν πέσει στην αντίληψή σου τέτοια φαινόμενα;

«Όχι, όχι, δεν έχουμε παρασκήνιο. Τα πράγματα είναι πολύ πιο... ευθεία στον χώρο μας. Ένας οδηγός, μία μηχανή και προσπαθείς για το καλύτερο. Ο αγώνας είναι πάντα αγώνας, όμως με το τέλος του όλοι είμαστε φίλοι».

- Ποιον θεωρείς σπουδαιότερο αθλητή τον Μέσι ή τον Ρόσι;

«Η επιλογή είναι δύσκολη, όμως για μένα ο Ρόσι είναι αθλητής-είδωλο».

- Ποιοι σε βοήθησαν περισσότερο στην προσπάθειά σου;

«Αν πάμε πίσω στο ξεκίνημά η οικογένειά μου με βοήθησε πάρα πολύ τόσο ψυχολογικά όσο και οικονομικά. Όσο περνούσε ο καιρός και έρχονταν οι επιτυχίες και τα καλά αποτελέσματα, ερχόντουσαν και οι υποστηρικτές».

- Στις βλέψεις σου για το μέλλον περιλαμβάνεται η συμμετοχή σου σε αγώνες στο εξωτερικό;

«Οι αγώνες στο εξωτερικό είναι πολύ ακριβοί για εμάς. Σίγουρα θα τρέξω στο πανευρωπαϊκό, ενώ θα προσπαθήσω να τρέξω και σε άλλους 1-2 αγώνες μόνο και μόνο για την εμπειρία».

- Ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι σου σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο;

«Πρώτα από όλα να είμαι υγιής, το πιο σημαντικό στη ζωή. Από εκεί και πέρα στόχος μου είναι η κατάκτηση του τρίτου πρωταθλήματος φέτος, ενώ σε επαγγελματικό επίπεδο τα πράγματα είναι δύσκολα, όπως για όλους. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο εκτός από υπομονή, μήπως αλλάξει κάτι προς το καλύτερο».