Μάγκας «Κωστέ», ερωτεύσιμη ΑΕΚ!

Ολοκληρώνεται το ματς με την Κέρκυρα και το στατιστικό του αγώνα φτάνει στα χέρια μου για να δω το εξής νούμερο: 23 (10 on target) τελικές προσπάθειες για την ΑΕΚ. Σίγουρα στο ποδόσφαιρο και γενικά στη ζωή τα νούμερα για μένα δεν λένε πάντα την αλήθεια. Ωστόσο όταν διαβάζεις το παραπάνω στατιστικό κι έχεις παρακολουθήσει live την αναμέτρηση αντιλαμβάνεσαι ότι στο γήπεδο υπήρχε μόνο μία ομάδα.

Επιτρέψτε μου να σταθώ για λίγο στο συγκεκριμένο γεγονός: ναι η Κέρκυρα ήταν τραγική στο ΟΑΚΑ, ήταν απλά λες και δεν υπήρχαν στο χορτάρι κάτι που επέτρεψε στην ΑΕΚ να αποδώσει σούπερ επιθετικό και ελκυστικό ποδόσφαιρο για τον θεατή. Όμως ποια ΑΕΚ; Αυτή των απλήρωτων, των πολλών απουσιών και χωρίς τον κόσμο στο πλευρό της. Γι' αυτό λοιπόν η νίκη σε συνδυασμό με την εικόνα της ομάδας σε προκαλούν να χειροκροτήσεις την ΑΕΚ του Κωστένογλου.

Ο Ελληνας τεχνικός αποδείχτηκε (και στο ματς με την Κέρκυρα) μεγάλος μάγκας! Ναι, όπως το γράφω. Διότι παρά το γεγονός ότι οι συνθήκες πριν και κατά τη διάρκεια του αγώνα πήγαιναν κόντρα στην ομάδα του (απουσίες, τραυματίες, τιμωρημένοι, νέοι τραυματισμοί, μη καταλογισμός πέναλτι), εκείνος δεν το φοβήθηκε το ματς, δεν έχασε την πίστη του στους ποδοσφαιριστές του, τους έδωσε την ευκαιρία και βγήκε σούπερ κερδισμένος.

Γνωρίζετε πολύ καλά ότι προσωπικά δεν ήμουν υπέρ της απομάκρυνσης του Μανόλο Χιμένεθ γιατί θεωρούσα (και εξακολουθώ) ότι δεν είναι πρώτος και κύριος υπεύθυνος για την εικόνα της (ταλαιπωρημένης αυτής) ομάδας ο εκάστοτε προπονητής. Ωστόσο όσον αφορά στην ατάκα που συνήθιζε να λέει ο Ανδαλουσιανός τεχνικός: «Αυτοί είμαστε.», νομίζω ότι απαντήθηκε από τον «Κωστέ». Ναι, αυτοί είμαστε, αυτούς έχουμε, πρέπει να τους αξιοποιήσουμε και να τους κερδίσουμε, όχι να τους αποκλείσουμε από τη στιγμή που δεν έχουμε άλλους και καλύτερους.

Πολύ σωστά ο Κωστένογλου πίστεψε στον Ρίκκα, στον Τσίτα, στον Αργυρίου (μια χαρά τα πήγε, μια χαρά όμως), επέμεινε να παίξει στα χαφ με Γεωργέα. Αξιοποιεί απόλυτα το ρόστερ του, όποιο κι αν είναι αυτό, δεν έχει παιδιά και αποπαίδια και η εμπιστοσύνη που δίνει του επιστρέφεται σε ουσία, σημασία και κέρδος (αγωνιστικό). Μπράβο στον Ελληνα προπονητή και φυσικά στους παίκτες της ΑΕΚ που το παλεύουν ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ και ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΕΝΟΙ από όλους.

Η ΑΕΚ που είδαμε με την Κέρκυρα είναι αυτή που όλοι θέλουμε. Θαρρώ ότι όσοι ήρθαν στο ΟΑΚΑ και παρακολούθησαν τον αγώνα αποχώρησαν με ένα χαμόγελο αισιοδοξίας. Βασικά γιατί είδαν ξανά την ερωτεύσιμη ΑΕΚ, διότι ναι αυτή η ΑΕΚ είναι ερωτεύσιμη ξανά. Επιθετικό ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, πολλές ευκαιρίες, παιχνίδι κατοχής, υπομονή στην ανάπτυξη και στην κυκλοφορία της μπάλας και όλα αυτά απέναντι σε μία ομάδα που είχε στηθεί όλη στην άμυνά της. Κι όμως η ΑΕΚ δημιούργησε 23 φάσεις, πολλές για γκολ (με σπουδαίες ευκαιρίες) και κατάφερε να κερδίσει με γκολάρα του Μπέλεκ (που θα μπορούσε να είχε βάλει τρία γκολ) παρά το γεγονός ότι (κι ενώ το ματς ήταν στο 0-0) ο διαιτητής έκλεισε τα μάτια του στο πέναλτι - στο χέρι του Οσμάν.

Ο Καμερουνέζος φορ ήταν ο MVP της αναμέτρησης αλλά σε απόδοση σούπερ ήταν ο Χουάν Κάλα κατά την ταπεινή προσωπική μου γνώμη. Αναγνώριση αξίζει σε Αργυρίου και Χοσέ Κάρλος που ήταν πολύ καλός στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, ενώ και ο Αραμπατζής έδειξε έτοιμος όταν χρειάστηκε στη μία και μοναδική (αλλά σούπερ) ευκαιρία της Κέρκυρας.

Μάγκας ο «Κωστέ», ερωτεύσιμη ξανά ΑΕΚ, ποδοσφαιριστές με. καρύδια που κερδίζουν κόντρα σε όλα και σε όλους. Κι όμως ο κόσμος μας ακόμη της γυρνάει την πλάτη. ΘΑ ΤΟ ΦΩΝΑΖΩ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΛΕΩ: Είναι υποχρέωση όλων των ΑΕΚτσήδων να σταθούν στο πλευρό των παικτών και του προπονητή. Είναι κρίμα και περισσότερο άδικο να γυρνάνε την πλάτη σ' αυτούς που αποδεδειγμένα ΣΕΒΟΝΤΑΙ και ΤΙΜΟΥΝ τον Δικέφαλο Αετό, την ιστορία της ομάδας, τον κόσμο και την φανέλα της. Κακώς που το λέω συνέχεια αλλά είναι ΝΤΡΟΠΗ να μην είναι ο κόσμος της ΑΕΚ δίπλα στην ομάδα που πέτυχε το 4 στα 4 στην Σούπερ Λίγκα και οδεύει για το 5 στα 5.

Υ.Γ.: Κορυφή για μία εβδομάδα (έστω και προσωρινά) είναι πολύ καλά... Την προηγούμενη φορά ήταν για μια μέρα, τώρα είναι για μια εβδομάδα και που ξέρεις... Συνεχίζουμε ταπεινοί και χωρίς κανένα σπρώξιμο.