Τυχαίο; Δεν νομίζω!

Εχασε λοιπόν ο Παναθηναϊκός και ήταν και χάλια. Ε κάποια στιγμή θα το βλέπαμε και το ένα και το άλλο. Ετσι είναι το ποδόσφαιρο, ο αθλητισμός γενικότερα. Και οι νίκες και οι ήττες μέσα στο πρόγραμμα είναι. Μόνο ο Ολυμπιακός ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να χάσει όταν έχουν σφίξει τα γάλατα. Σκάνε μύτη τα δεκανίκια και τον παίρνουν από το χεράκι. Χρόνια τώρα... Τίποτα δεν είναι τυχαίο απ' όλα αυτά που βιώνουμε τις τελευταίες μέρες. Ήταν να μην πάει στο -5 η διαφορά και να μην πιάσει το... κρύο. Από εκεί άρχισαν όλα.

Τη μία φέρνουν πίσω τον Καλόπουλο για να τον τιμήσουν και να φύγει με... ψηλά το κεφάλι. Την άλλη τρώνε τον Κύρκο επειδή τόλμησε να παίξει 50-50 στην Τρίπολη. Επιστρέφουν παράλληλα στο προσκήνιο ένα τύπο που δεδομένα θα έτρωγε πόρτα από τα Παρατράγουδα της Αννίτας και δίνει καθημερινό σόου στα ραδιόφωνα με ατάκες που κάνουν τον Αλέφαντο να μοιάζει τέρας σοβαρότητας. Εξαφανίζουν τους δύο αθλητικούς εισαγγελείς, βαράνε τον Μπιτσαξή, χτυπάνε τον Βασσάρα, ξεσκίζουν τον Πιλάβιο. Με ντου από παντού, όχι μόνο από τις οπαδικές εφημερίδες που αν θέλετε τη γνώμη μου δεν με ενοχλούν κιόλας, διότι είναι ξεκάθαρες σε αυτό που πρεσβεύουν.

Ρίξτε μια ματιά στις κυριακάτικες πολιτικές τι “μπάλα” παίζουν εδώ και καιρό και θα καταλάβετε. Για να μην σταθούμε στις (αυτοαποκαλούμενες) αντικειμενικές εφημερίδες. Τις διάβαζες, τις δύο από τις τρεις, την Κυριακή και αν δεν είχες δει το ματς με τον Παναιτωλικό θα νόμιζες ότι τον έσφαξε τον Ολυμπιακό ο Παππάς και ο Γεωργαράκος. Για τέτοια χούντα και για τέτοιο νταβατζιλίκι μιλάμε. Βιασμός της λογικής και αράδιασμα ασύστολου ψέματος σε καθημερινή βάση. Λέγε – λέγε άλλωστε κάτι θα μείνει. Γνωστή η τακτική.

Και το γλυκό δένει με τον Σπάθα αλλά και το καμένο αμάξι του Δαλούκα δυο μέρες πριν. Περιστατικά που αν μη τι άλλο συνδέονται μεταξύ τους. Μην είστε κορόιδα και κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε. Ακούω επίσης πολλούς να λένε ότι δεν έκανε κάτι φοβερό ο συγκεκριμένος διαιτητής. Μα δεν χρειάστηκε να κάνει ρε παιδιά κάτι περισσότερο. Από ένα σημείο και μετά κρίθηκε το ματς και δεν υπήρχε λόγος να εκτεθεί. Αν χρειαζόταν θα έκανε και χειρότερα. Μέχρι να κριθεί το παιχνίδι βέβαια άφησε τους γηπεδούχους να βαράνε στο ψαχνό, βγάζοντας κάρτες μόνο στους πράσινους, εκνευρίζοντας παίκτες κλειδιά.

Αυτή είναι η αλήθεια κύριοι. Εκτός κι αν νομίζετε ότι τα πρωταθλήματα στην Ελλάδα παίρνονται μέσα στα γήπεδα και τα κερδίζει πάντα ο καλύτερος. Πλάκα κάνουμε τώρα; Γι' αυτό είμαστε... Ουγκάντα. Σε ποια άλλη χώρα δηλαδή υπάρχει ομάδα που έχει 13 στα 15 πρωταθλήματα; Τόσο μεγάλη είναι η διαφορά της από τον δεύτερο; Κι αν είναι τόσο καλή γιατί όλα αυτά τα χρόνια γίνεται περίγελος εκτός των τειχών με εξαίρεση 2-3 φορές που τις έχουμε κηρύξει και σε... αργίες; Αλλά τι να λέμε τώρα. Εδώ σφάξανε μέχρι και την ΑΕΚ που είναι κοντά στην κορυφή και ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται. Τυχαίο κι αυτό;

Ξέρω ότι πολλοί θα διαφωνήσετε και θα παπαγαλίζετε αυτά που σας λένε. Δεν με νοιάζει, δεν ασχολούμαι καν. Ούτε εγώ είμαι αυτός που ανεβάζει τα μηνύματα, ούτε με ενδιαφέρει να μπω σε διαδικασία διαλόγου με ανθρώπους που κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν. Το έχετε πάρει χαμπάρι εδώ και καιρό πως τζάμπα καίει η λάμπα. Είναι σαν να πάω να ανοίξω κουβέντα με Παναθηναϊκό φαν του Τσάκα. Τι να του πω και τι να μου πει; Αμα δεν βλέπει, πρόβλημά του...

Τέλος πάντων, πάμε στα... δικά μας. Είπαμε και αμέσως μετά τον αγώνα της Θεσσαλονίκης ότι σημασία δεν έχει τι έγινε, αλλά τι θα ακολουθήσει. Η διαχείριση αυτής της ήττας θα μας δείξει και το τι μπορούμε να περιμένουμε στο μέλλον. Ούτε υπερβολική χαρά χρειάζεται στις νίκες, ούτε αναθέματα στις απώλειες βαθμών. Δεν οδηγεί πουθενά για παράδειγμα να αρχίσεις να κράζεις τον Σαριέγκι και τον Βύντρα. Δεν ήρθαν φέτος στην ομάδα. Τους ξέρεις εδώ και χρόνια και έχεις συγκεκριμένες απαιτήσεις.

Και ο Κλέιτον μπορεί να πει κάποιος ότι έχει κρεμάσει και δεν βλέπεται τον τελευταίο μήνα. Να τον βγάλει και να βάλει ποιον; Τον Φουρλάνο και τον Μαυρία έβαλε με τον ΟΦΗ ο Φερέιρα και την Κυριακή τον ξεχασμένο από τον Θεό Πετρόπουλο και τον Ρούντολφ που είχε να παίξει από τα μέσα του Σεπτέμβρη. Αυτούς έχουμε, με αυτούς θα πορευτούμε. Και όπου βγει. Δεν είπε κανείς μας φέτος ότι γίναμε ποτέ φαβορί. “Πρωτάθλημα θα πάρουμε, όλους θα τους τρελάνουμε” λέγαμε. Και θα συνεχίσουμε να το λέμε. Αρκεί να μην σταματήσουν να το πιστεύουν και οι παίκτες. Κόντρα σε όλους και σε όλα. Κι αν κάποια στιγμή αποκτήσεις ξανά και ΔΙΟΙΚΗΣΗ θα ψάχνουν να κρυφτούν. Όπως έκανε ο Κόκκαλης και έφυγε νύχτα...