Ηττα με σημασία, ή οδηγός πρόκρισης

Ηττα με σημασία, ή οδηγός πρόκρισης

bet365

Η συντριβή του Ολυμπιακού στη Μόσχα δεν πρέπει να τον αποπροσανατολίσει από τον πραγματικό στόχο του, όπως γράφουν Ασπρούλιας και Καβαλιεράτος στο gazzetta.gr! Δηλαδή τη νίκη-πρόκριση με τη Γαλατα!

ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΒΑΛΙΕΡΑΤΟΣ

Εχασε μόνο με... έναν πόντο

Ο Ολυμπιακός έχασε με 32 πόντους διαφορά, αλλά στην πραγματικότητα η απώλειά του στη Μόσχα ήταν ένας και μόνο πόντος! Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Εκεί, δηλαδή, που θα του έφτανε απλή νίκη επί της Γαλατά την επόμενη εβδομάδα, τώρα χρειάζεται να κερδίσει με 2 πόντους για να προκριθεί στα πλέι οφ. Πολύ μικρό το κακό, λοιπόν, εκτός κι αν η πρόκριση φτάνει να κρίνεται στις λεπτομέρειες. Για να πάμε λίγο πιο πίσω, πάντως, ο ένας πόντος παραλίγο να κόστιζε στον Ολυμπιακό στην πρώτη φάση (αν και εφόσον ισοβαθμούσε μόνο με την Κάχα Λαμποράλ), αλλά οι Βάσκοι αυτοκτόνησαν και το λάθος του Κατσίβελη ξεχάστηκε.

Αυτή, λοιπόν, ήταν η απώλεια του Ολυμπιακού. Το -32 στην Μόσχα σαφώς και πάγωσε τον κόσμο, που είχε ζεσταθεί από τις τελευταίες εμφανίσεις και ονειρευόταν μέχρι και... Ευρωλίγκα. Ομως σύγκριση με την ΤΣΣΚΑ δεν υπάρχει. Είναι η καλύτερη ομάδα της Ευρώπης και μόνο χαλαρή είναι - ελαφρώς - ακίνδυνη. Στην προκειμένη είχε κίνητρο για να εξασφαλίσει την πρόκριση και την πρωτιά και μπήκε στο παρκέ σαν αγριεμένη αρκούδα. Η άμυνά της ήταν η βάση, στην επίθεση τα έβαλε... όλα στο πρώτο δεκάλεπτο. Ούτε η άμυνα του Ολυμπιακού ήταν σπουδαία, όμως η ΤΣΣΚΑ είναι η καλύτερη. Για να χάσει την Ευρωλίγκα, πρέπει να εμφανίσει όλες τις αδυναμίες της μαζί, σε ένα ματς.

Ο Ολυμπιακός από την πλευρά του δεν πρέπει παρά να χρησιμοποιήσει υπέρ του την συντριβή. Να προσγειωθούν όλοι γιατί ο τελικός περιμένει. Το ματς με την Γαλατά κρίνει την πρόκριση στους 8 και αυτή η τουρκική ομάδα δεν είναι σαν τις άλλες δύο. Το ρόστερ της είναι μεν χειρότερο από την Εφές και της Φενέρ, αλλά αυτή έχει προπονητή, είναι σωστά δομημένη, έχει τακτική και σωστή νοοτροπία. Γι αυτό και ο Ολυμπιακός πρέπει να είναι προσεκτικός. Ετσι όπως ήρθαν τα πράγματα, αν δεν προκριθεί στα πλέι οφ θα είναι μεγάλο το σοκ και μια τεράστια αποτυχία. Πριν από το τζάμπολ του Top 16 ήταν αουτσάιντερ - όχι καταδικασμένος - για να περάσει, στην πορεία έγινε φαβορί. Μετά, δηλαδή, τη νίκη στην Πόλη.

Αλλωστε αν βγάλουμε στην άκρη το παιχνίδι της Μόσχας, ο Ολυμπιακός έχει βελτιωθεί και έχει θέση στους "8". Το ζητούμενο είναι να αποτελέσει μια κακή παρένθεση η εμφάνιση κόντρα στην ΤΣΣΚΑ και να μην επηρεάσει κανένα το ουσιαστικά αδιάφορο ματς της Τετάρτης. Γιατί θεωρητικά δεν είχε τίποτα να χάσει στη Μόσχα ο Ολυμπιακός, όμως το -32 ήταν βαρύ. Η ψυχολογία πάντα παίζει το ρόλο της και οι ερυθρόλευκοι πρέπει να συγκεντρωθούν στον πραγματικό στόχο, που είναι η νίκη επί της Γαλατά. Οσο για τον κόσμο; Οσοι γνωρίζουν από μπάσκετ και Ευρωλίγκα σαφώς και δεν επηρεάστηκαν. Οι υπόλοιποι; Θα δούμε την Πέμπτη. Οπως και να έχει, όμως, αυτό είναι το πιο σημαντικό ματς ως τώρα για τους ερυθρόλευκους. Γιατί αν φτάσει στα πλέι οφ ο Ολυμπιακός, μπορεί να προκριθεί και στο φάιναλ φορ.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΣΠΡΟΥΛΙΑΣ

Μη ξεφύγει από το στόχο

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι ήττες κάνουν καλό... Μπορεί να είναι δυσάρεστες και να στεναχωρούν, αλλά είναι και ο μοναδικός τρόπος για να αντιμετωπίσει με γενναιότητα και ειλικρίνεια μία ομάδα τα προβλήματά της. Στην περίπτωση του Ολυμπιακού, το αποτέλεσμα της Μόσχας, υπό κανονικές συνθήκες δε θα έπρεπε για κανένα λόγο να τον αποπροσανατολίσει και να τον οδηγήσει σε διαφορετικούς δαιδαλώδεις ατραπούς (ψυχολογικής διάστασης)... Η ήττα ήταν βαριά στη Μόσχα.. Πράγματι! Αλλά σε ένα ματς, όπου δύο ομάδες ξεκινούν από εντελώς διαφορετική αφετηρία, δεν μπορεί να αποτελεί κριτήριο. Ασφαλώς και συμπεράσματα μπορούν να βγουν, κακώς κείμενα μπορούν να τονιστούν, το βίντεο θα πάρει φωτιά... Αλλά έως εκεί! Δε θα πρέπει να ξεχνάμε, ότι παρά την εξαιρετική σεζόν, που κάνει μέχρι τώρα στην Ευρωλίγκα, ο Ολυμπιακός είναι μία ομάδα υπό διαμόρφωση, αγοράζει εμπειρία, κάθε λεπτό, κάθε στιγμή που βρίσκεται στο παρκέ και αν προκύψει η ευκαιρία, θα επιχειρήσει να την εκμεταλλευτεί. Οπως το έκανε αρκετές φορές μέχρι τώρα. Ε, στη Μόσχα δεν του ...έκατσε. Δεν έγινε και τίποτα. Θα μπορούσε να ηττηθεί με περισσότερη αξιοπρέπεια, αλλά δεν είναι καιρός για τέτοιες σκέψεις. Διότι ο στόχος του, δεν ήταν κι ούτε επρόκειτο να είναι ο αγώνας με την ΤΣΣΚΑ, που παρουσιάζεται (μακράν) ως η καλύτερη ομάδα της Ευρώπης αυτή τη στιγμή. Αυτό που έχουν να κάνουν λοιπόν, οι ερυθρόλευκοι είναι να ξεχάσουν και να προσανατολιστούν εκ νέου στον πραγματικό στόχο τους: Τη νίκη επί της Γαλατά! Εκεί, όπου τα πράγματα θα είναι πραγματικά δύσκολα για τον Ολυμπιακό, όχι όμως και ακατόρθωτα... Τι εννοώ; Για μία νέα ομάδα, με παίκτες που βγάζουν και ακονίζουν τα δόντια τους μαζί με την εξέλιξη του συνόλου, η στιγμή που μπαίνει μίνιμουμ απαίτηση, έστω κι αν είναι μόλις δύο πόντοι, είναι σημαντική. Πλέον οι ερυθρόλευκοι θα πρέπει να κερδίσουν με +2 τη Γαλατά για να προκριθούν. Και βέβαια ισχύει το... «Τι ένας πόντος, τι δύο», αλλά ακόμα και οι έμπειρες ομάδες, έναν ...κόμπο θα τον ένιωθαν. Πόσο μάλλον, ο φιλόδοξος, φρέσκος, μα ...άπειρος Ολυμπιακός. Θα τολμούσα να αναφέρω, ότι κατά τη διάρκεια του αγώνα, περισσότερο κι από την ικανότητα του αντιπάλου, διαχείριση απαιτεί αυτό το μίνιμουμ των δύο πόντων. Ιδιαίτερα αν η εξέλιξη του ματς δεν είναι τόσο ευνοϊκή από την πρώτη στιγμή. Η Γαλατά είναι καλή ομάδα, με χειρότερο ρόστερ από τις άλλες δύο τούρκικες, αλλά με πολύ καλύτερο (όσο και συγκροτημένο) κόουτς, μα και σαφώς καλύτερο σύνολο. Ο Ολυμπιακός της συγκέντρωσης, της ενέργειας και της δίψας θα καταφέρει εύκολα ή δύσκολα να τη λυγίσει. Αν κάνει εκπτώσεις σε αυτά τα στοιχεία, τότε το μόνο σίγουρο είναι ότι θα αντιμετωπίσει πρόβλημα.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Ασπρούλιας - Καβαλιεράτος
Ασπρούλιας - Καβαλιεράτος

Εντελώς τυχαία η γνωριμία τους ξεκίνησε μέσα από τις διαχωριστικές γραμμές που τους επέβαλλαν το πράσινο και το κόκκινο χρώμα. Ο ένας ως αθλητής των τμημάτων του Παναθηναϊκού κι ο άλλος ως σούπερ σταρ της ερυθρόλευκης και ταπεινής Δραπετσώνας... Τους ένωναν οι διόπτρες που φορούσαν αμφότεροι, τους χωρίζουν πολλά και κυρίως το μείζον αναπάντητο ερώτημα: Ποια ήταν καλύτερη ομάδα, το παιδικό του Παναθηναϊκού, ή της Δραπετσώνας... Ο ένας ακόμα έχει να λέει για τη νίκη μέσα στον Τάφο του Ινδού και τις διαδοχικές 30άρες που σκόραρε με το αριστερό χέρι του... Ο άλλος, αντιπαραθέτει τις πολλαπλές συμμετοχές του Παναθηναϊκού σε τελικές φάσεις πανελληνίων πρωταθλημάτων Παίδων κι Εφήβων.

Εξυπηρετούν το μοντέλο μίας σχέσης την οποία αντιπροσωπεύει το "Μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν"... Ο ζερβοχέρης ξεκίνησε τη δημοσιογραφική καριέρα του, πολύ πριν τον ψηλό διοπτροφόρο, στο "ΦΙΛΑΘΛΟ", εκεί όπου βρήκε το λιμάνι του (δεν υπάρχουν ταμπού στις λέξεις παρακαλώ) ο Ασπρούλιας, μετά την αποχώρησή του από την Sport.gr ή αλλιώς Sportline. Εκεί όπου ο ζερβοχέρης συνάντησε και συνεργάστηκε με τον ψηλό μετά τον "ΦΙΛΑΘΛΟ". Καταλάβατε τίποτα; Αν όχι, μην ανησυχείτε. Ούτε ο Καβαλιεράτος κατάλαβε πως το έκανε... Η συνύπαρξη συνεχίστηκε στο GOAL (σαν είπαμε μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν) κι αφού ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για την αποχώρηση του ...ζερβού με προορισμό την Sportday, αποφάσισαν και ίδρυσαν από κοινού το Superbasket.gr. Στο μεταξύ, ο Καβαλιεράτος ενστερνιζόμενος την άποψη που αναφέρει ότι "Οταν δεν μπορείς να νικήσεις τον εχθρό σου, κάντον φίλο σου" μετά την απώλεια της ανόδου του Εθνικού από την ΑΕΚΤ στο ιστορικό παιχνίδι του Παπαστράτειου διήγαγε κοινή αθλητική πορεία στην ομάδα του Εθνικού, όπου ο Ασπρούλιας έκατσε πάνω στα εκατομμύρια του συμβολαίου των Πειραιωτών, με αποτέλεσμα η άνοδος στην Γ'Εθνική να μην περάσει ούτε έξω από το Παπαστράτειο.

Στις απόψεις τους, στην κοσμοθεωρία, την αντιμετώπιση των πραγμάτων, τους χωρίζουν πολλά. Τα περισσότερα... Τους ενώνουν όμως ακόμα περισσότερα και ίσως πιο σημαντικά... Το έτος γέννησης (74άρηδες και οι δύο), η απύθμενη αγάπη για το μπάσκετ, η αιώνια (παρά τις διαφορές) φιλία και κυρίως ο σεβασμός του ενός για τον άλλον. Ηρθε η ώρα να κονταροχτυπηθούν! Εκκινώντας, ο μεν Καβαλιεράτος από τη θέση του ως εις εκ των κορυφαίων (αν όχι ο κορυφαίος) ρεπόρτερ Ολυμπιακού, ο δε Ασπρούλιας ως ένας άνθρωπος που ζει (σ)τον Παναθηναϊκό από μικρό παιδί. Σε αυτή τη γωνιά, δε θα κάνουν τίποτα περισσότερο από αυτό που συμβαίνει όταν πίνουν τον καφέ τους: Θα διαφωνούν... Ως συνήθως! Με φόντο τους δύο αιώνιους, αλλά με βάση και αφετηρία την αρχή της αξιοπρέπειας, όπως και οι δύο την ορίζουν. Οχι μιλώντας, αλλά γράφοντας... Και βάζοντας στο παιχνίδι όλους εσάς!