To χαμένο δίκιο και η επόμενη ευκαιρία

To χαμένο δίκιο και η επόμενη ευκαιρία

bet365

Ο Θανάσης Ασπρούλιας και ο Σπύρος καβαλιεράτος σχολιάζουν τη στάση του Θανάση Γιαννακόπουλου, τις ήττες των δύο αιωνίων, αλλά και την επόμενη ευκαιρία που θα έχουν Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός στην Ευρωλίγκα

ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΒΑΛΙΕΡΑΤΟΣ

Δύο "φιλικά" πριν από τους "τελικούς"

Εν μέσω αγώνων για την 5η αγωνιστική του top 16 της Ευρωλίγκα, την παράσταση έκλεψε ένα άλλο ματς... Αυτό που έγινε στα γραφεία της ΕΟΚ, με τον Θανάση Γιαννακόπουλο να... ξεφεύγει και να λέει κουβέντες για τις οποίες μάλλον έχει μετανιώσει. Οσο αδικημένος ή προσβεβλημένος κι αν αισθάνθηκε από το μπλουζάκι του Παναγιώτη Αγγελόπουλου, δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιεί τέτοια λόγια.
Οταν, λοιπόν, οι διοικητικές αντιπαραθέσεις ξεπερνούν σε ενδιαφέρον τις αγωνιστικές υποχρεώσεις, κάτι δεν πηγαίνει καλά. Κι αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση που είχε ως εκκίνηση τη διαμαρτυρία του Αγγελόπουλου μέσω του... 18-2 και ως συνέπεια τα "άντε γ...." του Θανάση Γιαννακόπουλου στον Γιώργο Σκινδήλια, μέχρι τον τελικό της 10ης Μαρτίου οι μέρες θα είναι δύσκολες. Ειδικά η τελευταία εβδομάδα πριν από το ραντεβού του Κυπέλλου. Και αν δεν πέσουν οι τόνοι εδώ και τώρα, τα πράγματα θα γίνουν ακόμα πιο δύσκολα στους τελικούς του πρωταθλήματος.
Πάμε στο αγωνιστικό κομμάτι τώρα, που πέρασε σε δεύτερη μοίρα ΚΑΙ γιατί τα ματς δεν είχαν επί της ουσίας βαθμολογική σημασία. Ο Ολυμπιακός διασύρθηκε στη Μόσχα, αλλά επί της ουσίας έχασε έναν πόντο. Δηλαδή δεν του κάνει νίκη με έναν πόντο επί της Γαλατά, χρειάζεται δύο και πάνω...
Ο Παναθηναϊκός από την μεριά του, έμπαινε σε κίνδυνο μόνο αν έχασε με -21 και παρότι φλέρταρε με τη συντριβή, κράτησε τη διαφορά. Με δεδομένη την ήττα της Ουνίξ, είτε έχανε είτε κέρδιζε την Αρμάνι δεν άλλαζε κάτι στον στόχο του, οπότε το κακό όντως ήταν μικρό. Πιο μικρό και από τον... πόντο, που έχασε ο Ολυμπιακός.
Κι αυτό γιατί και για τον Παναθηναϊκό και για τον Ολυμπιακό οι "τελικοί" έρχονται. Και είναι στο χέρι τους να νικήσουν και να προκριθούν στα πλέι οφ.
Ο Παναθηναϊκός παίζει στο Καζάν και με νίκη παίρνει την πρωτιά στον όμιλο, συνεπώς θα αγωνιστεί με την Μακάμπι έχοντας αβαντάζ έδρας στα προημιτελικά. Θα έχει, δηλαδή, τον πρώτο λόγο για να περάσει στο φάιναλ φορ.
Εδώ που τα λέμε, αν ο Παναθηναϊκός θέλει να ταξιδέψει στην Πόλη, πιο εύκολο είναι να κερδίσει εκτός έδρας την Ουνίξ, παρά να τρέχει στη... Βαρκελώνη για διπλό. Γι αυτό και το παιχνίδι στη Ρωσία είναι "κλειδί". Μπορεί ο Παναθηναϊκός να τα καταφέρει; Απ' ό,τι έχει δείξει ως τώρα, στην καλή του μέρα, όταν είναι συγκεντρωμένος, είναι το φαβορί. Οταν, όμως, είναι χαλαρός, υπάρχει θέμα, κάτι που φάνηκε στις εντός έδρας αναμετρήσεις με την Ουνίξ και την Αρμάνι. Προφανώς σε ένα ματς που είναι... τελικός, ο Παναθηναϊκός θα μπει αποφασισμένος. Αρα στο χέρι του είναι να περάσει ως πρώτος στα προημιτελικά και να βάλει τις βάσεις για την πρόκριση στο φάιναλ φορ. Τη δεύτερη συνεχόμενη. Κάτι που έχει να πετύχει από το 2002...
Οσο για τον Ολυμπιακό, τα είπαμε. Στη Μόσχα χαλάρωσε και το πλήρωσε. Στο ματς με την Γαλατά θα είναι συγκεντρωμένος, θα έχει κίνητρο. Το μόνο αρνητικό είναι ότι θα έχει πίεση για το αποτέλεσμα, η νίκη θα είναι ο μόνος δρόμος. Μπορεί να διαχειριστεί τέτοιο ματς αυτός ο Ολυμπιακός και ο Ιβκοβιτς; Καιρός είναι να γίνει και το επόμενο βήμα...

 

ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΣΠΡΟΥΛΙΑΣ

Το δίκιο που χάθηκε και το δίκαιο που ...έρχεται

Σε καιρούς που οι πράξεις θα έπρεπε να είναι μετριοπαθείς και να οδηγούν στην εκτόνωση κι όχι στην πόλωση, οι διοικητικοί ηγέτες των δύο μεγάλων ομάδων της Ευρώπης, διαγωνίζονται μεταξύ τους για το ...σκοινί και ποιος θα το τραβήξει περισσότερο. Θα επαναλάβω, ότι οι πρόεδροι όλων των ομάδων, έχουν κοινωνικό χρέος (κι ευθύνη) απέναντι σε αυτό που υπηρετούν, να είναι εξαιρετικά προσεκτικοί στις κινήσεις τους, όσο και στις κουβέντες τους. Τα νεύρα του κόσμου είναι τεντωμένα, έτσι κι αλλιώς η παιδεία γενικώς δεν είναι και το φόρτε μας, η υπομονή από την κοινωνική πραγματικότητα όπως διαμορφώνεται έχει εξαντληθεί, οι περισσότεροι αναζητούν έστω και την παραμικρή αφορμή για να ξεσπάσουν. Και ποιος είναι πιο κατάλληλος χώρος από το γήπεδο, το μοναδικό πεδίο που προκαλεί τέτοια εναλλαγή συναισθημάτων σε συνδυασμό με την ατιμωρησία... Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος (όσο και ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος λίγες ημέρες πριν) αντιτάχθηκε στην κοινή λογική. Προτίμησε, σε μία προσπάθεια να απαντήσει με το δικό του τρόπο στο μπλουζάκι του Αγγελόπουλου, να εκτινάξει τους τόνους...Τη στιγμή που ο Θανάσης Γιαννακόπουλος επέλεγε να χρησιμοποιήσει τις ύβρεις και τη γλώσσα του δρόμου απέναντι στον Γιώργο Σκινδήλια, ταυτόχρονα, έχανε και το όποιο δίκιο κρυβόταν στις κουβέντες του. Αν ο “Τυφώνας” στεκόταν στην ουσία, είναι γεγονός ότι θα μπορούσε να υπερασπιστεί το δίκιο του. Διότι επί της ουσίας των παραπόνων του είχε δίκιο. Από τη στιγμή που προτίμησε να κερδίσει τις εντυπώσεις, έχασε... Πανηγυρικά μάλιστα! Κι αν κάποιοι υποδέχτηκαν τις αντιδράσεις του σαν φωνές τσαμπουκά και παναθηναϊκοφροσύνης, εγώ το μόνο που έχω να καταθέσω είναι ότι όλη αυτή η παράσταση αύξησε το βαθμό επικινδυνότητας της διεξαγωγής, όχι μόνο του τελικού Κυπέλλου Ελλάδας, αλλά και των πλέι οφ. Τόσο ο Γιαννακόπουλος, όσο και ο Αγγελόπουλος θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι η κατάσταση είναι τεταμένη και κάθε κίνησή του, ανάβει ένα φιτίλι. Και μπορεί να το ήξεραν, αλλά δεν το έκαναν. Το κλίμα πολώθηκε, η ένταση έγινε ακόμα μεγαλύτερη.

Η εμφάνιση του Τυφώνα το πρωί της Πέμπτης, σκίασε ακόμα και την ...γκρίζα παρουσία του Παναθηναϊκό το βράδυ, στον αγώνα με την Αρμάνι. Στην ομάδα του Ομπράντοβιτς είναι σαφές ότι κάτι δεν πάει καλά, εντούτοις, η ιστορία μας διδάσκει ότι αυτό μπορεί να αλλάξει μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.

Κόντρα στους Ιταλούς, ο Παναθηναϊκός έκανε ένα από τα χειρότερα παιχνίδια του επί εποχής Ομπράντοβιτς, αλλά δε το πλήρωσε. Κάτι μου λέει ότι ο Ζοτς κάτι έχει στο μυαλό του, αλλά αυτό οφείλεται περισσότερο σε ένστικτο και λιγότερο σε πληροφορία. Ετσι κι αλλιώς, ο Ομπράντοβιτς γνώριζε πως μετά από την ήττα της Ούνικς στην Τουρκία, ο Παναθηναϊκός δεν είχε κανένα βαθμολογικό ενδιαφέρον απέναντι στην Αρμάνι. Ο,τι κι αν γινόταν θα χρειαζόταν νίκη στη Ρωσία για να κατακτήσει την πρώτη θέση.

Από την άλλη πλευρά, όμως είναι οξύμωρο να διεκδικεί την πρωτιά μία ομάδα που έχει τρεις νίκες και δύο εντός έδρας ήττες. Συμβαίνει κι αυτό όμως στο Τοπ 16. Το μήνυμα ωστόσο, είτε ο Παναθηναϊκός κατακτήσει την πρώτη, είτε τη δεύτερη θέση, είναι ανησυχητικό. Μέχρι τώρα δείχνει να έχει αδυναμία την υπεράσπιση της έδρας του. Κι αν στο Τοπ 16 δεν το πλήρωσε, είναι βέβαιο ότι έστω κι ένα παρόμοιο λάθος στην επόμενη φάση θα είναι καταδικαστικό. Κι ο Ζοτς, όσο και οι παίκτες του το γνωρίζουν πολύ καλά.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Ασπρούλιας - Καβαλιεράτος
Ασπρούλιας - Καβαλιεράτος

Εντελώς τυχαία η γνωριμία τους ξεκίνησε μέσα από τις διαχωριστικές γραμμές που τους επέβαλλαν το πράσινο και το κόκκινο χρώμα. Ο ένας ως αθλητής των τμημάτων του Παναθηναϊκού κι ο άλλος ως σούπερ σταρ της ερυθρόλευκης και ταπεινής Δραπετσώνας... Τους ένωναν οι διόπτρες που φορούσαν αμφότεροι, τους χωρίζουν πολλά και κυρίως το μείζον αναπάντητο ερώτημα: Ποια ήταν καλύτερη ομάδα, το παιδικό του Παναθηναϊκού, ή της Δραπετσώνας... Ο ένας ακόμα έχει να λέει για τη νίκη μέσα στον Τάφο του Ινδού και τις διαδοχικές 30άρες που σκόραρε με το αριστερό χέρι του... Ο άλλος, αντιπαραθέτει τις πολλαπλές συμμετοχές του Παναθηναϊκού σε τελικές φάσεις πανελληνίων πρωταθλημάτων Παίδων κι Εφήβων.

Εξυπηρετούν το μοντέλο μίας σχέσης την οποία αντιπροσωπεύει το "Μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν"... Ο ζερβοχέρης ξεκίνησε τη δημοσιογραφική καριέρα του, πολύ πριν τον ψηλό διοπτροφόρο, στο "ΦΙΛΑΘΛΟ", εκεί όπου βρήκε το λιμάνι του (δεν υπάρχουν ταμπού στις λέξεις παρακαλώ) ο Ασπρούλιας, μετά την αποχώρησή του από την Sport.gr ή αλλιώς Sportline. Εκεί όπου ο ζερβοχέρης συνάντησε και συνεργάστηκε με τον ψηλό μετά τον "ΦΙΛΑΘΛΟ". Καταλάβατε τίποτα; Αν όχι, μην ανησυχείτε. Ούτε ο Καβαλιεράτος κατάλαβε πως το έκανε... Η συνύπαρξη συνεχίστηκε στο GOAL (σαν είπαμε μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν) κι αφού ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για την αποχώρηση του ...ζερβού με προορισμό την Sportday, αποφάσισαν και ίδρυσαν από κοινού το Superbasket.gr. Στο μεταξύ, ο Καβαλιεράτος ενστερνιζόμενος την άποψη που αναφέρει ότι "Οταν δεν μπορείς να νικήσεις τον εχθρό σου, κάντον φίλο σου" μετά την απώλεια της ανόδου του Εθνικού από την ΑΕΚΤ στο ιστορικό παιχνίδι του Παπαστράτειου διήγαγε κοινή αθλητική πορεία στην ομάδα του Εθνικού, όπου ο Ασπρούλιας έκατσε πάνω στα εκατομμύρια του συμβολαίου των Πειραιωτών, με αποτέλεσμα η άνοδος στην Γ'Εθνική να μην περάσει ούτε έξω από το Παπαστράτειο.

Στις απόψεις τους, στην κοσμοθεωρία, την αντιμετώπιση των πραγμάτων, τους χωρίζουν πολλά. Τα περισσότερα... Τους ενώνουν όμως ακόμα περισσότερα και ίσως πιο σημαντικά... Το έτος γέννησης (74άρηδες και οι δύο), η απύθμενη αγάπη για το μπάσκετ, η αιώνια (παρά τις διαφορές) φιλία και κυρίως ο σεβασμός του ενός για τον άλλον. Ηρθε η ώρα να κονταροχτυπηθούν! Εκκινώντας, ο μεν Καβαλιεράτος από τη θέση του ως εις εκ των κορυφαίων (αν όχι ο κορυφαίος) ρεπόρτερ Ολυμπιακού, ο δε Ασπρούλιας ως ένας άνθρωπος που ζει (σ)τον Παναθηναϊκό από μικρό παιδί. Σε αυτή τη γωνιά, δε θα κάνουν τίποτα περισσότερο από αυτό που συμβαίνει όταν πίνουν τον καφέ τους: Θα διαφωνούν... Ως συνήθως! Με φόντο τους δύο αιώνιους, αλλά με βάση και αφετηρία την αρχή της αξιοπρέπειας, όπως και οι δύο την ορίζουν. Οχι μιλώντας, αλλά γράφοντας... Και βάζοντας στο παιχνίδι όλους εσάς!