Mαραντόνα, Πελέ ή πλέον Μέσι;

Μερικές φορές η αφορμή για να καταλήξεις στην απάντηση σε ένα ερώτημα που έχει απασχολήσει γεννιές και γεννιές, είναι τόσο απλή και τόσο εντυπωσιακή όσο το ρεκόρ του Μέσι.

Φτάνει η στιγμή που ο Μέσι βάζει το 86ο γκολ μέσα σε μία χρονιά, ξεπερνά ακόμη και αυτό το ρεκόρ του Μίλερ που έμοιαζε αξεπέραστο και καταλήγεις στο συμπέρασμα. Γιατί όλοι να αναρωτιούνται αν ο Μαραντόνα είναι καλύτερος από τον Πελέ, ή το αντίστροφο, όταν υπάρχει ο Μέσι;

Είναι όμως ο Μέσι ο καλύτερος;
Εδώ οι θετικές απόψεις θα είναι πολλές, πιθανόν οι περισσότερες. Ας δούμε όμως τα επιχειρήματα όσων δεν θεωρούν τον Μέσι καλύτερο.
Το πρώτο και βασικότερο θα είναι το εξής: "Τι έχει κάνει με την Εθνική Αργεντινής; Τίποτα...", άρα το αυτόματο συμπέρασμα είναι ότι δεν μπορεί να είναι ο κορυφαίος.

Το αντεπιχείρημα είναι απλό σε αυτές τις περιπτώσεις. Αρα ο Τζορτζ Μπεστ δεν ήταν κάτι σπουδαίο, πόσο μάλλον ο Ράιαν Γκιγκς γιατί και αυτοί δεν έκαναν τίποτα με την Εθνική; Πέρα όμως από αυτό, το συγκεκριμένο ερώτημα αντιστρέφεται και ως εξής. "Πήρε ποτέ του, ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ο Μαραντόνα. Κατέκτησε έστω ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών; Οχι...". Τότε γιατί συζητάμε αν μπορεί να είναι ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών;

Το όλο μπλέξιμο δημιουργείται επειδή απλά προσπαθούμε να ξεχωρίσουμε την καλύτερη μονάδα σε ένα ομαδικό άθλημα. Οπως επίσης ότι προσπαθούμε να ξεχωρίσουμε μία μονάδα της δεκαετίας του 70 με μία της δεκαετίας του 90 και τον Μέσι του 21ου αιώνα. Το ποδόσφαιρο μοιάζει να είναι σήμερα τελείως διαφορετικό σπορ από αυτό που ήταν την εποχή του Πελέ ή την εποχή του Μαραντόνα.

Κανονικά η σύγκριση δεν στέκει. Είναι σαν να προσπαθείς να συγκρίνεις την βυσινάδα (κάποιοι ίσως να την πρόλαβαν όταν ήταν μικροί) την οποία φτιάχναμε μόνοι μας, βάζοντας στο πχύρευστο υγρό παγωμένο νερό, με την coca cola, και να ψάχνουμε να βρούμε τι είναι καλύτερο.
Παρά ταύτα ανεξάρτητα από τι πέτυχε ή δεν πέτυχε ο καθένας από αυτούς, τι κατέκτησε ή δεν κατέκτησε, ποιούς συμπαίκτες είχε και πόσο τον βοήθησαν, η αλήθεια είναι ότι ο Μέσι κάνει πράγματα που δεν θα ξαναγίνουν.

Κι' αν τον κρίνουμε σε ατομικό επίπεδο, το γεγονός ότι έχει τέτοιου είδους διάρκεια ώστε να παραμένει ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στον κόσμο για μία πενταετία τώρα και να σου μοιάζει αδύνατο να σκεφτείς γιατί η πενταετία δεν θα γίνει εξαετία, επταετία ή ένας Θεός ξέρει πόσα χρόνια ακόμη, είναι από μόνη της μία καλή αφορμή για να πεις, ότι αυτός είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που γνώρισε το παγκόσμιο ποδόσφαιρο.

Ναι ο Μέσι έπεσε πάνω, στην ίσως καλύτερη ομάδα που γνώρισε ποτέ το παγκόσμιο ποδόσφαιρο, έπεσε πάνω στην καλύτερη φουρνιά Ισπανών παικτών (Τσάβι, Ινιέστα, κ.τ.λ.π), παρά ταύτα η δική του παρουσία είναι απολύτως καταλυτική πάνω σε αυτή την ομάδα. Η Μπαρτσελόνα των τελευταίων ετών δεν θα ήταν αυτό που είναι αν δεν υπήρχε ο Μέσι.

Και αν κάθε φορά που κάτι συμβαίνει και όλους μας πιάνει ο καημός να δώσουν την "Χρυσή Μπάλα" στον Ινιέστα ή τον Τσάβι, δεν είναι ότι μέσα μας το πιστεύουμε ότι είναι καλύτεροι του Μέσι, αλλά θέλουμε να αναγνωριστεί με κάποιο τρόπο και η δική τους προσφορά.
Μπορώ να φανταστώ την Μπαρτσελόνα χωρίς τον Τσάβι. Μπορώ να την φανταστώ χωρίς τον Ινιέστα. Την βλέπω και δεν χρειάζεται να την φαντάζομαι χωρίς τον Πεπ Γκουαρντιόλα, ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ούτε να φανταστώ ότι την φαντάστηκα χωρίς τον Μέσι...

Προσωπικά είμαι μεγάλος φαν του Μαραντόνα. Τον θεωρώ ότι καλύτερο είδα ποτέ, θα συνεχίσω να λατρεύω την αλητεία του, την προσωπικότητα του, την τρέλα του, γιατί θα μου θυμίζει πάντα τα παιδικά μου χρόνια.

Αν θέλω όμως να γράψω την αλήθεια, φαινόμενο σαν τον Μέσι δεν είδα ποτέ και δεν ξέρω πόσα χρόνια, ή πιο σωστά πόσες ζωές χρειάζομαι για να ξαναδώ κάτι ανάλογο.
Για αυτό καταλήγω. Ο Μαραντόνα είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής ever. O Mέσι δεν συμμετείχε στον διαγωνισμό...