Είναι αλήθεια πάντως ότι πολλές φορές η κληρωτίδα είναι… άτιμη υπό την έννοια έστρωσε το χαλί για τις αναμετρήσεις του Δικεφάλου με την Παρτιζάν και υπό το κλίμα της αδελφοποίησης των οπαδών των δύο ομάδων.

Στην περίπτωση του Άρη, τα περισσότερα ερωτήματα αφορούν κυρίως την αγωνιστική κατάσταση της ελληνικής ομάδας και λιγότερο την Στρασμπούρ. Δεδομένης της εικόνας που παρουσιάζει στους τελευταίους αγώνες, της αμφιβολίας που υπάρχει σχετικά με τον τομέα της ενίσχυσης αλλά και της αναγκαιότητας να προσθέσει στο ρόστερ έναν παίκτη για να συμμαζέψει τα πράγματα.

Η Στρασμπούρ διαθέτει τον τρίτο μεγαλύτερο οικονομικό προϋπολογισμό στο φετινό γαλλικό Πρωτάθλημα κι έχει επενδύσει περί των 2,5 εκατομμυρίων ευρώ στο αγωνιστικό τμήμα. Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια έχει αποκτήσει τον τίτλο του «loser» καθώς επί τέσσερα συναπτά έτη χάνει στον τελικό του Πρωταθλήματος είτε από τη Λιμόζ είτε από τη Βιλερμπάν. Επειδή όμως στην Ελλάδα συνηθίζουμε να βλέπουμε μόνο το αποτέλεσμα των τελικών, καλό είναι να εξεταστεί και το ότι αναδεικνύεται η 2η καλύτερη ομάδα της Γαλλίας από το 2012.

Η προϊστορία των αναμετρήσεων των δύο ομάδων περιλαμβάνει μόλις δύο συγκρούσεις – στο πλαίσιο του Τσάμπιονς Καπ – τη σεζόν 2002-03 όπου οι γηπεδούχοι μοιράστηκαν τις νίκες. Στη φετινή χρονιά, η Στρασμπούρ δείχνει ότι είναι ομάδα έδρας. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι σε Πρωτάθλημα και BCL ο συνολικός απολογισμός της είναι 17-14. Από το σύνολο των 17 νικών, οι 14 επιτεύχθηκαν μέσα στην έδρα της.

Η πιο γνώριμη φιγούρα είναι ο προπονητής της Βενσάν Κολέ ο οποίος κάθεται στον πάγκο της ομάδας για 6η συνεχόμενη χρονιά έχοντας κατακτήσει το Κύπελλο Γαλλίας και το League Cup. Το καλοκαίρι επέβαλλε ριζοσπαστικές αλλαγές καθώς έχτισε μια ομάδα από την αρχή. Σε ότι αφορά το αγωνιστικό στιλ της, δεν διαφέρει πολύ από τις κλασικές γαλλικές ομάδες οι οποίες χαρακτηρίζονται από το physical game, το up tempo απλά δεν είναι τόσο αφελής λόγω Κολέ.

Σχετικά με τους πρωταγωνιστές της, σε πολύ μεγάλο βαθμό στηρίζεται στην αποτελεσματικότητα του Έι Τζέι Σλότερ (σ. σ. πρώην παίκτης του Παναθηναϊκού) και του βραχύσωμου Έρβινγκ Ουόκερ, ενώ προσπαθεί να «χτυπήσει» στη ρακέτα με την παρουσία του πληθωρικού Μουχαμαντού Γιαϊτέ. Ο Ματ Χάουαρντ (σ. σ. πρώην παίκτης του Ολυμπιακού) έχει βοηθητικό ρόλο, σε αντίθεση με τον πολύπειρο Ρομέο Τράβις. Σαφέστατα στηρίζεται σε αυτούς τους πέντε παίκτες οι οποίοι προσφέρουν το 70% των πόντων της ομάδας.

Σε πρώτη φάση, ο Άρης δεν έχει την πολυτέλεια να σκεφτεί πιο πέρα. Γνωρίζει όμως ότι σε περίπτωση πρόκρισης θα αντιμετωπίσει τη Βιλερμπάν. Τελευταία φορά που έπαιζε αντίπαλος της Πρωταθλήτριας Γαλλίας ήταν τη σεζόν 2005-06. Την είχε αποκλείσει και είχε φτάσει έως τον τελικό του Uleb Cup.

Ο ΠΑΟΚ, η Παρτιζάν και ο Κρστιτς

Παραμονή της κλήρωσης του BCL, τέσσερις παίκτες του ΠΑΟΚ ζήτησαν την Παρτιζάν Βελιγραδίου και η κληρωτίδα δεν θα μπορούσε να τους χαλάσει το χατίρι. Και είναι αλήθεια ότι αυτή η σύγκρουση παρουσιάζει ενδιαφέρον λόγω της αδελφοποίησης των οπαδών των δύο ομάδων. Μάλιστα, η εκτίμηση περιλαμβάνει δύο γιορτές (στις κερκίδες) Βελιγραδίου και Θεσσαλονίκη, άσχετα αν στο παρκέ οι παίκτες θα δώσουν τη δική τους μάχη με σκοπό την πρόκριση στην επόμενη φάση.

Το βέβαιο είναι ότι ο ΠΑΟΚ δεν έχει λόγους να φοβηθεί διότι η σημερινή Παρτιζάν δεν θυμίζει σε τίποτε την άλλοτε σπουδαία ομάδα του παρελθόντος ή ακόμη αυτή της περασμένης δεκαετίας που έφτασε έως το φάιναλ φορ της Ευρωλίγκα. Τούτο δεν σημαίνει όμως ότι δεν είναι μια σκληροτράχηλη ομάδα, η οποία παλεύει για την κάθε μπάλα.

Αυτή την εικόνα παρουσίασε και στους δύο αγώνες με την ΑΕΚ όπου η ελληνική ομάδα επικράτησε τόσο στο κλειστό «Νίκος Γκάλης» όσο και στην κατάμεστη Pionir Arena. Εδώ βρίσκεται εξάλλου η κινητήριος δύναμη της Παρτιζάν. Είναι το επίπεδο αφοσίωσης των φιλάθλων της, έστω κι αν αυτό που βλέπουν δεν έχει σχέση με το παρελθόν.

Γιατί στην Αδριατική Λίγκα, η Παρτιζάν ζει στην σκιά του Ερυθρού Αστέρα τα τελευταία δύο χρόνια. Αυτό ενόχλησε τον Νίκολα Πέκοβιτς (πρόεδρος της Παρτιζάν) και προχώρησε σε αλλαγές το περασμένο καλοκαίρι ξεκινώντας με την πρόσληψη του Αλεκσάνταρ Ντζίκιτς στην τεχνική ηγεσία. Ακολούθησαν οι μεταγραφές οκτώ παικτών.

Ξεχωρίζει ασφαλώς αυτή του Νίκολα Βελίτσκοβιτς ο οποίος επέστρεψε στο… σπίτι του έπειτα από επτά χρόνια στην ξενιτιά. Λόγω προσωπικότητας είναι ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης της ομάδας, εκτός κι αν ο Νέναντ Κρστιτς αποφασίσει να επιστρέψει στην Παρτιζάν (σ. σ. αυτή η πληροφορία υπάρχει εδώ και αρκετές ημέρες). Βέβαια, οι ελλείψεις των Σέρβων δεν εντοπίζονται τόσο στην φροντ λάιν καθώς υπάρχει και ο Στέφαν Μπίρτσεβιτς ο οποίος είναι ο πρώτος σκόρερ και ριμπάουντ της ομάδας. Έξυπνος και πονηρός παίκτης ο οποίος έχει την ευχέρεια να εκτελεί και από απόσταση 6,75.

Ωστόσο, η Παρτιζάν στηρίζεται στις επινοήσεις και στην αποτελεσματικότητα του Ουιλ Χάτσερ. Ο πρώην παίκτης του ΠΑΟΚ συνηθίζει να αναλαμβάνει τις κρίσιμες επιθέσεις. Για παράδειγμα, στον πρόσφατο αγώνα με την ΑΕΚ στο Βελιγράδι είχε 0/4 σουτ στην τελευταία περίοδο κι αυτό κόστισε στην ομάδα του. Σε αντίθεση με την περσινή χρονιά, ο Αμερικανός φέτος σουτάρει με κακό ποσοστό στα τρίποντα (σ. σ. 29,7%).

Βέβαια ο ιθύνων νους της ομάδας είναι ο Μπράνισλαβ Ρατκόβιτς. Ένας ψηλός (1.93μ.) πλέι μέικερ ο οποίος χρησιμοποιεί το σώμα του σε post κινήσεις. Πρέπει να σημειωθεί πάντως ότι η Παρτιζάν βρίσκεται σε διαδικασία αναζήτησης ενός παίκτη στην περιφέρεια, λόγω του τραυματισμού του Φρανκ Ρόμπινσον.