Μουσουλμάνοι, Χρυσαυγίτες, αστροναύτες και εξωγήινοι!

Eίμαι ακόμη και τώρα στα γεράματα τόσο υποχόνδριος και εξαρτημένος από τις συνήθειες και τις μανίες μου, που εξακολουθώ να αφιερώνω σχεδόν δυο ώρες κάθε μέρα για να τυπώνω κείμενα από τις ιστοσελίδες, να βγάζω φωτοτυπίες από τις εφημερίδες και να τακτοποιώ το αρχείο μου...

Μεταξύ άλλων κρατώ με μεγάλη επιμέλεια, τους φακέλους με τα αρχεία απ’ όλες τις διοργανώσεις του Κυπέλλου Ελλάδος και –για να μπω στο ψητό- πολύ φοβάμαι πως αυτή του 2017 θα μου πιάσει πολύ περισσότερο χώρο απ’ όσο οι προηγούμενες!

Τι θα μου πιάσει, που ήδη μου έπιασε και φρίττω με την ιδέα πως απομένουν ακόμη δέκα επτά ημέρες μέχρι να διεξαχθεί ο τελικός!

Πλάκα πλάκα –καθότι εξ υπαρχής αυτή η υπόθεση ξεπέρασε κάθε όριο φαιδρότητος- θαρρώ πως πιο γρήγορα θα πετύχουμε την αξιολόγηση και θα βγούμε από τα μνημόνια, παρά θα δεήσει η σεβαστή Ομοσπονδία (όπως συνήθιζε να λέει ο Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου) να ορίσει την έδρα αυτού του ρημαδιασμένου τελικού!

Και να ‘ναι κιόλας κοινής αποδοχής από τον Παναθηναϊκό και τον Αρη, και να εξασφαλίζει ισότιμους όρους, οι οποίοι –και τούτο το γράφω επειδή υπήρξα αυτόπτης μάρτυς- δεν είχαν τηρηθεί πριν από τρία χρόνια στα Δυο Αοράκια!

Τότε ο Αρης δικαιολογημένα αισθανόταν και το κατήγγειλε κιόλας (αλλά στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα) πως ήχθη ως αμνός επί σφαγήν: αναφέρομαι ως επί το πλείστον σε όλα όσα συνέβησαν και κυρίως σε αυτά που δεν συνέβησαν πριν από την έναρξη εκείνου του ματς και είχαν να κάνουν με τη διανομή των εισιτηρίων, την (υποτιθέμενη και εντέλει φιλολογική και πάντως μονομερή) απαγόρευση εμφάνισης διακριτικών συμβόλων των δυο φιναλίστ και πάει λέγοντας..

Τώρα όμως το πράγμα χόντρυνε και για να το χοντρύνω κι ελόγου μου ακόμη περισσότερο, καταλήγω δια μη εισέτι φοράν στο συμπέρασμα –με το συμπάθιο κιόλας για το αγοραίον ύφος- πως της κοντής ψ..ής της φταίνε οι τρίχες!

Τα προηγούμενα χρόνια οι εμπλεκόμενοι μάλωναν για το ποιοι οπαδοί θα έχουν δικαίωμα εισόδου στο γήπεδο, πώς θα μπουν, πού θα καθίσουν, τι θα φοράνε, τι θα πίνουν, τι θα καπνίζουν, πώς θα περιχαρακωθεί η δυσφημιστική νεκρή ζώνη ανάμεσα τους, πόσοι θαρραλέοι αστυνομικοί θα περιφρουρήσουν την τάξη, ποια ποσόστωση θα εφαρμοσθεί ανάμεσα τους (κοινώς πόσοι θεατές αναλογούν σε κάθε όργανο) κοκ

Α, για να μην το ξεχάσω: ανέκαθεν προκαλεί μείζον ζήτημα και πάντοτε εξελισσόταν σε «casus belli» το πόσες προσκλήσεις δωρεάν εισόδου και σε ποιους ημετέρους και υμετέρους θα μοιραστούν!

Τώρα όμως, χωρίς καν να υπεισέλθουν οι λεγάμενοι σε αυτές τις διαδικαστικές λεπτομέρειες, πλακωνόμαστε ακόμη για το πού θα γίνει ο τελικός!

Στα Δυο Αοράκια; Στην Ξάνθη; Στη Λάρισα; Στο ΟΑΚΑ; Στο ΣΕΦ; Στη Λευκωσία; Στη Νέα Υορκη. Στη Σελήνη; Η μήπως στον όξω από δω; Ζητώ συγνώμη εάν μου διαφεύγει κάποια από τις υποψήφιες έδρες, αλλά με τέτοια παράνοια που επικρατεί, λογικό είναι να χάνεται ο μπούσουλας: ο μπούσουλας τον οποίο δυστυχώς η σεβαστή ομοσπονδία έχει απολέσει εδώ και χρόνια!

Κάποτε λοιπόν-για να φρεσκάρω τη μνήμη των παροικούντων την Ιερουσαλήμ- η ίδια σεβαστή ομοσπονδία διοργάνωνε Φάιναλ Φορ με τη συμμετοχή όλων των φυλών των... Ινδιάνων! Τέτοιες μέρες το 1998 είχαν συνευρεθεί στο Αλεξάνδρειο, ο Αρης, η ΑΕΚ, ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός, την προηγούμενη χρονιά στο ΟΑΚΑ συνυπήρξαν ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ (μαζί με τον Απόλλωνα Πατρών), το 2000 στο νεότευκτο «παλατάκι» της Πυλαίας αντάμωσαν ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ και ο Ηρακλής και πάει λέγοντας...

Το Φάιναλ Φορ του 2004 στη Λαμία έπαιξε μοιραίο ρόλο στην υπόθεση, διότι όσα συνέβησαν πριν, στη μακρόσυρτη διάρκεια και μετά τον τελικό ανάμεσα στον Αρη και στον Ολυμπιακό οδήγησαν την ούτως ή άλλως αργόστροφη στα ανακλαστικά και βραδυφλεγή στις αποφάσεις της ΕΟΚ να εφαρμόσει την παροιμία «πονάει χέρι, κόβει χέρι»!

Καταργήθηκε λοιπόν το Φάιναλ Φορ και –ενώ σε όλες τις ...πολιτισμένες χώρες μαζεύονται στην ίδια πόλη όχι τέσσερις, αλλά οκτώ ομάδες – εμείς ξαναγυρίσαμε στην προ του 1995 εποχή.

Βασικά ξαναγυρίσαμε στην προ Χριστού εποχή!

Ενας τελικός της ξεπέτας, στο μεταξύ καταργήθηκαν και οι διπλοί ημιτελικοί και ούτως ειπείν η διοργάνωση κατέληξε να είναι ένα περιττό άχθος: ένα βαρίδι, που δεν ξέρω εάν και κατά πόσον έχει καμιά ουσιαστική σημασία!

Βεβαίως το Κύπελλο είναι ένας τίτλος, τον οποίο ουδείς απεμπολεί ως στόχο, μάλιστα για τις ομάδες πλην των αιωνίων, (όταν αυτοί αναμετρώνται στον προημιτελικό ή στον ημιτελικό- είναι ο πιο εφικτός.

Με όλα αυτή τη φαιδρότητα όμως που επικρατεί επί μονίμου βάσεως, αλλά διογκώθηκε εφέτος, αναρωτιέμαι εάν ακόμη και ο (κυρίαρχος του παιχνιδιού) Παναθηναϊκός, πόσο μάλλον ο (ευρισκόμενος σε νηστεία από το 2004) Αρης έχουν πλέον καμιά όρεξη να συμμετέχουν σε αυτό το γαϊτανάκι της φαιδρότητας και της δυσφήμησης του μπάσκετ!

Έχουν στ’ αλήθεια την όρεξη; Θα χαρούν τον τελικό; Η μήπως απηυδισμένοι από τις αδιάκοπες παλινωδίες θα φτάσουν κάποια στιγμή να πουν εκείνη την ατάκα από το παλιό ανέκδοτο...

Άντε αυτώσου κι εσύ κι ο γρύλος σου!

Γελώ τώρα που τα γράφω όλα αυτά, όχι διότι τάχα διακατέχομαι από σαδισμό ή μαζοχισμό, αλλά επειδή θυμάμαι ότι πρόπερσι δέχθηκε ένα τηλεφώνημα από παράγοντα της ΕΟΚ που μου αποκάλυψε –και μου ζήτησε να το κρατήσω off the record-ένα τρομακτικό μυστικό...

Η σεβαστή Ομοσπονδία, λέει, είχε αποφασίσει, σε πείσμα της καφρίλας, να επαναφέρει τη φόρμουλα των Φάιναλ Φορ και το έθεσε υπ’ όψιν μου ώστε να διερευνήσω τις προθέσεις της Cosmote TV σχετικά με τα τηλεοπτικά δικαιώματα!

Οδηγούσα εκείνη την ώρα και στο λόγο της τιμής μου, εξεπλάγην τόσο πολύ, που κόντεψα να στουκάρω!

Ευτυχώς με φώτισε ο θεός και δεν έκανα καμιά βολιδοσκόπηση, λέγοντας «κάντε το εσείς και τα κανάλια θα κάνουν ουρά στη σκάλα του ΟΑΚΑ»!

Δεν καμώνομαι πως έχω μαντικές ικανότητες, απλώς ήμουν σίγουρος πώς επρόκειτο για έναν πομφόλυγα, καθότι η ΕΟΚ εδώ και χρόνια σε όλα τα μεγάλα ζητήματα που μοιάζουν με καυτές πατάτες, επιβεβαιώνει και άλλη μια παροιμία...

Οποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα (όχι μέρες, αλλά) χρόνια κοσκινίζει!

Τουτέστιν, κατά πως θα φώναζε και ο Νίκος Κούρκουλος στο «Ορατότης μηδέν», όχι άλλο κάρβουνο!

Η μάλλον, μιας και η κουβέντα έχει να κάνει με το αέναο κοσκίνισμα, όχι άλλο αλεύρι!

Το ένα γήπεδο μιας ξινίζει, το άλλο μας βρομάει και δεν συμμαζεύεται! Όλο κάτι θα βρίσκουμε για να τρώμε τις σάρκες μας και να εκτιθέμεθα συλλήβδην: τη μια η Αστυνομία δεν εγγυάται την ασφάλεια, την άλλη δεν υπάρχει επαρκής αριθμός εισόδων, την άλλη είναι χαλασμένο το ηλεκτρονικό χρονόμετρο, κοινώς πότε ο Γιάννης δεν μπορεί, πότε ο κώλος του πονεί

Και last, but not least: σήμερα ακούσαμε και μάλιστα δι’ επισήμων χειλέων (Βασιλακόπουλος, Τσαγκρώνης) ότι ένας τελικός στη Λάρισα θα βρισκόταν στο έλεος των αγροτών που βγήκαν πάλι στους δρόμους και ένας τελικός στην Ξάνθη θα κινδύνευε, λέει από τη μουσουλμανική μειονότητα και από τους Χρυσαυγίτες!!!

Κρίμα, η ΕΟΚ μου χάλασε το αριστούργημα, διότι εγώ πίστευα πως αυτός ο τελικός θα κινδύνευε από τους εξωγήινους και από τους εκκολαπτόμενους αστροναύτες της υπό σύσταση Ελληνικής Διαστημικής Υπηρεσίας!