Θα μοίραζε και αυτόγραφα

Ότι το παρκέ του Γιαντ Ελιάου είναι κατηφορικό όχι απλώς το ήξερα, αλλά το είδα -και ξαναείδα και ξαναείδα- με τα μάτια μου, στα 27 χρόνια που πέρασαν από τότε που έκανα την πρώτη μου μετάδοση (Μακάμπι-Άρης) στο Τελ Αβίβ.

Ότι αυτή η κατηφόρα θα είχε θύμα και όχι θύτη την οικοδέσποινα, ομολογώ ότι δεν το περίμενα, τουλάχιστον όχι σε τέτοιο βαθμό και με τέτοια κλίση.

Δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί τέτοια αιχμαλωσία της Μακάμπι, σαν το 19-49 του β’ ημιχρόνου ή σαν το σερί 43-8 που έτρεξε ο Παναθηναϊκός από το 23^ο ως το 38^ο λεπτό. Τριανταπέντε πόντοι διαφορά, σε ένα δεκαπεντάλεπτο.

Το επόμενο βήμα θα ήταν, να ζητήσουν οι Ισραηλινοί αυτόγραφα, όπως έκαναν κάποτε για να ξεπεράσουν τη ντροπή τους οι αντίπαλοι της πραγματικής Dream-Team…

Πώς να εξηγηθεί λοιπόν η ενοχλητική εικόνα του πρώτου ημιχρόνου; Συγγνώμη για την ανορθογραφία, αλλά εμένα εκεί κόλλησε το μυαλό μου.

Παίκτες και προπονητής του Παναθηναϊκού εμφανίστηκαν στο γήπεδο με τη συμπεριφορά ομάδας που δεν ενδιαφέροταν για νίκη. Η επιθετική λειτουργία (με τα 1/15 τρίποντα) θύμιζε βραχυκυκλωμένη μηχανή, ενώ η άμυνα άφηνε συνεχώς τη διάβαση αφύλακτη.

Όταν είδα τον Πασκουάλ να ξεφουρνίζει ξαφνικά τον ξεχασμένο Χαραλαμπόπουλο, ομολογώ ότι πονηρεύτηκα. Η βραδιά δεν σήκωνε πειραματισμούς ούτε παραχωρήσεις στο εγχείρημα της ελληνοποίησης.

Εάν ο Παναθηναϊκός έχανε από τη Μακάμπι, θα κρεμόταν από τα καρύδια του ταύρου, δηλαδή της Βασκόνια. Kαι του Σάρας και του Λάσο και του Περάσοβιτς και ποιος ξέρει ποιου άλλου παράξενου!

Και τώρα θα έκλαιγε, αφού θα έχανε το πλεονέκτημα, τα αυγά και τα πασχάλια...

Έτσι όπως τα κατάφερε ο μπαρμπα-Τζόρντι με τον κατακερματισμό του προγράμματος της τελευταίας αγωνιστικής, τα παρατράγουδα καραδοκούν σε κάθε γωνιά.

Η πεντάδα με την οποία γύρισε το παιχνίδι ο Παναθηναϊκός μετά το 42-32 της ανάπαυλας ήταν καινοφανής και …πρωτοφανής: τρεις χειριστές (Καλάθης, Τζέιμς, Παππάς) και δύο αθλητικά «τεσσάρια» (Γκέιμπριελ, Σίνγκλετον).

Δεν ξέρω αν βγήκε από τα πλάνα του Πασκουάλ ή αν ήταν κίνηση απελπισίας, αλλά έπιασε τη Μακάμπι στον ξένοιαστο ύπνο και τη χτύπησε στο παρκέ σαν χταπόδι.

Ο Παναθηναϊκός, που τελείωσε το α’ ημίχρονο με 1/15 τρίποντα και 42 πόντους παθητικό, έκρυψε το καλάθι του πίσω από ένα δάσος από χέρια και μετέτρεψε σε αιφνιδιασμούς τους 7 κλεψίματα που έκανε στην γ’ περίοδο.

Η άμυνα με παγίδες στο μισό γήπεδο έκανε τους Ισραηλινούς να πελαγώσουν, αφού δεν είχαν ούτε πλέι-μέικερ της προκοπής ούτε φαιά ουσία ούτε την πείρα για να μείνουν ψύχραιμοι.

Όταν ήρθαν και τα τρίποντα (6/10 στο τρίτο δεκάλεπτο), η αντεπίθεση του Παναθηναϊκού θύμισε ολοκληρωτικό πόλεμο. Οι 7 απανωτοί πόντοι του Τζέιμς μετά το 51-51 έκαναν τους «πράσινους» αφεντικά της βραδιάς.

Ο Αμερικανός διακρίθηκε νωρίτερα και σε οργανωτικό ρόλο, αλλά η μορφή του παιχνιδιού στο δεύτερο μέρος έμοιαζε κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του.

Στο φινάλε, οι παίκτες της Μακάμπι σφυρίχτηκαν από κάποιους ανυπόμονους. Η ξινίλα στα μούτρα του Μιζράχι ξεπέρασε κάθε προηγούμενο.

Η επική αντεπίθεση που χάρισε στον Παναθηναϊκό το πλεονέκτημα της έδρας ολοκληρώθηκε με 5 συνεχόμενες νίκες, παρά το βαρύ πρόγραμμα και τις δυσκολίες. Πρόκειται για τεράστιο κατόρθωμα, που αξίζει να ανταμειφθεί με ένα λαμπερό εισιτήριο για το final-4.

Θα πρέπει, πλέον, να θεωρήσουμε τους «πράσινους» φαβορί για μία θέση στο αεροπλάνο προς την Κωνσταντινούπολη, έστω απέναντι στη χρυσοποίκιλτη Φενέρμπαχτσε.

Το ΟΑΚΑ είναι φέτος άπαρτο κάστρο στους αγώνες με ξένες ομάδες (14-0). Πλήρης, και γηπεδούχος, ο Παναθηναϊκός δεν φοβάται τίποτε και κανέναν.

Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς αποκλείεται να έρθει στην Ελλάδα με γυαλία ηλίου και σαγιονάρες.

Στα προημιτελικά, είτε στην Αθήνα είτε αλλού, ο Παναθηναϊκός δεν θα έχει η πολυτέλεια ενός χαμένου ημιχρόνου.