Η χημεία και το μπαρμπούνι!

Οι μεγαλύτεροι αγώνες στην Sportingbet. Παίξε νόμιμα με πριμ 5% στο Αϊντραχτ – Βέρντερ Βρέμης (21+).

Χωρίς καμία διάθεση να ευλογήσουμε τα γένια μας ο Παναθηναϊκός έχει τον πρώτο λόγο στις αναμετρήσεις με την Φενέρ! Αφήστε την βαθμολογία και τα αποτελέσματα της κανονικής περιόδου. Όλα αυτά είναι πλέον αριθμοί για το αρχείο. Έχουν καταγράψει μια συγκεκριμένη διαδρομή , κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες!

Στην νέα φάση, με τις όποιες σημαντικές ιδιαιτερότητες της, κάποιες ομάδες (βλέπε Παναθηναϊκός) θα κοιτάξουν να πατήσουν πάνω στα υπάρχοντα δεδομένα (βαθμολογία – επιδόσεις-ψυχολογία-χημεία), βελτιώνοντας ακόμα περισσότερο την εικόνα του παιχνιδιού τους , κάποιες άλλες (βλέπε Φενέρ) καλούνται να καλύψουν το χαμένο έδαφος σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, έχοντας στην πλάτη τους το βάρος της κρισιμότητας των παιχνιδιών!

Εδώ που φτάσαμε το λάθος πολλαπλασιάζεται. Δεν έχεις περιθώρια να ηρεμήσεις ! Να σκεφτείς να ξανασκεφτείς ! Να το φιλοσοφήσεις , να δοκιμάσεις λύσεις, να πειραματιστείς.

Ο χρόνος λειτουργεί σαν μέγγενη! Κάθε αναμέτρηση είναι ένας τελικός. Αυτό σου λέει η πρώτη φάση: «Μάγκα , αυτά θα έπρεπε να τα είχες έτοιμα από καιρό! Τώρα αν προλαβαίνεις και όσο προλαβαίνεις , έχει καλώς , αν όχι κάτσε στην άκρη να σκεφτείς πλέον με την άνεση σου τι πήγε στραβά!»

Με αυτή την λογική αποτυπωμένη στον μέχρι τούδε πίνακα επιδόσεων της διοργάνωσης οι πράσινοι είναι ένα βήμα μπροστά από την Φενέρ στις αναμετρήσεις που ακολουθούν!
Πρώτο: Γιατί είναι Παναθηναϊκός με βάρος φανέλας και ιστορία πολλών αστεριών
Δεύτερο: Γιατί απέναντι στον πανάκριβο αντίπαλο τους οι πράσινοι λειτουργούν καλύτερα σαν ομάδα!

Όπως κάθε ζωντανός οργανισμός έτσι και μια ομάδα στηρίζεται στην χημεία. Αν οι εξισώσεις της λειτουργούν ομαλά ο οργανισμός παραμένει ζωντανός και υγιής, αν όχι τότε μοιραία οι ανωμαλίες αποτυπώνονται στα κύτταρα του!

Η χημεία!!! Αυτή η χημεία για την οποία μου μιλούσε για ώρες ένας από τους κορυφαίους έλληνες μπασκεμπολίστες μετά από κάποιο τουρνουά της Εθνικής !
«Τι να το κάνεις, μπορεί να είμαστε όλοι μας παικταράδες , αν δεν λειτουργήσει όμως η χημεία στην ομάδα , τότε μην περιμένεις προκοπή», μου έλεγε κουνώντας το κεφάλι του με νόημα!

Αν επιτρέψει ο Παναθηναϊκός στο δόκτορα Ζέλικο, αν του δώσει το δικαίωμα και τα περιθώρια , να μπει στο εργαστήριο του και σαν άλλος Λαβουαζιέ, να αλλάξει την σύσταση τη ύλης του , τότε ναι, τα δεδομένα αλλάζουν!

Αλλά μόνο αν το επιτρέψει ο Παναθηναϊκός! Γιατί οι αναμετρήσεις θα είναι κλειστές , το ξέρουμε όλοι από τώρα, το σκορ χαμηλό , το τέμπο αργό!

Αλλά και πάλι πόσες φορές να σετάρει το παιχνίδι ο Ζέλικο; Δεν μιλάμε για μια και έξω. Στην χειρότερη για τον Παναθηναϊκό περίπτωση , θα χρειαστεί να επαναληφθεί το πείραμα , τουλάχιστον τρείς φορές!

Και στην δύναμη να το πάει η Φενέρ, πόσες φορές θα βρει «χάρτινο» τον Παναθηναϊκό;
Αν οι παίκτες του Πασκουάλ , έχουν το μυαλό τους στο παρκέ, παίξουν δυνατά με τα χέρια πάνω στην μπάλα και λειτουργήσουν οι βοήθειες στην άμυνα, τότε δεν έχουν τίποτα μα τίποτα να φοβηθούν!

Η Φενέρ είναι ο αντίπαλος και όχι ο Ομπράντοβιτς! Οι μύθοι εμπεριέχουν αληθινά στοιχεία αλλά δεν αποτυπώνουν την αλήθεια! Η μόνη αλήθεια είναι ότι αποτυπώνουν την μαγεία της υπερβολής.

Η ομάδα αυτή έχει τις δυνατότητες και χωρίς Ομπράντοβιτς να φτάσει μέχρι το τέλος! Έτσι θα καταλάβουν και οι τελευταίοι ονειροπόλοι και νοσταλγοί ότι οι ομάδες δεν είναι μόνο ο προπονητής! Δεν είναι μόνο σχέδια , στρατηγική και πινακάκια!

Αν δεν έχεις στο παρκέ ένα Διαμαντίδη να μετουσιώσει, σε άμυνα και επίθεση, τα σχήματα στον πίνακα από νεκρή φύση σε δημιουργική πραγματικότητα, τότε ματαιότης, ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότητης, ή αλλιώς πάρε τον Ντίξον και κούρεψε το αυγό!
Αν δεν έχεις μια φουρνιά ελλήνων παικτών (την καλύτερη των τελευταίων ετών , αυτή που κέρδισε μέχρι και τους Αμερικανούς στο Παγκόσμιο) στις υπηρεσίες σου τότε τα σχέδια στο πίνακα εύκολα γίνονται μουτζούρες και τρέχα να κυνηγάς τον Ντατόμε και τον Μπογκντάνοβιτς!

Το μπάσκετ μπορεί να ξεκινά από τον πάγκο αλλά τελειώνει στο παρκέ . Γιατί εκεί ζωντανεύει, εκεί γίνεται πραγματικότητα!

Θα το αντιληφθούν βαθιά και οι τελευταίοι εικονολάτρεις αν ο Παναθηναϊκός στα παιχνίδια με την Φενέρ παίξει σύμφωνα με τις δυνατότητες του σφραγίζοντας το εισιτήριο της πρόκρισης για τους τελικούς και ακόμα περισσότερο όταν δουν τον αναμφισβήτητα μεγάλο Ομπράντοβιτς να κοκκινίζει σαν μπαρμπούνι στον πάγκο, όχι μόνο για τις επιδόσεις της ομάδας του αλλά κυρίως επειδή μέσα του θα αντιλαμβάνεται τη μοναδικότητα μια εποχής!

Το ιστορικό εκείνο πάντρεμα της δικής του μπασκετικής ευφυΐας με τις ανεπανάληπτες ικανότητες των παικτών του, γεγονός σχεδόν απίθανο να επαναληφθεί για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα .(Τα ίδια ,σε μικρότερη κλίμακα βέβαια, έζησε και ο «Ξανθός»)
Once in a lifetime water flowing underground , όπως τραγουδούσαν οι «Σκεπτόμενες Κεφαλές» (Talking Heads)