Οι εξωγήινοι και το χαμόγελο

Έγραψε κάποιος τις προάλλες στο φεστιβάλ εξυπνάδας, σαχλαμάρας και κακεντρέχειας που λέγεται Twitter, ότι «αν επιτεθούν εξωγήινοι στη γη, η πρώτη γραμμή άμυνας θα είναι ο Μπρους Ουίλις και η δεύτερη, οι Μπουφόν-Κιελίνι-Μπονούτσι».

Τα βλέπω και επαυξάνω τους σκληροτοτράχηλους σωματοφύλακες της χρυσής «Σκουάντρα Ατζούρα» του 1982 (Τζεντίλε, Μπενέτι, Κολοβάτι, Σιρέα κ.ο.κ., δεν βάζω Ουρουγουανούς γιατί αυτοί θα ξεκινούσαν διαπλανητικό πόλεμο), επισημαίνω όμως ότι οι εξωγήινοι θα έλθουν με χαμόγελο, οπότε δεν χρειάζεται να επιστρατεύσουμε τα κλαδευτήρια για να τους αναχαιτίσουμε.

Να στείλουμε, λοιπόν, στο διαστημόπλοιο την Εθνική Ελλάδας μπάσκετ του 2017, με τον χαμογελαστό Γιάννη επικεφαλής της αντιπροσωπείας...

Εάν κουμπώσουν σωστά τα κομμάτια του παζλ, χωρίς να υπάρξουν απώλειες και απρόοπτα, η «επίσημη αγαπημένη» μπορεί να παρουσιάσει στα γήπεδα του Ελσίνκι και της Κωνσταντινούπολης ένα αμυντικό τέρας.

Αυτή, άλλωστε, θα είναι η μεγαλύτερη ελπίδα της για μία διάκριση. Στη θεωρία ακούγεται ελκυστικό το new-age μπάσκετ των Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς, αλλά εμείς δεν έχουμε «φονιάδες» σουτέρ ούτε προλαβαίνουμε να γεννήσουμε μέχρι τον Σεπτέμβριο.

Θα έλθουν βραδιές που το καλάθι θα μοιάζει μικρό (όπως στο μοιραίο περυσινό ματς με την Κροατία) και η Εθνική θα εκτοξεύει τούβλα.

Οι άλλες ομάδες θα οχυρώνονται πίσω, θα δίνουν το σουτ στον Γιάννη και στους άλλους Έλληνες μη-σουτέρ (π.χ. Καλάθης) και θα κάνουν την προσευχή τους να μη τους χτυπήσει ο τυφώνας Αντετοκούνμπο.

Στο ΝΒΑ οι κανονισμοί απαγορεύουν τις τυφλές «ζώνες», αλλά η Ευρώπη δεν έχει τέτοιου είδους περιορισμούς. Θα πέφτει λοιπόν το ταμπούρι σύννεφο.

Μπορεί η Εθνική να κερδίσει στις βραδιές των 4/17 τριπόντων; Ασφαλώς μπορεί, εάν κρατήσει τον αντίπαλό της στους 60-65 πόντους.

Δεν είναι τυχαία τα νούμερα που αναφέρω. Απέναντι στους Κροάτες, η ελληνική ομάδα μέτρησε 8/34 τρίποντα και ηττήθηκε με 66-61.

Αλλά η Εθνική ομάδα του 2016 ήταν (με όλη την αγάπη και την εκτίμηση προς τα παιδιά που έδωσαν τα πάντα για την πρόκριση) η αποδεκατισμένη Εθνική του Αθηναίου, του Χαραλαμπόπουλου, του Μπόγρη, του Αγραβάνη, του Παπαπέτρου, του Θανάση Αντετοκούνμπο.

Καθημερινά ειδικά στοιχήματα στη Novibet (21+).

Κάθε φορά που διαβάζω τη σύνθεσή της, απορώ πού βρήκαμε το θράσος και της ζητήσαμε πρώτα διάκριση και μετά εξηγήσεις.

Ορισμένοι από τους προαναφερθέντες θα κληθούν και φέτος στην ομάδα, με πολύ περισσότερο μπαρούτι στο κορμί και στο μυαλό: ο Παπαπέτρου, ο Αγραβάνης, ο Μπόγρης, ο Θανάσης, ο πρώτος επιλαχών της περυσινής ομάδας Ντόρσεϊ.

Καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα πρέπει να προσθέσουμε στην εξίσωση παίκτες που απουσίασαν το 2016 λόγω τραυματισμών (Πρίντεζης, Σλούκας, Παπανικολάου) ή άλλων υποχρεώσεων (Παπαγιάννης).

Από τους έξι έμπειρους της περυσινής ομάδας, οι Γ.Αντετοκούνμπο, Καλάθης, Μάντζαρης, Περπέρογλου παραμένουν στις επάλξεις, όπως και ο Μπουρούσης που λογικά θα παίξει το αποχαιρετιστήριο τουρνουά του.

Το μοναδικό πραγματικό ερωτηματικό είναι ο Κουφός, που αποφεύγει να δεσμευτεί, ενώ στις εφεδρείες υπάρχουν έμπειροι παίκτες ακατανόητα παραγκωνισμένοι, όπως ο Μαυροκεφαλίδης, ο Μαυροειδής, ο Βασιλειάδης, ο Καϊμακόγλου και άλλοι.

Δεν πρόκειται να παρασυρθώ σε συζήτηση για τον αινιγματικό Παππά, οπότε απλώς υπενθυμίζω το όνομά του, όπως και του Γιάνκοβιτς. Ο Όγκαστ παραμένει εκτός νυμφώνος όσο κυκλοφορεί με ξένο διαβατήριο, ενώ ο Μήτογλου υπολογίζεται κανονικά, αφού αποτελεί ένα σπάνιο για το ελληνικό μπάσκετ υβρίδιο: ψηλός 2μ10 που σουτάρει τρίποντα σαν άγουρη μετενσάρκωση του Νοβίτσκι.

Φαβορί πια για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας, ο Δημήτρης Πρίφτης κουβαλάει πάντοτε στον φάκελό του κάποιες άμυνες που μπορεί να ταιριάξουν γάντι στην ομάδα του 2017. Θυμηθείτε εκείνη την 1-2-1-1 ή 1-2-2 που ξεδίπλωνε σε όλο το γήπεδο ο περυσινός Άρης με «μπροστινό» τον Οκάρο Ουάιτ και προσαρμόστε τη στη στελέχωση της νέας Εθνικής.

Ο Παπανικολάου, ο Παπαπέτρου και ο Γιάννης μπορούν να κρύψουν το γήπεδο, με την ασφάλεια που θα τους προσφέρουν οι εξαιρετικοί αμυντικοί της τελευταίας γραμμής (Καλάθης, Μάντζαρης).

Ο Σλούκας, ο Πρίντεζης και ο Ντόρσεϊ έχουν γρήγορα πόδια και γρήγορο μυαλό. Ο Παπαγιάννης μπορεί να γίνει ο μπλοκέρ που μας έλειπε με τα 2μ18 του κορμιού του. Ο Θανάσης γεμίζει το γήπεδο με ενέργεια και είναι παντού.

Με εξαίρεση ίσως τον Μπουρούση και τον Περπέρογλου, που όμως είναι πολύτιμοι στο 5 εναντίον 5 και στα αποδυτήρια, δεν βλέπω παίκτη που θα δυσκολευόταν να ακολουθήσει αυτή την πυξίδα.

Δεν χρειάζεται δίπλωμα προπονητικής για να καταλάβει κάποιος προς ποια κατεύθυνση φυσάει ο άνεμος για την Εθνική Ελλάδας του 2017, εφ’όσον αυτή (το γράφω και χτυπώ ξύλο) εμφανιστεί πλήρης στις 31 Αυγούστου στο Ελσίνκι.

Ο μόνος τρόπος για να ξεπεράσει μία ομάδα την έλλειψη ικανών σουτέρ είναι να μη τους χρειαστεί ποτέ. Η άμυνα, το ριμπάουντ, το τρέξιμο, η γρηγοράδα, η αλεγκρία, τα υψηλά οκτάνια απαρτίζουν τη συνταγή της επιτυχίας.

Πολλοί από τους υποψήφιους προπονητές γαλουχήθηκαν με διαφορετική φιλοσοφία, αλλά κανένας από αυτούς δεν είναι τόσο δογματικός ώστε να αρνηθεί το οφθαλμοφανές και κανένας δεν είχε την ευτυχία να κοουτσάρει τον Γιάννη Αντετοκούνμπο στο παρελθόν.

Εκτός από τον Πρίφτη, ο οποίος δούλεψε μαζί του -ως βοηθός- σε μία πολύ διαφορετική Εθνική, την τελευταία τριετία…

Η ικανότητα του Κώστα Σλούκα στο μακρινό σουτ και συνολικά στο σκοράρισμα υποψιάζομαι ότι θα τον φέρει στο προσκήνιο ως ιδανικό περιφερειακό παρτενέρ του Γιάννη.

Τα τέσσερα «Π» της γραμμής των φόργουορντ μπορούν να προσφέρουν τρίποντο, αλλά και πολλά διαφορετικά πράγματα που θα ισοσκελίσουν μία άστοχη βραδιά.

Το παράδοξο της φετινής σοδειάς είναι ότι οι δύο καλύτεροι σουτέρ της είναι τα κολεγιόπαιδα: Μήτογλου και Ντόρσεϊ.

Θα χωρέσουν στη 12άδα; Θα βρουν χρόνο συμμετοχής; Θα τολμήσει ο προπονητής να ποντάρει στους μικρούς, σήμερα που έχουμε ομάδα αλλεργική στο ξύλο;

Και πρώτα απ’ όλα, θα βρούμε προπονητή πριν αρχίσουν τα μπάνια του λαού; Πώς το λέμε στο σινεμά; Εδώ ήρθαμε, πάμε να φύγουμε.

YΓ: Εξυπακούεται, ότι τα παραπάνω σχέδια επί χάρτου αφορούν αποκλειστικά την ομάδα που θα εμφανιστεί στο Ευρωμπάσκετ. Όταν φτάσει η ώρα για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, τον ερχόμενο Νοέμβριο δηλαδή, οι ΝΒΑers θα βρίσκονται στην Αμερική, ανήμποροι να συνεισφέρουν. Τότε θα χρειαστεί να ανεβούν και άλλοι παίκτες στο πάλκο, με διαφορετικά, ενδεχομένως, χαρακτηριστικά. Ο νέος προπονητής θα έχει πολλή δουλειά.