Μπρος γκρεμός και πίσω Βόσπορος

Eίδα το κακό όνειρο, πριν από ένα μήνα σχεδόν, το βράδυ του αγώνα με τη Σερβία στο Βελιγράδι, όταν ακόμα υπήρχε Γιάννης Αντετοκούνμπο (άσχετα αν δεν έπαιξε στο συγκεκριμένο φιλικό).

Όταν διαβάσετε ξανά με διάθεση ρετρό το συγκεκριμένο κείμενο, θα δείτε να διατυπώνεται με ολόμαυρα γράμματα το ολόγκριζο σενάριο: «Εάν φτάσουμε να παίζουμε τη ζωή μας στον τελευταίο αγώνα του Ομίλου, με την Πολωνία, βράσε όρυζα και κάπνισε σολωμό Βαλτικής».

Το σχόλιό μου προκάλεσε εκνευρισμό σε συγκεκριμένα δωμάτια του ξενοδοχείου Κάραβελ, όπου έμενε τότε η Εθνική, αφού άλλωστε είχαν μεσολαβήσει οι πρώτοι καυγάδες.

Να, όμως, που επιβεβαιώνεται στην πράξη. Εάν δεν υπάρξει περίεργος συνδυασμός αποτελεσμάτων στα ως τότε παιχνίδια, η πρόκριση της ελληνικής ομάδας στη β’ φάση του Eurobasket θα κριθεί από μία ζαριά, στις 5.30μμ το απόγευμα της Τετάρτης, απέναντι στη μέτρια αλλά επικίνδυνη Πολωνία.

Μάλιστα, η μονίμως ανέτοιμη Εθνική μας θα νιώθει τα πόδια της βαριά, αφού ο αγώνας της προηγούμενης ημέρας, με τη Φινλανδία, θα έχει ολοκληρωθεί μόλις 19 ώρες νωρίτερα.

Οι Πολωνοί, αντίθετα, παίζουν με τους Γάλλους στο απογευματινό ματς της Τρίτης και δεν έχουν και λόγο να σκιστούν.

Εμείς, άραγε, έχουμε; Έχουμε λόγο να φορτσάρουμε τις μηχανές στην αυριανή αναμέτρηση με τους οικοδεσπότες;

Η απάντηση είναι «και ναι και όχι». Εάν εξελιχθούν χωρίς απρόοπτα οι υπόλοιποι αγώνες, η Εθνική θέλει οπωσδήποτε νίκη επί της Πολωνίας για να προκριθεί στη νοκ-άουτ φάση στην Πόλη.

Βαθμολογικά, η μέρα της κρίσης είναι η Τετάρτη. Στην Πόλη δεν θα ταξιδέψει απαραίτητα ο νικητής του αγώνα Ελλάδας-Φινλανδίας, αλλά θα πάει κατά πάσα βεβαιότητα ο νικητής του Ελλάδα-Πολωνία.

Υπάρχει και μία δεύτερη παράμετρος, η οποία είναι ενοχλητική στις περιπλοκές της, αλλά δεν μπορεί να αγνοηθεί.

Εάν η Εθνική μας κερδίσει και τους δύο αγώνες της, τερματίζει μάλλον 3^η στον Όμιλο και βλέπει στον ορίζοντά της, σε πιθανό προημιτελικό, την φαινομενικά αχτύπητη Ισπανία.

(Προηγουμένως, βέβαια, θα πρέπει να ξεπαστρέψει τον 2^ο του Ομίλου του Τελ Αβίβ, πιθανότατα τη νικήτρια του αυριανού αγώνα Ιταλίας-Γερμανίας.)

Εάν πάλι η ελληνική ομάδα φύγει από το Ελσίνκι ως 4^η (με νίκη επί της Πολωνίας και ήττα από τους αμφιτρύονες), παίζει στο πρώτο νοκ-άουτ με τη Λιθουανία, αλλά αποφεύγει τους Ισπανούς εφ’όσον φτάσει στην προημιτελική φάση.

Ποιο από τα δύο μονοπάτια είναι προτιμότερο; Θεωρητικά το δεύτερο, αλλά μόνο αν στόχος είναι το μετάλλιο.

Οι στόχοι δεν ορίζονται με αιθεροβασίες, αλλά με ρεαλιστικά επιχειρήματα. Στόχος της Εθνικής, σήμερα, δεν είναι να ανεβεί στο βάθρο, αλλά να αποφύγει το παγόβουνο και να γυρίσει αρτιμελής στη βάση της.

Τα στοιχήματα της εβδομάδας που ξεκίνησε είναι τα εξής:

1. Αντέχει η ψυχολογικά εύθραυστη Εθνική μία τρίτη σερί ήττα στο Ελσίνκι; Με τι ηθικό και με τι βλέμμα θα αντιμετωπίσει την Πολωνία, εάν έχει φορτωμένο στην καμπούρα της το 0/3 των αγώνων με Γαλλία, Σλοβενία και Φινλανδία;
2. Δικαιούται η ομάδα, οποιαδήποτε Εθνική ομάδα, να ασπαστεί τη λογική της «εσκεμμένης ήττας» στο όνομα της σκοπιμότητας; Οι περισσότεροι από όσους το τόλμησαν στο παρελθόν έφαγαν τα μούτρα τους με διάφορους τρόπους.
3. Μπορεί η Εθνική μας να νικήσει σε νοκ-άουτ αγώνα τη Λιθουανία ή θα φάει τα μούτρα της ως 4η στο πρώτο νοκ-άουτ και θα ξεμείνει στις θέσεις 9-16;Οι Λιθουανοί έχασαν βέβαια από τη Γεωργία, αλλά δεν είναι κάθε μέρα του προφήτη Ηλία.
4. Μπορεί η Εθνική μας να νικήσει τη Φινλανδία, ακόμα και αν παίξει στο 100% των σημερινών δυνατοτήτων της; Την Ιταλία την έχουμε ή μήπως θα μας πέσει η πίτσα δύσπεπτη; Τα γερμανικά λουκάνικα τα αντέχουμε ή θα μας φάει ζωντανούς ο Σρέντερ;

Το σημαντικό, επαναλαμβάνω, είναι να αποδειχθεί η ελληνική ομάδα ανώτερη της Πολωνίας, είτε προέρχεται από νίκη είτε από νέο στραπάτσο. Τα υπόλοιπα θα τα βρει η υπηρεσία. Αν δεν χάσει και αυτή τα αυγά και τα καλάθια…

Εφ’όσον φτάσει στην Κωνσταντινούπολη με σερί δύο νικών και με βατό αντίπαλο στο τελευταίο ματς πριν τα προημιτελικά, θα αποκτήσει αυξημένες ελπίδες για την οχτάδα, αλλά θα βλέπει στον ορίζοντα τον μπαμπούλα της Ισπανίας (αν δεν ηττηθεί αυτή στο μεταξύ από καμιά Κροατία).

Μπρος Βαλτική και πίσω Βόσπορος. Διαλέγουμε κρυάδα. Θα είναι βέβαια ένα χρήσιμο άλλοθι, το τράκο με τους Ισπανούς...

Εάν δείτε λοιπόν αύριο να παραχωρούνται από τον Κώστα Μίσσα αυξημένες αρμοδιότητες σε παίκτες «δεύτερης γραμμής» (που άλλωστε είναι απαραίτητα γρανάζια αν είναι να προκύψει κάτι καλό), να ξέρετε ότι θα έχει επιλεγεί η τακτική των υπολογισμών.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να χαθεί τεχνηέντως ένα ματς. Τα στραβά σουτ και οι προκλητικά τζούφιες άμυνες δεν είναι η μοναδική μέθοδος, αφήστε που αυτά τα στοιχεία αποτελούν ούτως ή άλλως μόνιμα κουσούρια της Εθνικής.

Πέρα από τα υπόλοιπα, ίσως είναι καλή ιδέα να υπάρξει εξοικονόμηση δυνάμεων για το καθοριστικό ματς με τους Πολωνούς.

Η προετοιμασία της Εθνικής υπήρξε υποτυπώδης και τα βαριά πόδια κάνουν το μυαλό να θολώνει, όταν συσσωρεύεται η κόπωση των 7-8 βασικών.

Και κάτι τελευταίο, που μπορεί να μη λέει τίποτε, αλλά μπορεί και να λέει πολλά.

Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος αποχώρησε από το Ελσίνκι σήμερα το απόγευμα γύρω στις 6μμ, ενώ ήταν παρών στους πρώτους τρεις αγώνες της Εθνικής. Έχει αλλού υποχρεώσεις, υποθέτω.

Εκτός αν πάει στον ...Γκάλη, οπότε, με μία φράση, θα φάω το καπέλο μου.

Είναι, όπως και να το κάνουμε, μία κάποια πρόοδος. Σε προηγούμενες διοργανώσεις, περίμενε το τελευταίο πεντάλεπτο του τελευταίου αγώνα, πριν φύγει από το γήπεδο προς το αεροδρόμιο.

Εάν η ομάδα αποκλειστεί από τον α' γύρο, θα χρειαστεί να δώσει κάποιος από την Ομοσπονδία εξηγήσεις στον τόπο του εγκλήματος. Ε, γι' αυτό εφευρέθηκε ο Τσαγκρώνης.