Μητσάρα, είσαι ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ!

Μητσάρα, είσαι ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ!
Ο Τάσος Νικολογιάννης γράφει για τον Δημήτρη Διαμαντίδη, ο οποίος παρέδωσε μαθήματα ήθους.

Τελικά σε αυτή την ζωή δεν είναι τίποτα τυχαίο. Και όταν έχεις προσωπικότητα το δείχνεις και εκτός γηπέδου και με αυτά που λες και όχι μόνο με αυτά που κάνεις. Ο Δημήτρης Διαμαντίδης με αυτά που δήλωσε στην εκπομπή «Αυτοψία» του ΑLPHA έδειξε, γιατί είναι μοναδικός.

Την στιγμή, που η αντιπαλότητα Παναθηναϊκού, Ολυμπιακού χτυπάει κόκκινο και κάποιοι έχουν ξεφύγει βγήκε και δήλωσε ευθαρσώς, ότι στο φάιναλ –φορ ήταν με τον Ολυμπιακό. «Ήμουν με την Ελληνική ομάδα και νομίζω το ότι ο Ολυμπιακός κέρδισε το τρόπαιο για δεύτερη συνεχόμενη φορά και είναι καλό για το Ελληνικό Μπάσκετ» τόνισε. Σε κάποιο άλλο σημείο της συνέντευξης αναφέρει ότι ο μόνος, που θα μπορούσε να παίξει στο NBA από τους Ελληνες είναι ο Βασίλης Σπανούλης.

Θυμάμαι μετά το φάιναλ-φορ και την κατάκτησή του από τον Ολυμπιακό όταν έγραψα ότι αυτή η ομάδα αξίζει τα μπράβο υπήρχαν κάποιοι φίλοι του Παναθηναϊκού που συμφώνησαν και το ομολόγησαν (και μπράβο τους) και κάποιοι άλλοι που «έκραζαν» όλους εμάς που είπαμε ένα μπράβο. Το εξήγησα και την άλλη φορά.

Το γεγονός, ότι οι απέναντι σηκώνουν πανό με εμετικά περιεχόμενα σε βάρος π.χ του Διαμαντίδη, δεν σημαίνει ότι και εμείς πρέπει να απαντήσουμε με τον ίδιο τρόπο. Στις ύβρεις δεν απαντάς με ύβρεις , αλλά ρίχνεις το μεγαλύτερο χαστούκι στον άλλο παραδίδοντας μαθήματα ήθους. Το ότι οι κάποιοι οπαδοί του Ολυμπιακού δεν αναγνώριζαν τον εξάστερο δεν σημαίνει ότι και εμείς πρέπει να κάνουμε το ίδιο.

 

Θα βγουν και άλλοι να πουν ότι ο Πρίντεζης αποκάλεσε πράμα την φανέλα του Παναθηναϊκού. Και επειδή το έκανε αυτό πρέπει εσύ σαν Παναθηναϊκός να κάνεις τα ίδια; Ο Μητσάρας απέδειξε , γιατί είναι ΜΟΝΑΔΙΚΌΣ. Ας βγουν όλοι αυτοί που έβριζαν πριν λίγες ημέρες για τα μπράβο που είπαν πολλοί φίλοι του Παναθηναϊκού στο μπάσκετ του Ολυμπιακού να βρίσουν και τον Διαμαντίδη. Ικανούς τους έχω. Καμένα μυαλά υπάρχουν παντού και γιατρειά δεν υπάρχει δυστυχώς.

ΥΓ1: Επειδή το διάβασα σε σχόλια πριν λίγες ημέρες. Για μένα είναι άλλος ο μπασκετικός Ολυμπιακός, άλλο το ποδοσφαιρικό τμήμα του Ολυμπιακού. Με όλα αυτά που έχουμε ζήσει και όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο από τον Ολυμπιακό από το 1996 και μετά δεν σου πάει με τίποτα να πεις χαίρομαι με την επιτυχία του άλλου στην Ευρώπη. Το αντίθετο εύχεσαι. Και δεν μιλάω μόνο για τους φίλους του Παναθηναϊκού, αλλά τους περισσότερους φίλους των άλλων ομάδων της Ελλάδας, που δεν αντέχουν με αυτά που βλέπουν συνέχεια.

ΥΓ2: Μου ζητάτε πολλοί να απαντήσω στον Γιάννη Αλαφούζο, που ….τιτιβίζοντας χαρακτήρισε αντιΠαναθηναϊκό το προηγούμενο άρθρο στο gazzetta. Δεν έχω να πω κάτι, δεν αξίζει. Ο κόσμος μπορεί να κρίνει. Καλή καρδία, καρδία είπα, όχι καρδιά.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Τάσος Νικολογιάννης
Τάσος Νικολογιάννης

Το σαράκι της δημοσιογραφίας του μπήκε από πιτσιρικάς, όταν γύρναγε από το σχολείο και άκουγε τις περιγραφές αγώνων στο ραδιόφωνο έλεγε ότι ήθελε να ασχοληθεί με την αθλητική δημοσιογραφία. Άρρωστος Παναθηναϊκός έγινε από τον πατέρα του και αρχισε από μικρός να πηγαίνει στα γήπεδα. Όταν τελείωσε την φοίτησή του στο εργαστήρι επαγγελματικής δημοσιογραφίας το όνειρό του ήταν κάποια μέρα να ασχοληθεί με το ρεπορτάζ της αγαπημένης του ομάδας. Η αρχή της καριέρας του έγινε από τα χαμηλά ρεπορτάζ στον «ΦΙΛΑΘΛΟ» το 1984. Τότε μεγάλο σχολείο, θυμάται πλέον με θλίψη αυτή την εφημερίδα και πως την οδήγησαν στον αφανισμό αυτοί που την διοικούσαν. Αφού πέρασε από ρεπορτάζ Πειραϊκών, Β' Εθνικής, διαιτησίας το καλοκαίρι του 1986 έγινε το όνειρό του πραγματικότητα και ανέλαβε το ρεπορτάζ Παναθηναϊκού. Το 2003 έφυγε από τον «ΦΙΛΑΘΛΟ» , πήγε στο SPORTIME και μετά στην SPORTDAY όπου δουλεύει μέχρι σήμερα.

Σταθμός για την καριέρα του ήταν η συνεργασία του με τον Novasport fm από το 2000. Όπως λέει χαρακτηριστικά , μέχρι τότε δεν τον ήξερε ούτε η μάνα του, από τότε τον έμαθε σταδιακά πολύς κόσμος. Είναι άρρωστος με την δημοσιογραφία και δεν μπορεί να σκεφτεί τον εαυτό του χωρίς να ψάχνει το ρεπορτάζ.