Ουδέν κακό, αμιγές καλού...

Οι Ισπανοί επιμένουν για κάτι που φαντάζει αδιανόητο, δηλαδή να πουλήσει ο Ολυμπιακός τον Κώστα Παπανικολάου, όμως είναι μια καλή τροφή για σκέψη η επιθυμία της Μπαρτσελόνα να αγοράσει έναν από τους καλύτερους Ελληνες μπασκετμπολίστες.

Αλήθεια, τι "απαγορεύει" μια διαδικασία συναλλαγής ανάμεσα σε δύο κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης; Ο ανταγωνισμός και οι κοινοί τους στόχοι; Ναι, σε αυτή την περίπτωση μοιάζει περίεργο να διαννοηθεί ο Ολυμπιακός να δώσει παίκτη στην Μπαρτσελόνα. Γιατί οι ερυθρόλευκοι είναι πρωταθλητές Ευρώπης, έχουν πρεστίζ και υπερηφάνεια και εκτός των άλλων δεν θέλουν να αποδυναμωθούν και παράλληλα να δυναμώσουν μεγάλο τους αντίπαλο.

Ομως κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις. Και στην τελική, κάθε πράγμα έχει την τιμή του. Για παράδειγμα αν η Μπαρτσελόνα ή η κάθε Μπαρτσελόνα θέλει να πάρει έναν από τους καλύτερους φόργουορντ στην Ευρώπη με 300.000 ή 500.000 ευρώ, δεν έχει παρά να αναζητήσει κάπου αλλού την τύχη της. Αλλά από τη στιγμή που είναι διατεθειμένη να προσφέρει 1,5 εκ ευρώ, τότε όλη η συζήτηση μπαίνει σε εντελώς διαφορετική βάση.

Οσο κι αν ακούγεται παράξενα στα αυτιά των οπάδων του Ολυμπιακού, από τη στιγμή που η Μπαρτσελόνα αποφάσισε να ξοδευτεί για τον Παπανικολάου, αφού έφτασε να δίνει τόσα πολλά λεφτά, δεν είναι καθόλου κακή ιδέα να το σκεφτούν σοβαρά οι Αγγελόπουλοι. Βέβαια δεν το έκαναν στην περίπτωση του Μπαρτζώκα με την Φενέρ, αλλά εδώ είναι διαφορετικά τα δεδομένα. Και γιατί μιλάμε για σχεδόν τριπλάσιο ποσό, αλλά και γιατί είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για φοβερή πρόταση, για έναν παίκτη που μελλοντικά θα ταξιδέψει στην άλλη άκρη του ατλαντικού, ώστε να αγωνιστεί στο ΝΒΑ. Το επόμενο καλοκαίρι ο Παπ θα είναι ελεύθερος και ο Ολυπιακός θα χρειαστεί να δώσει πάρα πολλά λεφτά για να του ανανεώσει το συμβόλαιο, αν και εφόσον δεν προτιμήσει να πάει στο ΝΒΑ. Συνεπώς έχει τώρα μια σούπερ ευκαιρία να γεμίσει το ταμείο του και να ξοδέψει αυτά τα λεφτά για να δημιουργήσει ακόμα καλύτερο ρόστερ.

Οχι μόνο για την επόμενη σεζόν, αλλά ψωνίζοντας παίκτες με προοπτική. Οποιος παρακολουθεί την Εθνική Νέων, βλέπει τον επόμενο Παπανικολάου, τον επόμενο Μάντζαρη, τον επόμενο Σλούκα, τον επόμενο Κατσίβελη. Παίκτες σαν τον Λαρεντζάκη, τον Παπαπέτρου, τον Μποχωρίδη (ή και τον Βούλγαρο Βεζένκοφ του Αρη) έχουν όλο το μέλλον μπροστά τους, υπάρχουν και στις Εθνικές Παίδων ή εφήβων παιδιά που μπορούν να αφήσουν εποχή. Οσο για τώρα; Αν και εφόσον αποφασιστεί να παραχωρηθεί ο Παπανικολάου, ο Ολυμπιακός μπορεί να δώσει ένα σημαντικό ποσό για να πάρει ξένο φόργουορντ. Και να κάνει και... οικονομία, ώστε να ενισχυθεί στην φροντ λάιν και να δημιουργήσει πανίσχυρο ρόστερ. Κάτι που με τα υπάρχοντα οικονομικά δεδομένα, είναι σαφώς πιο δύσκολα.

Κάπου εδώ άλλωστε ταιριάζει και το ουδέν κακό αμιγές καλού. Μέσα από μια σημαντική αγωνιστική απώλεια για την επόμενη σεζόν, ο Ολυμπιακός μπορεί να βγει κερδισμένος σε βάθος χρόνου, δίχως απαραίτητα να έχει άμεσες επιπτώσεις στην φετινή του πορεία.