«Τι κι αν ο Βουγιούκας είναι καλύτερος;»

Η πολύ καλή εμφάνιση του Ίαν Βουγιούκα (6π.) στο πρώτο ημίχρονο του φιλικού αγώνα με την Λιθουανία (80-62), φαίνεται ότι θορύβησε τον 45χρονο Ιταλό τεχνικό, ο οποίος μάλλον είχε ήδη πάρει την απόφασή του να επιλέξει τον Βασίλη Καββαδά, που σε ρόλο "εργάτη πολυτελείας", είχε αφήσει εξαιρετικές εντυπώσεις στις προπονήσεις και τα φιλικά προετοιμασίας και να αφήσει εκτός Ευρωμπάσκετ, τον διεθνή σέντερ της ομάδας του, της Ούνικς Καζάν! Αλλιώς, δεν εξηγείται η απόφαση του Αντρέα Τρινκιέρι να μην τον χρησιμοποιήσει καθόλου στο 2ο μέρος (σωστά από τη στιγμή που είχε καταλήξει) και το μεσημέρι της επόμενης μέρας, να του την ανακοινώσει ο ίδιος, χωρίς καν να του δώσει μία ακόμη ευκαιρία στο τελευταίο παιχνίδι του 26ου τουρνουά "Ακρόπολις"!

Ο 28χρονος σέντερ (2,11) μάζεψε τα πράγματά του και έφυγε από το ξενοδοχείο της Εθνικής ομάδας, έχοντας χάσει για δεύτερη συνεχόμενη φορά (2011) την ευκαιρία να παίξει σε Ευρωμπάσκετ και όπως αναμενόταν, δεν έδωσε το παρών στο κλειστό του ΟΑΚΑ, μαζί με την υπόλοιπη αποστολή. Μετά το τέλος του νικηφόρου αγώνα (79-65) με την Ιταλία, το gazzetta.gr ζήτησε από τον ομοσπονδιακό τεχνικό, να εξηγήσει το σκεπτικό της απόφασής του και συνομίλησε με τον 12ο της αποστολής, που φαίνεται ότι για κάποιους λόγους "έκλεψε" την καρδιά του Ιταλού προπονητή και των συνεργατών του! Άλλωστε, από τη στιγμή που οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Τρινκιέρι ζήτησε από την διοίκηση της ρωσικής ομάδας να εξετάσει το ενδεχόμενο απόκτησής του 21χρονου ψηλού από τον Πανιώνιο, φαίνεται ότι ο θηριώδης σέντερ (2,05), κάνει κάποια πράγματα καλά και είναι χρήσιμος...

«Όχι! Δεν είμαι ικανοποιημένος γιατί δεν θέλω να είμαι ικανοποιημένος στα τέλη Αυγούστου! Προτιμώ να αισθάνομαι κάπως έτσι και καλύτερα σε περίπου 25 μέρες από τώρα...»

«Ακριβώς! Θέλω να παραμένω συνεχώς ταπεινός... Αυτό που θα μπορούσα να πω, είναι ότι οι παίκτες έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό τους, δούλεψαν σκληρά και προσπάθησαν να γίνουν ομάδα και είμαι χαρούμενος με όλα όσα είδα μέχρι στιγμής. Τώρα, όμως η... μουσική σταμάτησε, οπότε δεν υπάρχει κανένας λόγος να... τραγουδάμε άλλο! Αρχίζουν τα παιχνίδια, οπότε... finito!»

«(σ.σ.: μας διακόπτει...) Συγνώμη, αλλά δεν θα κερδίσω μ' αυτό τον τρόπο (γελάει)...»

«Το καταλαβαίνω και το δέχομαι αυτό που λέτε, απλά ο κόσμος πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι κανείς δεν είναι πάνω από την ομάδα! Έτσι όπως την έχω ζήσει και σκέφτομαι τις ανάγκες που θα προκύψουν στην Σλοβενία, νιώθω ότι χρειαζόμαστε ένα μεγάλο και δυνατό κορμί, το οποίο θα είναι πρόθυμο να θυσιαστεί στη βρώμικη δουλειά, κάνοντας καλά screens και block-out, έστω κι αν αυτός ο παίκτης δεν μπορεί να μας δώσει πολλά στην επίθεση και σίγουρα λιγότερα από τον Ίαν! Αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να συγκρίνουμε τους δύο παίκτες, αλλά δεν πιστεύω ότι μία επιτυχημένη ομάδα πρέπει να έχει 12 εξαιρετικούς μπασκετμπολίστες, γιατί υπάρχει πάντα το ρίσκο να "χάσεις" αρκετούς στα rotations που θα κάνεις! Θέλω να έχω ευτυχισμένους παίκτες, που θα έχουν ρυθμό... Αυτό είναι το σκεπτικό της απόφασής μου.»

«Δεν θα το 'λεγα! Αν μπορούσα, δεν θα ρίσκαρα στο παραμικρό! Θα καλούσα τον Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Φασούλα και όλους αυτούς τους απίστευτους τύπους που πριν από 26 χρόνια άφησαν "άφωνη" όλη την μπασκετική Ευρώπη! Δεν έχω μεγάλη κάψα με τα ρίσκα... Η κατάσταση με οδήγησε σε αυτές τις σκέψεις... Τις δούλεψα στο μυαλό μου, προσπάθησα να προβλέψω τι μπορεί να προκύψει στο Ευρωμπάσκετ και έκανα τις τελικές επιλογές με βάση το κριτήριό μου για το τι χρειάζεται η ομάδα...»

«Θα σας απαντήσω κι εγώ διαφορετικά... Αν θες να γίνεις εκατομμυριούχος και μπορείς να επενδύσεις μόνο 10 Ευρώ, το πιθανότερο είναι να μην προλάβεις, γιατί θα περάσουν 100 χρόνια και δεν θα τα 'χεις καταφέρει! Αν επενδύσεις 80.000 Ευρώ, ίσως έχεις περισσότερες πιθανότητες...»

«Έτσι ακριβώς είναι... Πέρασα μία δύσκολη χρονιά κι έκανα αρκετή υπομονή, δουλεύοντας σκληρά και όταν ήρθε η πρόσκληση για την Εθνική ομάδα, λόγω της αποχώρησης του Σοφοκλή Σχορτσανίτη και μου ζητήθηκε να αρχικά να βοηθήσω στις προπονήσεις, προσπάθησα να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό, έτσι ώστε να κερδίσω μέσα από αυτή την εμπειρία και όταν πλέον έρθει η ώρα να αποχωρήσω, να ξέρω ότι η προπόνηση και η συνύπαρξη με όλους αυτούς τους τεράστιους παίκτες, με έχει ωφελήσει!»

«Ήμουν συνέχεια ταπεινός, άλλωστε είμαι και ο μικρότερος! Είχα συνεχώς κάτω το κεφάλι, άκουγα τι μου έλεγα, δεν μιλούσα και απλά τα έδινα όλα σε όλες τις προπονήσεις... Ήμουν σοβαρός και πιστεύω ότι έκανα σωστά 4-5 πράγματα που πρέπει να κάνει κάθε νέος αθλητής που βρίσκεται σε μία ομάδα με μεγάλα αστέρια...»

«Η αλήθεια είναι ότι δούλεψα αρκετά σε ατομικό επίπεδο, γιατί όταν κάνεις προπόνηση με τους παίκτες της Εθνικής Ελλάδας, το επίπεδο είναι πολύ υψηλό και οφείλεις να ανταποκριθείς... Είχα και έχω μεγάλο κίνητρο και διάθεση και αντιμετωπίζω την κάθε προπόνηση, ως μία ακόμη ευκαιρία...»

«Δεν απογοητεύτηκα, απλά βρήκα περισσότερο για τις ατομικές προπονήσεις που έκανα και έβαλα στοίχημα με τον εαυτό μου, να είμαι καλύτερος όταν θα προπονηθώ ξανά με την Εθνική! Δούλευα και περίμενα την ομάδα να γυρίσει, για να βγάλω την βελτίωση μου στο γήπεδο και να δείξω στους προπονητές ότι δεν τα παρατάω...»

«Ο πρώτος που του έμαθε ήταν ο συγκάτοικός μου στο δωμάτιο, ο Σλούκας! Με κάλεσε ο coach μετά το φαγητό και μου το είπε και επέστρεψα μπήκε με μία... Χαρά και μου λέει ο Κώστας: "Τι έγινε ρε;"... Του απάντησα ότι "με πήρε" κι έτσι αυτός ήταν ο πρώτος που το έμαθε! Μετά πήρα τους γονείς μου...»

«Δεν έχω προλάβει ακόμη...»