Ο Σπανούλης δεν αντικαθίσταται

Η συζήτηση για τον τέταρτο γκαρντ που δεν πήρε ο Τρινκιέρι ξεκίνησε και πάλι μετά την άτυχη στιγμή του τραυματισμού που είχε ο Βασίλης Σπανούλης στον αγώνα με τη Ρωσία. Συζητήσεις επί συζητήσεων και αναλύσεις επί αναλύσεων για την επιλογή του Τρινκιέρι να μην πάρει τέταρτο γκαρντ στη Σλοβενία, συζητήσεις που εν προκειμένω (κι από τη στιγμή η τύχη φρόντισε να παίξει και πάλι τόμπολα στην πλάτη της Εθνικής) κστ'εμέ είναι ανεδαφικές και άκυρες. Ο Σπανούλης τραυματίστηκε. Τελεία! Και παύλα! Όχι τέσσερα, αλλά δεκατέσσερα γκαρντ να είχε ο Τρινκιέρι μαζί του στη Σλοβενία. Όχι τον Κατσίβελη, αλλά και τον .Ρούμπιο να γυρνούσε και να έβλεπε κάποια στιγμή στον πάγκο του ο Ιταλός, το κενό που (χτυπάω ξύλο) θα υπήρχε ενδεχόμενο να αφήσει ο Σπανούλης για ένα ή περισσότερα ματς σε αυτή την ομάδα δε θα μπορούσε με τίποτα να καλυφθεί. Από κανέναν! Αρα είναι τελείως αβάσιμο να γίνεται κουβέντα για τον αριθμό των γκαρντ που κάλεσε ο Τρινκιέρι στο ρόστερ του. Ο Σπανούλης σε αυτή την ομάδα δεν αντικαθίσταται. Εκτός από έναν που έχω στο μυαλό μου. Το όνομά του είναι Μάικλ Τζόρνταν. Ισως θα μπορούσε ο Ιταλός να του αφαιρέσει κάποια χρόνια, να τον ρετουσάρει, να του βγάλει κι ένα διαβατήριο εξπρές για να παίξει.

Μετά από δύο αγωνιστικές και με αφορμή την άτυχη στιγμή του Σπανούλη, έχοντας πλέον μία εικόνα της Ελλάδας στο Ευρωμπάσκετ, ποιον από τους παίκτες που έχει ταξιδέψει στη Σλοβενία θα αφήνατε απ'εξω για να έρθει ένα τέταρτο γκαρντ; Μέχρι στιγμής ο Τρινκιερι δικαιώνεται απόλυτα για τις επιλογές και κυρίως με την εμπιστοσύνη που έχει δείξει στον Στράτο Περπέρογλου. Ο ίδιος ο Ιταλός ουσιαστικά αποκάλυψε ότι το δίλημμά του μέχρι και την τελευταία στιγμή, ήταν Περπέρογλου ή Κατσίβελης. Στο Κόπερ ο Περπέρογλου είναι και στα δύο ματς (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) αν όχι ο καλύτερος, αλλά από τους καλύτερους παίκτες μίας Εθνικής, που μέχρι τώρα παίζει ακριβώς αυτό που πρέπει και με τον τρόπο που πρέπει για να ξεπερνάει τα εμπόδια. Χαμηλότερα (Σουηδία) ή λίγο ψηλότερα (Ρωσία).

Πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτό έχει διαδραματίσει τρίτος πόλος των γκαρντ, ο Κώστας Σλούκας για τον οποίο ο Τρινκιέρι .κάνει το σταυρό του να συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό, προσφέροντας διπλό καλό στην Εθνική. Αφενός δεν είναι λύση ανάγκης, μπαίνει στο παρκέ γιατί μπορεί να προσφέρει κι επίσης δίνει το περιθώριο στον Ιταλό να ξεκουράζει τους βασικούς γκαρντ. Για ακόμα μία φορά κόντρα στους Ρώσους ο Σλούκας ήταν ανάμεσα στους παίκτες με τον περισσότερο χρόνο συμμετοχής κι επί της δικής του παρουσίας το γήπεδο, το μόνο αρνητικό που συνέβη ήταν το τρίτο φάουλ του Γιάννη Μπουρούση που σε μία περιστροφή άργησε ο Σλούκας να σταματήσει τη φάση καθώς έπρεπε να μαρκάρει τον Σοκόλοφ, δεν έκανε φάουλ με αποτέλεσμα να το χρεωθεί ο Μπουρούσης που έτρεξε και πάλι πίσω για να καλύψει.

Αυτό που κάνει σπουδαία εντύπωση μέχρι στιγμής, σε δυο ματς που στην αρχή τους δεν ήθελε και πάλι να στραβώσουν για τα καλά, ήταν η τρομερή ψυχραιμία που επέδειξε η Ελλάδα στη λειτουργία της. Παρέμεινε πιστή στο αμυντικό πλάνο της παρότι από τύχη κάποιες φορές, αλλά τις περισσότερες από έλλειψη συγκέντρωσης δε δούλεψε και ήρθε η ώρα που ο μηχανισμός δούλεψε άριστα, ενώ στην επίθεση, έπαιξε με αξιοζήλευτη υπομονή και σύνεση. Δεν την έπιασε πανικός όταν ο Ρώσοι ξέφυγαν με 7 πόντους, δεν αγχώθηκε, αναζήτησε το μις ματς, επέμεινε στην επιλογή του λόου ποστ παιχνιδιού και σιγά σιγά, χάρη και στα πολύτιμα δύο τρίποντα από τον Σπανούλη, το μομέντουμ άλλαξε. Κι εν συνεχεία η Ελλάδα κυριάρχησε. Είχε πέντε παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων, έδειξε τεράστια ικανότητα στο σκοράρισμα, αλλά και ο Τρινκιέρι την ικανότητα να βρει το κατάλληλο σχήμα με χημεία σε άμυνα κι επίθεση.