«Τραγουδάει καλύτερα ο Πρίντεζης!»

Αν ρωτήσει κανείς δέκα φιλάθλους, ποιος είναι ο Μπρεντ Πέτγουεϊ, περισσότεροι από τους μισούς, θα απαντήσουν ότι "είναι ο Αμερικανός που τραγούδησε και χόρεψε... Κιάμο στο τελευταίο All-Star Game..."! Πολύ λιγότεροι θα είναι εκείνοι που θα γνωρίζουν ότι ο 28χρονος πάουερ-φόργουορντ έπαιζε στο Ρέθυμνο και μόνο οι πολύ μυημένοι θα ξέρουν ότι πρώην άσος των Χάρλεμ Γκλομπρότερς, είναι πλέον μέλος των πρωταθλητών Ευρώπης (αισίως και κόσμου)!

Ο γεννημένος στο Γουόρνερ Ρόμπινς της Τζόρτζια (μία πόλη 65.000 κατοίκων που βρίσκεται 145 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Ατλάντα), έπαιξε 4 χρόνια (2003-2007) κολεγιακό μπάσκετ στο φημισμένο πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν (μ.ο. 5,3π. & 4,3ρ.) και το 2009, μετά από ένας διετές πέρασμα από τη θυγατρική λίγκα του ΝΒΑ (NBDL) και τους Άϊνταχο Στάμπιντ, ήρθε για πρώτη φορά στην Ευρώπη για λογαριασμό του Ηλυσιακού (μ.ο. 10,8π. & 6,6ρ.). Τελείωσε τη σεζόν στη γαλλική Βισί (μ.ο. 8,4π. & 4,2ρ.) και μετά από έναν χρόνο (2010-2011) περιοδείας ανά τον κόσμο, με τους Χάρλεμ Γκλομπρότερς, επέστρεψε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ρεθύμνου (μ.ο. 12,7π. & 5,4ρ.), με τη φανέλα του οποίου, τα έκανε όλα!

Φέτος αρκετά πιο αδυνατισμένος (όπως ο ίδιος μας είπε, έχει αλλάξει τελείως η μυϊκή του συναρμογή και είναι περισσότερο γραμμωμένος), ο "Thunder Petway", όπως αποκαλούνταν στην ομάδα των θρυλικών showmen του μπάσκετ, φιλοδοξεί να αποδείξει ότι τα προσόντα του, μπορούν να μπουν σε "καλούπια" και να αποδειχθούν χρήσιμα σε μία ομάδα με πρωταγωνιστικές βλέψεις σε Ελλάδα και Ευρώπη, όπως ο Ολυμπιακός. Μιλώντας στο gazzetta.gr, ο μόνιμα χαμογελαστός Μπρεντ δήλωσε ότι οδηγός του, είναι το παράδειγμα του πρώην "ερυθρόλευκου" Κάϊλ Χάϊνς, που από τη Βερόλιτης Α2 Ιταλίας, βρέθηκε στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας (με πολλαπλάσιες αποδοχές), έχοντας εν τω μεταξύ αναδειχθεί δύο φορές πρωταθλητής Ευρώπης, με την ομάδα του Πειραιά.

- Πόσο εύκολο είναι για σένα να αλλάξεις αγωνιστικό ρόλο, μέσα σε ένα καλοκαίρι, με την έννοια ότι μέχρι τώρα ήσουν, λίγο-πολύ, συνηθισμένος να τα κάνεις όλα, παίζοντας σε μικρομεσαίες ομάδες του ελληνικού και του γαλλικού πρωταθλήματος;

«Είναι μία μεγάλη πρόκληση και όταν βγάζεις το ψωμί σου, παίζοντας επαγγελματικό μπάσκετ, ζεις καθημερινά με τα έξτρα κίνητρα! Συμπλήρωσα συνολικά τρία χρόνια στην Ελλάδα και ξέρω καλά τι ζητάει μία ομάδα σαν τον Ολυμπιακό, από έναν παίκτη σαν κι εμένα! Να σου πω την αλήθεια, όταν δέχθηκα την πρόταση από τους πρωταθλητές Ευρώπης, σκέφτηκα αμέσως ότι "επιτέλους, να μία ομάδα που πιστεύει ότι μπορώ να κάνω κάποια συγκεκριμένα πράγματα καλά και μου δίνει την ευκαιρία να το αποδείξω..."! Αν το καλοσκεφτείς, δεν είναι και τόσο δύσκολο γιατί πλέον δεν θα πρέπει να είμαι πρώτος σκόρερ, ριμπάουντερ και μπλοκέρ, ούτε ο καλύτερος αμυντικός, αλλά αντίθετα πρέπει να συγκεντρωθώ σε δύο-τρία μεμονωμένα κομμάτια του παιχνιδιού... Όπως το να βάλω κάποια ελεύθερα σουτ, που θα προκύψουν από double-team στον Σπανούλη και τον Acie (σ.σ.: Law), να πάρω κάποια επιθετικά ριμπάουντ και να αφιερωθώ περισσότερο στην άμυνα...»

- Στον Ολυμπιακό, όμως, υπάρχει μεγαλύτερη πίεση και λιγότερη υπομονή απ' ότι στο Ρέθυμνο;

«Αυτό είναι δεδομένο! Αλλά να σου πω κάτι... Σε όλη τη διάρκεια της καριέρας μου, από το σχολείο και το κολέγιο μέχρι το επαγγελματικό επίπεδο, απέδιδα πάντα καλύτερα όταν υπήρχε πίεση! Νιώθω ότι η πρόκληση είναι μεγαλύτερη όταν υπάρχει πάντα το... "πρέπει να κερδίσουμε..."! Με βοηθάει να έχω μεγαλύτερη αυτοσυγκέντρωση...»

- Έχεις κάποιον παίκτη στο μυαλό σου, στον οποίο θα ήθελες να μοιάσεις;

«Μου άρεσε πολύ το παράδειγμα που πρόσφερε η εξέλιξη της καριέρας του Κάϊλ Χάϊνς! Ήρθε στον Ολυμπιακό από πολύ μικρότερους συλλόγους και χωρίς ουσιαστικά να έχει ούτε μεγάλο όνομα, ούτε σπουδαίες περγαμηνές, με τη δουλειά του, όμως, κατάφερε να γίνει ο παίκτης-έκπληξη των τελευταίων ετών και να "απογειώσει" τις μετοχές του, αποτελώντας ένα σπουδαίο πρότυπο... Είμαστε λίγο διαφορετικοί παίκτες, αλλά θα ήθελα πολύ να του μοιάσω...»

- Δεν σε προβληματίζουν ούτε οι νέες συνθήκες; Πολλά ταξίδια, πολλοί αγώνες, λιγότερος ελεύθερος χρόνος, πολύ υψηλές απαιτήσεις...

«Σίγουρα, θα μου πάρει λίγο χρόνο να προσαρμοστώ σ' όλα αυτά που ανέφερες, αλλά αυτό είναι το τίμημα της μεταπήδησης στο υψηλότερο επίπεδο! Για παράδειγμα, σχεδόν μόλις επιστρέψαμε από την Τουρκία, φύγαμε για τη Βραζιλία και τώρα έχουμε μπροστά μας τρία ματς σε οκτώ μέρες, για τρεις διαφορετικές διοργανώσεις! Και ένα απ' αυτά, είναι το πρώτο μεγάλο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό! Οι ρυθμοί είναι πρωτόγνωροι για μένα και το μυαλό πρέπει να λειτουργεί πολύ γρήγορα... Όμως, σου ξαναλέω ότι μοναδικός μου στόχος, είναι να αποδείξω ότι αξίζω να βρίσκομαι σε μία τέτοια ομάδα, όπως ο Ολυμπιακός, οπότε το δουλεύω καθημερινά...»

- Πως βλέπεις την ομάδα παραμονές της πρεμιέρας του πρωταθλήματος και του ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό;

«Είμαστε σε καλό δρόμο, έχουμε μεγάλο βάθος και πιστεύω ο χρόνος δουλεύει υπέρ μας, όσον αφορά την απόκτηση της ομοιογένειας! Η επιστροφή των διεθνών και τα δύο τελευταία ταξίδια, νομίζω ότι βοήθησαν πολύ στην δημιουργία μίας παρεϊστικης ατμόσφαιρας και όταν επιστρέψουν πλήρως και οι απόντες, από παιχνίδι σε παιχνίδι θα γινόμαστε καλύτεροι...»

- Μετά από τρία χρόνια στην χώρα μας, αισθάνεσαι και λίγο... Ελληνοαμερικανός;

«(γέλια!!)... Μέρα με την μέρα ναι! Πολύ συχνά στα αποδυτήρια λέω στους συμπαίκτες μου ότι έπρεπε να είχα βγάλει ήδη ελληνικό διαβατήριο για να παίξω στο Ευρωμπάσκετ... Θα μ' άρεσε πολύ να παίξω σε μία τέτοια διοργάνωση με την Ελλάδα, που είναι μία χώρα που λατρεύω επειδή έχει φοβερό καιρό, όμορφη νοοτροπία ζωής και υπέροχους ανθρώπους!»

- Πέρυσι έγινες διάσημος με την εντυπωσιακή παράσταση που έδωσες στο All-Star Game της Πάτρας, όχι τόσο για τα καρφώματά σου στον σχετικό διαγωνισμό, όσο για την εκπληκτική ερμηνεία σε ένα τραγούδι ("Φωτιά με φωτιά") του Πάνου Κιάμου...

«Πάει ο Κιάμος φίλε, μας τελείωσε! Τέρμα τα μπουζούκια για μένα, τώρα είμαι στον Ολυμπιακό και πρέπει να είμαι απόλυτα συγκεντρωμένος στις υποχρεώσεις μου... Μακάρι να κερδίσουμε το πρωτάθλημα και να πάμε μετά να το γλεντήσουμε... Μόνο τότε θα ξαναπάω... Μέχρι τότε, η ζωή μου θα είναι μόνο μπάσκετ...»

- Να υποθέσουμε, τουλάχιστον, ότι τραγουδάς στα αποδυτήρια για χάρη των συμπαικτών σου;

«(Ξεκαρδίζεται!!!) Αυτό ναι, γιατί όλοι μου το ζητάνε και μου κάνουν και την σχετική πλάκα... Αλλά να σου πω κάτι... Όσον αφορά στο τραγούδι, στον Ολυμπιακό, έχω έναν μεγάλο ανταγωνιστή και αυτός δεν είναι άλλος από τον Πρίντεζη! Ο Γιώργος είναι φοβερός τραγουδιστής και ίσως είναι καλύτερος από μένα... Μπορεί εγώ να υπερτερώ στην κίνηση, εκείνος, όμως, έχει μακράν καλύτερη φωνή!»