«Δυναμώνω όταν θυμάμαι τα... “φανάρια” !» (pics & vids)

Η άφιξη στο Χιούστον, λίγες ώρες πριν το τζάμπολ του αγώνα των Ρόκετς με τους Μπακς, δεν μας επέτρεψε να έχουμε άφθονο χρόνο με τον 19χρονο Έλληνα “rookie” των “ελαφιών”, η αποστολή των οποίων αναχώρησε αμέσως μετά τον αγώνα με πτήση τσάρτερ για το πολύ κοντινό (25 λεπτά πτήση) Σαν Αντόνιο που απέχει 300 χιλιόμετρα από την μεγαλύτερη πόλη του Τέξας! Γι’ αυτό, λοιπόν, την επομένη το πρωί (19/01), αποφασίσαμε να κάνουμε οδικώς ταξίδι-αστραπή προς την πλέον ισπανόφωνη έδρα του ΝΒΑ, το “ΑΤ&Τ Center”, για να απολαύσουμε το φημισμένο “River Walk” (τον περίπατο στον πεζόδρομο δίπλα στο ποτάμι), να πάρουμε μία γεύση από το ιστορικό φρούριο του Άλαμο που επαναφέρει τις μνήμες της Τεξανής επανάστασης και το απογευματάκι, να συναντήσουμε και πάλι τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, πριν και μετά τον αγώνα του Μιλγουόκι με τους 4 φορές πρωταθλητές και περυσινούς φιναλίστ του ΝΒΑ, Σπερς!

Μπαίνοντας στο εκπληκτικό γήπεδο των “σπιρουνιών”, βρήκαμε τον Γιάννη να επιδίδεται σε έναν άτυπο διαγωνισμό καρφωμάτων με αντίπαλο τον Λάρι Σάντερς, αφού λίγο νωρίτερα ο βασικός σέντερ των Μπακς, είχε απλώσει τα 211 εκατοστά δίπλα στο κορμί του Αντετοκούνμπο (2,09), για να του αποδείξει ότι ακόμη δεν τον έχει φτάσει. Όλα αυτά, μπροστά στα έκπληκτα μάτια του πρώην ομοσπονδιακού τεχνικού, Ηλία Ζούρου, που ήταν προσκεκλημένος του γενικού διευθυντή των Σπερς στο Σαν Αντόνιο, R.C. Μπιούφορντ, για να παρακολουθήσει από κοντά τις προπονήσεις του Γκρεγκ Πόποβιτς. Ο έμπειρος Έλληνας τεχνικός συνάντησε για πρώτη φορά τον διεθνή άσο και συνομίλησε για λίγο μαζί του και αμέσως μετά, άνοιξαν τα αποδυτήρια των ομάδων για την καθιερωμένη ημίωρη είσοδο των δημοσιογράφων στα άδυτα του ΝΒΑ!

Ο μέχρι πέρυσι παίκτης του Φιλαθλητικού στην Α2 Κατηγορία, μας περίμενε στην θέση του ανάμεσα στον βετεράνο, Λιουκ Ρίντναουρ και τον “κολλητό” του και επίσης “rookie”, Νέϊτ Γουόλτερς. Είχαμε συμφωνήσει να μιλήσουμε για την Εθνική ομάδα, το All-Star Game της Νέας Ορλεάνης, αλλά και για όλα όσα τον απασχολούν εκτός μπάσκετ, όπως για παράδειγμα τις καλοκαιρινές διακοπές, τα χριστουγεννιάτικα δώρα, τους γονείς του και τα αδέρφια του που τόσο του λείπουν («θα έρθουν στις αρχές Φλεβάρη, αλλά μην το γράψεις ακόμη, μέχρι να το σιγουρέψω 100%!», μας είχε πει τότε μ’ ένα φευγαλέο χαμόγελο) και όλα όσα τον ενοχλούν στην Αμερική και ήταν αφοπλιστικά αυθεντικός, όταν μας είπε του αρέσει να θυμάται από που ξεκίνησε, τι δυσκολίες πέρασε, γιατί αυτές οι “θύμησες” τον κάνουν πιο δυνατό! Μετά το τέλος του αγώνα, με περίμενε μία ακόμη ευχάριστη έκπληξη: μία αυθεντική πράσινη φανέλα του (νο34) που ο ίδιος είχε ιδρώσει, υπογεγραμμένη αποκλειστικά...

- Να περάσουμε λίγο στο κεφάλαιο της Εθνικής ομάδας... Οι πληροφορίες από το στρατόπεδο της FIBA, αναφέρουν ότι ένας από τους λόγους που η Ελλάδα θα πάρει τη wild card (σ.σ.: το 2ο μέρος της συνέντευξης έγινε στις 19/01, 13 μέρες πριν ανακοινωθεί η απόφαση) για το Παγκόσμιο πρωτάθλημα, είναι και η δική σου εντυπωσιακή πρόοδος στο ΝΒΑ, σε συνδυασμό με την προοπτική να αγωνιστείς το καλοκαίρι στα γήπεδα της Ισπανίας...

«Είναι πολύ ευχάριστο νέο αυτό που μου λες... Πραγματικά ανυπομονώ να παίξω, αν με καλέσουν βέβαια! Δεν ξέρουμε ακόμη και ποιος θα είναι προπονητής στην Εθνική ανδρών, αλλά όποιος κι αν είναι, αν με καλέσει, θα είμαι εκεί! Θα προσπαθήσω να είμαι εκεί!»

- Πως αισθάνεσαι που από τόσο μικρή ηλικία, αποτελείς ήδη μία σημαντική “σταθερά” για το ελληνικό μπάσκετ; Θέλω να πω ότι ήδη διαφημίζεις το ελληνικό μπάσκετ στο ΝΒΑ, η διεθνής μπασκετική κοινότητα μιλάει για σένα, υπολογίζει στο ταλέντο σου, η χώρα μας ανέλαβε να διοργανώσει το Πανευρωπαϊκό Νέων της φουρνιάς σου στην Κρήτη... Γενικά, πολύ κόσμος στέκεται πάνω στο ταλέντο σου και στο τι μπορείς να προσφέρεις στο μέλλον στην Εθνική ομάδα. Σου προσθέτει κάποια πίεση, όλο αυτό που γίνεται;

«Δεν υπάρχει καμία πίεση! Τώρα πλέον, ό,τι και να κάνω, εγώ το κάνω για μένα και το διασκεδάζω... Αυτό είναι το πιο σημαντικό! Δεν νιώθω πίεση από πουθενά, ούτε από τους παράγοντες της ομάδας μου στο ΝΒΑ, ούτε από την προοπτική της Εθνικής ανδρών, ούτε από το τι γράφεται και λέγεται στην Ελλάδα, ούτε από τους γονείς μου, ούτε από τους μανατζέρ μου, ούτε από κανέναν! Ό,τι κάνω, το κάνω για μένα και το χαίρομαι με την ψυχή μου!»

- Όσον αφορά την Εθνική ανδρών, θέλεις πραγματικά πολύ να παίξεις με τη φανέλα της σε μία διεθνή διοργάνωση; Σε ρωτάω γιατί σε διακρίνει μία ιδιαίτερη ευαισθησία για το γεγονός ότι γεννήθηκες στην Ελλάδα... Κουβαλάς τη σημαία, επαναλαμβάνεις συνεχώς την επιθυμία σου να φορέσεις τη “γαλανόλευκη”...

«Σίγουρα θέλω να συμμετάσχω με την Εθνική ανδρών σε μία μεγάλη διοργάνωση, όπως το Παγκόσμιο πρωτάθλημα, αλλά δεν θέλω να χάσω και το Ευρωμπάσκετ Νέων, το under 20, που θα γίνει το καλοκαίρι στην Κρήτη...»

- Δηλαδή θα παίξεις και στα δύο τουρνουά; Αυτό σημαίνει ότι θα παίζεις μπάσκετ όλο το καλοκαίρι;

«Αν με καλέσουν στην Εθνική ανδρών θα πάω σίγουρα! Αυτή τη στιγμή, όμως, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα παίξω στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα κάτω των 20 ετών!»

- Καλά, είναι δυνατόν να παίζεις σχεδόν 25 λεπτά ανά παιχνίδι στο ΝΒΑ, να έχεις ξεκινήσει στην πεντάδα των Μπακς στα μισά εφετινά παιχνίδια και να μην κληθείς στην Εθνική ανδρών;

«Αυτό δεν το ξέρω και δεν θέλω να πω τίποτε παραπάνω... Το μόνο που μπορώ να πω αυτή τη στιγμή, είναι ότι δεν υπάρχει περίπτωση να λείψω από την Εθνική νέων, γιατί θέλω να πάρω το χρυσό μετάλλιο!»

- Λόγω της παρέας με τα υπόλοιπα παιδιά της περυσινής ομάδας και του “δεσίματος” που δημιουργήθηκε στο περυσινό Ευρωμπάσκετ της Εσθονίας;

«Δεν έχει να κάνει τόσο πολύ μ' αυτό! Σίγουρα, συμπαθώ πολύ όλα τα παιδιά και είναι φίλοι μου, απλά θέλω πολύ να παίξω σ' αυτή την ομάδα, γιατί είναι το απωθημένο μου... Θέλω να έχω ένα χρυσό μετάλλιο με τα παιδιά της ηλικίας μου!»

- Να φύγουμε λίγο από το μπάσκετ... Άλλωστε, εδώ και ενάμιση χρόνο δεν έχεις σταματήσει καθόλου να παίζεις... Σκέφτεσαι καθόλου τις διακοπές, το καλοκαίρι, θέλεις να ξεφύγεις λίγο από όλον αυτόν τον θόρυβο που έχει δημιουργηθεί εδώ και πολύ καιρό για την καριέρα σου και την εξέλιξή σου; Μιλάς στους συμπαίκτες σου για την Ελλάδα, σε ρωτάνε για τα νησιά μας;

«Ναι, φέτος σίγουρα θα κάνω διακοπές στην Ελλάδα και μάλιστα θα έρθουν και κάποιοι συμπαίκτες μου μαζί! Τους έχω μιλήσει για την ομορφιά των νησιών μας και θέλω να τα γνωρίσω κι εγώ, παίρνοντάς τους μαζί μου... Θα έρθουν πρώτα στην Αθήνα, θα δούμε τα αξιοθέατα και θα διασκεδάσουμε και μετά σκέφτομαι να πάμε στη Μύκονο και την Σαντορίνη, που είναι πολύ ξακουστοί προορισμοί...»

- Όλον αυτόν τον καιρό που είσαι στο ΝΒΑ, την εποχή που ήσουν στα “φανάρια” και “όργωνες” τους δρόμους της Αθήνας για να φέρεις χρήματα στο σπίτι, την σκέφτεσαι καθόλου; Περνάει από το μυαλό σου;

«Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε... Πέρυσι και πρόπερσι ήταν, οπότε είναι δυνατόν να μην την θυμάμαι! Όλα τα θυμάμαι και να σου πω κάτι, δεν με χαλάει καθόλου που τα θυμάμαι! Με κάνουν πιο δυνατό! Θέλω πάντα να θυμάμαι ποιος ήμουν και ποιος γίνομαι σιγά-σιγά... Είναι ωραίο να θυμάσαι τα άσχημα, ειδικότερα όταν πλέον έχουν περάσει... Γιατί η ιστορία μου έχει happy end!»

- Για να κάνεις λόγο “ευτυχές τέλος”, σημαίνει ότι δεν πέρασες καλά στη διάρκεια της διαδρομής;

«Το ξέρω ότι δεν πέρασα καλά, αλλά νομίζω ότι είναι γνωστό στον περισσότερο κόσμο ότι είχα δύσκολα παιδικά χρόνια... Δεν μ‘ αρέσει να πολυμιλάω γι‘ αυτά, ειδικότερα τώρα που είμαι στο ΝΒΑ και διασκεδάζω, περνάω καλά... Η οικογένειά μου είναι καλά, οπότε όλα είναι τέλεια...»

- Στον Άγιο Βασίλη πιστεύεις; Μεταφορικά το εννοώ... Έστειλες δώρα στα αγαπημένα σου πρόσωπα για τα Χριστούγεννα;

«(σ.σ.: γελάει και μας γνέφει αρνητικά!!!)... Εννοείται πως έστειλα, αρκετά ρούχα και ηλεκτρονικά παιχνίδια και χρήματα για να τα κάνουν ό,τι θέλουν!»

- Ποιο ήταν το ποιο ωραίο δώρο που πήρες, εκτός από τα παπούτσια Gucci που σου πήρε ο Σάντερς;

«Τώρα, σοβαρά, ήταν μία κρύα νύχτα στο Μιλγουόκι, όταν ξαφνικά χτύπησε η πόρτα μου! Άνοιξα και τι να δω... Μου είχε στείλει ο ιδιοκτήτης της ομάδας, ο γερουσιαστής κ. Κολ, μία τεράστια κούτα με σοκολάτες! Μου άρεσε πολύ, τρελάθηκα!»

- Ποιο είναι το δώρο που περιμένεις και ακόμη δεν έχει έρθει;

«Οι γονείς μου και τα αδέρφια μου! Τους περιμένω πως και πως... (σ.σ.: έφτασαν στο Μιλγουόκι στις 3 Φεβρουαρίου)»

- Γύρω από το μπάσκετ;

«Όλοι λένε ότι θα κληθώ σίγουρα στο αγώνα των “rookies”, που γίνεται στο εορταστικό πλαίσιο του All-Star Game... Μακάρι, θέλω πολύ να το ζήσω από κοντά και να βρεθώ ανάμεσα σε τόσα αστέρια μαζεμένα... (σ.σ.: η πρόσκλησή του έγινε γνωστή 10 μέρες αργότερα, στις 29 Ιανουαρίου)»

- Κλείνοντας, θα ήθελα να σε ρωτήσω τι δεν σ’ αρέσει στο ΝΒΑ;

«Που χάνουμε! Που πριν αρχίσει ο κάθε αγώνας, μας έχουν σχεδόν όλοι ξεγραμμένους... Θέλω να νικάω γι‘ αυτό και αυτό, είναι και ένας επιπλέον λόγος που βγάζω όλη μου την ενέργεια στο γήπεδο... Από την άλλη, οι ήττες έχουν κι ένα καλό... Μας κρατάνε προσγειωμένους και συγκεντρωμένους στην προπόνηση... Όταν χάνεις τόσο πολύ, δεν μπορείς παρά να τα δίνεις όλα στην προπόνηση για να γίνεσαι συνεχώς καλύτερος και να έρθει η στιγμή που θα κερδίζεις πιο πολύ... Έτσι προσπαθώ να σκέφτομαι και γι‘ αυτό τα δίνω όλα σε κάθε προπόνηση...»

Read HERE the english version...