«Η Ελλάδα μας έχει κερδίσει; Δεν το 'ξερα!»

Στην διάρκεια της 17χρονης καριέρας του στους Σιάτλ Σουπερσόνικς (1990-2003), τους Μιλγουόκι Μπακς (2003), τους Λος Άντζελες Λέϊκες (2003-04), τους Μπόστον Σέλτικς (2004-05) και τους Μάϊάμι Χιτ (2005-07), έπαιξε σε 9 All-Star Games, επελέγη δύο φορές στην καλύτερη πεντάδα του ΝΒΑ, κατέκτησε ένα πρωτάθλημα (2006) παρέα με τον Σακίλ Ο' Νιλ και τον Ντουέϊν Γουέϊντ στο Μαϊάμι και καθιερώθηκε ως ένας από τους κορυφαίους αμυντικούς παίκτες όλων των εποχών. Ο λόγος για τον Γκάρι Πέϊτον, που εδώ και πέντε χρόνια ακολουθεί καριέρα τηλεοπτικού σχολιαστή στις Ηνωμένες Πολιτείες και ήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό του τουρνουά “3 on 3” του OTE-TV.

Το gazzetta.gr τον συνάντησε στην Πλάκα, λίγο πριν την επίσκεψή του (συν γυναιξί) στον ιερό βράχο της Ακρόπολης και είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει μαζί του για την αμυντική φιλοσοφία του, για την καθολική αναγνώριση του Μάϊκλ Τζόρνταν στο ΝΒΑ και να μάθει την άποψή του για το ελληνικό μπάσκετ, την Εθνική Ελλάδας και τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, με τον οποίο, μάλιστα, θα κάνει ατομικές προπονήσεις στο training-camp των Μιλγουόκι Μπακς, μετά από αίτημα του προπονητή της ομάδας και παιδικού του φίλου, Τζέϊσον Κιντ.

- Κατ' αρχήν καλώς ήρθες στην Ελλάδα... Θα ήθελες να μας πεις γιατί σε αποκαλούν “γάντι” (the glove);

«(γελάει!)... Είναι παρατσούκλι που μου κόλλησε ο ξάδελφός μου το 1993, επειδή στους τελικούς της Δύσης, έπαιζα πολύ πιεστική άμυνα στον Κέβιν Τζόνσον των Φοίνιξ Σανς και ήμουν κολλημένος πάνω του! “Τον έχεις, όπως κρατάμε τη μπάλα του μπέϊζμπολ στο γάντι”, μου είχε πει τότε και το προσωνύμιο έμεινε!»

- Έχοντας επιλεγεί 9 φορές (1994-2002) στην καλύτερη αμυντική πεντάδα και αναδειχθεί μία φορά κορυφαίους αμυντικός παίκτης του ΝΒΑ (1996), είσαι από τους λίγους που μπορεί να περιγράψει την αξία της άμυνας στο παιχνίδι...

«Όλα άρχισαν όταν ήμουν στο κολέγιο του Όρεγκον Στέϊτ και είχα την τύχη να παίξω υπό τις οδηγίες του θρυλικού προπονητή, Ραλφ Μίλερ, που μας έμαθε ότι αν κάποιος είναι σε θέση να σταματήσει την επίθεση με κλέψιμο ή να την δυσκολέψει κλείνοντας σωστά το οπτικό πεδίο και δημιουργώντας τις σωστές προϋποθέσεις για το ριμπάουντ, τότε μπορεί να κάνει το παιχνίδι πολύ πιο εύκολο. Αυτή η συμβουλή μπήκε μέσα στην καρδιά μου! Αν μπορούσα να σκοράρω σε κάποιον 25 πόντους και παράλληλα να τον περιορίσω στους 10, τότε θα ήμουν σίγουρος νικητής! Τότε λοιπόν, αποφάσισα να ακολουθήσω αυτή τη φιλοσοφία και να προσπαθήσω να γίνω ένας point-guard δύο κατευθύνσεων... Ένας point-guard που θα μπορεί να σκοράρει και να δημιουργήσει στην επίθεση και ταυτόχρονα, θα βγάζει τη γλώσσα του επιτιθέμενου στην άμυνα!»

- Πέρα από κορυφαίος αμυντικός, έμεινες στην ιστορία ως ένας από τους μεγαλύτερους “trash talkers”... Η αθυροστομία μέσα στο παιχνίδι ήταν ένα πνευματικό πλεονέκτημα του χαρακτήρα σου ;

«(Χαμογελάει!)... To trash talking οφείλεται πιο πολύ στον πατέρα μου! Όταν παίζαμε στα γηπεδάκια της γειτονιάς μου στο Όκλαντ της Καλιφόρνια, λίγο-πολύ, έπρεπε να μιλάς έτσι, γιατί όλοι σχεδόν οι αντίπαλοι σε προκαλούσαν λεκτικά! Με τον πατέρα μου αντίπαλο, το ανέπτυξα πολύ γιατί μου “κολλούσε” συνέχεια και με έμαθε να αντιδρώ και να μπαίνω στο δέρμα και στο μυαλό του αντιπάλου που έπρεπε να μαρκάρω. Μ' αυτόν τον τρόπο, ανάγκαζα πολλούς παίκτες να επικεντρώνουν την προσοχή τους περισσότερο σ' εμένα και λιγότερο στους συμπαίκτες τους και στην ομάδα τους, με αποτέλεσμα είτε να φορτώνονται με φάουλ, είτε να χάνουν την συγκέντρωσή τους! Αυτός ήταν ο στόχος μου! Ένας από τους παίκτες που προσπαθούσε ανεπιτυχώς να ακολουθήσει την τακτική μου στο trash talking, ήταν ο Στιβ Φράνσις, o οποίος όμως, ποτέ δεν κατόρθωσε να με κερδίσει σε προσωπική μονομαχία...»

- Σε μία λίγκα με τόσο ταλέντο και τεράστιο ανταγωνισμό όπως το ΝΒΑ, είναι εντυπωσιακό ότι η αναγνώριση που έχει ο Μάϊκλ Τζόρνταν ως ο κορυφαίος παίκτης όλων των εποχών, είναι καθολική. Έπαιξες αντίπαλός του και σίγουρα θα έχεις εξήγηση γι' αυτό...

«Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά τα πράγματα! Δεν ήταν μόνο τι μπορούσε να κάνει μέσα στο γήπεδο, αλλά με το τι πέτυχε σε όλα αυτά τα χρόνια της καριέρας του, καθώς και με το που βρίσκεται αυτή τη στιγμή! Ο Μάϊκλ κατέκτησε έξι πρωταθλήματα με ισάριθμα βραβεία MVP και κατέχει σχεδόν τα ατομικά ρεκόρ στο ΝΒΑ και μετά απ' όλα αυτά, κοιτάξτε ποιο είναι το σημερινό του status στο μπάσκετ και τις επιχειρήσεις... Εκτός από κορυφαίος μπασκετμπολίστας όλων των εποχών, είναι ίσως ο πιο επιτυχημένος αθλητής μετά το τέλος της σταδιοδρομίας του, καθώς έχει φτιάξει μία αυτοκρατορία που αξίζει περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο δολάρια. Βγάζει σχεδόν 100 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο από τη ΝΙΚΕ, είναι ιδιοκτήτης των Σάρλοτ Χόρνετς, είναι μία τεράστια προσωπικότητα που δεν τη συναντάς συχνά. Είναι πραγματικά ο “εκλεκτός” και ό,τι πιάνει γίνεται χρυσός!»

- Ήσουν μέλος της Dream Team no2 και no3, που κατέκτησαν το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996 στην Ατλάντα και το 2000 στο Σίδνεϊ. Πολλοί λένε ότι αυτές οι δύο ομάδες δεν μπορούν να συγκριθούν με την πρώτη και αυθεντική Dream Team του 1992, που ίσως ήταν η κορυφαία ομάδα όλων των εποχών... Ποια είναι η άποψή σου;

«Γενικά, δεν μ' αρέσει να μπαίνω στην διαδικασία αυτών των συγκρίσεων, γιατί να σου πω την αλήθεια, ποτέ δεν θα μάθουμε ποια ήταν καλύτερη! Άλλωστε, μην ξεχνάς ότι στην Dream Team no2, έπαιξαν πέντε μέλη της Dream Team no1 (σ.σ.: Μπάρκλεϊ, Μαλόουν, Πίπεν, Ρόμπινσον και Στόκτον), οπότε δεν μπορούμε να ξέρουμε ποιος... Μπάρκλεϊ, για παράδειγμα, ήταν καλύτερος... Αυτός του 1992 ή αυτός του 1996... Αυτό που ξέρουμε είναι ότι και οι τρεις ομάδες ήταν εξαιρετικές, πέτυχαν τον ίδιο στόχο και είχαν φοβερούς παίκτες!»

- Τι ξέρεις γύρω από το ελληνικό μπάσκετ;

«Όχι παρά πολλά! Θυμάμαι ότι πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα, σας είχαμε κερδίσει σε ένα φιλικό που είχε γίνει στην Ιντιανάπολις και πέρυσι στην διάρκεια της σεζόν, άρχισα να μαθαίνω για το “Greek Freak”! Έκανε ένα ελπιδοφόρο ξεκίνημα στην “rookie” χρονιά του, αλλά τον Ιούλιο που τον είδα από κοντά στο summer-league του Λας Βέγκας, πραγματικά εντυπωσιάστηκα...»

- Δεν ακούμε να λες το όνομά του... Τι γίνεται δεν μπορείς να το προφέρεις;

«(Ξεκαρδίζεται!)... Ακριβώς! Σε παρακαλώ μην με βάλεις σ' αυτή την διαδικασία, γιατί θα εκτεθώ (γέλια...)! Ο τύπος είναι κάτι παραπάνω από ενδιαφέρων μπασκετμπολίστας, τον μελέτησα πολύ προσεκτικά στους αγώνες των Μπακς στο Λας Βέγκας και όταν ο Τζέϊσον Κιντ (σ.σ.: παιδικός του φίλος και προπονητής των “ελαφιών”), μου είπε ότι θα τον χρησιμοποιήσει σε θέση point-guard, νόμιζα ότι μου έκανε πλάκα! Τότε, λοιπόν, μου είπε “Γκάρι, μην μιλάς πριν τον δεις!”... Και πραγματικά, όταν είδα πως μπορεί και χειρίζεται την μπάλα, την ευχέρεια που έχει στην διείσδυση και την οξυδέρκεια που έχει στο παιχνίδι του, σε συνδυασμό με τα αθλητικά του προσόντα, είπα ότι “αυτό το παιδί θα φτάσει ψηλά”! Γι' αυτό και μου ζήτησε να πάω στο Μιλγουόκι στο training-camp για να δουλέψω και να μιλήσω για λίγες μέρες μαζί του, έτσι ώστε να τον βοηθήσω να προσαρμοστεί πιο εύκολα στις ανάγκες του ρόλου που επιτάσσει ο σύγχρονος point-guard. Απ' ότι έμαθα, είναι δουλευταράς, αλλά θα πρέπει σιγά-σιγά να προσθέσει μυϊκό όγκο στο σώμα του, για να αποκτήσει περισσότερα πλεονεκτήματα απέναντι στους αντιπάλους.»

- Επομένως δεν ήξερες ότι η Εθνική Ελλάδας, είναι η τελευταία ομάδα που νίκησε τις Η.Π.Α. Σε διεθνείς διοργανώσεις. Συνέβη το 2006 στον ημιτελικό του Μουντομπάσκετ στην Ιαπωνία κι έκτοτε οι Αμερικανοί μετρούν 63 συνεχόμενες νίκες σε επίσημα και φιλικά παιχνίδια...

«Σοβαρά; Δεν το ήξερα αυτό! Αυτό δείχνει ότι έχετε ποιότητα και παράδοση στο μπάσκετ! Αυτό το καλοκαίρι όταν μελέτησα καλά τον πιτσιρικά των Μπακς, έμαθα ότι στο ΝΒΑ υπάρχουν τέσσερις Έλληνες παίκτες και τους είδα (σ.σ: συμπεριλαμβάνει και τον Κουφό) σε μερικά παιχνίδια στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας. Μου άρεσε η Εθνική σας! Έχει ταλέντο, δυνατότητες, έπαιξε έξυπνο μπάσκετ και με τέτοιες εμφανίσεις, οι scouters θα αρχίσουν να ασχολούνται περισσότερο με τα εξαγώγιμα “προϊόντα” σας. »