To χωράφι με τις νάρκες

H γεύση που έμεινε στα χείλη μετά την αναμέτρηση Ολυμπιακού-ΠΑΟΚ ήταν ασυνήθιστα ξυνή και δυσάρεστη. Ως ουδέτερος, ήλπιζα να παρακολουθήσω αμφίρροπη μάχη, από αυτές που δημιουργούν την (ψευδ)αίσθηση ότι η ψαλίδα ανάμεσα σε μεγάλους και μεσαίους έχει μικρύνει. Ο αισθητά βελτιωμένος Ολυμπιακός των τελευταίων εβδομάδων ισοπέδωσε τον «δικέφαλο» της Θεσσαλονίκης και έστειλε τους αιθεροβάμονες στη γωνιά τους.

Αλλά δεν ήταν αυτό που δημιούργησε την άσχημη γεύση. Διαβάζεται και ανάποδα, άλλωστε: οι δύο μεγάλοι κρατούν τον πήχυ ψηλά και παραμένουν ανταγωνιστικοί σε διεθνές επίπεδο, οπότε …όλα καλά. Η Ευρώπη είναι που μετράει, όχι το εγχώριο πρωτάθλημα.

Το συμβάν που δημιούργησε αλγεινές εντυπώσεις συνέβη πριν το τζάμπολ, μέρα μεσημέρι, κυριολεκτικά. Ο Ολυμπιακός εισηγήθηκε νε τηρηθεί ενός λεπτού σιγή, στη μνήμη ενός οπαδού του Ερυθρού Αστέρα που δολοφονήθηκε από οπαδούς της Γαλατασαράι στην Κωνσταντινούπολη.

Η διοργανώτρια αρχή έδωσε αγουροξυπνημένη τη ευλογία της, αλλά ο ΠΑΟΚ αρνήθηκε να συγκαταθέσει. Ετσι, το σχέδιο ματαιώθηκε και η δράση μεταφέρθηκε στις αθλητικές ιστοσελίδες και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου οι εχθροπραξίες συνεχίστηκαν μέχρι το βράδυ.

Μεταφράζω τις άγνωστες λέξεις και τα στριφνά νοήματα για να συνεννοούμαστε καλύτερα.

• Ο Ολυμπιακός ζήτησε να τιμηθεί η μνήμη ενός οπαδού άλλης ομάδας, από άλλη χώρα, νεκρού σε οδομαχίες μεταξύ χουλιγκάνων, στο όνομα των φιλικών σχέσεων που διατηρεί με τον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου. Προφανώς επειδή έτσι θέλησε η παντοδύναμη, αδελφοποιημένη με τους Σέρβους εξέδρα του.
• Ο ΕΣΑΚΕ ένιψε τας χείρας του και συναίνεσε να τιμηθεί ξένος φανατικός οπαδός ξένης ομάδας από ξένη χώρα, σκοτωμένος από χέρια ξένων χούλιγκανς ξένης ομάδας από ξένη χώρα. Δεν θυμάμαι να έδειξε παρόμοια ευαισθησία όταν έφυγαν από αυτό τον μάταιο κόσμο άνθρωποι του ελληνικού μπάσκετ όπως οι Κ.Μουρούζης, Γ.Αμερικάνος, Γ.Κολοκυθάς, Φιλ.Συρίγος.
• Ο ΠΑΟΚ αρνήθηκε να συμμετάσχει σε αυτή την ανορθογραφία, αλλά δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι είχε κίνητρο ηθικής φύσεως. Υποθέτω ότι η στάση του υπαγορεύτηκε από τη γνωστή έχθρα των «ασπρόμαυρων» της Θεσσαλονίκης και του Βελιγραδίου με τους ένθεν κακείθεν «ερυθρόλευκους» (και με τις εξηγήσεις που θα ζητούσαν οι δικοί του φανατικοί).

Τι δουλειά έχει μωρέ το ελληνικό μπάσκετ με τις έριδες των χουλιγκάνων; Γιατί πρέπει να συμμετέχουμε στον ψωραλέο εθνοχουλιγκανισμό των Βαλκανίων, ακόμα και απρόσκλητοι; Γιατί το έχουμε λυμένο εμείς το ζωνάρι;

Περισσότερο με τον ΕΣΑΚΕ και με τον πρόεδρό του τα έχω, παρά με τους μεγαλόσχημους των συλλόγων. Εάν θέλουν οι Αγγελόπουλοι, οι Μπάνε Πρέλεβιτς (πρώην παίκτης του Ερ.Αστέρα, σημειώνω), ο Σαββίδης, ο Γιαννακόπουλος, ο Μελισσανίδης, ο Αλαφούζος, ο Μαρινάκης ή οποιοσδήποτε άλλος να φυτέψουν νάρκες, ας το κάνουν ιδιωτικά, δίχως επίσημη σφραγίδα. Και ας αναλάβουν τις συνέπειες.

Είδαμε και πάθαμε να βγάλουμε την ουρά μας έξω από τον «ποδοσφαιρικό» καυγά του Βελιγραδίου με τα Τίρανα (όπου εμείς τη χώσαμε, χωρίς να μας το ζητήσει κανείς) και πριν λαλήσει τρις το κοκόρι των Γραφών βγήκαμε να διατυμπανίσουμε τη συμπαράστασή μας στους …αδελφούς Σέρβους, που πήγαν στην Πόλη γυρεύοντας φασαρίες και έφυγαν σφαγμένοι από τους Τουρκαλάδες.

Ελπίζω να έχουν την πρόνοια οι Αγγελόπουλοι να απαγορεύσουν τις μετακινήσεις οπαδών στους αγώνες που έρχονται, με Ερυθρό Αστέρα στο Φάληρο και (ιδίως) Γαλατασαράι στην Πόλη. Οι Τούρκοι γράφουν σήμερα ότι οι εκεί χούλιγκανς ετοιμάζονται για νέα γλέντια στις 19 Δεκεμβρίου. Ασφαλώς θα βρουν πρόθυμους συμπαραστάτες.

Τα σχόλια που αναρτήθηκαν στο διαδίκτυο μετά τον αγώνα Ολυμπιακού-ΠΑΟΚ υπενθύμισαν ότι οι εδώ φαιοχίτωνες και κουφιοκέφαλοι ψάχνουν ευκαιρία για να κηρύξουν το εθνικιστικό μίσος όπου υπάρχει εύφορο έδαφος. Τείνει να γίνει εθνικό μας σπορ.

Αλλά η μπάλα οφείλει να φυτέψει εμπόδια, όχι σπόρο. Προσκλήσεις και όχι προκλήσεις. Φιλία και όχι έχθρα. Η κερκίδα έχει τη δική της ατζέντα, αλλά οι διοικήσεις των συλλόγων και την Ομοσπονδιών οφείλουν να απασφαλίζουν, τουλάχιστον, τις χειροβομβίδες.

«Ο αθλητισμός πρέπει να ενώνει τους λαούς και όχι να δημιουργεί εντάσεις και διχασμό», δήλωσε χθες ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, συμπατριώτης του νεκρού. Τον ακούει κανείς τον «Ζοτς» ή τον θεωρούμε κι αυτόν βαλτό επειδή δούλευε στη Παρτίζαν;