Η κλοπή του αιώνα

O συνάδελφος Φάνης Παναγιώτου έγραψε, νωρίτερα σήμερα, ένα ωραίο κείμενο για "το trade που άλλαξε την ιστορία των Ουόριορς". Αναφερόταν στην ανταλλαγή που έστειλε τον Μόντα Έλλις στο Ντάλας και έφερε στην Καλιφόρνια τον Άντριου Μπόγκουτ.
Όχι. Πρόκειται περί λάθους.
Το trade που άλλαξε την ιστορία των Ουόριορς έγινε πολύ νωρίτερα. Στις 9 Ιουνίου του 1980. Και άλλαξε την ιστορία τους προς το πολύ χειρότερο...
Το δίκαιο είναι να διαβάσουμε την εξίσωση ανάποδα. Με μία μαγική κίνηση, ο άφταστος Ρεντ Άουερμπακ άλλαξε την ιστορία των Μπόστον Σέλτικς. Έφτιαξε τη ραχοκοκκαλιά της ομάδας που έμελλε να κυριαρχήσει στην ανατολή επί συναπτή δεκαετία και, ταυτόχρονα, συγκρότησε την κορυφαία frontline που γνώρισε ποτέ το μπάσκετ.
Ήταν μία πραγματική κλοπή. Η κλοπή του αιώνα.
Σε αυτό το "ντιλ", οι Σέλτικς έδωσαν στο Γκόλντεν Στέιτ το νούμερο 1 και το νούμερο 13 του ντραφτ. Και πήραν από τους Ουόριορς το νούμερο 3, μαζί με έναν τεταρτοετή σέντερ που έμοιαζε απλώς εξελίξιμος.
Οι Ουόριορς σπατάλησαν το νο.1 για τα ωραία μάτια του Τζο Μπάρι Κάρολ, ο οποίος έμεινε στην ιστορία ως "Joe Barely Cares". Ο Τζο που δεν δίνει δεκάρα τσακιστή. Με το νο.13, πήραν τον Ρίκι Μπράουν, που δεν φτούρησε ποτέ στο ΝΒΑ. Ναι, είναι ο ίδιος Μπράουν που έκλεισε το σπίτι του ΠΑΟΚ στον τελικό της Ναντ.
Ο εξελίξιμος σέντερ που φόρεσε την πράσινη φανέλα με το τριφύλλι άκουγε στο όνομα Ρόμπερτ Πάρις. Με το νο.3, οι Σέλτικς διάλεξαν τον Κέβιν Μακχέιλ. Οι δύο "νεοσύλλεκτοι" βρήκαν στη Βοστώνη το παιδί-θαύμα Λάρι Μπερντ.
Τον επόμενο κιόλας χρόνο, οι Σέλτικς κατέκτησαν το πρωτάθλημα. Oι Ουόριορς τερμάτισαν καταϊδρωμένοι με ρεκόρ 39-43 και έμειναν εκτός πλέι-οφ.
O Kάρολ και ο Μπράουν έμειναν μόλις 3 χρόνια στο Γκόλντεν Στέιτ. Η χρυσή τριάδα Μπερντ-Μακχέιλ-Πάρις κατέκτησε τρείς τίτλους στη δεκαετία του '80.
Η αντιπαλότητα των Σέλτικς με τους Λέικερς έκανε το ΝΒΑ αγαπητό στα πέρατα της οικουμένης. Ο Ρεντ Άουερμπακ πέρασε στην ιστορία ως ο κορυφαίος παράγων που γνώρισε ποτέ ο επαγγελματικός αθλητισμός.
Οι πρωταθλητές του 1975 Ουόριορς έμειναν αστερίσκος για 3-4 δεκαετίες. Ώσπου, ξημέρωσε η ευλογημένη ημέρα που άλλαξε τη μοίρα τους.
Οι Μινεσότα Τίμπεργουλβς είχαν τρεις πρωτοκλασάτες επιλογές στο ντραφτ του 2009: το νο.5, το νο.6 και το νο.18. Χρειάζονταν έναν ή και περισσότερους πόιντ-γκαρντ, οπότε ο γάμος με τον Στεφ Κάρι έμοιαζε διαδικαστικό ζήτημα.
Και όμως, κατάφεραν να τα θαλασσώσουν. Με το 5, διάλεξαν τον Ισπανό Ρίκι Ρούμπιο, από την εξωτική Μπαρτσελόνα. Με το νο.6, τον Τζόνι Φλιν, που σήμερα παίζει στην ιταλική Ορλαντίνα. Με το νο.18, τον Τάι Λόσον, που έμελλε να γίνει αστέρι στο ΝΒΑ με τη φανέλα άλλη ομάδας (Ντένβερ).
Οι Ουόριορς, που διάλεγαν στο νο.7, δεν πίστευαν στην τύχη τους. Πήραν στο Όκλαντ τον Στεφ Κάρι και -μόλις κόπασαν οι πανηγυρισμοί και τα χάχανα- άρχισαν να σχεδιάζουν ένα καλύτερο μέλλον γύρω από αυτό το σπάνιο υβρίδιο σκόρερ/δημιουργού.
Όταν κατόρθωσαν να φέρουν δίπλα του αντάξιο θίασο συμπρωταγωνιστών, επέστρεψαν στη γη της επαγγελίας, μετά από ανομβρία 40 ετών. Χρειάστηκαν μόλις 6 χρόνια για να φτάσουν από το ναδίρ στο ζενίθ.
Οι Τίμπεργουλβς προσπάθησαν να πάρουν μία άτυπη ρεβάνς το καλοκαίρι του 2014, όταν πρότειναν ανταλλαγή του Κέβιν Λαβ με τον Κλέι Τόμπσον.
Οι περισσότεροι πίστευαν ότι αυτή η συμφωνία θα ευνοούσε τους Ουόριορς, αλλά ο Στηβ Κερ και ο πολυμήχανος τζένεραλ μάνατζερ Μπομπ Μάιερς είπαν: "Thanks, but no thanks". Μπορεί οι δυό τους να ήταν παιδάκια το 1980, αλλά έμαθαν καλά το μάθημά τους.
******************
Αντί υστερόγραφου, μια προσωπική και κάπως αστεία ιστορία.
Ιούλιος του 2010, λίγο πριν το τέλος της media day της Εθνικής ΗΠΑ στο Λας Βέγκας. Είχα πλευρίσει τον Αντρέ Ιγκουοντάλα για μια σύντομη συνέντευξη (για τη Nova), αλλά η κάμερα αποφάσισε να κάνει την επανάστασή της.
"Σε πέντε λεπτά θα είμαι έτοιμος", υποσχέθηκε ο Αμερικανός εικονολήπτης. Ναι, αλλά πώς κρατάς ένα αστέρι του ΝΒΑ για πέντε λεπτά, όταν τον περιμένει όλη η αποστολή για να γυρίσουν στο ξενοδοχείο;
Ξεθάβεις το παιδί από μέσα του, να πως!
"Σε είχα φέτος στη fantasy ομάδα μου", είπα στον Ιγκουοντάλα. "Μάλιστα κερδίσαμε το πρωτάθλημα και ήθελα να σε ευχαριστήσω προσωπικά. Σου χρωστάω και ένα δαχτυλίδι, θα σου το δώσω όταν έρθετε στην Αθήνα για το φιλικό με την Εθνική Ελλάδας".
Παραμύθι της χαλιμάς. Τον είχα στ'αλήθεια στην ομάδα μου, αλλά τίτλος γιοκ. Αλλά εκείνος τσίμπησε. "Και ποιους είχαμε για ψηλούς; Πλέι-μέικερ ποιος έπαιζε; Συγγνώμη για τις βολές που έχανα, άλλη φορά θα είμαι πιο προσεκτικός"!
Όταν τελείωσε η συνέντευξη, τον ευχαρίστησα και του ευχήθηκα να κερδίσει και στ'αλήθεια ένα πρωτάθλημα. ´Ηρθε και στην Ελλάδα, έβγαλε σέλφι με τα τσολιαδάκια (φωτ.), αλλά δαχτυλίδι δεν πήρε, μέχρι το 2015.
Πέντε χρόνια μετά το Λας Βέγκας, είδα τον παλιόφιλο Αντρέ να αναδεικνύεται MVP των τελικών και ζεστάθηκε η ψυχή μου. Είναι που είχε καλούς προπονητές στην καριέρα του!
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta. Ακολούθησέ μας και στο Google News.