Μη πυροβολείτε τον πιανίστα

O πρόλογος του αγώνα με τη Νίζνι Νόβγκοροντ στη Ρωσία είχε για την ΑΕΚ γεύση από κόλλυβα. Ο τραυματισμός του Λουκά Μαυροκεφαλίδη, σε συνδυασμό με τη λειψανδρία που προέκυψε από την άκαιρη αποπομπή των Ουόρεν-Ανοσίκε, έμοιαζε να την καταδικάζει προκαταβολικά σε ήττα. Οι 39 από τους 87 ελληνικούς πόντους του πρώτου αγώνα βρίσκονταν έξω από την εξίσωση του επαναληπτικού.

Δύο ώρες αργότερα, ο επίλογος συνοδεύτηκε από τις άναρθρες κραυγές όσων επιμένουν από την αρχή της περιόδου να ζητούν κεφαλές επί πίνακι, με πρώτη αυτή του Ντράγκαν Σάκοτα. «Δεν έχουμε προπονητή», «ο Σάκοτα κοιμάται», «πάει στράφι η προσπάθεια της διοίκησης» και τα σχετικά. Οι σταυροφόροι της γκρίνιας σε νέες περιπέτειες.

Αυτό που συνέβη ενδιάμεσα, όμως, ήταν μία έμπρακτη διάψευση των βιαστικών, των ανυπόμονων και των νυχτωμένων. Η αποδεκατισμένη ΑΕΚ άγγιξε μία απρόσμενη νίκη, η οποία ξεγλίστρησε από τα δάχτυλά της όταν σώθηκε η βενζίνη.

Οι οκτώ συσπειρωμένοι που τράβηξαν το κουπί στη Ρωσία έφεραν την ισχυρή Νίζνι στο «αμήν», παίζοντας με τράπουλα μισοάδεια. Και ο …κοιμισμένος Σάκοτα κέρδισε πόντους, παρά την ήττα.

Εκτός αν πιστεύει κανείς ότι είναι εύκολο να παρουσιαστεί μία άπειρη ομάδα ετοιμοπόλεμη και αποφασιστική μετά από στραπάτσο ολκής, με τον κορυφαίο παίκτη της (και υποψήφιο ΜVP ολόκληρης της διοργάνωσης) να πέφτει νοκ-άουτ 15 λεπτά πριν το τζάμπολ…

Αλλού τα έκανε τα λάθη ο "Σάλε" και όχι στα χαρακώματα της μάχης: στη στελέχωση της ομάδας και στο σπασμωδικό timing των διορθωτικών κινήσεων. Εάν απολυθεί, όπως απαιτούν εν χορώ οι φανατικοί, θα πληρώσει τον Όρτον, τον Ουόρεν, τον Ανοσίκε, τον Σκραμπ, τον Κορωνιό, τα πείσματα, τα προβλήματα χημείας, το αγύριστο κεφάλι του. Όχι το κοουτσάρισμα ούτε την προετοιμασία για τους αγώνες. Απόψε, ιδίως, τα πήγε θαυμάσια σε αυτούς τους τομείς.

Ηρεμη, μεθοδική και σοβαρή, η ΑΕΚ ξεκίνησε τον αγώνα με σχήμα αμιγώς αμυντικό: Κατσίβελη, Καλαμπόκη, Χέρστον, Μιλόσεβιτς, Μαυροειδή. Το αγωνιστικό της πλάνο αναπροσαρμόστηκε εν ριπή οφθαλμού.

Η βασική πεντάδα έκλεισε όλους τους διαδρόμους προς το καλάθι της με ασυνήθιστη σκληράδα, ρίσκαρε σωστά με το μακρυνό σουτ της Νίζνι και έπαιξε με το μυαλό μιας ομάδας που μπήκε στο γήπεδο με ένδυμα περιπάτου.

Ο άξονας Κατσίβελη-Μαυροειδή ξεχαρβάλωσε τη ρωσική άμυνα, ο Χέρστον βρήκε χώρους για να ξεδιπλώσει το πληθωρικό παιχνίδι του, ενώ οι υψηλές επιδόσεις της ΑΕΚ στο τρίποντο βοήθησαν ώστε να μετατραπεί το πρώτο ημίχρονο σε ραψωδία.

Δεν γινόταν βέβαια να συνεχιστεί επ’άπειρον το μπαλέτο Μπολσόι, όσο μελωδικά κι αν έπαιζε ο πιανίστας. Η Νίζνι θωράκισε τη ρακέτα της μετά την ανάπαυλα, ενώ το αναρχικό της παιχνίδι μετουσιώθηκε σε βροχή από τρίποντα (13/26).

Η ΑΕΚ έμεινε ψύχραιμη ως την τελική ευθεία του αγώνα, ισοφάρισε αμέσως το 63-59 και το 74-69 των Ρώσων, αλλά είδε το καντήλι της να αδειάζει στο τελευταίο τρίλεπτο, όταν είχε 1/6 επιθέσεις και έχασε 3 κρίσιμα αμυντικά ριμπάουντ.

Η μοναδική, νομίζω, έμπνευση που σηκώνει συζήτηση ήταν η απόφασή του να παίξει δίχως σέντερ από το 29ο ως το 32ο λεπτό, όταν χρειάστηκε να πάρει ανάσες ο Μαυροειδής.

Αρχικά το κόλπο έπιασε αφού οι Ρώσοι πελάγωσαν και έφαγαν 3 συνεχόμενα λέι-απ όσο έψαχναν τα μαρκαρίσματα,.Στη συνέχεια το διάβασαν και απάντησαν με απανωτά λέι-απ. Ο Σαρικόπουλος, που νωρίτερα έδωσε ένα ποιοτικό και δυναμικό πεντάλεπτο, κοιτούσε από τον πάγκο. Εστω κι έτσι, το επιμέρους σκορ του επίμαχου διαστήματος ήταν 9-8 υπέρ της Νίζνι.

Το αναρχικό τρίποντο του Ιβάν Στρέμπκοφ μετά το τάιμ-άουτ που ακολούθησε το 74-74 ήταν το σημαντικότερο καλάθι του αγώνα. Στο β’ ημίχρονο, η ΑΕΚ δεν ευστόχησε ούτε μία φορά από τα 6μ75.

Η κόρνα της λήξης άφησε την αίσθηση μίας χαμένης ευκαιρίας. Η ΑΕΚ θα έφτανε μισό βήμα πριν την πρόκριση εάν κέρδιζε αυτό το ματς.

Υπολογίζω ότι θα της χρειαστεί τουλάχιστον μία νίκη στα δύο (δύσκολα) παιχνίδια που απέμειναν, με Χάποελ στα Ιεροσόλυμα και Νεπτούνας στο ΟΑΚΑ. Ισως και δύο, μετά τη νίκη των Ισραηλινών επί της Γαλατασαράι.

Το αρχαίο μου κομπιουτεράκι θα είναι σε πρώτη ζήτηση τις επόμενες εβδομάδες. Φοβάμαι όμως ότι η ΑΕΚ θα βρεθεί να περιμένει δώρο από την ουραγό Κράσνι, την οποία φρόντισε να αποδυναμώσει με τη μετεγγραφή του Ντι Τζέι Κούπερ!

Ελπίζω ότι η ΑΕΚ θα μαζέψει τα κουκιά που χρειάζεται, ώστε να συνεχίσει τη γλυκιά ευρωπαϊκή της περιπέτεια και μετά τα Χριστούγεννα, με Κούπερ, με Άρμστεντ, με Μαυροκεφαλίδη φυσικά, ποιος ξέρει και με ποιον άλλον.

Όχι, δεν είναι άδειο το σακούλι που φέρνει μαζί της από την παγερή Ρωσία. Η ΑΕΚ έμαθε σήμερα ότι μπορεί να ισορροπήσει στις κακοτοπιές και στους πάγους, ακόμα και ορφανή από τα βαριά της όπλα.

Για την αυτοπεποίθηση και το μέταλλο μίας ομάδας που τώρα πασχίζει να μεγαλώσει, αυτή η ένεση αυτοπεποίθησης είναι πολύτιμο κέρδος. Απομένει να δούμε αν θα εμφανιστεί το ίδιο δυνατή στο άβατο του Φαλήρου.