Καλύτερα να μασάς...

Η ημιτελική σειρά των playoffs ξεκίνησε με εντυπωσιακό τρόπο για τον Ολυμπιακό και σκληρό για την ΑΕΚ. Οι Πειραιώτες δεν έπαιξαν καταπληκτικά (μπορούν πολύ καλύτερα), ωστόσο η επιθυμία τους σε κάθε κατοχή ξεχωριστά μέχρι και το 38' ήταν παροιμιώδης και σίγουρα ένα στοιχείο το οποίο ικανοποίησε τον Σφαιρόπουλο.

Από την άλλη πλευρά η ΑΕΚ «πλήρωσε» τις άστοχες δηλώσεις περί «μικρών διαφορών των δύο ομάδων» και «πάμε για τη νίκη». Το είχα αναφέρει και στο προηγούμενο blog πως... τσίγκλισαν τον Ολυμπιακό. Ανάγκασαν μέχρι και τα περισσότερα μέλη της διοίκησης να αποχωρήσουν από το ΣΕΦ στο 35'.

Βασικά θυμήθηκα εκείνη τη διαφήμιση τσίχλας... «καλύτερα να μασάς, παρά να μιλάς».

ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ

Μου άρεσε πολύ ο έντονος τρόπος με τον οποίον έπαιζαν ακόμη κι όταν η διαφορά πήγε στους 35 πόντους. Δείγμα καλής νοοτροπίας και σεβασμού στον αντίπαλο. Αν σταμάταγε να παίζει μπάσκετ ο Ολυμπιακός θα ήταν σα να έδειχνε λύπηση για τον αντίπαλο και αυτό δεν είναι ωραίο.

Μου άρεσε πολύ στην επίθεση ο Χακίμ Ουόρικ. Ο Αμερικανός έδειξε πως έχει αποκτήσει μία μεγαλύτερη οικειότητα στο σκοράρισμα και επίσης πηδάει σε κάθε επιθετικό ριμπάουντ. Στην άμυνα δεν ήταν όμως τόσο καλός.

Μου άρεσε η νοοτροπία που έδειξαν μετά από λάθη (είτε πάσα, είτε επιλογή, είτε άμυνα). Τσαντίζονταν, τα έβαζαν με τον εαυτό τους, καταλάβαιναν πως είχαν κάνει κάτι λάθος. Ακόμη κι ο εκνευρισμός του Κώστα Παπανικολάου με τον διαιτητή Ψαριανό στην τρίτη περίοδο ήταν καλό σημάδι. Ασχέτως αν δε μου άρεσε η εικόνα του να κοπανιέται στον πάγκο και να κλωτσάει μπουκάλια. Έδειξε ότι τον πείραξε και αυτό είναι που μετράει.

Μου άρεσε ο ενθουσιασμός του Σπανούλη. Τα playoffs είναι το κατάλληλο διάστημα να παίξεις στο 100% και ο αρχηγός του Ολυμπιακού το γνωρίζει καλά.

Μου άρεσε πολύ που ο Πρίντεζης αγωνίστηκε λες και δεν είχε λείψει ποτέ. Τι «πεταχτάρια», τι καλάθι με πλάτη, τι καλάθι με πρόσωπο, τι άμυνα. Σα να μην έχασε ποτέ το ρυθμό του.

ΤΑ ΚΑΚΑ ΤΗΣ ΑΕΚ

Η απόδοσή της ήταν ντροπιαστική για 35'. Στο πρώτο πεντάλεπτο ξεκίνησε καλά. Δε μπορώ να καταλάβω ορισμένες αγωνιστικές επιλογές του Γιούρι Ζντοβτς όμως.

Σε τουλάχιστον πέντε περιπτώσεις σημάδεψαν τον Πρίντεζη στο pick n roll ενώ τελείωνε ο χρόνος επίθεσης. Παρόντος του Ουόρικ στο παρκέ, αυτοί επέλεγαν τον Πρίντεζη. Ο γκαρντ της ΑΕΚ (Γκριν και Μπράουν) φώναζαν επιδεικτικά το «τεσσάρι» τους για να τους δώσει σκριν. Φυσικά ο Ολυμπιακός το αντιμετώπισε με αλλαγές αφού ο Πρίντεζης μπορεί να μαρκάρει καλύτερα ένα γκαρντ από ότι αν ήταν στη θέση του ο Ουόρικ. Ειδικά όταν τελείωνε η επίθεση που δεν είχε χρόνο να απομονώσει τον Πρίντεζη το αντίπαλο γκαρντ και να παίξει με την ησυχία του ένας εναντίον ενός.

Ύστερα δεν κατάλαβα το σχήμα με Μαυροειδή, Σάκοτα (στο 4) και Μιλόσεβιτς (στο 3). Αν ήθελε να εκμεταλλευτεί την υψομετρική διαφορά του Βόσνιου με τον προσωπικό του αντίπαλο, θα το δεχόμουν. Όση ώρα όμως το είδαμε ο Μιλόσεβιτς δεν πόσταρε ούτε μία φορά! Αναρωτιέμαι τι ήθελε να κερδίσει λοιπόν από αυτό το σχήμα.

Η ΑΕΚ δέχτηκε 30 πόντους από τα 24 λάθη που έκανε!

Η ΑΕΚ είχε 23 κατοχές λιγότερες από τον Ολυμπιακό! 23! Νούμερο απίστευτο για αυτό το επίπεδο το οποίο ενδεχομένως να μη συνέβη ούτε με αντίπαλο την Καβάλα στο ΣΕΦ.

Η ΑΕΚ στο ξεκίνημα του δεύτερου δεκάλεπτου έκανε 5 λάθος πάσες χωρίς ιδιαίτερη πίεση.

Η ΑΕΚ ευστόχησε σε βολή και μετά από 4΄΄ είδε τον Στρόμπερι να ευστοχεί σε lay up κερδίζοντας και φάουλ (48-27 έγινε το σκορ νομίζω). Αυτό δε συμβαίνει ούτε σε επίπεδο εφηβικού πρωταθλήματος.

Εννοείται πως το μερίδιο του Σλοβένου προπονητή είναι μικρότερο σε σχέση με του ανθρώπου που δημιούργησε αυτό το ρόστερ. Ίδιοι παίκτες σε πολλές θέσεις. Κάρτερ με Χέρστον, Μαυροκεφαλίδης με Μαυροειδή και Σαρικόπουλο. Κατσίβελης με Παπαντωνίου. Ίδιοι παίκτες παρά τις δεκάδες αλλαγές ξένων παικτών. Τραγικός σχεδιασμός.

ΑΠΟ 'ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ

Έχω την εντύπωση πως κανένα ματς της σειράς δε θα εξελιχθεί σαν και αυτό. Λογικά στο Game 2 θα έρθει μία επίσης άνετη νίκη, αλλά όχι με τόση μεγάλη διαφορά πόντων.

Στο Game 3 η ΑΕΚ ίσως έχει την ευκαιρία της να πάρει κάτι περισσότερο. Δε ξέρω αν θα νικήσει ή όχι, αλλά θα παλέψει πολύ.

Εννοείται φυσικά πως δεν υπάρχει η παραμικρή περίπτωση να δούμε Game 5.

ΥΓ: Νόμος. Παίκτης που παίζει μόνο για τα στατιστικά του δεν είναι καλός παίκτης. Κι ας βάζει 30 πόντους. Ή μάλλον δεν είναι καλός παίκτης για υψηλού επιπέδου ομάδες.

ΥΓ 2: Έχω ακούσει ομάδες να ζητούν την εξαίρεση ενός διαιτητή, άντε δύο. Αλλά τρεις; Πολλοί είναι.Ποιοι θα σφυρίξουν δηλαδή;

ΥΓ 3: Η πίεση που ασκεί ο παίκτης είναι άστοχη και κακή. Το θέμα είναι να πάρεις ό,τι αξίζεις και να μη σου χαριστεί τίποτα.