Για νευράκια, παράπονα και χαβαλέ πρώτοι είστε. Μπάσκετ θα παίξετε;

Πριν κανά τρίμηνο είχα γράψει σε ένα υστερόγραφο πως οι παίκτες (Έλληνες και ξένοι) είναι γελασμένοι αν πιστεύουν πως στο τέλος μίας δεύτερης συνεχόμενης αποτυχημένης σεζόν, ο κόσμος θα ζητήσει τα ρέστα ΜΟΝΟ από τον Σφαιρόπουλο και θα τους αφήσει αυτούς στο απυρόβλητο.

Τον κόσμο δεν τον κοροϊδεύεις, έχει μάτια και βλέπει, μυαλό και καταλαβαίνει.

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος στη συνέντευξη Τύπου μίλησε για αλλαγή προσώπου όσο υπάρχει χρόνος, αλλά φοβάμαι πως δεν είναι θέμα χρόνου. Θέμα διάθεσης είναι και φυσικά θέμα ικανοτήτων.

Ειλικρινά σας το λέω, δε με εκνεύρισε η εικόνα κόντρα στην Κύμη. Στενάχωρη ήταν.

Μία ομάδα η οποία για 25 λεπτά είχε γίνει σάκος του μποξ της Κύμης. Της Κύμης, όχι του Παναθηναϊκού. Δεν το αναφέρω υποτιμητικά για την ομάδα του Γιάννη Καστρίτη. Μπασκετάρα έπαιξε.

Οι μεταπτώσεις της ομάδας σε σύντομο χρονικό διάστημα έχουν κουράσει όλο τον κόσμο. Μόνο οι παίκτες είναι όλο γελάκια, παραπονάκια για την αμφισβήτηση που δέχονται και social media. Στα πρώτα 15’ το έβλεπα και δεν το πίστευα. Πέρασε από το μυαλό μου τίτλος για το παιχνίδι τύπου «Σε mode πρωταθλήματος ο Ολυμπιακός» κλπ.

Αμυνάρα, πίεση, βοήθειες, σωστές αποστάσεις στην επίθεση, ριμπάουντ και αμέσως τρέξιμο για αιφνιδιασμό. Όλα όσα θέλει να βλέπει ο Σφαιρόπουλος και ο κόσμος του Ολυμπιακού.

Και μετά… σκοτάδι.

Ουδεμία έννοια ομάδας και εξηγούμαι….

1. Ο Μπόγρης δε δίνει την πάσα στον Παπανικολάου σε ένα σύστημα και ο «Παπ» γυρίζει και μανουριάζει με την χαρακτηριστική κίνηση του απηυδησμένου. Δεν το σταματά εκεί μάλιστα και παραμένοντας τσαντισμένος επειδή ο συμπαίκτης του δεν του έδωσε τη μπάλα δύο φάσεις νωρίετρα ρίχνει και μία μπουνιά στη μπασκέτα.

Λίγο αργότερα την πέφτει και στον διαιτητή με τρεις συμπαίκτες του να τον κρατάνε.

2. Η εικόνα του πάγκου άθλια. Ρε ένα παλαμάκι, ένα χειροκρότημα, κάτι. Ούτε σε άμυνα ούτε σε επίθεση. Μόνο ο Μπαφές και ο Γκατζούλης ενθάρρυναν. Ρε οι συμπαίκτες σας έπαιζαν στο παρκέ, όχι οι εχθροί σας. Δείξτε τους ότι παλεύετε μαζί τους. Ούτε ένας όμως…. Στο να σηκώσετε το δάκτυλο όμως και να πείτε «όχι εγώ, αυτός» πρώτοι είστε.

3. Παίκτες που σέρνονται εδώ και καιρό προσπαθούν μονίμως να βρουν ρυθμό με τα τρίποντα. Έβαλε ο Πρίντεζης στο 16' το έκτο και το επόμενο το έβαλε ο Ουίλτζερ στο 39'. Αλλά δεν πτοήθηκαν που 23 λεπτά όλα έβρισκάν σίδερο.

Τον Στρέλνιεκς τον ψάχνουμε και είχε 0/5 μέχρι το 39’.

Τον Μάντζαρη τον ψάχνουμε κι είχε 2/9 προσπάθειες.

Τον ΜακΛιν τον ψάχνουμε κι είχε 1/4 με το αντίπαλό του να μας κάνει να αναρωτιόμαστε αν ο Ντουάιτ Χάουαρντ δεν ήταν στη Μύκονο, αλλά στο ΣΕΦ.

Τι να περιμένεις όμως από παίκτη που βλέπει τον Μπόγρη με ένα πόδι να του παίρνει τη θέση στην πεντάδα, να παίζει περισσότερο από αυτόν και να μην χολοσκάει. Ξέχασα όμως, είχε το μυαλό του να αλλάξει ατζέντη.

Τι να περιμένεις από τον Ρόμπερτς που έβλεπε τον ΜακΦάντεν να σκοράρει και δεν τον πείραζε. Ο Αμερικανός της Κύμης είχε 2 πόντους στο ημίχρονο και τελείωσε το ματς με 21 κάνοντας πλάκα στον Ρόμπερτς και τον Παπανικολάου στο δεύτερο ημίχρονο.

4. Τι να περιμένεις από τον Σφαιρόπουλο και τους παίκτες του που μετά από 434635436452 παιχνίδια δέχτηκε το ίδιο σύστημα από αντίπαλο στο τέλος αγώνα και απλά ο ανενόχλητος Μανωλόπουλος δεν έστειλε το ματς στην παράταση. Τριάντα φορές το ίδιο καλάθι έχουν δεχτεί. Πώς μπορεί να μην τους νοιάζει…

5. Τι να περιμένεις όταν λαχταράς να βάλεις τη μπάλα δύο φορές σε επαναφορά και παραλίγο να κλέψει τη μπάλα η Κύμη. Βαρέθηκε ο κόσμος να βλέπεις να μην μπορεί να κάνει η ομάδα επαναφορά της μπάλας σε κρίσιμα σημεία ενός αγώνα.

6. Ο καημένος ο Πρίντεζης ψάχνει να βρει ρυθμό και στα 12’ που έπαιξε πήρε δύο σουτ και έκανε το τρένο στο 90% του αγώνα. Πάνω κάτω έκανε και δεν ακούμπαγε τη μπάλα. Μάλλον την ακούμπαγε, όταν έκανε επαναφορά.

7. Ο καημένος ο Σπανούλης στα 36 του πιστεύετε θέλει να παίζει κόντρα στην Κύμη 26 λεπτά; Λάθος κάνετε. Το έγραψα και τις προάλλες. Αναγκαίος είναι γιατί χωρίς αυτόν, αυτός ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να νικήσει ούτε τον ΓΣΛ Φάρο. Αντί να του ανάβουν ένα κεράκι που τους κάνει μάγκες τόσα χρόνια.

8. Ο Προμηθέας στα δύο δεκάλεπτα που έπαιξε με το ρόστερ του και όχι με το εφηβικό, σκόραρε 47 πόντους σε ένα ημίχρονο. Η Κύμη σκόραρε 67 πόντους σε τρεις περιόδους. Μετά το δεκάλεπτο το σκορ του ματς ήταν 53-67. Η Κύμη νίκησε στα τρία από τα τέσσερα δεκάλεπτα. Και μετά από αυτά ο Ουίλτζερ ανέβαζε instant story που έπαιζε με τους φίλους του από την πατρίδα που κάνουν τουρισμό.

Για ποιον Ολυμπιακό μιλάμε λοιπόν;

Αυτή πρέπει να είναι η βάση της κουβέντας. Γιατί αυτό που βλέπουμε δεν είναι Ολυμπιακός.

Όπως και δεν είναι μπάσκετ αυτό που βλέπουμε, άλλο άθλημα είναι.

Σε 20 μέρες ξεκινούν οι τελικοί κι υπάρχει κόσμος του Ολυμπιακού που αμφιβάλλει αν θα περάσει τον Προμηθέα στον ημιτελικό. Αυτό δεν είναι Ολυμπιακός μάγκες.

Καλά για τον τελικό με τον Παναθηναϊκό δεν τον συζητάω καν. Με αυτή την εικόνα εκτός από σκούπα, θα υπάρχει κι ένταση. Η μία ομάδα ρίχνει 40άρες μέσα έξω κι η άλλη αγκομαχά να νικήσει την Κύμη και τον Προμηθέα στο γήπεδό της.

ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΜΟΝΟ ΛΟΓΩ… ΠΕΡΥΣΙ

Σε 20 μέρες πολλά μπορούν να συμβούν, αρκεί να το θέλουν οι παίκτες και οι προπονητές.

Η εικόνα των ημερών δε βοηθά πολύ σε θετική σκέψη. Πάλι καλά που υπάρχει το περσινό παράδειγμα του Παναθηναϊκού το οποίο αφήνει λίγη αισιοδοξία.

Πέρυσι τέτοια εποχή ο Ολυμπιακός πήγαινε στο Final 4 κι οι «πράσινοι» γυρνούσαν με το πούλμαν από την Κωνσταντινούπολη. Έμοιαζαν (αποδείχτηκε πως δεν ήταν) διαλυμένοι και όλοι έλεγαν όπως σήμερα απλά από την ανάποδη για «ερυθρόλευκη σκούπα» στους τελικούς.

Οι «πράσινοι» πείσμωσαν, τα βρήκαν μεταξύ τους έστω και προσωρινά και πανηγύρισαν το πρωτάθλημα.

Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει τώρα από την ανάποδη πλευρά. Όλοι λένε για εύκολο πρωτάθλημα του Παναθηναϊκού.

Αυτός είναι κι ο μοναδικός λόγος να αισιοδοξεί ένας φίλος του Ολυμπιακού απόψε το βράδυ.

ΥΓ: Τα τελευταία δέκα χρόνια Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός έχουν τους παίκτες τους «μέσα» τουλάχιστον ένα τρίμηνο. Δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Ίσα ίσα που στον Ολυμπιακό φέτος οι ξένοι τον Μάιο είναι δύο μήνες «μέσα» ενώ πέρυσι και πρόπερσι ίδια εποχή ήταν ένα τρίμηνο.

Δε θα αναφερόμουν στο θέμα, απλά δε μπορώ να απαντώ στον καθένα ξεχωριστά.

ΥΓ 2: Κάθε μέρα που περνά ο Ουίλτζερ με κερδίζει όλο και περισσότερο με όσα κάνει στο παρκέ και όπως προσπαθεί. Θα τον ήθελα για έβδομο ξένο του χρόνου αρκεί να πάρει 5-6 μυϊκά κιλά.

ΥΓ 3: Βρείτε τα μεταξύ σας και θα αλλάξουν όλα. Αρκεί να σας ενδιαφέρει. Γιατί φαίνεται πως δεν σας ενδιαφέρει.

ΥΓ 4: Δεν υπάρχει ένας παίκτης να παίζει ΚΑΙ για τον Σφαιρόπουλο. Υπάρχουν λίγοι που παίζουν ΚΑΙ για τους συμπαίκτες τους. Αντιθέτως υπάρχουν πολλοί που παίζουν ΜΟΝΟ για τον εαυτό τους. Τραγικό…