Ομάδα που σε κάνει να απολαμβάνεις το μπάσκετ!

Με τον προπονητή της ομάδας των δυτικών προαστίων, δεν μπορώ να είμαι άκρως αντικειμενικός γιατί τυχαίνει να τον γνωρίζω σχεδόν 30 χρόνια, από την εποχή που ήταν υπεύθυνος ακαδημιών του Πανιωνίου και οδήγησε την «χρυσή» φουρνιά των 74άρηδων, 75άρηδων και 76άρηδων του συλλόγου της Νέας Σμύρνης στην κατάκτηση δύο πανελληνίων πρωταθλημάτων, ένα με τους παίδες το 1989 κι ένα με τους εφήβους το 1992.

Κοινώς τον ξέρω από την εποχή που έκανε τα πρώτα του βήματα και εν συνεχεία έχω παρακολουθήσει στενά και έχω καλύψει δημοσιογραφικά, όλη του σχεδόν την εξέλιξη στον «στίβο» του ανώτερου επαγγελματικά επιπέδου της προπονητικής. Για να το πω απλά, λοιπόν και για όλους όσοι καταλαβαίνουν τι θέλω να πω, ο Ηλίας Ζούρος είναι πάνω απ' όλα... μπάσκετ!

Σκέφτεται κι αναπνέει μπάσκετ κι οραματίζεται και «τρέχει» όλες του τις ομάδες λες και βρίσκεται στο ανώτατο level! Λες και οι παίκτες που διαθέτει μπορούν να αποδώσουν τα μέγιστα, γιατί ο δικός του πήχης είναι πάντα ο υψηλότερος δυνατός! Όχι με βάση τα δεδομένα και την ποιότητα του ρόστερ του, αλλά με βάση την «ελίτ»! Γι' αυτό και είναι σχεδόν πάντα ανικανοποίητος...

Αυτή η «λογική», όπως όλα τα πράγματα στη ζωή, έχει τα καλά και τα κακά της. Στην περίπτωση του Περιστερίου Winmasters, βέβαια, νομίζω ότι ταιριάζει απόλυτα και αυτό, μέχρις στιγμής, αποτυπώνεται πλήρως στο παρκέ στους πέντε αγώνες που έχει δώσει η ομάδα του σε Ελλάδα και Ευρώπη. Και αυτή η διαπίστωση δεν έχει να κάνει με το αήττητο σερί σε Basket League (4/4) και BCL (1/1). Αντιθέτως, βασίζεται στον τρόπο με τον οποίο οι «κυανοκίτρινοι» έχουν «αγοράσει» την μπασκετική «τρέλα» του προπονητή τους και έχουν αφοσιωθεί για να την κάνουν όσο περισσότερο γίνεται «κτήμα» τους.

Θα μου πείτε είναι μικρό κατόρθωμα το «διπλό» επί της ΑΕΚ, που «καιγόταν» για τη νίκη μετά από δύο ήττες στις τρεις πρώτες αγωνιστικές; Ή είναι λίγο πράγμα για το Περιστέρι Winmasters να έχει το απόλυτο ρεκόρ (4-0) και μαζί με τον Παναθηναϊκό, να «φιγουράρει στην κορυφή της βαθμολογίας μετά από τέσσερις αγωνιστικές;

Τίποτε από τα δύο δεν είναι αμελητέο, έστω κι αν η μέχρι στιγμής εφετινή έκδοση της «Ένωσης», προσωπικά δεν με «εξιτάρει» (και το έχω διατυπώσει ήδη τουλάχιστον δύο φορές) και χωρίς φυσικά να βάζω στη ζυγαριά το πολύ βατό πρόγραμμα που είχαν οι «πρίγκηπες της δυτικής όχθης» στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος (Ηρακλή εντός, Ρέθυμνο εκτός, Πανιώνιο εντός και ΑΕΚ εκτός)...

Αυτό που μου έχει κάνει περισσότερο εντύπωση, στα δύο ματς που έχω δει ολόκληρα από το Περιστέρι (με Γκαζιάντεπ και ΑΕΚ) είναι κατ' αρχήν το πλάνο που έχει καταρτιστεί και κατά δεύτερο ο βαθμός αφομοίωσης και εκτέλεσής του. Κι αυτή είναι η μεγάλη επιτυχία του 53χρονου τεχνικού από την Μυτιλήνη, ο οποίος διατελεί ταυτόχρονα και ομοσπονδιακός προπονητής της Γεωργίας.

Κι αν στην Τουρκία, η ομάδα του ανέτρεψε μία διαφορά 16 πόντων και μετέτρεψε το διαφαινόμενο «βατερλώ» σε πεντακάθαρη νίκη, μέσα από την άμυνα (δέχτηκε 35 πόντους σε 14,5 λεπτά και 29 στα υπόλοιπα 25,5'), στο ΟΑΚΑ, η μορφή της αναμέτρησης με την ΑΕΚ ήταν τελείως διαφορετική και αυτό δίνει μεγαλύτερη αξία στην σημαντικότερη εφετινή νίκη της.

Στέκομαι κυρίως στις πολλές μικροανατροπές και στον χαρακτήρα που έβγαλε μία εντελώς νέα ομάδα, πολύ περισσότερο δε επειδή αυτές προήλθαν μέσα από το επιθετικό κομμάτι (61π. στο 2ο μέρος και την παράταση) κι από τα μεγάλα σουτ που έβαλαν κατά κύριο λόγο o MVP της αγωνιστικής, Στίβεν Γκρέϊ (26π. & 4ρ. με 9/10 σουτ) και ο Ουίλιαμ Χάτσερ (20π. & 4ασ. με 5/10 τριπ.) και τα οποία επανέφεραν ουκ ολίγες φορές το Περιστέρι στην διεκδίκηση της νίκης (91-90).

Κι αυτό σαν εγχείρημα, έχει πολύ μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας! Γιατί η άμυνα, στην οποία οι φιλοξενούμενοι δεν μπορεί να κανείς ότι πήραν καλό βαθμό (δεν έβγαλαν τους γηπεδούχους από τις «συνήθειές» τους), συνήθως «δίνει φτερά» στην επίθεση, ενώ σπάνια - κυρίως σε ομάδες που διαθέτουν πολλούς παίκτες με αξιοσημείωτα επιθετικά χαρίσματα - συμβαίνει το αντίθετο!

Γι' αυτό και τέτοιες ομάδες, που βαδίζουν βάσει στρατηγικής και πλάνου και ανάλογα με τις συνθήκες του εκάστοτε ματς, έχουν την καθοδήγηση και την ικανότητα να βγάζουν και μία διαφορετική μπασκετική στόχευση, είναι ομάδες που χαίρεσαι να βλέπεις, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Γιατί ακόμη κι αν ο Σκούτσι Σμιθ είχε αστοχήσει στο lay-up, δεν αμφιβάλει κανείς ότι όλοι όσοι ξέρουν μπάσκετ στις δυτικές συνοικίες, θα ήταν ευχαριστημένοι απ' αυτό που είδαν...

Παρά την ευχάριστη ευρωπαϊκή παρένθεση με την Ορτέζ, όπου η ΑΕΚ (1-3) αξιοποίησε την αδιαμφισβήτητη ποιότητα που έχει στην περιφέρειά της με σήμα κατατεθέν το παιχνίδι από μέσα προς τα έξω και την έξτρα πάσα για τα περιφερειακά σουτ (15/31 τριπ.), κόντρα στο Περιστέρι, παρουσίασε και πάλι σημάδια αμυντικής υστέρησης καθώς επίσης και χτυπητές αδυναμίες στο ριμπάουντ και στην επίθεση μέσα στη ρακέτα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι όσο η «Ένωση» δεν έβρισκε στόχο έξω από το 6,75 (1/14 μέχρι το 14'), το Περιστέρι ήταν μπροστά στο σκορ (21-26), ενώ στα τελευταία 6 λεπτά του 1ου μέρους, που είχε 3/3 τρίποντα, «έτρεξε» ένα σερί 18-3 και πήγε την διαφορά μέχρι και το +10 (39-29 στο 19'30").

Το ίδιο συνέβη και στο 2ο μέρος. Όποτε οι γηπεδούχοι έβρισκαν ελεύθερα κι εύστοχα σουτ από μακριά, έχτιζαν μία διαφορά της τάξεως 5-8 πόντων και όταν οι φιλοξενούμενοι είχαν καλή περιφερειακή άμυνα, τότε η «Ένωση» δεν είχε άλλο τρόπο για να σκοράρει και συντηρήσει το προβάδισμά της. Κοινώς, η ομάδα του Ηλία Παπαθεοδώρου που αποβλήθηκε για διαμαρτυρία, «τιμωρήθηκε» από την έλλειψη inside game, αλλά και από την κακή της άμυνα (8η στην Α1 Κατηγορία με μ.ο. 80,2π.).

Η 3η εφετινή ήττα (90-91 παρ., κ.α. 79-79) σε 4 αγώνες, που συνιστά το χειρότερο ξεκίνημα της τελευταίας 5ετίας στο πρωτάθλημα, έφερε γκρίνια για την διαιτησία, νεύρα και ανακοίνωση με ολομέτωπη επίθεση κατά της ΕΟΚ και του προέδρου της Γιώργου Βασιλακόπουλου, σε ένα απόγευμα που άρχισε με τις καλύτερες προϋποθέσεις χάρη στην πρωτοβουλία της «κιτρινόμαυρης» ΚΑΕ, να τιμήσει τον πρώην παίκτης της ομάδας, Βασίλη Ξανθόπουλο και να μοιράσει παιχνίδια και τρόφιμα στα προσφυγόπουλα που βρέθηκαν στις κερκίδες.

Στην Πυλαία, η ανάγκη του Παναθηναϊκού (4-0) για αντίδραση μετά την εντός έδρας ήττα από την Αρμάνι και η διαφορά του σε ποιότητα από τον ΠΑΟΚ (1-3), έφερε κάποια στιγμή τους πράσινους στο +30 (55-85 στο 29'). Σ' αυτή εδώ τη γωνιά, θα βαρεθούμε να το επισημαίνουμε, όπως άλλωστε και ο προπονητής του «τριφυλλιού», Αργύρης Πεδουλάκης, που το είπε ξεκάθαρα για δεύτερη φορά στην εφετινή σεζόν.

Κακά τα ψέματα, όταν στην 4η αγωνιστική, οι «πράσινοι» έχουν νικήσει με +21 την «συγκάτοικο» ΑΕΚ, +31 τον Προμηθέα και περνούν με περίπατο και «κατοστάρες» από έδρες σαν το Λαύριο (+31) και την Πυλαία (104-88), είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχουν αντίπαλο στο πρωτάθλημα και απλά χρησιμοποιούν τους αγώνες τους για να κάνουν δυνατές προπονήσεις, να δοκιμάσουν σχήματα και παίκτες και να βάλουν στοιχεία στο παιχνίδι τους.

Από την 4η σερί νίκη τους, κρατούν τη νέα καλή εμφάνιση του Μήτογλου (13π., 3ρ., 3κλ. & 3κοψ. με 5/6 σουτ), ο οποίος στις επτά τελευταίες μέρες έχει μ.ο. 12,0 πόντους και 7,3 ριμπάουντ με 61% στα σουτ, το «ξεμπούκωμα» του Φριντέτ (23π. & 7ασ.), που τα έβαλε όλα και παράλληλα ήταν δημιουργικός καθώς και την περιφερειακή ευστοχία (58,6% με 17/29 τριπ.).

Επειδή όμως, άλλο Basket League (48,5% με 50/103 τριπ.) και άλλο Euroleague (30,2% με 16/53 τριπ.), οι πρωταθλητές θα πρέπει να βελτιώσουν την περιφερειακή τους άμυνα (για 2ο σερί ματς, δέχτηκαν διψήφιο αριθμό τριπόντων και στα δύο τελευταία ματς το «κοντέρ» έχει γράψει 30/60 από Αρμάνι και ΠΑΟΚ), τα αβίαστα λάθη (17) και τις αμυντικές περιστροφές. Σε ατομικό επίπεδο, ο Φριντέτ της Ελλάδας (μ.ο. 17,7π. & 3,2ασ. με 68,4% τριπ.) απέχει παρασάγγες από εκείνον που βλέπουμε στα ευρωπαϊκά γήπεδα (μ.ο. 12,5π. & 1,7ασ. με 45,5%).

Ο «δικέφαλος του Βορρά», που ηττήθηκε για 4η φορά στα 5 τελευταία ματς και πραγματοποιεί το χειρότερο ξεκίνημα στη σύγχρονη ιστορία του, είδε τους Εγκεκέτζε (20π. & 4ρ. με 6/9 τριπ.) και Μπεστ (26π. & 4κλ. με 5/6 τριπ.) να αφήνουν υποσχέσεις για το μέλλον, ενώ οι 88 πόντοι - απόρροια και της περιφερειακής εκτέλεσης (16/34 τριπ.) - δείχνουν ότι η ομάδα του Κώστα Φλεβαράκη χρειάζεται λίγο χρόνο για να φτάσει σε αξιοπρεπή επίπεδα απόδοσης. Και φυσικά και τον Βαγγέλη Μαργαρίτη, που στα τρία τελευταία ματς (μ.ο. 1,7π. με 1/13 σουτ) αγνοείται...

Στην Πάτρα, τα πρώτα σημάδια της φθοράς και της κόπωσης από τις διπλές υποχρεώσεις και την εφετινή ευρωπαϊκή αναβάθμιση (Eurocup αντί BCL) είναι πλέον ορατά και ουσιαστικά αποτελούν τις αιτίες που ο Προμηθέας (3-1) παρουσιάζει εμφανή έλλειψη αγωνιστικής σταθερότητας και αξιοσημείωτη υστέρηση στην άμυνα (9ος με μ.ο. 82,0π.), δείγμα της φυσιολογικής - σε έναν βαθμό - χαλάρωσης στις εγχώριες υποχρεώσεις.

Αν σ' όλα αυτά προσθέσουμε και την αποπομπή του Ρόμπερτ Λόουερι, που πέραν των πειθαρχικών παραπτωμάτων, δεν κόλλησε με την «χημεία» και την αναγκαστική αναζήτηση ενός έμπειρου point-guard που θα δέσει άμεσα με την ομάδα, τότε μπορούμε να βρούμε «ελαφρυντικά» για την νέα κατώτερη των περιστάσεων εμφάνιση κόντρα σε μία σαφώς υποδεέστερη ποιοτικά ομάδα, όπως ο Κολοσσός Ρόδου(1-3), ο οποίος ήταν μπροστά από το 15ο μέχρι και το 34ο λεπτό!

Η πολύ καλή απόδοση των Μπαμπ (22π. & 3ρ. με 6/7 σουτ) και Αγραβάνη (17π., 5ρ., 2κλ. & 1κοψ. σε 21'), όμως και τα ελάχιστα (6 με 20 ασίστ), σε συνδυασμό με ένα σχεδόν 5λεπτο black-out των φιλοξενουμένων (από το 33' έως το 38' είχαν 3 λάθη και 1/5 σουτ), έφταναν και περίσσευαν για ένα σερί 15-2 (από 63-68 σε 78-70), που ουσιαστικά έγειρε την πλάστιγγα - έστω και οριακά (81-80) - υπέρ της ομάδας του Μάκη Γιατρά.

Οι Ροδίτες (Τζάκσον 22π. με 5/8 τριπ.) έμειναν με το... κρίμα της εξαιρετική προετοιμασίας και της εμφανούς βελτίωσης που παρουσίασαν, οι οποίες όμως δεν αποτυπώθηκαν στο τελικό αποτέλεσμα! Ο Άρης Λυκογιάννης που είδε την ομάδα του να χάνει για δεύτερο σερί παιχνίδι στις λεπτομέρειες, έχει μπροστά του μία κρίσιμη τετράδα αγώνων, για να παρουσιάσει μία πιο αποτελεσματική εικόνα, να πάρει τα επιθυμητά αποτελέσματα και να απομακρύνει τον Κολοσσό από την επικίνδυνη ζώνη.

Στο κλειστό της Νεάπολης, το εκπληκτικά δημιουργικό (29 ασίστ) απόγευμα του Ηρακλή (3-1) απέφερε πολλά εύκολα καλάθια και μοιραία πολύ υψηλά ποσοστά ευστοχίας (76,6% στα διπ. με 23/30 και 44% στα τριπ. με 11/25) και αποτέλεσε τον καταλύτη για την 3η σερί νίκη (87-74) με τον Γιάννη Καστρίτη να παίρνει το 72,4% των πόντων από τους ξένους του (Γκάρετ 15π. & 7ρ.) και συνολικά 18 τελικές πάσες από τα τρία γκαρντ του (Σούλερ, Καλαϊτζίδης.

Ψάχνοντας την τελευταία χρονιά που ο «Γηραιός» ξεκίνησε την Α1 Κατηγορία με ρεκόρ 3-1, χρειάστηκε να φτάσουμε 17 χρόνια πίσω! Δηλαδή τη σεζόν 2002-03, όταν με Διαμαντίδη, Σχορτσανίτη, Παυλίδη, Ηλιάδη και Σωτήρη Νικολαϊδη στο ρόστερ του, είχε νικήσει τη Νήαρ-Ηστ (εντός), τον Ολυμπιακό (εκτός) και τον Πανιώνιο (εντός) και είχε χάσει στον πόντο από τον Μακεδονικό στην Κοζάνη!

Η Λάρισα (1-3) δεν εκμεταλλεύτηκε την εξαιρετική απόδοση του Ρέϊνολντς (23π., 6ρ. & 5ασ.) και την συνεισφορά των Χάρις (15π. & 4ασ. με 3/6 τριπ.) και Παρκς (11π. & 5ρ.) και δεν αξιοποίησε την ολική επαναφορά που μετέτρεψε το -12 του 11ου λεπτού (21-33) σε +6 στο 26' (56-50). «Αχίλλειος πτέρνα» για την ομάδα του Βασίλη Φραγκιά, που έχει την χειρότερη άμυνα της λίγκας (μ.ο. 87,0π.), η ελάχιστη παραγωγικότητα των γηγενών παικτών (7π. με 2/8 σουτ).

Στο Λαύριο (3-1), η ομάδα του Χρήστου Σερέλη απέδειξε ότι δεν είναι τυχαία μία από τις τρεις αήττητες ομάδες του πρωταθλήματος εκτός έδρας (2/2), πραγματοποιώντας μία εντυπωσιακή ανατροπή από το -13 και πετυχαίνοντας την πρώτη εφετινή νίκη μπροστά στο κοινό της.

Το τελικό 66-61 επί του Ηφαίστου (2-2) παίρνει ακόμη μεγαλύτερη αξία αν αναλογιστεί κανείς ότι οι Λαυριώτες (Ουότσον 13π. & 4ρ. με 3/6 τριπ.), που μέχρι το τζάμπολ είχαν την χειρότερη άμυνα από τις 14 ομάδες της Basket League (μ.ο. 91,6π.) κατέβασαν το μέσο παθητικό τους κατά 30 πόντους και υποχρέωσαν τους φιλοξενούμενους σε 20 πόντους στο 2ο μέρος και σε μόλις 2/13 σουτ στα τελευταία 11,5 λεπτά!

Σπουδαία δουλειά για τους νικητές που υπέπεσαν σε μόλις 8 λάθη και «τρέχουν» το καλύτερο ξεκίνημα στην 5χρονη ιστορία τους στην Α1 Κατηγορία, έκανε ο Γιάννης Κουζέλογλου με 13 πόντους και 8 ριμπάουντ (5/5 βολ. & 4/6 διπ. σε 21').

Στον αντίποδα, η ομάδα του Σωτήρη Μανωλόπουλου (Έβανς 13π. & 8ρ.) πλήρωσε την πολύ άσχημη επιθετική βραδιά (34,5% στα σουτ με 20/58 και 7/30 στο 2ο μέρος), απόρροια και της δεύτερης συνεχόμενης κακής εμφάνισης του Τζέρι Σμιθ (μ.ο. 7,5π. με 3/19 σουτ στα δύο τελευταία ματς).

Οι νησιώτες που προηγήθηκαν ακόμη με +13 (28-41 στο 19'22"), έπαιξαν άμυνα (1οι στο πρωτάθλημα με μ.ο. 63,2π.) σεμιναριακού επιπέδου για τριάντα λεπτά, στην 4η περίοδο όμως, έχασαν την συγκέντρωσή τους, δέχτηκαν 24 πόντους (οι περισσότεροι που έχουν δεχθεί φέτος σε δεκάλεπτο) και στο τέλος λύγισαν στην πίεση των γηπεδούχων!

Στο "Νick Galis Hall", o Ιωνικός (2-2) πέτυχε την 2η διαδοχική του νίκη (77-72) στο πρωτάθλημα και την πρώτη ιστορική επί του Άρη κι εδραιώθηκε για τα καλά στην κατηγορία, δείχνοντας για 3η συνεχόμενη αγωνιστική πολύ καλά στοιχεία (η αρχή έγινε στην Πάτρα, όπου έχασε στις λεπτομέρειες από τον Προμηθέα).

Τηρουμένων των προβλημάτων των γηπεδούχων και της αισθητά μεγαλύτερης ποιότητας της ομάδας του Νίκου Βετούλα, η νίκη θα μπορούσε να είχε έρθει πολύ πιο εύκολα αν οι Νικαιώτες ήταν πιο προσεκτικοί στην αμυντική αντιμετώπιση του pick'n'roll με τον Ντραγκίσεβιτς (17π. & 5ρ.) που τους έκανε ζημιά. Απεναντίας έπαιξαν πολύ καλά τον Γκετσεβίτσιους (9π. με 1/4 τριπ.) και τον ανάγκασαν είτε να ξεφορτώνεται την μπάλα, είτε να παίρνει σουτ υπό κακές προϋποθέσεις.

Επιπροσθέτως, τα χαρακτηριστικά των παικτών του «πάλαι ποτέ αυτοκράτορα» επέτρεψαν στον Στίβεν Μπαρτ τζούνιορ (24π.) να παίξει αποτελεσματικά το αγαπημένο του ένας με έναν και αν οι νεοφώτιστοι δεν έπαιρναν απευθείας όλα τα ελεύθερα τρίποντα και έψαχναν και την έξτρα πάσα, τόσο ίσως να κέρδιζαν με διψήφια διαφορά.

Μεγάλο credit στον 39χρονο Μπατή (δεν είναι τυχαίο ότι έχει 2/2, καθώς δεν έπαιξε στα δύο πρώτα ματς) και 23χρονο Κώττα (3π., 7ρ. & 2κοψ.) που όσο έπαιξαν έκαναν σπουδαία δουλειά, ενώ ακόμη πιο βελτιωμένος ήταν ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος (14π., 7ρ., 3ασ. & 3κλ.), που όσο περισσότερο παίζει με το μυαλό του και βγάζει ενέργεια μέσα από την άμυνα, τόσο πιο ουσιαστικός θα είναι και στην επίθεση.

Στην αντίπερα όχθη, παίζοντας ουσιαστικά με 7 παίκτες, χωρίς καθόλου αθλητικότητα στο ρόστερ (χωρίς Μποχωρίδη, ενώ ο χτυπημένος Μόρις δεν μπόρεσε να βοηθήσει καθόλου) και με δύο πολύ βαριά κορμιά στο παρκέ (Ντραγκίσεβιτς και Γκάγκιτς), ο Άρης (1-3) άντεξε ουσιαστικά 31 λεπτά και εν συνεχεία κατέρρευσε, γνωρίζοντας την 4η συναπτή ήττα του (μαζί με το Κύπελλο).

Χαρακτηριστικό της ποιοτικής ένδειας της ομάδας του Σούλη Μαρκόπουλου, είναι ότι καλύτερος παίκτης τους ήταν ο «φευγάτος» Γκάρι Τάλτον (16π., 4ασ. & 2κλ.), που έμεινε στην Θεσσαλονίκη (είχε ληφθεί η απόφαση αλλαγής του) ελλείψει ρευστού για τον αντικαταστάτη του.

Στο κλειστό «Σοφία Μπεφόν», η προσθήκη του Σαμάρντο Σάμουελς (22π. & 9ρ.) στο ρόστερ των «κυανέρυθρων» εκτόξευσε κατακόρυφα την επιθετική ποιότητα των γηπεδούχων και σε συνδυασμό με την εντυπωσιακή απόδοση του 36χρονου Φώτη Λαμπρόπουλου (20π., 2ρ. & 2ασ. με 9/13 σουτ), βοήθησαν τον Πανιώνιο όχι μόνο να φέρει στην τελευταία κατοχή το ματς με το Ρέθυμνο, αλλά να κάνει και σεφτέ στις νίκες (70-67) χάρη στο τρίποντο του Πάσαλιτς, λίγο πριν το άκουσμα της κόρνας.

Ο 30χρονος Τζαμαϊκανός power-forward που έπαιξε με μία προπόνηση, αποτελεί τεράστια πολυτέλεια για το ρόστερ όχι μόνο της ομάδας της Νέας Σμύρνης αλλά για οποιασδήποτε ομάδας πλην του Προμηθέα και της ΑΕΚ, υπό την έννοια ότι είναι παίκτης με τριετή κανονική παρουσία στο ΝΒΑ (μ.ο. 5,9π. & 3,4ρ. σε 101 αγ. με τους Καβαλίερς) και την Euroleague (μ.ο. 9,3π. & 4,0ρ. σε 74 αγ. με Μπαρτσελόνα και Αρμάνι) και μετά από μία χρονιά κακή χρονιά στην Κίνα, προσπαθεί να επανέλθει σε υψηλό επίπεδο.

Η πρώτη εφετινή νίκη του «ιστορικού» (με 18 λάθη, 6/21 τριπ. και 52,1% στις βολές), υπό τις οδηγίες του υπηρεσιακού Χρήστου Κουτσούμπα, ήταν η καλύτερη τονωτική ένεση, σε μία χρονική στιγμή που η διοίκηση (οι φίλαθλοι της ομάδας ανήρτησαν πανό σε βάρος της) προσπαθεί να ενισχύσει την ομάδα, έτσι ώστε να την βγάλει από την επικίνδυνη ζώνη.

Το Ρέθυμνο (0-4) επιβεβαίωσε για ένα ακόμη παιχνίδι την πολύ φτωχή επιθετική του ποιότητα και παραμένει η μοναδική ομάδα χωρίς νίκη μετά από 4 αγωνιστικές. Η ομάδα του Βαγγέλη Ζιάγκου, που έχει μακράν την χειρότερη επίθεση (μ.ο. 58,2π.) και ακόμη δεν έχει περάσει το φράγμα των 70 πόντων, τα περίμενε όλα από τον βραχύσωμο Αμερικανό point-guard, Κόνερ Φράνκαμπ (17π., 7ασ. & 3κλ.), που - πέραν της συνολικής αστοχίας (34,8% με 23/66 σουτ) - ήταν πολύ μόνος του για να μην πάει στράφι η καλή προσπάθεια των πρώτων 31 λεπτών, οπότε και οι Κρητικοί ήταν μπροστά στο σκορ (47-57).

Υγ.1: To Περιστέρι είχε πολύ υψηλό ποσοστό επιτυχημένων επιθέσεων μετά από time-outs, παρ' ότι ο assistant-coach της ΑΕΚ, Γιώργος Λιμνιάτης γνωρίζει απ' έξω κι ανακατωτά τα plays του Ηλία Ζούρου, του οποίου είναι συνεργάτης στην Εθνική Γεωργίας.

Υγ.2: Το «πεντακάθαρο» 2/2 του Ιωνικού επί των πάλαι ποτέ κραταιών ομάδων του ελληνικού μπάσκετ (ΠΑΟΚ και Άρη) σε συνδυασμό με τους 4-5 ποιοτικούς παίκτες που διαθέτει η ομάδα της Νίκαιας, δείχνει ότι οι νεοφώτιστοι δεν θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα παραμονής. Αντιθέτως, μάλλον θα παλέψουν για την είσοδο στην 8άδα και την συμμετοχή στα playoffs.

Υγ.3: Οφείλω να ομολογήσω ότι η απόφαση του Ολυμπιακού να δώσει χρίσμα head-coach στον Κεστούτις Κεμζούρα, μέχρι το τέλος της σεζόν, δεν με «ενθουσίασε» μπασκετικά, αλλά επειδή ο Λιθουανός είναι κανονικός προπονητής, οφείλουμε όλοι να τον δούμε και να τον κρίνουμε. Η συγκεκριμένη κίνηση, πάντως, δείχνει ότι λογικά θα ξοδευτούν χρήματα για αλλαγή παικτών και θα γίνει upgrade όσον αφορά στην επιλογή αυτών που θα τους αντικαταστήσουν.