Παναθηναϊκός: Συμπτώματα... EuroLeague και «copy paste» εμφανίσεις

• Χρειάζονται οι κατραπακιές
• ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Θα μαλλιάσει η γλώσσα να το λέμε και (στο τέλος) θα... πληγιάσουν τα δάχτυλα στο πληκτρολόγιο να το γράφουμε: Το μπάσκετ είναι το ΠΙΟ αξιοκρατικό άθλημα που υπάρχει. Είναι μια ομάδα καλύτερη; Εννέα φορές στις 10 θα κερδίσει. Τελεία και παύλα.

Η νίκη της ΑΕΚ στον δεύτερο ημιτελικό της σειράς ήταν πέρα για πέρα δίκαιη. Και αποκτά μεγαλύτερη αξία ακόμα γιατί δεν ήταν νίκη-πυροτέχνημα, αλλά προϊόν σωστής και μεθοδικής δουλειάς. Φυσικά αναφέρομαι και στο πρώτο παιχνίδι της σειράς. Και πάλι. Ο Παναθηναϊκός ήταν νωθρός, κοιμισμένος, μπλαζέ και είχε τη νοοτροπία του «έλα μωρέ, στο τέλος θα κερδίσουμε γιατί είμαστε καλύτεροι».

Ναι. Μιλώντας ποιοτικά και ποσοτικά, το «πράσινο» ρόστερ είναι καλύτερο από αυτό της ΑΕΚ. Όμως αρκεί; Δεν χρειάζεται να φανεί και στο παρκέ; Εκεί όπου σ' ένα ομαδικό άθλημα όπως είναι το μπάσκετ, το ατομικό ταλέντο ναι μεν μετράει (και μάλιστα μετράει πολύ) αλλά αν δεν συνδέεται με το ομαδικό πνεύμα και τη σωστή λειτουργία του συνόλου, πολλές φορές θα βρίσκει σε τοίχο. Όπως και βρήκε!

Όπως λένε «μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και η κακή του μέρα» αλλά στον Παναθηναϊκό δεν χρειάστηκε καν η... 3η μέρα. Αρκούσε και η δεύτερη μέρα για να γνωρίσει την ήττα από την ΑΕΚ και όχι μόνο να καταχωνιάσει στις αποθήκες του ΟΑΚΑ τις «σκούπες» του ημιτελικού, αλλά να βάλει και πίεση στον εαυτό του.

Η αλήθεια είναι ότι μέχρι και την πρώτη φάση των playoffs ο Παναθηναϊκός έδειχνε σε πολύ καλή κατάσταση και έπαιζε -σε μεγάλα διαστήματα των αγώνων- όμορφο μπάσκετ. Όμως όταν άρχισαν τα (πιο) δύσκολα, οι «πράσινοι» άρχισαν να παρουσιάζουν τα ίδια... συμπτώματα με τα ματς της EuroLeague. Τότε που δεν ένιωθαν το φαβορί (γιατί πολύ απλά δεν ήταν) με αποτέλεσμα αυτό το άγχος, αυτή η πίεση, αυτός ο ψυχολογικός προβληματισμός που επικρατούσε, να έφερναν από μέτριες έως και κακές εμφανίσεις και τα αρνητικά αποτελέσματα να διαδέχονταν το ένα το άλλο.

Στο πρώτο ματς της σειράς των ημιτελικών δεν ήθελε και... πολύ για να την «πατήσει» ο Παναθηναϊκός. Η καμπάνα «χτύπησε» αλλά όπως αποδείχθηκε δεν... ήχησε πολύ δυνατά στα αυτιά του Κάτας και των παικτών του, οι οποίοι παρουσίασαν μία «copy-paste» εμφάνιση (ίσως και χειρότερη) αλλά με διαφορετικό αποτέλεσμα. Είπαμε. Τη μία θα τη γλιτώσεις. Την δεύτερη θα την πατήσεις.

Και όσο ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να παίζει αυτό το στατιστικό μπάσκετ, χωρίς off ball κίνηση, χωρίς σωστές αποστάσεις, χωρίς κυκλοφορία της μπάλας και με τόσο κακή άμυνα (ειδικά πάνω στην μπάλα όπου οι παίκτες της ΑΕΚ έκαναν ό,τι ήθελαν), ενδεχομένως να την... πατήσει και πάλι. Προσωπικά δεν περίμενα για δεύτερο σερί παιχνίδι την Ένωση να παρουσιαστεί ΤΟΣΟ καλά διαβασμένη και προσηλωμένη στον στόχο της. Λίγο ο υψηλός μέσος όρος ηλικίας, λίγο τα βαριά και ταλαιπωρημένα κορμιά, λίγο η απουσία του Λάνγκφορντ, λίγο η μεγάλη προσπάθεια του πρώτου αγώνα, πίστευα ότι η ΑΕΚ θα είχε «σκάσει».

Χρειάζονται οι κατραπακιές

Αμ, δε! Όχι μόνο δεν είχε «σκάσει» αλλά έβγαλε και πάλι ενέργεια στην άμυνα έχοντας κόψει στη «μέση» την «πράσινη» δημιουργία. 10 ασίστ στο πρώτο ματς, 10 και στο δεύτερο (εκ των οποίων οι επτά στο πρώτο ημίχρονο). Και όλα αυτά ενώ είχε 25 τελικές πάσες μέσο όρο εντός των συνόρων κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Ο Αγγέλου έχει «διαβάσει» καλά την αδυναμία στα point guard του Παναθηναϊκού και πιέζει πολύ στην περιφέρεια. Σε δύο ματς έχει εκμηδενίσει τα εύκολα σουτ, δεν δίνει εύκολα τη δυνατότητα στους παίκτες των «πρασίνων» να βρουν «καθαρές» προσπάθειες έξω από τα 6.75 μέτρα όπως στα προηγούμενα παιχνίδια, με αποτέλεσμα ο Παναθηναϊκός να έχει στους δύο ημιτελικούς 12/49 τρίποντα (ποσοστό 24%) ενώ πριν από το τζάμπολ τους, μετρούσε 42,3%. Δηλαδή... και πάλι καλά που νίκησε στο πρώτο ματς.

Και να 'ταν μόνο αυτό το πρόβλημα; Στο δεύτερο ημίχρονο οι «πράσινοι» έπαιζαν άμυνα με τα μάτια και η ΑΕΚ έκανε επιμέρους σκορ 53-33! Οποιοσδήποτε αντιλαμβάνεται ότι 53 πόντοι σ' ένα ημίχρονο είναι τεράστιο νούμερο! Ούτε στην EuroLeague δεν δέχθηκε τόσους πολλούς φέτος! Μόνο στην έδρα της Ζάλγκιρις έκανε season low με 52 πόντους παθητικό στο πρώτο μισό του αγώνα.

Από εκεί και πέρα σαφέστατα πιστεύω ότι ο Παναθηναϊκός μπορεί να παίξει καλύτερα. Και ίσως αυτή η ήττα να κάνει τους παίκτες και τον προπονητή να έρθουν λίγο στα... ίσια τους. Μερικές φορές χρειάζονται και κατραπακιές για να συνέλθει κάποιος. Παρόλα αυτά οι «πράσινοι» παραμένουν το φαβορί της σειράς (δεν έχει αλλάξει αυτό με μια ήττα), παραμένουν εκείνοι με τις περισσότερες πιθανότητες πρόκρισης και στα μάτια μου θα αποτελέσει έκπληξη μεγατόνων αν αποκλειστούν και συνάμα θα πρόκειται για μια «big time» αποτυχία τη φετινή σεζόν. Πλέον το βάρος άρχισε να ζυγίζει πολλά κιλά στους ώμους τους, καθώς το «πρέπει» έχει μπει για τα καλά στα αποδυτήρια ενόψει του τρίτου αγώνα.

Μένει να δούμε εάν και εφόσον ο Κάτας παρουσιάσει κάτι διαφορετικό τώρα που άρχισαν τα δύσκολα. Αν συμβεί αυτό και «μιλήσει» (εκτός από την τακτική και το μπάσκετ) και ο «πληγωμένος» εγωισμός, τότε ο Παναθηναϊκός δεν θα έχει πρόβλημα. Όπως δεν είχε και σε καμία από τις τρεις φορές (1998, 2000, 2017) που οι ημιτελικές σειρές κόντρα στην Ένωση είχαν φτάσει στο 1-1.

Αν ωστόσο δούμε «μια από τα ίδια» τότε η ΑΕΚ έχει κάθε λόγο να ελπίζει...

ΥΓ: Απορώ πώς θα μπορέσει να κρατήσει ο Παναθηναϊκός τον Παπαπέτρου με τη σεζόν που κάνει. Ο ορισμός του all around παίκτη. 18π.-7ρ.-5ασ. είχε στο ματς προσθέτοντας μια ακόμη πολύ καλή εμφάνιση σε ατομικό επίπεδο. Δεν ξερω αν είναι «παίκτης ΝΒΑ» όπως ανέφερε ο Πιτίνο, αλλά στην Ευρώπη μπορεί να είναι πρωταγωνιστής. Για μένα, οι «πράσινοι» θα πρέπει να ξεκινήσουν τις διαπραγματεύσεις για τις ανανεώσεις των συμβολαίων πρώτα από Παπαπέτρου (και Μήτογλου).

ΥΓ2: Χάουαρντ Σαντ-Ρος. Ο πιο βελτιωμένος παίκτης -μακραν του δεύτερου- του Παναθηναϊκού στο δεύτερο μισό της σεζόν.

ΥΓ3: Ο Παναθηναϊκός πρέπει να «διαβάσει» καλύτερα την άμυνα της ΑΕΚ και να εκμεταλλευτεί το «μέγεθος» που έχει σε κορμιά και αθλητικότητα.

ΥΓ4: Πέρα από το κομμάτι του πρωταθλήματος, πέρα από το πρεστίζ της κατάκτησης του τίτλου, πέρα από το γεγονός ότι είναι ο μεγάλος στόχος και αν δεν επιτευχθεί θα μιλάμε για την πιο αποτυχημένη χρονιά του στην ιστορία του σύγχρονου Παναθηναϊκού, η απώλεια του τίτλου σημαίνει και απώλεια χρημάτων. Και είναι τόσο σημαντικά στους «πράσινους» για την ενίσχυση του ρόστερ ενόψει και της EuroLeague. Υπενθυμίζω: Πρωταθλητής 760.000.000 € (σ.σ. μάνι-μάνι το συμβόλαιο του βασικού point guard τη νέα χρονιά), Φιναλίστ 540.000 €, νικητής μικρού τελικού 265.000 €, ηττημένος μικρού τελικού 240.000 €.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΑΕΚ - Παναθηναϊκός 92-80: Το... διάταγμα του Μέικον έκανε το 1-1, απέναντι στους νωθρούς «πράσινους» (vid)