Η μαύρη Παρασκευή του μπάσκετ

Χωρίς καμία διάθεση μελοδραματισμού, πιστεύω ότι το ευρωπαϊκό μπάσκετ έχει μπροστά του ακριβώς 11 μέρες ζωής. Το βράδυ της 24^ης Νοεμβρίου 2017, όταν θα γίνουν ταυτόχρονα το τζάμπολ του αγώνα Παναθηναϊκού-Ρεάλ στο ΟΑΚΑ και το τζάμπολ του αγώνα Μ.Βρετανίας-Ελλάδας στο Λέστερ, θα ακουστεί το «τετέλεσται», από τρία διαφορετικά σημεία.

Από το ΟΑΚΑ, από το εξωτικό Λέστερ και από τους καναπέδες των σπιτιών όπου θα αναπαύονται οι μπασκετμπολίστες του Ολυμπιακού. Μόνο στην Αμερική θα γελάνε...

Δεν νομίζω ότι θα υπάρχει γυρισμός, από την απαξίωση που θα υποστεί το αγαπημένο μας άθλημα την αποφράδα εβδομάδα που έρχεται.

Κάπου ανάμεσα στην ένθεη αλλά υποκριτική οργή των ιθυνόντων της FIBA, στο σαρδόνιο χαμόγελο του Τζόρντι Μπερτομέου και στα πλυμένα χέρια όσων αποφάσισαν να νίψουν τας χείρας των, ο κοσμάκης θα αηδιάσει και θα διαολοστείλει ενόχους και αθώους.

Στην πραγματικότητα, βέβαια, αυτή η θλιβερή ιστορία δεν έχει αθώους. Άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο, φταίνε όλοι για την τυφλή σύγκρουση. Όσοι μείνουν ζωντανοί, θα συνεχίσουν τον βίο τους διαμελισμένοι.

Εάν σας ακούγεται μακάβρια αυτή η εικόνα, σκεφτείτε μία Εθνική Ελλάδας χωρίς τους παίκτες του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού και του ΝΒΑ και θα τη συμμεριστείτε.

Έπειτα, προσπαθήστε να στριμώξετε τα πόδια σας στα παπούτσια του Πρίντεζη, του Καλάθη, του Παπανικολάου, του Σλούκα, των Αντετοκούνμπο, παικτών που ουδέποτε έδωσαν το δικαίωμα για να αμφισβητηθεί η αφοσίωσή τους στην Εθνική ομάδα.

Με ποιο δικαίωμα βγάζουν τους παίκτες στη σέντρα οι γραβατάκηδες της Γενεύης και της Βαρκελώνης; Με ποιο;

Η πίτα που θέλουν να μοιράσουν μπορεί να μοιάζει νόστιμη, αλλά δεν υπάρχει πίτα εάν φτύσει μέσα της ο μάγειρας.

Τη σημερινή μάχη φαίνεται να την κερδίζουν με «ματ» οι Ευρωλιγκαίοι, αλλά αύριο μπορεί να αλλάξουν τα κόζια και να κερδίσουν οι Φιμπαίοι ή να τελειώσει η παρτίδα με «πατ».

Τι να το κάνεις, εάν η πορτοκαλί σκακιέρα φλέγεται; Πάνω στα αποκαϊδια, δεν υπάρχουν νικητές. Μόνο ηττημένοι.

Η άρνηση των παικτών του Ολυμπιακού (και του Παναθηναϊκού και της Φενέρ και της ΤΣΣΚΑ και όσων άλλων κλήθηκαν αλλά δηλώνουν αδυναμία) είναι θεσμικά αδικαιολόγητη, αλλά πρακτικά δικαιολογημένη.

Η απόφαση της FIBA να φτιάξει ένα καλεντάρι που συγκρούεται ευθέως με το πρόγραμμα της Euroleague είναι θεσμικά δικαιολογημένη, αλλά ουσιαστικά αδικαιολόγητη.

Η στάση του Μπερτομέου απέναντι στις χλιαρές συμβιβαστικές προτάσεις της άλλης πλευράς είναι θεσμικά και ουσιαστικά μισοδικαιολογημένη, μισοαδικαιολόγητη.

Και όλοι μαζί βαδίζουν προς τον γκρεμό, παιανίζοντας και χορεύοντας ο καθένας το δικό του τροπάριο.

Τον οικιών υμών εμπιμπραμένων, υμείς άδετε. Καίγεται το σπίτι σας και εσείς τραγουδάτε. Mήπως θέλετε να σας φέρω και παστίλιες;

Επειδή δεν υπάρχει Χότζας να μοιράσει τα κουκιά επικαλούμενος το αξίωμά του ή την έξωθεν καλή μαρτυρία, η μόνη λύση είναι να υποχωρήσει άτακτα η μία από τις δύο πλευρές, προφανώς η χαμένη του πολέμου.

Και αυτή είναι, καλώς ή κακώς, η FIBA.

Προς το παρόν, πανηγυρίζει για τα κερδισμένα ψίχουλα όπως το «ναι» σκόρπιων Σλοβένων ή Τούρκων ή Μαυροβούνιων και εθελοτυφλεί μπροστά στα ηχηρά «όχι» των απανταχού πρωτοκλασάτων, χωρίς να υπολογίζεται στο κλάσμα των συσχετισμών η εξαρχής βέβαιη απουσία των άσων του ΝΒΑ.

Οι άλλοι το γύρισαν στην πλάκα: «Το κάνετε επίτηδες, για να βγάλετε φράγκα από τις wild card που θα μοιράσετε στις ισχυρές αποκλεισμένες ομάδες».

Και τι να απαντήσεις σε αυτό, χερ Μπάουμαν; Μήπως η Ελλάδα κέρδισε μέσα στο γήπεδο της συμμετοχή της στο προηγούμενο Μουντομπάσκετ;

Καλού κακού, οι χορηγοί της ΕΟΚ κάνουν από τώρα τα κουμάντα τους και κάνουν κουμπαρά για το 2019.

Θα έχουν όμως την υπομονή να υποστηρίξουν μέχρι τότε την Εθνική του Σαλούστρου και του Τσαλμπούρη ή θα ρίξουν τα ωραία τους λεφτά κάπου αλλού;

Η Eurobank και η ΕΚΟ θέλουν να διαφημιστούν στη φανέλα του Αντετοκούνμπο και του Πρίντεζη, όχι του Σάκοτα και του Αθηναίου.

Δυστυχώς, είναι πολύ αργά για αναδίπλωση ή για συμβιβασμούς. Οι πρώτες 2 αγωνιστικές βρίσκονται επί θύραις και τα εισιτήρια των αγώνων έχουν πουληθεί.

Η σχεδόν πλήρης Εθνική Ανδρών της Βρετανίας και η σχεδόν πλήρης Εθνική Ανδρών του Ισραήλ θα αντιμετωπίσουν στις 24 και 27 του μήνα μία αυτοσχέδια, υπηρεσιακή Εθνική Ελλάδας, αποτελούμενοι από βετεράνους και από αμούστακους.

Την ίδια ώρα, ο Καλάθης και ο Ντόντσιτς θα συγκρούονται μεταξύ τους στα πλαίσια της Εuroleague, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο θα ισοπεδώνει κάποιο φουκαρά ντυμένος στα πράσινα των Μιλγουόκι Μπακς, ενώ οι «Παπ» του Ολυμπιακού θα επιστρέφουν κατάκοποι από το Μιλάνο, ντυμένοι με μοντελάκια Αρμάνι.

Η Παρασκευή 24 Νοεμβρίου, Βlack Friday όνομα και πράγμα, θα είναι η Μεγάλη Παρασκευή του μπάσκετ. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα, θα βγει ο επιτάφιος για να κλάψουμε τον μακαρίτη.

Διότι, μη γελιέστε, το κοινό που μπορεί να κρατήσει το άθλημα στην επιφάνεια δεν είναι οι βαμμένοι οπαδοί των δύο «αιωνίων», αλλά η αδελφή σας, ο πατέρας σας και τα ανήψια μου.