Παναθηναϊκός: Η διαχείριση της πίεσης, το κλειδί για το «πράσινο» comeback!

Παναθηναϊκός: Η διαχείριση της πίεσης, το κλειδί για το «πράσινο» comeback!

Παναθηναϊκός: Η διαχείριση της πίεσης, το κλειδί για το «πράσινο» comeback!
Ο Γιώργος Κούβαρης γράφει για την ήττα του Παναθηναϊκού AKTOR από τη Μακάμπι στο πρώτο ματς των play off και αφού εξηγεί ότι είναι λογικό και επόμενο να υπάρχει απογοήτευση «κοιτάζει» την επόμενη ημέρα και το πώς θα μπορέσουν οι «πράσινοι» να ξαναμπούν στη διεκδίκηση της πρόκρισης στο Final Four του Βερολίνου.

Να πω ότι το περίμενα; Θα πω ψέματα. Μπορεί να γνώριζα ότι η Μακάμπι μόνο εύκολος αντίπαλος δεν θα ήταν για τον Παναθηναϊκό στη σειρά των play off αλλά θεωρούσα ότι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, εύκολα ή δύσκολα, στο τέλος θα έφτανε στη νίκη και στο 1-0.

Παράλληλα, και επειδή η Μακάμπι δεν είναι... όποιος και όποιος αντίπαλος αν αναλογιστεί κάποιος την αθλητικότητα και τη φόρμα στην οποία βρισκόταν πριν από το ματς του ΟΑΚΑ (αλλά και... βρίσκεται μετά το Game 1) ένα πιθανό (αν όχι το πιθανότερο) σενάριο θα ήταν το «break» στο «break». Δηλαδή ότι ΚΑΙ η Μακάμπι μπορούσε να κερδίσει τον Παναθηναϊκό (ακόμα και σ' ένα κατάμεστο) ΟΑΚΑ αλλά ΚΑΙ ότι ο Παναθηναϊκός μπορεί να επιβληθεί στην άδεια «Stark Arena» του Βελιγραδίου την επόμενη εβδομάδα.

Χάθηκε η ευκαιρία, αλλά όχι η σειρά

Άλλωστε είναι κάτι που έγινε στο παρελθόν και πιο συγκεκριμένα στη σειρά του 2012, όταν οι «πράσινοι» πήγαν για τελευταία φορά σε Final Four και μάλιστα είχαν επιβληθεί μέσα στο «καυτό» τότε «Γιαντ Ελιάου». Οπότε... για ποιον λόγο να μην ξαναγίνει; Τι θέλω να πω με όλα αυτά; Ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα. Τίποτα απολύτως. Στα play off ΟΛΑ γίνονται και τα πάντα μπορεί να αλλάξουν από τη μία στιγμή στην άλλη και από το ένα ματς στο επόμενο.

ΚΑΘΕ παιχνίδι στην postseason της Euroleague είναι μια τελείως διαφορετική ιστορία. Και όποιος μένει στο προηγούμενο την πληρώνει ακριβά. Παράδειγμα; Τα play off του 2018, όταν ο Παναθηναϊκός είχε κάνει φύλλο και φτερό τη Ρεάλ στο Game 1 και ύστερα από δύο ημέρες, ούτε που... είχε καταλάβει από που του ήρθε!

Σίγουρα ο Παναθηναϊκός έχασε μια πολύτιμη ευκαιρία για να ανοίξει το σκορ στη σειρά και τώρα να μιλούσαμε από μια διαφορετική βάση. Σίγουρα θα μπορούσε να αποβάλλει από πάνω το άγχος, το «πρέπει» και να γλίτωνε από την τεράστια πίεση που άρχισε να ασκείται στις τάξεις της ομάδας. Όποιος λέει ότι ο Παναθηναϊκός δεν ήταν το φαβορί και ότι δεν θα έδινε το μεγαλύτερο ποσοστό στο 2-0 του ΟΑΚΑ, τότε... ψεύδεται και μάλιστα ψεύδεται ασυστόλως! Πλέον άρχισαν να... σφίγγουν τα γάλατα.

«Βάρυνε» η πίεση, αυξήθηκε το «πρέπει»

Δεν λέω ότι θα παίζει με την πλάτη στον τοίχο η ομάδα του Αταμάν. Σε καμία περίπτωση. Αυτό θα μπορούσε να το πει κάποιος στο ενδεχόμενο του 0-2. Τότε ναι. Σε μια τέτοια περίπτωση, όχι μόνο θα ισχύσει το «τρεχάτε ποδαράκια μου» αλλά θεωρώ πολύ δύσκολο (αν όχι αδύνατον) να μπορέσει ο Παναθηναϊκός να κάνει την μεγάλη ανατροπή.

Όμως ας μην προτρέχουμε. Ας μείνουμε στα δύο ματς του ΟΑΚΑ. Τι πρέπει να κάνει ο Παναθηναϊκός ενόψει του δεύτερου αγώνα την Πέμπτη (25/4, 21:15); ΠΡΕΠΕΙ να διαχειριστεί την πίεση που άρχισε να ασκείται και την απογοήτευση που -ενδεχομένως να-ήρθε μετά από αυτήν την ήττα. Ειδικά από τη στιγμή που το «ΠΡΕΠΕΙ» της νίκης έγινε πολύ μεγαλύτερο σε σχέση με το Game 1. Πλέον δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλες απώλειες.

Υπάρχουν παίκτες με παραστάσεις για να φέρουν την ηρεμία στις τάξεις της ομάδας με πρώτο και καλύτερο τον Κώστα Σλούκα. Θα μου πείτε για το λάθος στα 13'' πριν από το τέλος. Πρώτα απ' όλα είναι πολύ έμπειρος για να τον πάρει από κάτω. ΕΚΕΙΝΟΣ είναι που θα βγει μπροστά σαν να μην είχε προηγηθεί τίποτα τις προηγούμενες 48 ώρες. Μιλάμε για το ένα και μοναδικό του λάθος, έχοντας μοιράσει σε όλο το προηγούμενο ματς 13 ασίστ!

Καταλαβαίνετε για τι νούμερα μιλάμε; Καταλαβαίνετε ότι είναι ο παίκτης που έκανε τα πάντα σωστά στην επίθεση του Παναθηναϊκού; Και να σας πω και κάτι; Στην τελική δεν έχει όλο το μερίδιο της ευθύνης ο Σλούκας για τη λάθος πάσα. Φταίνε και οι συμπαίκτες του οι οποίοι τον κοιτούσαν και απλά περίμεναν την απόφασή του. Δεν έγινε κάποια κίνηση, δεν πήρε βοήθεια από κανέναν και στο τέλος... έγινε ό,τι έγινε.

Όμως για να φτάσει εκεί το ματς και για να μπορέσει ο Παναθηναϊκός να «χτυπήσει» τη Μακάμπι, τα πάντα ξεκινούσαν από τα χέρια του. Σφυροκόπησε τη Μακάμπι στα pick n roll με Σλούκα-Λεσόρ αλλά από ένα σημείο και μετά και δη στα τελευταία λεπτά, οι «πράσινοι» σταμάτησαν να κάνουν επίθεση με αυτόν τον τρόπο και το πλήρωσαν.

Τα 15 χαμένα ριμπάουντ, οι 10 χαμένες βολές και οι 19 πόντοι της Μακάμπι από λάθη

Από εκεί και πέρα όταν μια ομάδα τελειώνει ένα ματς play off στην Euroleague (σ.σ. και όχι... όποιο και όποιο παιχνίδι) έχοντας αστοχήσει σε 10 βολές και ταυτόχρονα η αντίπαλη ομάδα έχει μαζέψει 15 επιθετικά ριμπάουντ μετρώντας 17 περισσότερες κατοχές, τότε πολύ δύσκολα θα μπορέσει να φτάσει στην τελική επικράτηση.

Πολλά, πάρα πολλά τα αμυντικά λάθη του Παναθηναϊκού. Τόσο στην ομαδική, όσο και στην ατομική άμυνα. Και όλα αυτά με τους παίκτες της Μακάμπι να μαζεύουν 15 επιθετικά ριμπάουντ και να παίρνουν 19 πόντους από τα 12 λάθη των «πρασίνων». Αν δεν υπήρχαν τα εξαιρετικά (στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα) ποσοστά της ελληνικής ομάδας, πραγματικά δεν ξέρω πώς θα είχε κυλήσει το παιχνίδι.

Βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Ναν βγήκε από νωρίς εκτός αγώνα. Έκανε γρήγορα φάουλ, εκνευρίστηκε, έχασε το μομέντουμ, ήταν μεταξύ πάγκου και παρκέ πολύ συχνά και μετά δεν μπόρεσε να ξαναβρεί ρυθμό. Με έναν καλό Ναν, δεν πιστεύω ότι οι «πράσινοι» θα πρέπει να προβληματιστούν ιδιαίτερα. Εκτός κλίματος (ειδικά στην άμυνα) ο Μήτογλου, ενώ ο Χουάντσο έκανε ένα καλό πρώτο ημίχρονο στα ριμπάουντ αλλά στο δεύτερο μισό, είτε ήταν είτε δεν ήταν μεσα στο παρκέ, το ίδιο και το αυτό!

Δεν ξέρω αν έφταιξε τελικά ο υπέρμετρος ενθουσιασμός, το πανηγυρικό κλίμα και η αίσθηση της «σίγουρης νίκης» που έφερε αυτήν την εικόνα και κατ' επέκταση και αυτό το αποτέλεσμα. Σίγουρα ο Παναθηναϊκός παρουσιάστηκε ανέτοιμος και ελπίζω ότι το πάθημα θα έχει γίνει ένα ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ μάθημα εάν θέλει να υπάρξει... συνέχεια και μετά το τέλος των play off. Επιμένω και λέω. Ο Παναθηναϊκός παραμένει το φαβορί και ΔΕΝ πρέπει να επικρατεί (αν και το καταλαβαίνω και το συμμερίζομαι) απογοήτευση στις τάξεις των φιλάθλων. Μέχρι το τζάμπολ του Game 2 θα μαλλιάσει η γλώσσα μου να το λέω και θα χαλάσει το πληκτρολόγιο να το γράφω. Δεν έχει τελειώσει τίποτα. Τελεία και παύλα.

Τα mind games του Αταμάν και η ανεκδιήγητη διαιτησία

Και αν μη τι άλλο ο Εργκίν Αταμάν γνωρίζει πολύ καλά πώς να διαχειρίζεται τέτοιες καταστάσεις. Και έσπευσε να το αποδείξει μετά το τέλος του αγώνα. Θέλοντας να δείξει το πόσο πολύ πιστεύει στην ομάδα του, είπε ότι εάν και εφόσον ο Παναθηναϊκός δεν πάει στο Final Four, του χρόνου δεν θα βρίσκεται στην ομάδα. Βαρύγδουπη δήλωση. Όμως δεν πιστεύω ότι ανταποκρίνεται και στην πραγματικότητα. Απλά ήθελε να δώσει έμφαση στο ότι «θα κερδίσουμε τη σειρά και θα προκριθούμε στο Final Four».

Το πιστεύει και το λέει. Το έχει ξανακάνει στο παρελθόν όταν στην Εφές. Το κάνει και τώρα. Επίσης έκανε ειδική αναφορά στη διαιτησία του αγώνα. Ε, όχι άδικα. Πολλά τα λάθη, ειδικά από τον Μπολτάουζερ. Μάλλον για να το θέσω καλύτερα, δεν σφύριζαν με τα ίδια μέτρα και σταθμά. Όχι μόνο τα... σπόρια δεν πήρε ο Παναθηναϊκός, αλλά έμοιαζε να είναι και φιλοξενούμενος στο δικό του σπίτι. Φάσεις υπάρχουν αρκετές αλλά θεωρώ ανούσιο να καθίσουμε να τις αναλύουμε μία προς μία. Χάνεται η ουσία του πράγματος και η ουσία είναι ότι ο Παναθηναϊκός έχει κάθε λόγο να έχει παράπονα. Με μια λέξη η συνολική διαιτησία του Game 1 ήταν ανεκδιήγητη. Και δεν μπορώ να καταλάβω και τον λόγο.

Θα πει κάποιος ότι δεν είναι τυχαίο που ο Παναθηναϊκός έχει 0/3 φέτος από τη Μακάμπι. Συμφωνώ και επαυξάνω. Το να χάνει από την ίδια ομάδα τρεις φορές σε ισάριθμα ματς, μόνο τυχαίο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Όπως φαίνεται δεν είναι ομάδα που «ματσάρει» καλά πάνω του, ειδικά στα φόργουορντ. Και αν μη τι άλλο ο Αταμάν θα πρέπει να το διευθετήσει. Και αμεσα. Κρατήστε και κάτι ακόμα: Οι δύο πιο κακές διαιτησίες που είχε ο Παναθηναϊκός στη φετινή Euroleague ήταν στα... δύο ματς ματς με τη Μακάμπι στο ΟΑΚΑ. Just sayin'...

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Γιώργος Κούβαρης
Γιώργος Κούβαρης

Τα 2/3 της ζωής του βρίσκεται στο δημοσιογραφικό «μετερίζι». Γεννημένος το 1977 στην Αθήνα, ο Γιώργος Κούβαρης έκανε τα πρώτα του βήμα στα μέσα της δεκαετίας του '90 από το πάλαι ποτέ κραταιό «Εθνοσπόρ» και συνέχισε στις εφημερίδες «Έθνος» και «Goal News» για τα επόμενα 25 χρόνια. Από το 2016 αποτελεί μέλος της οικογένειας του Gazzetta και ασχολείται με το ρεπορτάζ του μπασκετικού Παναθηναϊκού. Είναι ρετρολάγνος, λατρεύει τις δεκαετίες του '80 και του '90 σε όλα τα επίπεδα, παρακολουθεί ανελλιπώς μπάσκετ, ενώ στον ελεύθερο χρόνο του θα τον βρείτε να κάνει «strike» σε κάποια αίθουσα bowling...