Απέκτησε ξανά το δικαίωμα στο όνειρο

Όταν ο Παναθηναϊκός έπαιξε στο πρώτο από τα 11 final-4 της ιστορίας του, όλοι οι παίκτες που σήμερα φορούν τα πράσινα πλην του Κώστα Σλούκα ήταν απλή λάμψη στα μάτια των πατεράδων και των μανάδων τους. Το 2012, στην τελευταία παρουσία των «πρασίνων» στην τετράδα του ευρωπαϊκού μπάσκετ, ο Σλούκας έπαιζε στον άσπονδο εχθρό Ολυμπιακό και οι νυν συμπαίκτες του περίμεναν το σχολικό ντυμένοι με ποδιές.

Τα έξι τρόπαια τα κέρδισαν ο πατέρας και ο θείος του νυν προέδρου, με μπροστάρηδες τους μαγίστρους του σερβικού μπάσκετ (Μάλκοβιτς, Ομπράντοβιτς). Το επιχείρημα των «πρασίνων» στα χρόνια της δόξας ήταν ο πανίσχυρος πυρήνας παικτών που γέννησε θρύλους, μην αραδιάζουμε τώρα ονόματα και χάνουμε χρόνο νυχτιάτικα.

Ο Εργκίν Αταμάν -που κάποια στιγμή λέγαμε στο Old School με τον Δημήτρη Κωνσταντινίδη ότι μπορεί να γίνει ένας νέος «Ζοτς» για τον οργανισμό- κληρονόμησε ένα άδειο αποδυτήριο πλημμυρισμένο με απογοήτευση, χωρίς παίκτες και με κληροδότημα τη 16η ή 17η θέση της προηγούμενης διετίας, μπροστά σε κερκίδα αποκαρδιωμένη. «Αγοράστε εισιτήρια για το Βερολίνο», τόλμησε να ξεστομίσει ο Τούρκος τον Νοέμβριο, μέσα σε χαχανητά σαρκασμού. «Εάν αποκλειστούμε, θα φύγω από την ομάδα», πρόσθεσε μετά το 2-1 της Μακάμπι.

Για τον Παναθηναϊκό που ήρθε από το παρελθόν και απογειώνεται για το μέλλον, ο Αταμάν έγινε προφήτης, μα τι προφήτης. Στα χέρια του, ο Παναθηναϊκός έζησε τη μεγαλύτερη μέρα της τελευταίας 12ετίας και έκανε το καλομαθημένο κοινό του να ονειρεύεται ξανά. Σε καμιά 15αριά μέρες θα τον δούμε καμαρωτό στο σαλόνι του Βερολίνου, στο ίδιο γήπεδο όπου κατέκτησε το πέμπτο από τα έξι τρόπαιά του. Και, αν επιτρέπεται μια ματιά προς το τελευταίο βιράζ, έχει μπροστά του μία τεράστια ευκαιρία να φτάσει ακόμα και στον τελικό. Γιατί να φοβηθεί τη Μονακό και γιατί να φοβηθεί τη Φενέρμπαχτσε;

Τη Μακάμπι, πάντως, τη σεβάστηκε λίγο περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε. Η σειρά ήταν για 3-0 ή για 3-1 και οι Ισραηλινοί έμειναν όρθιοι μέχρι το προτελευταίο εμπόδιο επειδή ο Παναθηναϊκός μπήκε και στα πέντε ματς σαν υπνωτισμένος. Δεν είναι όμως ώρα για υψηλή κριτική. Εξάλλου, στην τελική ευθεία του καθοριστικού αγώνα, ο Παναθηναϊκός όχι μόνο ανέβασε κατακόρυφα την απόδοσή του, αλλά έπαιξε και με τον ενδεδειγμένο τρόπο.

Η εικόνα των πρώτων 26-27 λεπτών ήταν δυσοίωνη, αλλά αναποδογύρισε αμέσως μετά το τρίποντο του Ταμίρ Μπλατ που έγραψε το 54-56. Ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης μπήκε στη θέση του τραυματισμένου Σλούκα και έφαγε τα συκώτια του Λορέντζο Μπράουν, που χρειάστηκε 10 αγωνιστικά λεπτά για να ξεφορτωθεί το παλικαράκι με τα χέρια τανάλιες. Ο Κώστας Αντετοκούνμπο έδωσε μερικές ανάσες στον συγκινητικό Λεσόρ και βοήθησε για να καθαρίσει το μυαλό του Γάλλου από το φορτίο των χαμένων βολών. Ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ ήρθε από το ιατρείο για να βοηθήσει τον Ντίνο Μήτογλου, ο Ιωάννης Παπαπέτρου άναψε το φυτίλι με τη φλόγα που έκαιγε μέσα του και ο Κέντρικ Ναν βάλθηκε να υπενθυμίζει ότι σκόρερ σαν αυτόν δεν υπάρχει στην Ευρώπη.

Ο Σλούκας δεν μπορούσε πια να βοηθήσει, αλλά ο Παναθηναϊκός δεν τον χρειαζόταν. Τα κλεψίματα του Καλαϊτζάκη έδειξαν τον δρόμο και η Μακάμπι έμεινε 6:39 χωρίς πόντο, μία ομάδα επιτέλους νικημένη κατά κράτος. Ένα δεκάλεπτο λυσσασμένης άμυνας επέτρεψε στον Παναθηναϊκό να ξεμακρύνει με σερί 14-2. Μέσα στο καμίνι του ΟΑΚΑ, δεν υπήρχε γυρισμός από το 68-58. Να γιατί πάσχισε ο Παναθηναϊκός επί έξι μήνες για να αποκτήσει το πλεονέκτημα της έδρας. Για τα τελευταία λεπτά του τελευταίου αγώνα. Για να φύγει προς το αύριο από τη βραδιά που δεν επιτρέπει λάθη.

Το 19-0 των γηπεδούχων σε πέμπτους αγώνες είναι πολλά διαφορετικά πράγματα, αλλά τυχαίο δεν το λες. Ελπίζω ότι ο Ολυμπιακός της Βαρκελώνης θα γκρεμίσει αύριο τις παραδόσεις και παράλληλα ποντάρω στη Μονακό για τον πρώτο προημιτελικό της Τετάρτης. Με τριάντα πρίγκηπες και δέκα φωτομοντέλα στο πλευρό της, η ομάδα από το Μόντε Κάρλο θα είναι πιο ευάλωτη από τη Φενέρμπαχτσε των Τούρκων γκασταρμπάιτερ.

Στο ημίχρονο έγραψα στο live του αγώνα το εξής: «Εάν ο Παναθηναϊκός κρατήσει τη Μακάμπι κάτω από τους 80 πόντους (έχει 41) και κάτω από τα 15 ριμπάουντ (έχει 9), και την ανεβάσει στα 12 λάθη (έχει 5) θα πάρει το ματς». Η εξέλιξη του παιχνιδιού δικαίωσε απόλυτα το προγνωστικό. Η ομάδα του Όντεντ Κάτας κόλλησε στους 72 πόντους (μόλις 31 με 10/29 σουτ στο β’ ημίχρονο), έμεινε στα 13 επιθετικά ριμπάουντ (έναντι 19 του παθιασμένου Παναθηναϊκού και υπέπεσε, ναι, σε 12 λάθη, απέναντι σε μία άμυνα που στο φινάλε δάγκωνε λαρύγγια.

Η νύχτα τελείωσε με απέραντο πράσινο και οι νεότεροι σε ηλικία οπαδοί του Παναθηναϊκού πλησίασαν τις παλιοσειρές για να μάθουν τα μυστικά της αναζήτησης εισιτηρίων, πτήσεων και δωματίων. Εμείς, βέβαια, θα είμαστε εκεί, στο ίδιο ξενοδοχείο που μας στέγασε στο Ευρωμπάσκετ του 2022. Τα αεροπορικά μας και τη διαμονή μας τα κλείσαμε από τον Νοέμβριο, χωρίς φυσικά να υποψιαζόμαστε ότι θα συνταξιδέψουμε με τον 17ο της προηγούμενης σεζόν. Kαι να πεις ότι δεν τα έλεγε ο Αταμάν; Τα έλεγε αυτός και εμείς οι παντογνώστες τον κοροϊδεύαμε. Λες και ήταν άλλος Αταμάν αυτός που παρέλαβε την Εφές ουραγό και την οδήγησε σε δύο ευρωπαϊκά στέμματα.