Θέμα σκληράδας, φόβου και πάγκου

Η Euroleague χρειάζεται σκληράδα και αυτό το στοιχείο το διέθετε ο Παναθηναϊκός στο ντέρμπι. Γενικά παρουσιάζεται πιο «επιθετικός» σε σχέση με τον Ολυμπιακό.

Θα μπορούσε κανείς να πει πως ο Πασκουάλ θέλει να βλέπει την ομάδα του να παίζει άμυνα με τον τρόπο τον οποίο χαρακτήριζε τους «ερυθρόλευκους» τα προηγούμενα χρόνια. Δεν το καταφέρνει πάντα, αλλά για αυτό προσπαθεί.

Αυτή σκληράδα, αυτή η «λύσσα» στα μάτια των παικτών του Παναθηναϊκού δημιούργησε μεγαλύτερο φόβο στους «ερυθρόλευκους» οι οποίοι έχασαν το μυαλό τους τελείως.

Οι παίκτες του Ολυμπιακού καλό είναι να ανάψουν ένα κερί στον Πρίντεζη γιατί αν έλειπε αυτός ή αν προτιμάτε αν δεν έδειχνε την αυταπάρνηση που έδειξε θα έφευγαν με «20άρα» από το ΟΑΚΑ.

Για μένα τρία στοιχεία έπαιξαν ρόλο στο αποτέλεσμα λοιπόν.

Η πιεστική άμυνα των γηπεδούχων πάνω στη μπάλα, ο φοβισμένος τρόπος που έπαιξαν οι περισσότεροι παίκτες του Μπλατ και το 48-18 στο σκορ από παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο.

ΠΡΩΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ

Ο Ολυμπιακός κυκλοφόρησε πολύ καλύτερα τη μπάλα και βρήκε πολλά καλάθια με πάσα από μέσα προς τα έξω. Ο Γιάνις Τίμα έβαλε το πρώτο, αισθάνθηκε υπέροχα κι ακολούθησαν 5/5. Τα τρία πρώτα του σουτ είναι ύστερα από πάσα από μέσα προς τα έξω (οι δύο από ασίστ του Πρίντεζη).

Ο Παναθηναϊκός αφενός εκνευρίστηκε με την ευστοχία των αντιπάλων του και αφετέρου δεν πίεζε τη μπάλα τόσο πολύ. Αυτή ήταν και η βασική διαφορά στο δεύτερο ημίχρονο.

Οι τριπλές αλλαγές στην «πράσινη» άμυνα λειτούργησαν, αλλά είχαν και απάντηση αφού στον Ολυμπιακό έδειξαν υπομονή με πιο χαρακτηριστική φάση το «1on1» του Σπανούλη με τον Λάσμε που αντί να σουτάρει όπως μας έχει συνηθίσει, πάσαρε στον Μιλουτίνοφ που είχε για αντίπαλο τον Λεκαβίτσιους.

ΔΕΥΤΕΡΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ

Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε πιο επιθετικά στην άμυνά του και κυρίως πίεσε την μπάλα. Ο Αντετοκούνμπο και ο Καλάθης έκαναν σπουδαία δουλειά σε αυτή την πτυχή του παιχνιδιού και ουσιαστικά δημιούργησαν θέμα «μεγέθους».

Με την πίεση και τα απλωμένα χέρια οι Αντετοκούνμπο και Καλάθης είναι πολύ μεγαλύτεροι από τους Παπαπέτρου και Λεκαβίτσιους.

Η πίεση στη μπάλα εμπόδισε να φτάσει αυτή στα χέρια του Πρίντεζη. Δύο φορές την πήρε ο άνθρωπος και τις δύο σκόραρε, αλλά μόνο δύο φορές.

Ο Ολυμπιακός είχε χάσει τη συγκέντρωσή του. Ο Μιλουτίνοφ ξεκίνησε με 0/2 βολές και... καπάκι φόλοου ανενόχλητος ο Παπανικολάου και αστόχησε. Συνολικά είχαν 3/9 βολές, 4 ασίστ, 5 λάθη σε αυτό το δεκάλεπτο.

Από τα 5 λάθη, τα τέσσερα έδωσαν κάρφωμα στον αντίπαλο ενώ επίσης έδωσαν και τρία «γκολ – φάουλ».

ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ

Ο Μπλατ επέμενε στις δηλώσεις του και ορθώς πως, «δεν κερδίζεις ματς όταν προσφέρεις 20 επιθετικά ριμπάουντ στον αντίπαλο». Ακόμη κι αυτά όμως έχουν εξήγηση και ξεκινούν από την αλλαγή στην αντιμετώπιση του Ολυμπιακού στο pick n roll του αντιπάλου.

Τόσο με την παρουσία του ΛεΝτέι όσο και του Μιλουτίνοφ, έκαναν αλλαγές. Κάτι τέτοιο δε συνέβαινε στο πρώτο ημίχρονο και ειδικά στον Καλάθη.

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ο Σέρβος (έπαιξε πολύ περισσότερο) να βγαίνει έξω και οι υπόλοιποι δε βοηθούσαν στο ριμπάουντ. Γκιστ και Λάσμε πηδούσαν με «ερυθρόλευκο» γκαρντ.

Στο πρώτο ημίχρονο οι «πράσινοι» είχαν 6 επιθετικά και στο δεύτερο ημίχρονο πήραν 14!

ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΑΓΚΟΥ

Ο Παναθηναϊκός βρήκε πολλά από τους παγκίτες του. Το σκορ μεταξύ των παικτών που δεν βρέθηκαν στο αρχικό σχήμα ήταν 48-18.

Ο πάγκος του Παναθηναϊκού διέλυσε τον αντίστοιχο του Ολυμπιακού με 48-18.

Λεκαβίτσιους (17), Αντετοκούνμπο (12), Γκιστ (10), Μήτογλου (3), Λάνγκφροντ (3), Παππάς (3)

Βεζένκοβ (2), Τουπάν (9), ΛεΝτέι (7)

ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΙ ΟΙ «ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΟΙ»

Οι περισσότεροι παίκτες του Ολυμπιακού πλην Πρίντεζη, Τίμα, Μιλουτίνοφ και Σπανούλη έβγαλαν φόβο.

Μπορεί ο Σπανούλης να μην έπαιξε καλά, αλλά αυτό συνέβη λόγω της αντιμετώπισης του Παναθηναϊκού και όχι φόβου.

Οι άλλοι έπαιξαν σαν... να μην πω καλύτερα.

Υπάρχει διαφορά του παίκτη που παίζει άσχημα λόγω απόδοσης με αυτόν που τα... έχει κάνει πάνω του.

Ο Ουίλιαμς Γκος ήταν απλά διεκπεραιωτής. Έκανε δύο ντρίμπλες και σταμάταγε δίνοντας πάσα. Μηδέν επιθετικότητα σε όλο το ματς. Πρώτο του ντέρμπι ήταν και άντε να το δεχτώ.

Ο Παπανικολάου δεν δικαιολογείται. Χαμένα καλάθια ανενόχλητος από κοντά, του έφευγε η μπάλα στον αιφνιδιασμό (είχα γίνει κακός όταν έγραφα για σοβαρότατο πρόβλημα στο χειρισμό της μπάλας), πάσα στον αιφνιδιασμό στα court seat, πολλά χαμένα ριμπάουντ, διαμαρτυρία ακόμη και σε φάσεις που έκανε ποδοσφαιρικό κοντρόλ.

Ο Ζακ ΛεΝτέι τόσο μπορούσε, τόσο έπαιξε. Και δικό του πρώτο ντέρμπι.

Ο Βεζένκοβ βρήκε ελεύθερα σουτ, τα έχασε και δε βρήκε άλλο τρόπο να προσφέρει κάτι. Πρώτο ντέρμπι επίσης

Ο Τουπάν ενώ ξεκίνησε καλά, μετά εξαφανίστηκε. Πρώτο ντέρμπι κι αυτός.

Ο Μάντζαρης σε ένα δίλεπτο δεν πρόλαβε να κάνει κάτι και μάλιστα ο Μπλατ παραδέχτηκε πως «έπρεπε να είχε παίξει περισσότερο».

ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΙ, ΑΛΛΑ...

Ήττα στο ΟΑΚΑ δε σημαίνει κάτι, ειδικά την 6η αγωνιστική. Ήττα την άλλη εβδομάδα στο ΣΕΦ από τη Φενέρ θα σημαίνει πάρα πολλά.

Ο Ολυμπιακός πρέπει να νικήσει για να αποφύγει το σερί των τριών ηττών (ΤΣΣΚΑ, Παναθηναϊκός, Φενέρ) και για να μείνει κοντά στις θέσεις της πρώτης «πεντάδας» στη βαθμολογία.

ΥΓ: Αν θέλει να διεκδικήσει παρουσία στο Final 4 πρέπει να πάψει να είναι τόσο soft και να πάρει ένα αθλητικό σέντερ.

ΥΓ 2: Δύο κακές επαναφορές στο πρώτο πεντάλεπτο.

ΥΓ 3: Δύο ομαδικά φάουλ στην πρώτη περίοδο. Σε ντέρμπι! Δύο ομαδικά φάουλ μόνο!

ΥΓ 4: Πότε ακούσαμε τελευταία φορά προπονητή να παραδέχεται λάθος του 20' μετά το τέλος αγώνα και μάλιστα ντέρμπι. Το έκανε ο Μπλατ σχετικά με τον Μάντζαρη.

ΥΓ 5: Ο παίκτης που δεν μασάει φαίνεται στο πρόσωπο. Για αυτό έγραφα για Τίμα καλό στο ντέρμπι και Ουίλιαμς Γκος με ΛεΝτέι πως θα ήταν επηρεασμένοι.