Η εποχή του «πάλι καλά»

Ρεαλισμού και απότομης προσγειώσεως το ανάγνωσμα, κεφάλαιον δεύτερον. Eπανάληψις, μήτηρ μαθήσεως. Σταθείτε, μη φεύγετε, την εγκαταλείπω άμεσα την καθαρεύουσα και επιστρέφω στη μαλλιαρή για να καταλαβαινόμαστε.

Ο Ολυμπιακός έχει για βαρύ χαρτί τον -θαυμάσιο- Κώστα Παπανικολάου, ενώ η Μπαρτσελόνα διατηρεί την πολυτέλεια να αφήνει τον δικό της «Παπανικολάου» (Κλαβέρ) στον πάγκο επί 40 λεπτά.

Ο Παναθηναϊκός περιμένει θαύματα από τον -έξοχο- Τζίμερ Φρεντέτ, ενώ ο «Φρεντέτ» της Μπαρτσελόνα (Κούρικ) είναι ιεραρχικά ο 11^ος παίκτης της και βάζει μισόσβηστος 18 πόντους σε ένα σκάρτο ημίχρονο.

Καλύτερα να μη μετρήσουμε την απόσταση που χωρίζει σήμερα τον Πρίντεζη από τον Μίροτιτς ή τον Σπανούλη από τον Ντιλέινι.

Αν μη τι άλλο, οι βετεράνοι υπερήρωες του Ολυμπιακού έγραψαν χιλιάδες χιλιόμετρα λαμπερής καριέρας, κόλλησαν τα ένσημά τους με το παραπάνω και δεν έχουν τη δύναμη να νικήσουν τον πανδαμάτορα.

Οι τελευταίοι που ευθύνονται για το άνοιγμα της ψαλίδας είναι εκείνοι που την κράτησαν κλειστή για 10-15 χρόνια.

Δυστυχώς, οι άλλοτε κραταιές ομάδες μας έφτασαν να χρησιμοποιούν τη φράση «πάλι καλά» πολύ συχνότερα από ό,τι θα ήθελαν.

Δεν ήταν υποθέτω αυτό το όραμά τους, για την τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα.

Το διήμερο της 16^ης αγωνιστικής κατέδειξε το χάσμα σε βαθμό σοκαριστικό, τόσο για τον Παναθηναϊκό απέναντι στη Ρεάλ όσο και για τον Ολυμπιακό κόντρα στη Μπαρτσελόνα.

Το τελικό σκορ της αποψινής αναμέτρησης ήταν ένα ευπρόσωπο -10, ακόμα πιο ευπρόσωπο αν συνυπολογιστεί στην εξίσωση η απουσία του Μιλουτίνοβ, αλλά το μάτι έβλεπε δύο ομάδες βγαλμένες από διαφορετικούς γαλαξίες.

Ο Ολυμπιακός μπορεί να νικήσει τη Μπάρτσα στην καλή του ημέρα (όπως και ο άσπονδος Παναθηναϊκός την άσπονδη Ρεάλ), αλλά όχι σε σειρά 5 αγώνων.

Δεν έχει βεβαίως νόημα αυτή η προβολή, αφού οι Πειραιώτες ολοένα απομακρύνονται από τη γραμμή και μετρούν 4 ήττες στους τελευταίους 5 αγώνες. Ο 12ος της βαθμολογίας δεν παίζει στα πλέι-οφ.

Στις τάξεις του Ολυμπιακού υπάρχουν αξιοσημείωτα ψήγματα ποιότητας και πείρας, αλλά ο δείκτης της αξιοπιστίας αποτελεί συνάρτηση της σταθερότητας και της προσωπικότητας.

Το 27-21 του 13^ου λεπτού έγινε 34-38 λίγο πριν την ανάπαυλα χάρη στους Τσέρι, Παπανικολάου, Βεζένκοφ, Ρούμπιτ.

Πόσοι από αυτούς εμφανίστηκαν το ίδιο δυνατοί στο δεύτερο ημίχρονο; Με στοιχήματα των 5 και των 8 λεπτών δεν γίνεται δουλειά σε αυτό το επίπεδο.

Ο Ολυμπιακός προσπαθεί να πάρει «πακέτο» πρωταγωνιστικό, από παίκτες που πασχίζουν φιλότιμα, αλλά δεν θα πάψουν ποτέ να είναι ρολίστες.

Απόψε πάντως τον έκαναν ανταγωνιστικό τα πιο νεανικά σχήματα, εκείνα που καθρέφτιζαν την ταχύτητα και την αθλητικότητα των Ισπανών.

Οι βετεράνοι της δωδεκάδας έμοιαζαν να κινούνται σε βάλτο, με πρώτο τον Πρίντεζη που πέρασε εφιαλτικό βράδυ απέναντι στον Μίροτιτς.

Ο Σπανούλης χάθηκε μέσα στην άμυνα της Μπάρτσα και έπαιξε μόλις 12,5 λεπτά, καταστρέφοντας το μικρό πάρτι που είχε στηθεί προς τιμήν του.

Ο Ρότσεστι έδωσε στους «μπλαουγράνα» 9 πόντους μαζεμένους μέσα σ’ ένα δίλεπτο, πάνω που ο Ολυμπιακός φαινόταν κυρίαρχος του παιχνιδιού (στο 29-34).

Η Μπαρτσελόνα προσπάθησε με τρόπο αδέξιο να εξοικονομήσει δυνάμεις εν όψει του κυριακάτικου εγχώριου «κλάσικο», αλλά χρειάστηκε μόλις 7-8 λεπτά οίστρου για να δημιουργήσει απόσταση ασφαλείας.

Τα 6/10 τρίποντα που πέτυχε στην γ’ περίοδο με παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο (Ντιλέινι, Αμπρίνες, Κούρικ) σε συνδυασμό με την πιεστική άμυνα την έφεραν στο +15, την ίδια ώρα που ο Ολυμπιακός αναζητούσε έναν, έστω, μπροστάρη γκαρντ.

Οι πέντε «κόκκινοι» που μοιράστηκαν το κουμάντο τελείωσαν το ματς με συνολική συγκομιδή 21 πόντους, 12 ασίστ και 13 λάθη, ενώ ο Ντιλέινι πέτυχε 11 πόντους, ο Κούρικ 18, ο Χάνγκα 14 και ο Χίγκινς 9.

Τα περισσότερα λάθη της Μπαρτσελόνα τα έκαναν (7) οι ψηλοί της. Ο Ολυμπιακός υπέπεσε σε 8 μόνο στην γ' περίοδο, όπου κρίθηκε το ματς. Πολλά από αυτά έγιναν στη σέντρα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Ο Μπράντον Πολ, που συχνά γίνεται βαρόμετρο για τον Ολυμπιακό, κατόρθωσε να τελειώσει το ματς με ένα πιάτο χριστουγεννιάτικα κουλουράκια δίπλα στο όνομά του: 0 πόντοι, 0/7 σουτ, 0 ασίστ, 0 φάουλ, 0 βολές, μηδέν οξέα, μηδέν λιπαρά.

Ξέρω, ξέρω, «πάλι καλά». Θα μπορούσε να εξελιχθεί σε Βατερλώ η βραδιά. Όλο και κάτι κέρδισε ο Ολυμπιακός από αυτό το ταξίδι.

Η απουσία του Μιλουτίνοβ έγινε ευκαιρία για τους Ριντ, Ρούμπιτ, ενώ ο Βεζένκοφ ξαναβγήκε από το αυγό του, σε ένα γήπεδο που (όπως και ο Παπανικολάου) γνωρίζει σαν την τσέπη του.

Ο Ολυμπιακός μοίρασε περισσότερες ασίστ από τη χρυσοποίκιλτη αντίπαλό του και είχε 58% στα δίποντα σουτάροντας ανάμεσα σε δέντρα.

Για να είμαστε δίκαιοι, τη ζημιά δεν την έπαθε στη Βαρκελώνη, αλλά στο Βελιγράδι. Ο αριθμός των ηττών του είναι πλέον διψήφιος, μολονότι δεν έφτασε ακόμη στη στροφή του δρόμου.

Η αναμέτρηση με τη ναυαγισμένη Φενέρ είναι ίσως μία τελευταία ευκαιρία για να ξεκινήσει αντεπίθεση.

Το χάντικαπ που τον χωρίζει από τον 8^ο μοιάζει μικρό και η γιορτή του Βασίλη Σπανούλη θα είναι κρίμα να γίνει με υψωμένα τα μαύρα πανιά.

H Φενέρ, άλλωστε, έπεσε στο 5-11. Οπότε; Οπότε, πάλι καλά και δύο αυγά Τουρκίας.