Ολυμπιακός: Ο παλιός παρέμεινε αλλιώς κι ο νέος (ακόμη) δεν είναι ωραίος

Ολυμπιακός: Ο παλιός παρέμεινε αλλιώς κι ο νέος (ακόμη) δεν είναι ωραίος

bet365

Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες αναλύει γιατί κυριάρχησε ο Ολυμπιακός του Παναθηναϊκού στο πρώτο ντέρμπι της σεζόν και την κίνηση του Κώστα Παπανικολάου στην απονομή.

Καλό μήνα σε όλους. Δε νομίζω να περίμενε κανείς πως το πρώτο ντέρμπι της σεζόν θα εξελισσόταν με αυτόν τον τρόπο. Η κυριαρχία του Ολυμπιακού στο παρκέ της Ρόδου θύμισε την περασμένη διετία, μόνο που φέτος ο ιδιοκτήτης του Παναθηναϊκού καταξοδεύτηκε και όπως και να το κάνουμε σκορ 32-4 ή 67-37 δεν το φανταζόταν κανείς. Όποια ομάδα κι αν υποστήριζε.

Επιμένω πως την τελευταία μέρα του Σεπτέμβρη δεν μπορεί να βγει συμπέρασμα, κι αν θελήσει κάποιος να βγάλει δεν θα είναι ασφαλές. Ο Ολυμπιακός απέχει περίπου 45 μέρες από την εικόνα που θα θέλει ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Ο Παναθηναϊκός απέχει περίπου 3 μήνες από την εικόνα που θα θέλει ο Εργκίν Αταμάν. Θα του πάρει περισσότερο.

Συμπέρασμα δεν μπορεί να βγει λοιπόν, αλλά τα μαθήματα από τη χθεσινή αναμέτρηση είναι πολλά.

Το μπάσκετ είναι ομαδικό άθλημα

Η ομοιογένεια θα είναι πάντα η απάντηση στην προβληματική προετοιμασία. Εν προκειμένω των «ερυθρόλευκων». Μπορεί ο Παναθηναϊκός να πρόσθεσε μπόλικο ταλέντο σε ατομικό επίπεδο, αλλά στην παρούσα φάση δεν μπορεί να τα βάλει με ένα σύνολο ανθρώπων που συνεννοούνται με κλειστά τα μάτια.

Ο Ολυμπιακός είναι μία ομάδα έτοιμη ως προς το μπάσκετ που θέλει να παίξει ο προπονητής της. Μία ομάδα παιγμένη σε τέτοια ντέρμπι με ιδιαιτερότητες. Ο Ολυμπιακός είναι μία ομάδα με ρόλους και Αρχές που έχουν θεσπιστεί στο μεγαλύτερο ποσοστό τους την τελευταία τριετία.

Ο Παναθηναϊκός από την άλλη είναι μία ομάδα καινούρια. Πλην του Σλούκα, του Παπαπέτρου και του Μαντζούκα δεν είχε στο ρόστερ παίκτη που να έχει αγωνιστεί σε ντέρμπι «αιωνίων» και όπως και να το κάνουμε τα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό είναι διαφορετικά. Ο Ερνανγκόμεθ έπαιζε Τίμπεργουλβς – Χοκς, ο Μπαλτσερόφσκι Τενερίφη – Γκραν Κανάρια, ο Γκάι Μπανταλόνα – Μπαρτσελόνα και ο Γκραντ...Ίσως ο Λεσόρ να είχε μία «τζούρα» λόγω Παρτιζάν – Ερυθρός Αστέρας, αλλά γενικά δε μου φαίνεται τύπος που δίνει και μεγάλη σημασία σε αυτά.

Τι θέλω να πω; Οι «πράσινοι» θα έπρεπε να είναι λίγο πιο ταπεινοί διότι οι ρόλοι τους βρίσκονται υπό διαμόρφωση και γιατί κυρίως δεν είχαν παίξει τέτοια παιχνίδια με υψηλή ένταση και με μπόλικη πίεση.

Γουόκαπ

Ο Ολυμπιακός εξουδετέρωσε τον Σλούκα

Αγωνιστικά τι να πούμε; Καθολική υπεροχή. Μπορεί ο φετινός Ολυμπιακός να δημιουργεί μία αίσθηση (συμπεριλαμβάνομαι σε αυτούς) πως θα έχει πρόβλημα στην επίθεσή του και στην παραγωγή πόντων, αλλά δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει πως θα είναι μέσα στις Top 3 ομάδες της Euroleague ως προς την αμυντική προσέγγιση.

Μιλάμε για κανονικό στραγγαλισμό και ειδικά στην περιφέρεια. Και το πρώτο «θύμα» ήταν ο Παναθηναϊκός και ο Κώστας Σλούκας. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι παίκτες του γνωρίζουν καλά τι αρέσει και τι δεν αρέσει στον Ελληνα γκαρντ όπως επίσης γνωρίζουν καλά και τον τρόπο σκέψης του. Το πώς είχε το συγκεκριμένο παιχνίδι στο μυαλό του θέλοντας να δώσει τις δικές του απαντήσεις. Δεν υπάρχει παίκτης στον κόσμο που να μη θέλει να κερδίσει μόνος του την πρώην ομάδα του.

Στο πρώτο ημίχρονο κατάφερε να του κόψει τη δημιουργία παίζοντας άμυνα με αλλαγές στα pick 'n' roll. Πήγε πάνω του ο Γουόκαπ, μετά έβγαινε ο Μιλουτίνοφ ενώ σε αρκετές περιπτώσεις όταν το επέτρεπαν οι καταστάσεις στον αγωνιστικό χώρο γινόταν τριπλή αλλαγή (αλλαγή στην αλλαγή) κι έμενα πάνω του ο Κάνααν. Βέβαια έβαλαν το χεράκι τους και οι Λεσόρ, Ερνανγκόμεθ που αστόχησαν σε κάτι «πάρε – βάλε», αλλά αυτό ουδόλως απασχολεί τους Πειραιώτες.

Στο δεύτερο ημίχρονο o Μπαρτζώκας άλλαξε τον τρόπο αντιμετώπισης επιλέγοντας ειδικά στο ξεκίνημα της τρίτης περιόδου flat άμυνα. Ο Παναθηναϊκός βρήκε λίγο χώρο επιθετικά προσπαθώντας να «χτυπήσει» κυρίως τον Πίτερς και βρήκε 3-4 καλάθια, αλλά τίποτα περισσότερο.

Επίσης μου έκανε τρομερή εντύπωση ο φόβος που προκαλούσαν στο πίσω μέρος του παρκέ οι Μιλουτίνοφ και Φαλ. Ειδικά στα αντίπαλα γκαρντ. Δε θυμάμαι κι εγώ πόσες φορές πέρασαν σε close out επίθεση τον προσωπικό τους αντίπαλο και φτάνοντας λίγο μέσα από το ύψος των βολών μόλις αντίκριζαν τον «ερυθρόλευκο» σέντερ, αναθεωρούσαν και έβγαζαν τη μπάλα έξω σε συμπαίκτη τους.

Οι αιφνιδιασμοί του Ολυμπιακού και οι κακές επιστροφές του Παναθηναϊκού

Και ο Παναθηναϊκός άμυνα με αλλαγές προσπάθησε να παίξει. Και γράφω «προσπάθησε» γιατί η αλήθεια είναι πως δεν τα κατάφερε. Οι Πειραιώτες ήταν αρκετά άστοχοι σε ελεύθερα σουτ και η διαφορά θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερη και να συζητάμε διαφορετικά αυτή την ώρα.

Ο Ολυμπιακός είχε δύο πλεονεκτήματα στην επιθετική του λειτουργία. Το πρώτο είχε να κάνει με την ομοιογένεια (να τη πάλι μπροστά μας). Η επίθεση απέναντι σε άμυνα με αλλαγές θέλει χρόνο και αμέτρητες ώρες προπόνησης. Ο Ολυμπιακός δουλεύει τηn επίθεση απέναντι σε αλλαγές τρία χρόνια. Ο Παναθηναϊκός ένα μήνα. Πως θα έχουν το ίδιο αποτέλεσμα;

Το δεύτερο ήταν οι κάκιστες επιστροφές στην άμυνα των παικτών του Αταμάν. Δε θυμάμαι σε αυτό το επίπεδο τόσα καλάθια ένας με κανέναν. Υπήρχαν κατοχές που δε γύριζε άνθρωπος πίσω κι έμεναν στο κέντρο να κοιτάνε τους «ερυθρόλευκους» να βάζουν lay up. Ο Ολυμπιακός έτρεξε καλά το γήπεδο και κυρίως εκμεταλλεύτηκε τις κακές και βιαστικές πολλές φορές επιθέσεις των αντιπάλων του. Επιθέσεις χωρίς ισορροπία και με τον καθένα να αναλώνεται σε δεκάδες ντρίμπλες και σουτ.

Λαρεντζάκης

Άλλο παιχνίδι της Παρασκευής

Να συμφωνήσουμε σε κάτι. Η αναμέτρηση για την πρεμιέρα της Euroleague σε πέντε μέρες θα είναι ένα διαφορετικό παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός θα έχει τον Γουίλιαμς Γκος στη διάθεσή του (δε βλέπω να έχει ξεπεράσει το πρόβλημα τραυματισμού του ο Μπραζντέικις) και ο Παναθηναϊκός τον Γκριγκόνις. Να συμφωνήσουμε όμως και σε κάτι άλλο. Πόσα να προλάβουν να αλλάξουν οι δύο προπονητές σε τέσσερις προπονήσεις; Οχι πολλά.

Η πίεση βρίσκεται 100% στον Παναθηναϊκό. Θα παίζει μπροστά σε 18000 οπαδούς του και θα προέρχεται από μία βαριά ήττα. Αν ο Ολυμπιακός βρεθεί μπροστά με 5-6 πόντους, πως θα αντιδράσουν;

Αντιθέτως ο Ολυμπιακός δεν πρόκειται να πάει με «υφάκι» στο ΟΑΚΑ. Το απέδειξε και πρόπερσι και πέρυσι με τον τρόπο που εμφανιζόταν μετά από νίκες ανάλογης διαφοράς με τη χθεσινή. Οι Πειραιώτες είναι ταπεινοί και έχουν την εμπειρία να διαχειρίζονται τέτοιες καταστάσεις είτε ακραίου ενθουσιασμού είτε ακραίας στεναχώριας.

Μπαρτζωκας

Το μήνυμα του Παπανικολάου σε Μπαρτζώκα, Παναθηναϊκό και Σλούκα

Πέρυσι στο ίδιο γήπεδο ο Κώστας Παπανικολάου εκπροσωπούσε σε απονομή τον Ολυμπιακό για πρώτη φορά ως αρχηγός. Λογικά λαχταρούσε να υψώσει το πρώτο τρόπαιο της σεζόν (και τελευταίο σε αξία). Κι όμως το παρέδωσε στον Χρήστο Μπαφέ ο οποίος είχε βγει νικητής από μία δική του περιπέτεια.

Φέτος το επανέλαβε τραβώντας με το ζόρι τον Γιώργο Μπαρτζώκα. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού προχώρησε σε μία ηγετική κίνηση θέλοντας ενδεχομένως να στείλει πολλαπλά μηνύματα. Ο ίδιος ανέφερε πως απλά είχε έρθει η ώρα να πάρει τα εύσημα που του αξίζουν. Από την άλλη ίσως να έκρυβε και κάτι άλλο η συγκεκριμένη κίνηση.Ο coach σίγουρα αποτελεί τον εύκολο, τον συχνό στόχο των «πράσινων» media. Επίσης θεωρώ πως ήταν ένα μήνυμα απόλυτης στήριξης των παικτών προς το πρόσωπό του και των επιλογών του. Μία στήριξη που δεν αισθάνθηκε ότι είχε ο Κώστας Σλούκας και άλλαξε «στρατόπεδο».

Ο Μπαρτζώκας τις δύο ώρες της ημέρας στο γήπεδο θα τους μπινελικώνει, θα είναι έξαλλος, θα τους φωνάζει. Τις άλλες 22 όμως πρόκειται για έναν καταπληκτικό άνθρωπο που θα απλώσει ένα πέπλο προστασίας γύρω από κάθε παίκτη και δεν θα αφήσει κανέναν να τους πειράξει.

Μία κίνηση που θα προσφέρει πολλά στο μέλλον και στις δύσκολες στιγμές που θα εμφανιστούν. Όπως φυσικά και αυτή με τον Γουίλιαμς Γκος. Δεν τέθηκε καν ζήτημα όταν ενημέρωσε ο Αμερικανός για τη γέννηση του παιδιού του. Αμέσως του έδωσαν άδεια με χαρά και χαμόγελα. Δεν σκέφτηκαν ούτε μία στιγμή το ντέρμπι. Και πολύ καλά έκαναν. Κέρδισαν κάτι πολύ περισσότερο, τον ακόμη μεγαλύτερο σεβασμό του Γκος και των συμπαικτών του.

Αποτελεί τρομερό πλεονέκτημα για μία ομάδα οι παίκτες της να παίζουν ΚΑΙ για τον προπονητή τους.

ΥΓ: Όσα ισχύουν σε ομαδικό επίπεδο για τον Παναθηναϊκό και τον χρόνο που χρειάζεται ισχύουν και για τους νέους παίκτες του Ολυμπιακού. Είναι άδικο να κρίνουμε τον Σίκμα (9 ριμπάουντ) τόσο νωρίς. Για τον Γουίλιαμς Γκος είναι κάπως πιο εύκολο αφενός γιατί έχει υπάρξει ξανά μέλος της ομάδας και αφετέρου γιατί πάντα για τα γκαρντ είναι λίγο πιο απλά τα πράγματα.

ΥΓ 2: «Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι» έλεγε ο «ξανθός». Προς πάσα κατεύθυνση.

ΥΓ 3: Ο ώριμος Λαρεντζάκης είναι για απίθανα πράγματα.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Κωνσταντίνος Μελάγιες
Κωνσταντίνος Μελάγιες

Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες γεννήθηκε το 1977 και από μικρή ηλικία ερωτεύτηκε το μπάσκετ το οποίο υπηρέτησε ως παίκτης, ως προπονητής (για λίγο) και πλέον ως δημοσιογράφος. Ασχολείται με το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού από το 2002 και είναι ερωτευμένος με τη δουλειά του όπως ήταν ακριβώς και την πρώτη μέρα που ασχολήθηκε με αυτή.

Πέραν του μπάσκετ του αρέσει να βλέπει (και να παίζει) τένις, μπιλιάρδο και ποδόσφαιρο. Τα τελευταία χρόνια δεν έχει την άρνηση για το ΝΒΑ που είχε πιο παλιά, αλλά σαν την Euroleague... δεν έχει.