Ο Μπέκαμ υποκλήθηκε στα... φασολάκια

Όπως είπε μάλιστα και ο θρυλικός Καρς Κίραλι που παραμένει ο μοναδικός βολεϊμπολίστας με χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια στη σάλα αλλά και στην άμμο «το γυναικείο μπιτς βόλεϊ άλλαξε εποχή με την Γουόλς και την Μέι».

Πράγματι οι δύο χαρισματικές αθλήτριες και σπάνιες προσωπικότητες κατάφεραν να δοξάσουν το άθλημα και να το απογειώσουν σε μια χώρα που τα μοναδικά ομαδικά αθλήματα που «αναγνωρίζονται» είναι το ποδόσφαιρο και το ράγκμπι. Κι όμως από τους Ολυμπιακύς Αγώνες του Πεκίνου είναι σίγουρο πως θα ξεκινήσει μια νέα εποχή για πολλά σπορ που μέχρι χθες ήταν άγνωστα στους βρετανούς. Ένα από αυτά είναι το μπιτς βόλεϊ που σε άλλη μια διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων κατάφερε να γίνει μέσα στα τρία πιο εμπορικά συγκεντρώνοντας το ενδιαφέρον φίλων έως και αδιάφορων περίεργων που απλά είχαν την περιέργεια να δουν τη μεταμόρφωση του Χορς Γκουάρντς Παρέιντ σε ένα γήπεδο μπιτς βόλεϊ με άμμο, τσιρλίντερς, dj και αθλήτριες με μαγιό. Mέχρι και ο Ντέιβιντ Μπέκαμ που παρακολούθησε τον τελικό με τον μεγάλο του υιό αναγκάστηκε να υποκληθεί μπροστά τους.

Απόψε η Γουόλς και η Μέι κατάφεραν κάτι που δεν έχει πετύχει ποτέ καμία ομάδα τόσο στο βόλεϊ όσο και στο μπιτς βόλεϊ, δηλαδή, να κατακτήσουν τρία χρυσά μετάλλια στις ισάριθμες διοργανώσεις των Ολυμπιακών Αγώνων και να συμπληρώσουν 11 χρόνια πορείας με τρία χρυσά ολυμπιακά μετάλλια, 41 χρυσά μετάλλια σε τουρνουά του Παγκόσμιου Σιρκουί και με μόλις 15 χαμένους τελικούς επί συνόλου 56 που έχουν αγωνιστεί. Η πρεμιέρα τους έγινε στο Κάλιαρι το 2001 κατακτώντας την 9η θέση, όπως και στη Ρόδο το 2002. Το 2003 ήταν στην 3η θέση πάλι στη Ρόδο, αλλά το 2004 στο παγκόσμιο σιρκουί κι πάλι στο σμαραγδένιο νησί ήταν στο πρώτο σκαλί. Το 2004 στους Ολυμπιακούς της Αθήνας και στο όπεν του Παγκοσμίου Σιρκουί πάλι στην Αθήνα το 2006 ήταν στο πρώτο σκαλί.

Έχουν γράψει χιλιάδες μίλια γυρίζοντας γύρω γύρω όλο τον πλανήτη κι έχουν περάσει μαζί μια ζωή στο ίδιο δωμάτιο. «Είμαι το μυαλό και είναι τα χέρια», είχε το 2004 στην Αθήνα η Μέι.

Σίγουρα πρόκειται για αθλήτριες «θαύμα» και όπως λένε το μυστικό τους είναι ότι η μια συμπληρώνει την άλλη. Κι όμως όσοι τις γνωρίζουν μιλούν για δύο εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες που έχουν δύο κοινά: Πολεμούν το λάθος και προγραμματίζουν την επιτυχία.

«Φασολάκι» αποκαλούν τη Μίστι Μέι Τρέινερ οι φίλοι και οι συνεργάτες της. Έξω από το γήπεδο δεν θυμίζει σε τίποτα το «θωρηκτό» της άμμου. Περισσότερο μοιάζει με νοικοκυρά κι άλλωστε αυτό είναι και το... χόμπι της όπως λέει η ίδια, δηλαδή, να φροντίζει την οικογένεια της, τον σκύλο της και να συγυρίζει. Απόφοιτος του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια έχει σπουδάει Φυσική Αγωγή και Κινησιολογία, ενώ έχει λάβει και δίπλωμα προπονητή. Σύζυγος της είναι ο Ματ Τρέινορ και προπονητής της ο βραζιλιάνος Μάρσιο Σικόλι. Ως αθλήτρια του βολεϊ δεν ήταν κάτι σπουδαίο. Έπαιξε βέβαια στην ομάδα του Λονγκ Μπιτς και στο Κολεγιακό πρωτάθλημα [NCAA]. Ο πατέρας της Μπομπ ήταν κ αυτός βόλεϊμπολίστας και αγωνίστηκε στην αμερικανική ολυμπιακή ομάδα του 1968 στο Μεξικό. Η μητέρα της Μπάρμπαρα ήταν τενίστρια, ενώ ο εξάδελφος της Τέιλορ Ντεντ αγωνίστηκε στο τένις στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα. Ο σύζυγος της Ματ είναι επαγγελματίας αθλητής του μπέιζμπολ.

Γεννημένη στην Καλιφόρνια το 1977 είχε από μικρή παραστάσεις στο μπις βόλεϊ και σε ηλικία 8 ετών αγωνίστηκε σε τουρνουά τζούνιορ.

Η Μίστι Μέι Τρέινερ πανηγύρισε έξαλλα τον τίτλο στον Λονδίνο διότι τα χρόνια που μεσολάβησαν από το βάθρο του Πεκίνου πέρασαν δύσκολα ι με πολλούς τραυματισμούς. Τον Οκτώβριο του 2008 έκοψε τον αχίλλειο τένοντα και όλο το 2009 έμεινε εκτός δράσης. Έκεί έγινε η πρώτη σκέψη για να αποχωρήσει από την ενεργό δράση. Με πολύ δουλειά, πείσμα και θέληση επέστρεψε και το Μάιο του 2011 τραυματίστηκε στο αριστερό γόνατο κατά τη διάρκεια τουρνουά του παγκοσμίου σιρκουί στην Κίνα κι έτσι όχι μόνο χώρισε με την Γουόλς αλλά τέθηκε εκ νέου το ζήτημα να αποχωρήσει από την ενεργό δράση. Ομως, ο μεγάλος της στόχος ήταν αυτό το μετάλλιο που κατέκτησε απόψε στο Λονδίνο και το πιθανότερο είναι πως μετά από αυτό θα αποσυρθεί από την ενεργό δράση.

Είναι προληπτική και πριν από κάθε αγώνα κάνει μικρό άλμα πάνω από την πλάγια γραμμή πριν εισέλθει στο γήπεδο και χαιρετάει πάντα τους αντιπάλους της με διαφορετικό τρόπο.

Το 2008 αναδείχτηκε η «γυναίκα της παραλίας» στις ΗΠΑ, ενώ τον περασμένο Μάιο έγραψε την αυτοβιογραφία της με μικρές και μεγάλες στιγμές από την πλούσια καριέρα της.

Η Κέρι Γουόλς Τζέκινγκς παρομοιάστηκε με την Μέρλιν Στριπ όχι μόνο λόγω φυσιογνωμίας αλλά κυρίως γιατί κάνεις συνέχεια γκριμάτσες και ζει έντονα τους αγώνες. Είναι χωρίς αμφιβολία μια τεράστια αθλήτρια που ακόμα και στη σάλα θα μπορούσε να κάνει καριέρα. Άλλωστε, το 2000 στο Σίδνεϊ ήταν μέλος της Εθνικής ομάδας γυναικών των ΗΠΑ που πήρε την 4η θέση αλλά ¨ευτυχώς την κέρδισε το μπιτς βόλεϊ κι έμελλε να γράψει ιστορία. Απόφοιτη του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ είναι παντρεμένη με τον επαγγελματία αθλητή του μπιτς βόλεϊ Κέσι Τζένιγκς κι έχει δύο υιούς, τον Τζόι και τον Σάντανς. Προπονητής της είναι ο παλιός πρωταθλητής Τρία Τένερ. Το ντεμπούτο της στην άμμο έγινε το 2001 στις ΗΠΑ και με ύψος 1.88 έκανε αμέσως τη διαφορά ειδικά στο μπλοκ και στο σερβίς

Το αδύνατο σημείο της είναι ο ώμος της. Έχει υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση στο δεξιό ώμο της τέσσερις φορές. Αρχικά το 1997 και πάλι το 1998 σε ηλικία 20 ετών. Το 2007 υποβλήθηκε σε νέα επέμβαση για την αφαίρεση ιστού που είχε δημιουργήσει πρόβλημα στην κίνηση της και κατάφερε σε χρόνο ρεκόρ να επιστρέψει και να πάρει το μετάλλιο στο Πεκίνο. Το τέταρτο χειρουργείο έγινε το 2011 και μαζί με τα προβλήματα που είχε η Μέι σκέφτηκαν να αποχωρήσουν όμως συνέχισαν ενώ για πολλά χρόνια στο ιατρικό τους επιτελείο ήταν ο «δικό μας» φυσιοθεραπευτής Περικλής Χαρμπαντιδης.

Γεννημένη το 1978 ξεκίνησε να παίζει βόλεϊ από τα 10 της χρόνια κι όπως λέει επέλεξε το μπιτς βόλεϊ από τη σάλα για ήταν πιο «ελεύθερο» ως άθλημα, είχε ταξίδια, γνωριμίες, ευκαιρίες, ένταση και μεγαλύτερη διασκέδαση.

Έχει για ήρωες τον Μάκλ Τζόρνταν, την αθλήτρια του ποδοσφαίρου Μία Χαμ τον Αντρέ Αγκάσι, αλλά πάνω απ΄ όλα βάζει τη μητέρα της Μάργκι Γουόλς.