Αλήθειες για την εθνική ομάδα

ΒΕΒΑΙΩΣ και πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι που η εθνική μας ομάδα μετά την απίστευτη επιτυχία της να κατακτήσει το ΓΙΟΥΡΟ του 2004, συνεχίζει με αξιοπρέπεια στα γήπεδα όλου του κόσμου.

Πήγε στα τελικά του ΓΙΟΥΡΟ του 2008 (με τρεις ήττες στα τρία παιχνίδια της στη φάση των ομίλων), πήγε στα τελικά του Μουντιάλ του 2010 (αποκλείστηκε από τη φάση των ομίλων, αλλά σημείωσε την πρώτη νίκη της σε Μουντιάλ) και πήγε και στα τελικά του ΓΙΟΥΡΟ του 2012 (κάνοντας ένα βήμα παραπάνω, αφού πέρασε από τη φάση των ομίλων κι αμέσως μετά αποκλείστηκε).

Θα μπορούσε λοιπόν κάποιος να υποστηρίξει, πειστικά κιόλας, ότι η εθνική μας εδώ και μία εξαετία κάνει κι ένα βήμα παραπάνω σε κάθε μεγάλη διοργάνωση στην οποία συμμετέχει, με εξαίρεση φυσικά τον αποκλεισμό της από τα τελικά του Μουντιάλ του 2006, όταν ακόμη πανηγυρίζαμε ως γνήσιοι Ελληνάρες το τρόπαιο του 2004.

Από την άλλη, εάν είμαστε δίκαιοι, θα πρέπει να κάνουμε μία σημείωση, που έχει κι αυτή τη σημασία της. Να καταλαβαίνουμε, δηλαδή, κάποια πράγματα αναφορικά με την πραγματική κατάσταση και διάσταση του όλου θέματος της επιτυχίας της εθνικής. Η σημείωση αυτή είναι η...λεπτομέρεια ότι όλα αυτά τα χρόνια μετά το ΓΙΟΥΡΟ του 2004, δηλαδή εδώ και μία οκταετία, η εθνική μας παίζει συνεχώς με ομάδες της «κατηγορίας» της, δηλαδή περίπου ισοδύναμες, είτε λίγο καλύτερες, είτε λίγο χειρότερες από αυτήν η, και πιο κάτω από αυτήν.

Σε ολόκληρη αυτή την οκταετία η Ελλάδα δεν έχει παίξει με Αγγλία, Ιταλία, Γαλλία, Ολλανδία, Πορτογαλία. Προχθές έπαιξε με τη Γερμανία και ξέρουμε το αποτέλεσμα (με το πέναλτι στο για το τελικό 2-4 να σώζει κάποιες από τις εντυπώσεις), ενώ και στο ΓΙΟΥΡΟ του 2008 παίξαμε τελευταία αγωνιστική με την (βαθμολογικά αδιάφορη) Ισπανία και χάσαμε 1-2, παρότι ο αντίπαλος έπαιζε με τους αναπληρωματικούς.

Ασφαλώς κι είναι μαγκιά της εθνικής μας οι απίστευτα καλές κληρώσεις σε κάθε διοργάνωση (ακόμη και στα προκριματικά του Μουντιάλ του 2014!), καθότι δεν υπάρχει στις κληρώσεις μόνο ο παράγοντας τύχη, αλλά και τα καλά αποτελέσματα των προηγούμενων ετών, που την ανεβάζουν στις βαθμολογίες της ΦΙΦΑ και της ΟΥΕΦΑ. Ωστόσο, καλό είναι να έχουμε υπόψιν μας αυτή την επισήμανση, ότι δηλαδή για μία ολάκερη δεκαετία πλέον (μετα και τα προκριματικά του Μουντιάλ 2014) η εθνική μας από τις εφτά παραδοσιακές δυνάμεις του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, θα έχει παίξει μόνο με τη Γερμανία και τα δεύτερα της Ισπανίας…

Οι πιο δυνατές ομάδες που έχει αντιμετωπίσει είναι Ρωσία, Τουρκία, Νορβηγία, Τσεχία, Ελβετία, Κροατία, Δανία, την Ουκρανία (μας απέκλεισε στα προκριματικά του Μουντιάλ του 2006 και την αποκλείσαμε στα προκριματικά του Μουντιάλ του 2010!) και η Σουηδία από την οποία χάσαμε στα τελικά του ΓΙΟΥΡΟ του 2008, όπως είχαμε χάσει τότε κι από τη Ρωσία, παίρνοντας φέτος τη ρεβάνς.

Και σε όλες τις προκριματικές φάσεις από το 2004 στις βαθμολογίες των ομίλων έχουμε ξεπεράσει τις Αλβανία, Γεωργία, Καζακστάν (2006 Μουντιάλ), Τουρκία, Νορβηγία, Βοσνία, Μοδαβία, Ουγγαρία, Μάλτα (2008 ΓΙΟΥΡΟ), Λετονία, Ισραήλ, Λουξεμβούργο, Μολδαβία (2010 Μουντιάλ) και Κροατία, Ισραήλ, Λετονία, Γεωργία, Μάλτα.

Όπως επίσης να θυμηθούμε ότι παίξαμε με την Αργεντινή στα τελικά του Μουντιάλ του 2010 με ήττα 0-2 και με την Βραζιλία στο Κονφεντερέϊσον Καπ το 2005 με ήττα 0-3.

Για να καταλήγω, δεν μας…χαλάει που παίζουμε με ομάδες κύρια Β΄και Γ΄και Δ΄κατηγορίας, όσο έρχονται οι νίκες και οι διακρίσεις. Και τώρα για τα προκριματικά του Μουντιάλ του 2014 θα παίξουμε με Βοσνία, Σλοβακία, Λιθουανία, Λίχτενσταϊν και πάλι τη Λετονία!!! Ας τις κερδίσουμε να πάμε και στην Βραζιλία.

Απλά, να ξέρουμε και που πατάμε και τι πραγματικά είμαστε.