Oι Ελληνούληδες!

Aλήθεια σας λέω: δεν μπορώ να καταλάβω πώς τους το επιτρέπουμε. Τόσο κότες είμαστε πιά;
Πήγαμε σε δυο εκλογικές αναμετρήσεις.
Παίξαμε ξύλο αναμεταξύ μας. Λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν. Επαναδιαπραγμάτευση είναι μια λέξη που ξεχάστηκε ΑΜΕΣΩΣ μόλις έκλεισαν οι κάλπες. Ο Πρωθυπουργός μας δεν μπορεί να ταξιδέψει όχι για να επαναδιαπραγματευθεί… αλλά ούτε καν για να τον γνωρίσουν οι άλλοι ηγέτες. Και βέβαια τα κανάλια συνεχίζουν το βιολί τους… Είδατε; Τώρα που ο φόβος των εκλογών (!!!) απομακρύνθηκε στα δελτία δεν ακούς ούτε τεχνικούς οικονομικούς ακαταλαβίστικους όρους, ούτε αναλύσεις, ούτε διεθνείς δηλώσεις υπέρ ημών ή κατά… Τίποτα. Μούγκα στην στρούγκα… τώρα πια ούτε καν μας φοβίζουν… απλώς μας ανακοινώνουν…
Οι μεγαλοδημοσιογράφοι έχουν απλωθεί στο internet δημιουργώντας sites στα οποία βασικά αναπαράγουν αυτά που δείχνουν τα κανάλια (γι’ αυτό κι έχουν ύλη κατά τη διάρκεια των δελτίων) και η τηλεόραση αναπαράγει, αυτά που ήδη έχουν αναπάραχθεί…
Τις αυτοκτονίες τις αποδεχτήκαμε σαν happening περιμένοντας ποιος μήνας θα πάρει τελικά το ρεκόρ.
Αλλά αυτό που μου κάνει τρομερή (αλγεινή) εντύπωση είναι ότι οι πολιτικοί (ΟΛΟΙ) ξαναβρήκαν την περπατησιά τους… Λες φίλε μου και απλώς (ξε)πέρασαν μια μικρή …διαφωνία με τον λαό. Με τα πούρα τους… με τις μαλακίες-δηλώσεις τους… και σύντομα στα τηλεπαράθυρα.
Και μείς;
Τι-πο-τα!
Τ-ι-π-ο-τ.α!
ΤΙΠΟΤΑ!
Μα είμαστε στα μπάνια…
Όχι. Δεν είμαστε στα μπάνια… σπίτια μας είμαστε και δεν έχουμε μία για λίγες μέρες διακοπές, που τέτοιες εποχές τις χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ.
Προσωπικά δεν θα πρεπε να μιλάω γιατί κάνουμε διακοπές στη Χαλκδική στο πατρικό σπίτι της γυναίκας μου…όμως δεν μπορώ να πάψω να βλέπω το πρόβλημα, επειδή εγώ (έχω την τύχη) να μη με επηρρεάζει.
Λοιπόν το ξέρετε… σαν την Χαλκιδική δεν έχει… όσοι έχετε κολυμπήσει στα νερά της ξέρετε τι εννοώ… όσοι δεν έχετε (ακόμα) θα καταλάβετε μόλις έχετε την ευκαιρία της πρώτης βουτιάς. Εχω κάνει πολλά καλόκαίρια διακοπές εδώ… και πάντα στις γνωστές της παραλίες γινόταν ο κακός χαμός… πολύς κόσμος… φέτος βρίσκεις ξαπλώστρα μέσα στο κύμα για πλάκα…
Τι σημαίνει αυτό;
Όχι μόνο δεν έχει παραθεριστές, αλλά ούτε καν οι Θεσσαλονικείς (που λατρεύουν την Χαλκδική) δεν έρχονται για ένα μπανάκι μέσα στην εβδομάδα… Ποιος έχει λεφτά για βενζίνη… για έναν καφέ ή ένα τοστ στην παραλία… πόσο μάλλον αν έχει 1-2 παιδιά…
Τι σημαίνει αυτό;
Η πεσμένη νοκ-άουτ ψυχολογία μας… τώρα δέχεται και ποδοπάτημα…
Γιατί κάνεις αντιπολίτευση Μάνο;
Κάνω αντιπολίτευση γιατί αυτό πρέπει να κάνει κάθε δημοσιογράφος… αν θέλετε συμπολίτευση και φιοριτούτες κωλοτουμπέ, ανοίξτε την τηλεόραση σας. Μια τηλεόραση που εκτός του ότι παραπληροφορεί… δεν σέβεται καν τους τηλεθέατες της σε θέματα θεάματος… ούτε ένας απ’αυτούς δεν σκέφτηκε να φτιάξει καινούργιο πρόγραμμα για να μπορεί να κάτσει τουλάχιστον σπίτι του ο κόσμος… Είναι οικονομικό το θέμα; Όχι, δεν είναι… το να φτιάξεις καλό πρόγραμμα, δεν θέλει λεφτά… οι λαμογιές θέλουν λεφτά… το καλό πρόγραμμα θέλει απλώς καλές ιδέες…
Μα γιατί τα μπλέκω όλα;
Επειδή όλα ανταποκρίνονται λες και εδώ και 2 ½ χρόνια δεν συνέβη τίποτα σ’ αυτή τη χώρα… για ένα 2μηνο προσοποιήθηκαν ότι κάτι τρέχει… ψιλο-ανασκουμπώθηκαν και αφού πήραν αυτό που ήθελαν… από την πρώτη στιγμή… ξανάρχισαν το ίδιο παραμύθι. Λες και ήταν δερματικό που του΄βαλες αλοιφή κι εξαφανίσθηκε…
Δεν καταλαβαίνω γιατί π.χ. οι Ισπανοί γεμίζουν καλοκαιριάτικα τις πόλεις τους με νέους ανθρώπους που διαμαρτύρονται, ενώ εμείς που μας έχουν πάρει τα σώβρακα απλώς γράφουμε status και κάνουμε πολιτική (συμπεριλαμβανομένου και του αδελφού μου… για να σας προλάβω) μέσω twitter.
Επανέρχομαι στην Χαλκιδική… η αγαπημένη μου παραλία είναι το Παλιούρι. Εχει την ωραιότερη θάλασσα και παραλία που΄χω δει ποτέ στη ζωή μου… Πάνω στην παραλία υπάρχει ένα Ξενία… έχω μείνει εκεί πιτσιρικάκι… Σήμερα είναι ένα κουφάρι… ΚΟΥ-ΦΑ-ΡΙ… Ένα καταπληκτικό ξενοδοχείο, σε μια θεϊκή παραλία είναι ΚΟΥ-ΦΑ-ΡΙ. Σε μια χώρα που βασίζεται στον τουρισμό… σε μια χώρα που (υποτιθεται) ότι εξοικονομεί κάθε ευρώ για να αποπληρώσει το χρέος… σε μια χώρα που λόγω της υφεσης έχει ισοπεδώσει τους κατοίκους της…. Σε μια τέτοια χώρα λοιπόν….το Ξενία στο Παλιούρι είναι κουφάρι. Το σίγουρο είναι –έτσι όπως το πάμε- ότι θα καταντήσει η χώρα κουφάρι.
(Οι φωτογραφίες που δημοσιεύω είναι του 2010 ... φέτος δεν έχω πάει ακόμα)
Όχι δεν έχω να προτείνω τι να το κάνετε!
Απαιτώ όμως να ΜΗΝ το αφήσετε κουφάρι… όπως αφήσατε τα Ολυμπιακά Έργα. Θέλετε να το φτιάξετε; Φτιάξτε το… Θέλετε να το πουλήσετε; Πουλήστε το… Ιδιωτικοποιείστε το… κρατικοποιείστε το… Στείλτε όμως τον χειμώνα ένα συνεργείο να το ξαναφτιάξει ξενοδοχείο… Εγώ ξέρω για τη Χαλκιδική… είμαι σίγουρος ότι εσείς ξέρετε για μέρη που δεν γνωρίζω εγώ, όπου συμβαίνουν αντίστοιχα απαραδεκτα.
Δεν μπορείς να κάνεις πολιτική χωρίς να κάνεις τίποτα… και για να γράψω σωστά την πρόταση: Δεν μπορείς να κάνεις πολίτική κάνοντας τίποτα.
Αλήθεια πόσο καιρό έχετε να δείτε κάποιον πολιτικό να κτυπήσει το χέρι στο τραπέζι και να πει: Λοιπόν θα γίνει αυτό. Τώρα… χωρίς γραφειοκρατίες.
Τον Στέφανο Μάνο τον τρώμε τόσα χρόνια στη μάπα, επειδή κάποτε έκανε (όχι μόνο για να μην τον αδικώ) την Βουκουρεστίου πεζόδρομο. Αμέσως ο κόσμος τον ξεχώρισε… και εκείνος αντί να συνεχίσει…άρχισε τα πολιτιλίκια… και ιδού το αποτέλεσμα.
Μην το λες μόνο μωρε… καν’το κιόλας.
Εχει περάσει ένας μήνας από τις εκλογες κι ο Πρωθυπουργός δεν μπορεί ακόμα να ταξιδέψει. ΟΚ. Είμαστε ψυχοπονιάρης λαός… την υγεία του να’χει ο άνθρωπος κ.λ.π…. αλλά γιατί εμείς δεν το γνωρίζαμε πριν τις εκλογές (ενώ το΄ξεραν πολιτικός κόσμος και media) … αποτέλεσμα; Στην σύνοδο κορυφής (για την οποία εμείς εδώ μαλλιοτραβηχτήκαμε) τελικά πήγε ο 80(λίγα) Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Εχω σεβασμό στους θεσμούς… όμως κόβετε τον κ. Παπούλια ικανό να διαπραγματευθεί με τον κ. Σόϊμπλε;
Όταν λοιπόν ξέρεις από πριν ότι δεν πρόκειται να πας στη σύνοδο κορυφής και χρησιμοποιείς προεκλογικά την λέξη «επαναδιαπραγμάτευση»… τότε μας δουλεύεις κανονικά. Είναι τραγικό μια χώρα να μην έχει κάποιον να την εκπροσωπεί. Η χώρα της Κάλας, του Ωνάση, του Γκάλη, του Σεφέρη, του Ελύτη, του Παπαθανασίου, του Χατζιδάκη, του Θεοδωράκη και τόσων άλλων δεν έχει σήμερα κάποιον να την εκπροσωπήσει. Είμαστε για κλάματα.
Και συ κύριε Τσίπρα μου, που τόσο σε πίστεψε ο ελληνικός λαός… το καταλαβαίνεις φαντάζομαι… γιατί ήδη δεν τους έχεις ισοπεδώσει; Διαβάζω ότι αρνήθηκες να συναντηθείς με την τρόϊκα. Μπαρντόν… αλλά κι αυτό ΤΙΠΟΤΑ το βρίσκω… Δεν είπα να συμφωνήσεις με την τρόϊκα, είπα να τους πλακώσεις στις καρπαζιές… αυτό δεν ισχυριζόσουν ότι θα κάνεις και μάλιστα εκτός έδρας… και τώρα παίζεις τσούκου-τσούκου εντός έδρας;…
Δεν ξέρω, αν έχετε εσείς εκείς στην αντιπολίτευση ευρωπαϊκή ματιά (εμπειρία), αλλά σας διαβεβαιώνω ότι αν παίξουμε τους ξένους το παιγνίδι «εγώ είμαι πιο σνομπ από σένα» θα το χάσουμε από τα αποδυτήρια.
Ο Καραμανλής δεν μιλάει… η Ντόρα δεν μιλάει… ούτε η Αλέκα μιλάει… μόνο ο Βενιζέλος μιλάει, γιατί απλούστατα δεν μπορεί να βάλει γλώσσα μέσα… ααααα…. Ναι και ο Νικολόπουλος μιλάει… πού θα ξαναβρισκε τέτοια ευκαιρία;
Χάλια αδέλφια… πολύ χάλια σας λέω.
Είχα την θεόρατη τύχη από παιδί να γνωρίσω (καλά) σπουδαίους Ελληνες… είμαι γεμάτος απ’ αυτό… ώστε να μπορώ να αντέξω το γεγονός ότι μεγάλος πιά γνωρίζω (καλά) μικρούληδες…τόσο δα Ελληνες.
Ελληνούληδες!

ΥΓ. Ρε συ Ακη… ακόμα και το 1/100 να’χεις κάνει απ’ αυτά που σε κατηγορούν, είσαι πάλι για χοντρό φτύσιμο.