FC Βρισίδι

Όχι, δεν διαβάζω τις ανακοινώσεις των ομάδων… στην προκειμένη περίπτωση του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού.
Όχι δεν τις διαβάζω… δεν ξέρω ούτε καν σε τι αναφέρονται.
Ξέρετε γιατί; Επειδή το ποσόδφαιρο παίζεται με τα πόδια, το κεφάλι, τον κορμό του σώματος και ενίοτε με τα χέρια (βλ Μαραντόνα)… το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν παίζεται με τη γλώσσα.
Εχει δίκιο ο Παναθηναϊκός;
Πι-θα-νό-τα-τα!
Εχει δίκιο ο Ολυμπιακός;
Πι-θα-νό-τα-τα!
Εχουν δίκιο και οι δυό.
Πι-θα-νό-τα-τα!
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ΔΕΝ με νιάζει. Αν νιάζει εσάς, συγγνώμη που έχω άλλη γνώμη.
Από τους τίτλους και μόνο αντιλαμβάνομαι ότι οι δυο ομάδες δεν ανταλλάσουν ευχές, αλλά βρίζονται σκαιότατα. Προφανώς κάποιον λόγο θα’χουν… Όμως κάποιος πρέπει να εξηγήσει σ’ αυτούς που γράφουν (δλδ δίνου εντολές για να γράφονται) ανακοινώσεις ότι η χώρα αυτό που ΔΕΝ χρειάζεται με τίποτα αυτή τη στιγμή είναι ο ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ εμφύλιος σπαραγμός και διχόνοια.
Σε ΚΑΘΕ επίπεδο.
Αν προσέξετε κανείς ξένος ΔΕΝ μας βρίζει. Μας σφάζουν με το βαμβάκι, αλλά δεν μας βρίζουν. Οι μόνοι που βρίζουμε είμαστε εμείς… βρίζουμε και τους ξένους… αλλά βασικά βριζόμαστε αναμεταξύ μας.
Δείτε τις ανακοινώσεις των κομμάτων για να καταλάβετε τι λέω.
Δείτε τις ανακοινώσεις στην πολυκατοικία σας για να καταλάβετε τι λέω.
Δείτε (τα μαλακισμένα) tweets των πολιτικών για να καταλάβετε τι λέω.
Μερικές φορές έχω σκεφθεί ότι βριζόμαστε λόγω νεύρων… Όπως π.χ. θέλουν ένα καλό χέσιμο (βρίσιμο ντε) αυτοί του ΕΟΠΠΥ, που βάζουν τηλεφωνικό νουμερο επικοινωνίας με υψηλή τιμή ( από κινητό ή από σταθερό) λες και πρόκειται για τηλε-παιγνίδι… αλλά κατέληξα ότι δεν πρόκειται περί θυμού, αλλά περί ψευτοτσαμπουκά…όπως ο φλούμπης που βρίζει τη μάνα του ή την αδελφή του και έξω από το σπίτι κάνει τουμπεκί ψιλοκομμένο και μυρωδάτο (Ασχετο: να δείτε ότι τελικά αυτό θα’ναι η λύση!)
Όμως τι διάολο θυμό μπορεί να έχει μια Διοίκηση ΠΑΕ με μιαν άλλη; Και αν είναι θυμωμένοι οι Πρόεδροι, ας τηλεφωνηθούν και ας αλληλο-μπινελικωθούν.
Η εμπειρία μου λέει ότι στη δουλειά όποιος βρίζει και φωνάζει σημαίνει αυτόματα ότι ΔΕΝ ξέρει τη δουλειά. Σκεφθείτε ο καθένας ξεχωριστά τη δική του περίπτωση και πείτε μου αν έχω δίκιο ή άδικο.
Όχι ούτε ο ΠΑΟ θα παίξει καλύτερα, ούτε ο Ολυμπιακός, όσο και να βρίζονται οι διοικήσεις. Εχετε δει ποτέ τον Πρόεδρο της Ρεάλ, ή της Μπάγιερν, ή της Μάντσεστερ να βρίζουν Πρόεδρο της Μαρτσελόνα, της Ντόρτμουντ ή της Τσέλσι, αλλά ακόμα κι ΑΝ το κάνουν το κάνουν στα πλαίσια μια ΣΩΣΤΗΣ συνέντευξης που (ενίοτε… δλδ εξαιρετικά σπάνια) δίνουν.
Εμείς εδώ είμαστε ΟΛΟ λόγια… από το καμάκι στον δρόμο μέχρι τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Λόγια που δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι μπορούμε να υποστηρίξουμε.
Θυμηθείτε τον Οτο Ρεχάγκελ που έκανε όσα έκανε χωρίς ποτέ να βρίσει κανέναν… Μια μαγκιά πήγε να του κάνει στις αρχές ο Γεωργάτος και τον έστειλε για ΠΑΝΤΑ σπίτι του, στερώντας απ’ αυτόν τον παικταρά το δικαίωμα συμμετοχής στη μεγαλύτερη έκπληξη του Παγκοσμίου Ποδοσφαίρου (Euro).
Bριζόμαστε χωρίς λόγο. Αυριο μπορεί να δείτε τον κ. Μαρινάκη αγκαζέ με τον κ. Αλαφούζο, τον κ. Βενιζέλο αγκαλιά με τον κ. Χρυσοχοϊδη, την διαχειρίστρια της πολυκατοικίας σας να πίνει καφέ με την κυρία του ρετιρέ, ενώ έχουν μαλλιοτραβηχτεί για το αν θα κλειδώνεται η κεντρική εξώπορτα μετα τις 23.00 (Θεέ μου, πόσο επικίνδυνο πράγμα σε περίπτωση πυρκαγιάς ή σεισμού).
Θα πω το πιο γνωστό κλισέ του κόσμου:
Το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, δεν παίζεται μέσα στις γραμμές, αλλά στις γραμμές κειμένων…
Πώς τους λένε οι αθλητικοδημοσιογραφάρες αυτούς που βρίζουν στα γήπεδα, σπάνε καθίσματα, βάζουν φωτιά και μαχαιρώνονται;
Ανεγκέφαλους!
ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!
Φτυσ’ τα μπούτια σου ρε αρχιπαπάρα που έχεις και το θράασος να βάζεις προσβλητικούς επιθετικούς προσδιορισμούς σ’ αυτούς που εσύ τους κάνεις να κάνουν, ό,τι κάνουν.

ΥΓ. Σήμερα (μετα από ποοοοολύ καιρό) σταθηκα δίπλα σε ένα περίπτερο και διαβασα τους τίτλους των αθλητικών εφημερίδων… Εριξα κάτι μπινελίκια που τα χάρηκε η ψυχή μου…