Kωλόπαιδο Κυριάκο...

Η μπάλα πηγαίνει προς τα δίκτυα της Σάλκε.

Ένα κορμί σαν φίδι πετάγεται και λίγο πριν περάσει τη γραμμή, διωχνει την μπάλα με κεφαλιά.

Ο Κυριακος Παπαδόπουλος.

-Α, ρε κωλόπαιδο… μουγγρίζει το πλήθος.

Γίνεται μια λόμπα… ο Μέγιερι βγαίνει να αρπάξει την μπάλα ή να τη διώξει. Στην πραγματικότητα χαιρετά κάτι περιστέρια που κάνουν νυχτερινή πτήση… και το χειρότερο: ένα κεφάλι πετάγεται ανάμεσα στα χέρια του και την μπάλα και την στέλνει στα ερθρόλευκα δίκτυα.

Ο Κυριάκος Παπαδόπουλος.

Πανηγυρίζει…

-Α, ρε κωλόπαιδο.

Το γκόλ ακυρώνεται … ακόμα κι ο Σάββας Θεοδωρίδης θα το κατακύρωνε… ο «μικρός» διαμαρτύρεται στον διαιτητή.

-Α, ρε κωλόπαιδο… δεν ντρέπεσαι να φέρεσαι έτσι στην ομάδα που σε ανέδειξε;

Μουγγρίζει το πλήθος…

Σκεφθείτε τώρα την περίπτωση ενός π.χ. Νορβηγού παίκτη ελληνικής ομάδας, που δίνει συνέντευξη σε εφημερίδα της χώρας του και λέει για την απαράδεκτη εικόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου….

-Α, ρε κωλόπαιδο… μιλάς έτσι για τη χώρα που σου δίνει ψωμί να τρως…. γράφουν (αμέσως) τα ελληνικά έντυπα.

Ελπίζω (είμαι σχεδόν σίγουρος) ότι καταλαβαίνετε τι εννοώ. Στα απλά ελληνικά λέγεται: Τα σα, μα και τα μα, μα.

Αν ο Παπαδόπουλος αντί να διώξει την μπάλα από την εστία της Σάλκε την είχε καρφώσει στο «Γ» το γήπεδο θα τον ζητωκραύγαζε… αν αντί να διαμαρτυρηθεί στον διαιτητή του’χε δώσει το χέρι ασπαζόμενος την απόφασή του, το γήπεδο θα τον αποθέωνε…

Γιατί;

Επειδή θα τιμούσε την ομάδα που τον … ανέδειξε.

Πρόκειται περί γελοιότητας. Το καταλαβαίνετε ότι πρόκειται περί γελοιότητας. Ετσι;

Χθες το βράδι για ένα ΜΟΝΟ πράγμα είμασταν υπερήφανοι για τον Κυριάκο: επειδή κέρασε (;) τους συμπαίκτες του γύρο κι όχι λουκάνικα Φρανκφούρτης.

ΥΓ. Αμ το άλλο; Γιατί φορούσε μπλέ μπαντάνα όταν του έδωσε την τιμητική πλακέτα -πριν το ματς- ο Σάββας Θεοδωρίδης; Στη σημειολογία είμαστε ολίγον βλάκες ε;