Στο έλεος των αδίστακτων

Προχθές –όπως γνωρίζετε- εμείς οι δημοσιογράφοι απεργούσαμε.

Επίσης προχθές στη Βουλή έγινε ένα μπάχαλο, που δεν είδαμε, επειδή εμείς οι δημοσιογράφοι απεργούσαμε.

Σταματώ εδώ και εσείς βγάλτε τα συμπεράσματά σας.

Πάει έγινε… κι ό,τι έγινε δεν ξε-γίνεται… το κακό είναι ότι ξανα-γίνεται, αλλά δεν είναι αυτό για το οποίο θέλω να γράψω σήμερα. Απλώς σας υπόσχομαι ότι την επόμενη φορά, θα γράψω ένα άρθρο χωρίς περιεχόμενο… Λευκό… αλλά εσείς θα ξέρετε πολύ καλά γιατί το κάνω και θα αφήσετε (αν θέλετε) από κάτω τα σχόλια σας. Αλλωστε όπως έχουμε πει: ΜΑΖΙ τα γράφουμε τα posts.

Κάποιοι ανόητοι δεν έχουν υπολογίσει ότι μπορεί να μην επιτρέπεται (λέμε τώρα) να γράψει ο δημοσιογράφος, αλλά κανείς δεν μπορεί να απαγορέψει στον αναγνώστη να αφήσει την γνώμη του.

Τέσπα…

Εγινε η απεργία… και θέλησα την επόμενη μέρα να μάθω τι διάολο είχε συμβεί στην Βουλή… στα κόμματα… στην κυβέρνηση…

Στρώθηκα λοιπόν να δω το δελτίο του MEGA.

Γιατί;

1^ον επειδή η παλιά τηλεόραση δίπλα στο γραφείο μου πιάνει (λόγω digea) μόνο MEGA και ΕΤ3 και επειδή στην άλλη τηλεόραση στο σαλόνι βλέπει Nickelodeon η μικρή μου κόρη και ομολογώ ότι διστάζω να την εθίσω στην Τρέμη…

2^ον επειδή μ’ αρέσουν οι κωλοτούμπες των συναδέλφων μου.

Ε, διάολε σκέφτηκα… θα μας δείξουν την ειδησεογραφία … δεν μπορεί… Κι όμως ΔΕΝ έγινε….

Αυτό που απασχολούσε πρώτα-πρώτα το MEGA ήταν το …τι συμβαίνει στο ΠΑΣΟΚ και πώς ο προέδρός του δεν μπορεί να μαζέψει τα πρόβατα….

Καταλάβατε;

Το θέμα δεν είναι τι (θα) ψηφίσει ο πολιτικός κόσμος που έχει τις τύχες μας στα χέρια του (γι’ αυτό το τελευταίο έχουμε την αποκλειστική ευθύνη εμείς), αλλά αν το ΠΑΣΟΚ διαλυθεί ή όχι…

Λυπάμαι που το λέω, αλλά οι δημοσιογράφοι δεν κάνουν αυτή τη δουλειά για να εκφράζουν εκτιμήσεις κι άλλες παρόμοιες παπαριές, ή αν θέλετε να (προσέξτε τα εισαγωγικά) «δίνουν οδηγίες»… αλλά για να μεταφέρουν την είδηση. Και οι ειδήσεις δεν μπαίνουν πρώτες, δεύτερες ή τρίτες για λόγους αισθητικής, αλλά για να καταλαβαίνει ο κόσμος ποιες είναι σημαντικές, λιγότερο σημαντικές κ.λ.π.

Πολύ φοβάμαι ότι έχουν σταματήσει να βγαίνουν στα δελτία πολιτικοί, όχι επειδή δεν έχουν τι να απαντήσουν, αλλά επειδή κανείς δεν έχει να τους ρωτήσει τίποτα.

Όχι… όχι… δεν με ενδιαφέρει καθόλου (αυτή την εποχή) που ο Παναθηναϊκός έχασε με κατεβασμένα χέρια από την Φενέρ… αν ο ΦερέΙρα ψάχνει έξοδο διαφυγής…αν ο Αρτζι βλέπει στον ύπνο του το Ζέλικο ή όποιο άλλο αθλητικό γεγονός προκαλεί εξαιρετική η αλγεινή εντύπωση.

Μέχρι και τους πιο πορωμένους οπαδούς, cool (για τα δεδομένα τους) τους βρίσκω. Είναι φυσικό… τους απασχολεί η επιβίωση τους και η επιβίωση των αγαπημένων τους…

Μπείτε σε οποιοδήποτε supermarket οποιαδήποτε ώρα και μέρα και μετρείστε πόσα γεμάτα καριτσάκια φτάνουν στο ταμείο… Με οδύνη θα προσέξετε ότι οι περισσότεροι πελάτες άνετα μπορούν να περιμένουν στα ταμεία με την ένδειξη «Μέχρι 5 τεμάχια».

Τι κάνουν άραγε τριγύρω από τους δημόσιους κάδους απορριμάτων κάθε βράδι όλοι αυτοί οι σχετικά καλοντυμένοι κύριοι;

Οι Ελληνες και οι Ελληνίδες αγωνιούν μόνο ΑΝ έχουν δουλειά κι όχι πόσα κερδίζουν απ’ αυτή τη δουλειά.

Η χώρα δεν έχει πτωχεύσει… Όχι… Εχει μαραζώσει. Η πτώχευση διορθώνεται … το μαράζωμα θέλει (ψυχ)ιατρική βοήθεια… και αν...

Πριν από λίγο καιρό διαβάσαμε ότι θα πωλούνται τα… ληγμένα προϊόντα.Είναι ο,τι πιο σιχαμένο έχω ακούσει. Σε λίγο θα μας μοιράζουν με δελτίο ζωοτροφές… Πρόσφατα δοκίμασα αποξηραμένη τροφή της γάτας μου και με χαρά σας λέω ότι είναι νοστιμότατη… Τη συστήνω με την προϋπόθεση ότι έχετε να πληρώσετε την ΕΥΔΑΠ.

Θέλετε να κάνετε μια πρόχειρη έρευνα;

Σταθείτε κοντά σε ένα ATM και παρακολουθείστε τους ανθρώπους που βάζουν την κάρτα τους στο μηχάνημα… Περισσότεροι από τους μισούς φεύγουν χωρίς να βγάλουν ούτε ένα 5ευρω…. Γιατί; Μα επειδή είναι άδειος ο λογαριασμός τους… Τι ελπίζουν; Για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω ιδέα. Ισως ναχει κάνει κάποιο λάθος το μηχανημα. Ερχονται με αργά βήματα και φεύγουν με την (άχρηστη) κάρτα σέρνοντας τα πόδια τους…

Και οι μεγαλοδημοσιογράφοι, που κάθε βραδάκι ο κόσμος κρέμεται από τα χείλια τους μπας και ακούσει κάτι αισιόδοξο… ασχολούνται πώς θα την βγάλει καθαρή ο Βενιζέλος… αν ο Σαμαράς ελέγχει την κοινοβουλετική ομάδα ή πια παπαριά θα πει ο Λαφαζάνης για να την πάρει πίσω μετά, υποτιμώντας όχι μόνο την νοημοσύνη μας, αλλά ερεθίζοντας την βλακεία μας.

Να σας πω το χειρότερο; Ολοι το ψιλο-υποψιάζεστε, αλλά βασικά το διωχνετε από το μυαλό σας από φόβο μπας και είναι αλήθεια. Κι όμως είναι αλήθεια. Ολοι αυτοί (μεγαλοδημοσιογράφοι και πολιτικοί) πιστεύουν ΑΚΡΑΔΑΝΤΑ… πιο ΑΚΡΑΔΑΝΤΑ δεν γίνεται… ότι είναι SUPER.

Εχω μιλήσει με πολλούς… πάρα πολλούς… ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ… ΟΥΤΕ ΜΙΑ… δεν μου είπε ούτε καν με μισόλογα:

-Ρε συ, έχουμε και εμείς τις ευθύνες μας…

(Ξανα)διαβάστε το πόσο κομψα το γραφω:

-Ρε συ, έχουμε και εμείς τις ευθύνες μας…

Αντιλαμβάνεστε πόσο επικίνδυνο είναι αυτό. Ο serial killer ξανασκοτώνει επειδή δεν αισθάνετε ενοχές, αλλά αντιθέτως ευφορία.

Και ας μην το πάμε μακρυά, ούτε τοσο ειδικά… ας το περιορίσουμε στα αθλητικά… Ποτέ στα τελευταία χρόνια ο αθλητισμός (γενικά σε όλα τα σπορ) στην Ελλάδα δεν ήταν σε τόσο άθλια χάλια… Μιλάμε για πολύ άθλια…

Εσείς λοιπόν που πιθανότατα το ψάχνετε καλύτερα από μένα το πράγμα, έχετε ακούσει κανέναν αρμόδιο, υπεύθυνο να ξεστομίσει:

-Εκανα λάθος…

Αν δεν μπορεί να το πει αυτό ένας Πρόεδρος, ή ενας προπονητής μιας ομάδας, που δεν χάλασε δα κι ο κόσμος αν δεν πάρει το πρωτάθλημα, φαντάσθείτε πόσο τραγικό είναι αν αδυνατούν να το ξεστομίσουν, αυτοί που κρατάνε στα ιδρωμένα, μαλθακά και αηδιαστικά χέρια τους το μέλλον των παιδιών μας.

Ο Βαξεβάνης, συλλαμβάνεται, επειδή έκανε το αυτονόητο και αθωωνεται… η είδηση περνά ψυχρά 5^η ή 6^η λες και η ελευθεροτυπία είναι κακό, ποταπό πράγμα… ή μήπως είναι; Στην ΕΡΤ πετσοκόβουν ανθρώπους, επειδή είπαν τη γνώμη τοιυς.

Ο Βορίδης προαλείφεται για Δήμαρχος της Αθήνας… και μάλλον θα την κερδίσει τη Δημαρχία. Το θέμα είναι πόσο βαθειά έχει θάψει το τσεκούρι του… Το’χει θάψει ή το’χει στην κωλότσεπη;

Ζούμε την εποχή του άκρατου συντηρητισμού που επωάζει ο,τι πιο φρικτό έζησε ποτέ ο πλανήτης.

Δυστυχώς δεν μπορώ να σας σηκώσω από τους καναπέδες σας. Το’χω πάρει απόφαση. Σας παρακαλώ τουλάχιστον να κουρνιάσετε ακόμα πιο βαθειά… και μην τσιμπάτε στα «δωρα» των εξαιρετικά επικίνδυνων.. Ολοι γνωρίζουμε ότι ο βιαστής-δολοφόνος-παιδεραστής το όπλο του είναι η καραμέλα που έχει στην τσέπη του. Κιι αν δεν το γνωρίζετε, σας διαβεβαιώνω πώς ο τρόπος για να το μάθετε είναι ο πιο επώδυνος που μπορεί να φαντασθεί ανθρώπου νους. Αρκεί να πάρετε την καραμέλα…

Διαβάζω καθημερινά τις απόψεις σας για το μπάσκετ που είναι πιο κομπλικέ άθλημα από το ποδόσφαιρο. Σας διαβάζω και μερικές φορές νομίζω ότι ο Ζέλικο είναι μια τρίχα μπροστά σας… Θα παίζατε ποτέ όμως ένα μόνο (με μεγάλο στόχημα ) με τον Διαμαντίδη ή με τον Σπανούλη; Μμμμμμμμ; Πόσες πιθανότητες δίνετε στον εαυτό σας να τους κρδίσετε;

Για να κερδίσετε λοιπόν το στοίχημα (που τόσο ποθείτε) ένας μόνο τρόπος υπάρχει: να ΜΗΝ παίξετε ποτέ εναντίον τους… Ούτε καν μαζί τους γιατί οι ασίστ θα περνούν σαν σφαίρες από δίπλα σας.

Η απελπισία –το γνωρίζω- είναι εξαιρετικά κακός οδηγός.

Αν μπείτε στο όχημα αυτού του κακού οδηγού, κλείσουν οι πόρτες και εκείνος πατήσει το γκάζι, τότε είστε στο έλεός του.

Είστε σίγουροι ότι το θέλετε αυτό;