Ελληνικό μουσείο ποδοσφαίρου

Από την 10ετία του '90, όταν άρχισα τα αθλητικά ταξίδια με προορισμούς τις χώρες με αθλητική και ειδικά ποδοσφαιρική κουλτούρα, άρχισα να ζω με τον καημό της δημιουργίας ενός πραγματικού, κανονικού, σοβαρού ελληνικού μουσείου του ποδοσφαίρου. Ηταν τέτοια η ζήλια μου, στην επιστροφή από κάθε σοβαρή ποδοσφαιρική πρωτεύουσα ή/και πόλη που επισκεπτόμουν και τέτοια η πρεμούρα μου να δω ένα ελληνικό μουσείο της προκοπής, που ενθουσιαζόμουν κάθε φορά που μάθαινα ότι δημιουργείται ή ότι πρόκειται να ανοίξει ένα τέτοιο μουσείο. Και μετά ξενέρωνα.

Κάνε εγγραφή στη vistabet και πάρε μπόνους 100%

Προ μηνών μου διηγήθηκαν την ιστορία της προσπάθειας της ΕΠΟ να δημιουργήσει όχι απλώς ένα μουσείο, αλλά τον πρώτο πολυχώρο του ποδοσφαίρου. Η έκταση και το κτήριο εντοπίστηκε, διότι βρίσκεται μια ανάσα από το "σπίτι" του ποδοσφαίρου, δηλαδή από τα νέα γραφεία της ΕΠΟ στο Γουδή. Σε αυτό το πάρκο, του Στρατού, των εκατοντάδων στρεμμάτων υπάρχει ένα τεράστιο, κάποιων χιλιάδων τετραγωνικών, ανεκμετάλλευτο πανέμορφο παλιό κτήριο, το παλιό στρατιωτικό αρτοποιείο.

Ο Σοφοκλής Πιλάβιος το εντόπισε, βρήκε ότι είναι ιδιοκτησία του Ταμείου Εθνικής Αμυνας και παραμένει εδώ και χρόνια ανεκμετάλλευτο, έκανε μια συνάντηση με τον (τότε) υπουργό Εθνικής Αμυνας, πήρε πρωτόκολλα και σφραγίδες, ήρθε σε μια καταρχήν, προφορική, συμφωνία, αλλά εκ των υστέρων η κυβέρνηση και ο υπουργός δεν είχαν χρόνο για χάσιμο με ένα τόσο "αδιάφορο" ζήτημα και το παράτησαν.

Τι θα έφτιαχνε εκεί η ΕΠΟ; Το μουσείο του εθνικού ποδοσφαίρου, τη βιβλιοθήκη του ποδοσφαίρου, το σινεμά του ποδοσφαίρου, την γκαλερί του ποδοσφαίρου, το συνεδριακό κέντρο του ποδοσφαίρου. Εναν πολυχώρο που, σε αυτό το άλσος, θα μπορούσε να αποτελέσει τον ψυχαγωγικό και επιμορφωτικό προορισμό όλων των ποδοσφαιρόφιλων, Ελλήνων και ξένων.

Είναι περιττό να εξηγήσει κανείς ότι αυτός ο χώρος θα έκανε απόσβεση σε χρόνο dt και στη συνέχεια θα αποτελούσε μια νέα, πολύ δυνατή, πηγή εσόδου για το ποδόσφαιρο. Διότι αυτός ο προορισμός είναι βέβαιο ότι θα έμπαινε στη λίστα των αξιοθέατων της Αθήνας για τους τουρίστες της από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Οπως και να το κοιτάξει κανείς, η Ελλάδα είχε και έχει κάθε λόγο να κάνει αυτό που για τον υπόλοιπο πλανήτη είναι εδώ και χρόνια αυτονόητο, δηλαδή να δημιουργήσει ένα μουσείο για το ποδόσφαιρό της. Ο Σοφοκλής Πιλάβιος δεν πρόλαβε να το κάνει, κι έμεινε με τον καημό. Ο επόμενος;