Πολυδιάστατα φαινόμενα

Εάν ζούσαμε σε έναν κόσμο με δύο διαστάσεις (μήκος και πλάτος) και ζούσαμε για παράδειγμα σε μία επιφάνεια όσο μία κόλλα χαρτί, δεν θα μπορούσαμε να σηκώσουμε το τηλεσκόπιο (γιατί δεν έχουμε ύψος) για να δούμε άλλα σύμπαντα (άλλες κόλλες χαρτί). Τα δυσδιάστατα όντα μπορούν, μέσω των μαθηματικών, να αποδείξουν την ύπαρξη ενός τρισδιάστατου κόσμου αλλά δεν έχουν τα απαιτούμενα αισθητήρια όργανα για να τον αντιληφθούν. Εμπειρικά, όμως, μπορούν να τον αισθανθούν σαν κάποιο θαύμα ή σαν κάποιο μεταφυσικό φαινόμενο, εάν και εφόσον ο προσωπικός τους κόσμος (ο ιδιαίτερος χώρος στην κόλλα χαρτιού που ζουν) υποστεί από τον τρισδιάστατο κόσμο κάποιο πλήγμα (π.χ. να βραχεί από μία σταγόνα νερού).

Ο τρισδιάστατος κόσμος που ζούμε έχει άμεση αντίληψη του δυσδιάστατου αλλά δεν έχει αντίληψη για έναν κόσμο τεσσάρων, πέντε ή έξι διαστάσεων. Όσο «ψηλότερα» στις διαστάσεις, ζει κάποιο ον, τόσο ευκολότερα μπορεί να αντιληφθεί τους κόσμους με τις μικρότερες διαστάσεις. Με απλά λόγια αυτά λένε οι επιστήμονες...

Εμείς από εδώ... ελλειπτικά προσπαθούμε να δώσουμε κάποιες εξηγήσεις και από τον τρισδιάστατο κόσμο μας προσπαθούμε να αντιληφθούμε ως μεταφυσικό φαινόμενο την τέταρτη και πέμπτη διάσταση που ζούμε στο ελληνικό βόλεϊ.

Ο τελικός της «επιβίωσης» μεταξύ του Ηρακλή και του Παναθηναϊκού ήταν σαν φιλικό προετοιμασίας τον Σεπτέμβριο, οι επιτυχημένοι προπονητές απολύονται ή φεύγουν μόνοι τους και οι πολυδιάστατες βαθμολογίες είναι αδύνατον να παρατηρηθούν δια γυμνού οφθαλμού. Πάμε λοιπόν...

Ο Ηρακλής φάνταζε πολύ μεγάλος σε σύγκριση με τον Παναθηναϊκό όχι μόνο από το στιλ παιχνιδιού αλλά από τη σιγουριά και την αυτοπεποίθηση που έδειχνε στο γήπεδο. Ο Παναθηναϊκός με αυτή την εμφάνιση θα έχανε και από τον ίδιο τον... εαυτό, δηλαδή, θα έχανε ακόμα και από την εφηβική ομάδα του συλλόγου που κατά 60% αποτελείται από τους ίδιους παίκτες. Όπως θα έχετε αναφωνήσει κι εσείς πολλές φορές τον τελευταίο καιρό «αυτός δεν είναι Παναθηναϊκός». Και δε μιλάμε να μπει και να νικήσει. Εννοούμε να μπει και να παλέψει.

Να κάνει, μία, δύο σωστές βολεϊκές κινήσεις και όχι βόλεϊ αλάνας. Με επιθέσεις από τα άκρα απέναντι σε οργανωμένο μπλοκ που έχει σχεδιάσει ο Κράβαρικ και καθοδηγεί ο Ανδρεάδης με την εμπειρία του δεν τα βγάζεις πέρα. Ο Χατζηπαραδείσης στο μπλοκ και ο Τζιουμάκας με τους Εφραιμίδη, Κολτσιάκη έκαναν και πάλι τη διαφορά και αν ο Ηρακλής δεν είχε τα φορολογικά ζητήματα να τον κατατρώγουν θα μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα. Ίσως και για αυτό κάποιοι να μην ζορίζονται και πολύ. Ίσως να πιστεύουν πως το πρωτάθλημα θα παιχτεί τελικά στις δικαστικές αίθουσες και όχι στον αγωνιστικό χώρο και επαναπαύονται. Κάνουν λάθος.

Ο Ηρακλής στη συνείδηση όλων έδειξε και σήμερα πως αξίζει και πρέπει να μείνει στην Α1 και κυρίως αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στον Αντρέι Κράβαρικ που κάτω από αντίξοες συνθήκες φωτίζει το δρόμο στα νέα παιδιά με ηρεμία και αποφασιστικότητα. Πράγματι δεν αξίζουν στον Ηρακλή και στον Κράβαρικ αυτές οι συνθήκες, αλλά ίσως και να τον βοηθούν στο ξεκίνημα του για να δείξει ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά όχι μόνο ως αθλητή αλλά και ως προπονητής.

Ίσως άλλες εποχές, ο Κράβαρικ να ένιωθε μεγαλύτερη πίεση και μεγαλύτερη αμφισβήτηση αλλά τώρα είχε το χρόνο να δουλέψει και να φέρει αποτελέσματα. Το +7 φέρνει τον Παναθηναϊκό κατ΄ ευθείαν στην Α2, αλλά και στους 4-5 πόντους να μειωθεί η διαφορά και οδηγηθούν οι ομάδες στα πλέι άουτ οι «πράσινοι» δεν δείχνουν ικανοί για ανατροπές.

Η πλάκα είναι πως ρυθμιστής των εξελίξεων θα είναι ο Άρης που λίγη ώρα πριν το ντέρμπι Ηρακλή – Παναθηναϊκού άλλαξε προπονητή. Ο Βαγγέλης Κουτσονίκας πήρε τη θέση του Γιώργου Γιάτση. Είναι άλλη μια αλλαγή του πολυδιάστατου σύμπαντος που εμείς οι κοινοί θνητοί του τρισδιάστατου σύμπαντος δε μπορούμε να αντιληφθούμε και να καταλάβουμε. Μόνο να το αισθανθούμε σαν κάποιο θαύμα ή σαν κάποιο μεταφυσικό φαινόμενο.

Η αλήθεια είναι πως όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν ξέρει ο κόσμος όλος, αλλά όπως επίσης λέει σοφά ο λαός όπου φτώχεια και γκρίνια. Ειλικρινά δε μπορώ να καταλάβω τι μπορεί να κάνει περισσότερο ο Άρης από αυτό που είχε κάνει μέχρι τώρα. Πόσο καλύτερα μπορεί να παίξει και ποιο κίνητρο μπορεί να υπάρχει όταν το ζήτημα είναι καθαρά οικονομικό και όχι αγωνιστικό;

Η περίπτωση του Γιάτση όπως και αυτή του Καζάζη που έφυγε από τον Παναθηναϊκό δεν είναι διαζύγια λόγω κακής πορείας των ομάδων αλλά επειδή προπονητές και διοίκηση δεν είχαν σημείο επαφής για το οικονομικό.

Όλα τα υπόλοιπα είναι να είχαμε να λέγαμε. Η αλήθεια είναι πως ο Άρης εφέτος έπαθε μεγάλη ζημιά με την κακή πορεία της ποδοσφαιρικής ομάδας που μείωσαν στο ελάχιστο τα έσοδα από την ΠΑΕ αλλά και ένας προπονητής δε μπορεί να είναι πάντα με το μέρος της διοίκησης ή μόνο με το μέρος των παικτών. Πρέπει να κρατάει ισορροπίες, να τραβάει αφτιά στην ομάδα, να κλείνει τα αφτιά στην κερκίδα και να ανοίγει τα αφτιά της διοίκησης. Αν κάτι από τα τρία δε μπορεί να κάνει ή δεν θέλει να κάνει, τα μαζεύει και φεύγει. Αυτό έγινε και με τον Γιάτση.

Λέγαμε, όμως, πως ο Άρης είναι ρυθμιστής. Το Σάββατο θα υποδεχτεί τον Παναθηναϊκό και τελευταία αγωνιστική θα αντιμετωπίσει τον Ηρακλή. Αντίθετα, ο Ηρακλής έχει τον Ολυμπιακό εκτός και τον Άρη εντός, ενώ η Νίκη Αιγινίου έχει την Κηφισιά εντός και τον Παναθηναϊκό εκτός.

Πολύ μαυρίλα έχει πέσει και στη Σύρο. Έχασαν το χαμόγελο τους οι συριανοί. Δεν είναι μόνο ότι η ομάδα κινδυνεύει να μείνει εκτός 4αδας. Το πιο σημαντικό είναι πως η χρονιά κοντεύει να περάσει και η ομάδα δεν έχει παίξει καλό βόλεϊ σε δύο συνεχόμενα παιχνίδια. Με αναλαμπές και πολύ άγχος πορεύεται ο Φοίνικας ακόμα και σε παιχνίδια που θεωρητικά ήταν εύκολα. Εντάξει, υπήρχαν τραυματισμοί, προβλήματα, ατυχίες αλλά στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ ο Φοίνικας δεν είχε καμία σχέση με την ομάδα που βλέπαμε πέρυσι στους ημιτελικούς και τελικούς των πλέι οφ. Αντίθετα, ο ΠΑΟΚ ξαναγεννήθηκε το Σάββατο και κρατάει την κατάσταση στα χέρια του αφού εάν δεν έχει απώλειες θα καταφέρει να μπει σίγουρα 4αδα. Βέβαια, κάτι τέτοιο δεν θα είναι εύκολο. Ακόμα κι αν μπορέσει να περάσει το εμπόδιο του Μίλωνα την τελευταία αγωνιστική θα υποδεχτεί τον Ολυμπιακό.

Επειδή, όμως, υπάρχουν και ευχάριστα στον Παναθηναϊκό, αυτά έχουν να κάνουν με την γυναικεία ομάδα που μετά το 3-1 επί του Ηρακλή το Σάββατο εξασφάλισαν την παραμονή στην κατηγορία. Και όχι μόνο αυτό. Η ομάδα από προτελευταία έκανε τρία σάλτα με ισάριθμα τρίποντα και πέρασε στην 5η θέση σώζοντας τη χρονιά. Το ΔΑΣΩ και οι Τράχωνες υποβιβάστηκαν. Τα Βριλήσσια θέλουν δύο σετ με τους Τράχωνες για να εξασφαλιστούν και από εκεί και πέρα θα δώσουν μάχη για τη σωτηρία Μαρκόπουλο, Ανατόλια και Μακεδόνες με την τελευταία ομάδα να υποχωρεί και αυτή στην Α2.

Στο μεταξύ, στο Τσάμπιονς Λιγκ γυναικών η Τουρκία πήρε έναν ακόμα τίτλο επιβεβαιώνοντας την κυριαρχία της στο ευρωπαϊκό γυναικείο βόλεϊ. Η Βακιφμπάνκ έκανε τη διαφορά και πήρε καθαρά τον τίτλο αλλά ας όψονται οι κανονισμοί της CEV που η περσινή κάτοχος του τίτλου έμεινε εκτός διοργάνωσης. Αν ήταν η Φενερμπαχτσέ δεν ξέρω αν η Βακιφμπάνκ θα κέρδιζε τον τίτλο. Σε κάθε περίπτωση το ευρωπαϊκό και παγκόσμιο βόλεϊ έχει βρει στέγη στην Τουρκία. Το πιο σημαντικό είναι πως πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν και οι τουρκάλες αφού η ανάπτυξη δεν στηρίχτηκε μόνο σε ξένες αλλά και πολύ και σκληρή δουλειά στις υποδομές.