Μια κλάση πάνω ο Ολυμπιακός!

Η αλήθεια είναι πως δύσκολα θα πει κάποιος πως στεναχωρήθηκε που ολοκληρώθηκε το φετινό πρωτάθλημα της Α1, ένα πρωτάθλημα που θα το θυμόμαστε για δύο πράγματα. Αρχικά για τον υποβιβασμό του Παναθηναϊκού, που είναι ο πρώτος στην ιστορία του και ο πρώτος συνολικά στον Ερασιτέχνη του «τριφυλλιού» για τμήμα το οποίο έχει κερδίσει τίτλο.

Ο δεύτερος δεν είναι άλλος από τον Ολυμπιακό. Οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν ότι ήθελαν, κατακτώντας τα πάντα (πρωτάθλημα, κύπελλο, λιγκ καπ) και επιβεβαιώνοντας στο έπακρο τον τίτλο του απόλυτου φαβορί που τους είχαν δώσει από το καλοκαίρι, πριν αρχίσει ο φετινός μαραθώνιος.

Συνολικά το θέαμα ήταν από κακό έως κάκιστο, κάτι που έχει να κάνει κυρίως με την κρίση, μιας και ειδικά φέτος έλειψαν τα... αστέρια που κοσμούσαν στο πρόσφατο παρελθόν το πρωτάθλημά μας. Δεν υπήρξαν και οι πολλές εκπλήξεις, ενώ δεν απουσίασαν και οι κόντρες στην ΕΣΑΠ, με τις συνεδριάσεις να έχουν τις... απαραίτητες εντάσεις.

Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε και το... ναυάγιο της Λίγκας στον χαμό του τεράστιου Νίκου Σαμαρά, με την απόφαση να γίνουν κανονικά οι αγώνες να χαρακτηρίζεται ως μέγα λάθος για να μην γράψουμε κάτι παραπάνω, ενώ πολλές ήταν και οι διαμαρτυρίες των ομάδων όλη την χρονιά, με αποκορύφωμα την αναβολή για λίγες ημέρες των πλέι άουτ.

Το gazzetta.gr θα προσπαθήσει να κάνει έναν απολογισμό για κάθε ομάδα ξεχωριστά, θυμίζοντας πως το πρωτάθλημα παρότι έχει ολοκληρωθεί, συνεχίζεται και στις δικαστικές αίθουσες, με το ντέρμπι του Ηρακλή με τον Παναθηναϊκό να είναι μεγάλο. Οι «πράσινοι» επιθυμούν να μην γίνει δεκτή η έφεση του «γηραιού» κατά της απόφασης να αποβληθεί από την ερχόμενη χρονιά, προκειμένου να παραμείνουν αυτοί και η αλήθεια είναι πως οι... μάχες αυτές έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον από πολλές που είδαμε μέσα στα γήπεδα.

Ολυμπιακός: Δεν είχε αντίπαλο...

Ξεκινάμε το αφιέρωμα με τον πρωταθλητή Ολυμπιακό. Οι «ερυθρόλευκοι» φτιάχτηκαν το καλοκαίρι με σκοπό να πάρουν όλους τους τίτλους εντός συνόρων και το κατάφεραν, χωρίς να αμφισβητηθούν σε κανένα σημείο. Έχοντας πάρει στην μεταγραφική περίοδο τους Γιορντάνοφ, Σμαραγδή, Χριστοφιδέλη, Στεφάνου, Γιούρισιτς και Ποτότσνικ, ότι καλύτερο δηλαδή κυκλοφορούσε στην ελληνική αγορά και κρατώντας του Φιλίποφ και Κοκκινάκη, οι Πειραιώτες πήραν στο χαλαρό Πρωτάθλημα, Κύπελλο και Λιγκ Καπ, ολοκληρώνοντας με τον καλύτερο τρόπο μια ονειρική χρονιά.

Τι κρατάει: Όταν έχεις κατακτήσει και τους τρεις τίτλους που διεκδίκησες, τι άλλος θες να κρατήσεις από μία χρονιά; Ο Ολυμπιακός μαζί φυσικά με τις κούπες, θα μπορούσε να κρατήσει και τον σχετικά εύκολο τρόπο που τις κατέκτησε, μετατρέποντας τις εγχώριες διοργανώσεις σε μια κούρσα για ένα άλογο.

Τι αφήνει: Αν θα μπορούσαμε να βάλουμε κάτι εδώ, μετά από τέτοια χρονιά, σίγουρα θα είναι ο αποκλεισμός στην Ευρώπη, καθώς υπήρξαν βλέψεις για κάτι παραπάνω. Αν ο Ολυμπιακός τα είχε πάει καλύτερα και εκεί, τότε θα μιλάγαμε απλά για τέλεια αγωνιστική περίοδο.

Το αστέρι: Η αλήθεια είναι πως ο φετινός Ολυμπιακός είχε εξαιρετικό ρόστερ και παίκτες που έχουν αφήσει εποχή. Ωστόσο από την στιγμή που στην ομάδα υπήρξε ο Μπόγιαν Γιορντάνοφ και μάλιστα σε τέτοια κατάσταση, δεν μπορεί να μπει κάποιος άλλος σε αυτή τη θέση. Ο Βούλγαρος ήταν εντυπωσιακός και δίκαια αναδείχθηκε πολυτιμότερος σε όποια διοργάνωση και αν συμμετείχε.

Ο προπονητής: Υπήρξαν στιγμές που αμφισβητήθηκε, όχι βέβαια όσο ο Σωτήρχος στις γυναίκες, αλλά και ο Δημήτρης Καζάζης είδε να γράφονται πράγματα για την δουλειά του. Δεν ασχολήθηκε όμως, συνέχισε και στο τέλος δικαιώθηκε απόλυτα κατακτώντας τα πάντα με τον Ολυμπιακό, σε μια χρονιά που σίγουρα δεν θα ξεχάσει ποτέ του.

Παμβοχαϊκός: Το καμάρι της Κορινθίας!

Αν κάποιος πριν δύο χρόνια που η ομάδα ήταν στην Α2, έλεγε πως ο Παμβοχαϊκός όχι απλά θα ανέβαινε στα... μεγάλα σαλόνια, αλλά θα έφτανε και στον τελικό, θα τον περνούσαν για τρελό. Και όμως αυτό το όνειρο κατά πολλούς, δεν είναι τρελό, αλλά κανονικό. Οι Βραχατιώτες, το καμάρι όλης της Κορινθίας έγιναν η πρώτη ομάδα που διεκδίκησαν τίτλο στον νομό. Και μπορεί να μην κατάφεραν να τον κατακτήσουν, χάνοντας με 3-1 νίκες από τον Ολυμπιακό, όμως σίγουρα πραγματοποίησαν μια άκρως πετυχημένη χρονιά, αποδεικνύοντας πως με σωστή δουλειά μπορείς να πετύχεις πολλά.

Τι κρατάει: Την συμμετοχή στον τελικό για πρώτη φορά στην ιστορία του, την γιορτή που υπήρξε σε κάθε εντός έδρας παιχνίδι με τον κόσμο να δίνει δυναμικά το παρών και κυρίως την ελπίδα πως μπορούν να έρθουν ακόμα καλύτερα χρόνια.

Τι αφήνει: Τις ατυχίες, με αποκορύφωμα τον τραυματισμό του βασικού του διαγώνιου Ζόραν Γιοβάνοβιτς, αλλά και το τραγικό ξεκίνημα, όπου είχε τέσσερις ήττες στις ισάριθμες πρώτες αγωνιστικές. Τον χαμένο τελικό δεν χρειάζεται να τον αφήσει, καθώς μακάρι να ξαναπάει του χρόνου και ας χάσει και πάλι, γιατί σημασία σε κάθε ομάδα έχει η διάρκεια όχι απλά μια επιτυχία.

Το αστέρι: Παρότι ο Παμβοχαϊκός είναι άπειρος ως ομάδα, στις τάξεις του υπήρξαν πολλοί και έμπειροι παίκτες. Στο αστέρι παρότι ο ίδιος είναι αντιστάρ, θα βάλουμε τον Σωτήρη Πανταλέων, με τον πρώην κεντρικό του Παναθηναϊκού να βοηθάει τους Βραχατιώτες αγωνιστικά, πραγματοποιώντας πολύ καλές εμφανίσεις στα μεγάλα παιχνίδια.

Ο προπονητής: Αν δεν υπήρχε το τρία στα τρία του Δημήτρη Καζάζη, ο Νίκος Ζαλμάς δεν θα είχε αντίπαλο να κάνει το δύο στα δύο, όσον αφορά τους τίτλους του καλύτερου προπονητή στην Α1, μετά από τον περσινό. Ο... σερ Νίκος ακόμα και στο κακό ξεκίνημα ήταν σίγουρος για την ομάδα του και στο τέλος δικαιώθηκε και με το παραπάνω.

ΠΑΟΚ: Η καλύτερη στην ιστορία του

Μια από τις ευχάριστες, όχι εκπλήξεις αλλά παρουσίες την φετινή χρονιά στην Α1, ήταν αυτή του ΠΑΟΚ. Ο «δικέφαλος του βορρά» κατάφερε να τερματίσει στην 3η θέση που ήταν και η καλύτερη στην ιστορία του, ανεβάζοντας τον πήχη για την συνέχεια. Οι «ασπρόμαυροι» άλλαξαν προπονητή, αντικαθιστώντας τον Μέλκα με τον Στέλιο Καζάζη, έκαναν τον κόσμο να γυρίσει στο γήπεδο, έστω και όχι με την μαζικότητα που θα ήθελαν και στο τέλος έμειναν απόλυτα ικανοποιημένοι από την πορεία τους. Βέβαια τρώγοντας έρχεται η όρεξη και στον ΠΑΟΚ έχουν αρχίσει να σκέφτονται τη νέα χρονιά, θέλοντας το κάτι καλύτερο.

Τι κρατάει: Την αντίδραση στην χρονική περίοδο που η ομάδα πήγαινε από ήττα σε ήττα, αλλά και τις πρώτες... σφαλιάρες όταν ανέλαβε ο Καζάζης. Αυτή η αντίδραση τον έφερε στην 3η θέση και έκανε τους ανθρώπους της ομάδας να χαμογελούν.

Τι αφήνει: Τον αποκλεισμό από το φάιναλ φορ του Κυπέλλου και μάλιστα από τον προτελευταίο Ηρακλή. Παρότι το όνομα του «γηραιού» είναι σαφώς μεγαλύτερο από αυτό του ΠΑΟΚ στο βόλεϊ, ο αποκλεισμός των «ασπρόμαυρων», ήταν μια μεγάλη έκπληξη που όλοι στον «δικέφαλο» θα πρέπει να τον αφήσουν πίσω τους.

Το αστέρι: Παρουσία Απόστολου Αρμενάκη, δεν μπορούσε να υπάρξει άλλο αστέρι στον ΠΑΟΚ. Ο διεθνής διαγώνιος μπορεί να σου πάρει ένα ματς μόνος του και αν δεν είχε την μεταπτώσεις στην απόδοσή του, σίγουρα θα έκανε μεγάλη καριέρα στην Ευρώπη. Ακόμα και με αυτές όμως, στο φετινό πρωτάθλημα ήταν πολυτέλεια και συνέβαλε τα μέγιστα στην φετινή επιτυχία της ομάδας του.

Ο προπονητής: Δύο ήταν οι προπονητές στον ΠΑΟΚ, με τον Στέλιο Καζάζη να παίρνει τη θέση του Γιάννη Μέλκα. Ο δεύτερος που έχει συνδέσει την προπονητική του καριέρα με τον «δικέφαλο», δεν τα είχε πάει άσχημα, αλλά οι σχέσεις του με την διοίκηση έφεραν την αλλαγή. Ο πρώην προπονητής του Παναθηναϊκού που πήρε τη θέση του, τα πήγε πολύ καλά στο πρωτάθλημα κερδίζοντας την 3η θέση, καθόλου άσχημα και γι' αυτό θα παραμείνει.

Εθνικός Αλεξ/πολης: Ο Έβρος είναι εδώ!

Για πολλά χρόνια η περιοχή του Έβρου ήταν συνώνυμη του βόλεϊ για την χώρα μας. Ορεστιάδα και Εθνικός Αλεξανδρούπολης είχαν καταφέρει να κάνουν το άθλημα το πρώτο στην περιοχή. Τα τελευταία όμως χρόνια είχε έρθει η κάμψη, καθώς και οι δύο ομάδες είχαν πέσει στις μικρότερες κατηγορίες. Όμως η δουλειά συνεχιζόταν και οι καρποί της φάνηκαν ξεκάθαρα φέτος από τον Εθνικό. Η ομάδα του Θανάση Μουστακίδη μπήκε τετράδα, γέμισε σε κάθε αγώνα το γήπεδό της και φώναξε με όλη της την δύναμη πως ο Έβρος είναι εδώ...

Τι κρατάει: Την φετινή πορεία που έγινε λόγω ενός εξαιρετικού παντρέματος της εμπειρίας των Σιδηρόπουλου, Παπάζογλου, Κόβατς με τα νιάτα και τον ενθουσιασμό των Κουμεντάκη, αδερφών Δαλακούρα και των υπολοίπων. Και φυσικά κρατάει και την παρουσία του κόσμου, με τους φίλους του Εθνικού να αγκαλιάζουν και με το παραπάνω όλη αυτή την προσπάθεια.

Τι αφήνει: Θα είναι αδικία να πούμε ότι πρέπει να αφήσει κάτι, αν και ίσως θα μπορούσε να είχε κάνει το κάτι παραπάνω, φτάνοντας την 3η θέση.

Το αστέρι: Μετά τον Γκονζάλες σειρά για να φανεί πως στον Εθνικό ξέρουν να διαλέγουν διαγώνιους επειδή ξέρουν βόλεϊ, πήρε ο Ράιτς. Ο Κροάτης διαγώνιος ήταν πραγματικά εντυπωσιακός, αλλά και άτυχος, καθώς με τέτοιον Γιορντάνοφ δεν μπόρεσε να πάρει κάποιο προσωπικό βραβείο.

Ο προπονητής: Ως παίκτης θεωρήθηκε και όχι άδικα από τους μεγαλύτερους που έχει βγάλει η χώρα μας, ενώ όταν μεσουρανούσε στον Ολυμπιακό και την Εθνική ήταν ο καλύτερος πασαδόρος στην Ευρώπη. Πλέον ο Θανάσης Μουστακίδης μετά τις ακαδημίες, μπαίνει γερά στην προπονητική και το έργο του με το καλημέρα κρίνεται απόλυτα πετυχημένο.

Φοίνικας Σύρου: ΑΠΟΤΥΧΙΑ...

Μπορεί να φαίνεται άδικο για μια ομάδα που κατέκτησε την πέμπτη θέση να τονίζουμε τόσο έντονα την λέξη αποτυχία, αλλά δυστυχώς για τους Συριανούς οι απαιτήσεις από όλους ήταν μεγαλύτερες και δεν επιβεβαιώθηκαν. Με την διοίκηση να βάζει και πάλι βαθιά το χέρι στην τσέπη της, οι νησιώτες ενισχύθηκαν, είχαν οικονομική σταθερότητα, αλλά παρότι ο στόχος τους ήταν κατάκτηση τίτλου δεν μπόρεσαν να το πετύχουν και η χρονιά ναι ήταν αποτυχημένη.

Τι κρατάει: Το μόνο που μπορεί να κρατήσει είναι η συμμετοχή στον τελικό, όπου παρότι ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό, τουλάχιστον έφτασε στο σημείο να διεκδικήσει έναν τίτλο. Από το πρωτάθλημα και την πέμπτη θέση, αυτό σίγουρα είναι κάτι παραπάνω.

Τι αφήνει: Την τραγική πορεία της. Η ομάδα της Σύρου μπήκε με όνειρα στο φετινό πρωτάθλημα αλλά, αυτά μετατράπηκαν σε εφιάλτη και όλη η χρονιά θα πρέπει να ξεχαστεί.

Το αστέρι: Πέρσι κατάφερε να οδηγήσει την ομάδα του στον τελικό, φέτος τα πράγματα για τον Βασίλη Κουρνέτα ήταν αλλιώς, καθώς παρά τις προσπάθειες του διεθνή πασαδόρου, η ομάδα δεν μπόρεσε καν να μπει τετράδα.

Ο προπονητής: Ο Χρήστος Πάτρας ανέλαβε από το καλοκαίρι αντί του Νίκου Νεόφυτου, ωστόσο εκ του αποτελέσματος δεν τα πήγε καλά. Ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος που τον αντικατέστησε δεν μπορεί να κριθεί με βάση τον χρόνο που κάθισε στο πάγκο και το έργο του καλό ή κακό, θα φανεί τη νέα χρονιά.

Άρης: Ναι μεν αλλά...

Η αλήθεια είναι πως η φετινή χρονιά για τον Άρη μπορεί να χαρακτηριστεί περίεργη, κυρίως επειδή κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν οι «κίτρινοι» απέτυχαν ή πέτυχαν. Η 6η θέση δεν ήταν άσχημη, με δεδομένα και τα προβλήματα που υπήρξαν, όμως από την άλλη δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν ότι θα μπορούσαν να είχαν κάνει και το κάτι παραπάνω. Δεν το έκαναν όμως στην επιστροφή τους στην Μίκρα, ευελπιστώντας ωστόσο πως μπορεί αυτό το καλύτερο να έρθει τη νέα χρονιά.

Τι κρατάει: Την καλή παρουσία και το ωραίο τηρουμένων των αναλογιών βόλεϊ που έπαιξε, αγωνιζόμενος με αμιγώς ελληνική ομάδα, αλλά και την επιστροφή στην Μίκρα, με το Αλεξάνδρειο να ήταν εντελώς αφιλόξενο.

Τι αφήνει: Τα προβλήματα που καλό θα είναι να μην συνεχιστούν, το κακό τελείωμα, αλλά και την απομάκρυνση του Γιώργου Γιάτση ο οποίος έκανε πραγματικά πολύ καλή δουλειά.

Το αστέρι: Ο Αινίας Τζελάτη εκτός από πρώτος σκόρερ ήταν και ο καλύτερος παίκτης του Άρη. Ο έμπειρος διαγώνιος τα πήγε εξαιρετικά φέτος και κράτησε στις πλάτες του τους «κίτρινους».

Ο προπονητής: Χωρίς αυτό να είναι αιχμή προς τον Βαγγέλη Κουτσονίκα, τον άνθρωπο που ως παίκτης πανηγύρισε το ένα και μοναδικό πρωτάθλημα των «κίτρινων», κανείς δεν κατάλαβε γιατί αποχώρησε από τον Άρη ο Γιώργος Γιάτσης.

Κηφισιά: Ο Αρσενιάδης ξέρει...

Κάθε χρόνο ξεκινάει ως ένα από τα φαβορί για υποβιβασμό και κάθε χρόνο καταφέρνει και μένει και μάλιστα με σχετική ευκολία. Το παραπάνω σενάριο επαναλήφθηκε και φέτος, με την Κηφισιά να στηρίζεται σε Έλληνες παίκτες και να μην είναι λίγοι αυτοί που την θεώρησαν υποψήφια για την Α2. Η ομάδα όμως του Κώστα Αρσενιάδη διέψευσε τους πάντες, με τον έμπειρο προπονητή να πετυχαίνει στο έπακρο. Έτσι η συνταγή αυτή θα παραμείνει και τη νέα χρονιά.

Τι κρατάει: Κρατάει όπως κάθε χρονιά, την δύναμη της έδρας. Εντάξει οι φίλοι της Κηφισιάς δεν είναι και οι πιο φανατικοί, όμως καμία ομάδα δεν μπορεί να νιώθει άνετα στο αφιλόξενο Ζηρίνειο. Εκτός από το γήπεδο, κρατάει συνολικά την πορεία που στηρίχθηκε στους Έλληνες παίκτες, οι οποίοι με την σειρά τους έδειξαν πως το βόλεϊ στην χώρα μας έχει αθλητές, ικανούς να κρατήσουν μια ομάδα στην κατηγορία.

Τι αφήνει: Μία ακόμα ομάδα που αφήνει τα οικονομικά προβλήματα. Και στην Κηφισιά τα πράγματα δεν ήταν όπως θα τα ήθελαν οι παίκτες, κάτι που συμβαίνει συνολικά στο ελληνικό βόλεϊ.

Το αστέρι: Πολύ καλός ο Χρήστος Μπέλος, αλλά το βαρόμετρο της Κηφισιάς δεν ήταν άλλο από τον Θεόκλητο Καριπίδη. Ο διεθνής ακραίος ήταν εξαιρετικός συμβάλλοντας τα μέγιστα στην άνετη σωτηρία.

Ο προπονητής: Ότι και να γράψουμε για τον Κώστα Αρσενιάδη θα είναι λίγο και σίγουρα αν δεν υπήρχαν οι Καζάζης με τους τρεις τίτλους, αλλά και ο Ζαλμάς, αυτός θα ήταν ο καλύτερος. Η μαγκιά του συγκεκριμένου είναι πως καταφέρνει ότι καταφέρνει με χαμηλό μπάτζετ, όπως πέτυχε και φέτος.

Λαμία: Σώθηκε και τέλος εποχής!

Περίεργη και η χρονιά για την Λαμία. Η ομάδα της Ρούμελης ναι μεν σώθηκε, αλλά αν δεν είχε τα προβλήματα τραυματισμών, θα μπορούσε να τα είχε πάει ακόμα καλύτερα. Εκτός των άλλων για τους Λαμιώτες το 2013 ήταν ένα τέλος εποχής, καθώς παρελθόν από την ομάδα αποτελεί ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος, ο οποίος μετά από χρόνια άφησε τον συγκεκριμένο πάγκο και συνεχίζει στον Φοίνικα Σύρου.

Τι κρατάει: Το μόνο που μπορεί να κρατήσει είναι την σωτηρία και το ότι αυτός ήταν ο τελευταίος χρόνος του Δημήτρη Ανδρεόπουλου στο πάγκο. Δεν έχει και πολλά να κρατήσει η Λαμία, σε μία αδιάφορη χρονιά.

Τι αφήνει: Την τραγική παρουσία του κόσμου. Το Χαλκιοπούλειο ήταν άδειο στα περισσότερα ματς, αναγκάζοντας και τον πρόεδρο της Λαμίας να βγάλει σχετική ανακοίνωση καλώντας τους φιλάθλους να βοηθήσουν αυτή την προσπάθεια.

Το αστέρι: Χωρίς αμφιβολία ο Κόμελ ήταν το αστέρι της ομάδας. Αυτό φάνηκε περίτρανα όταν τραυματίστηκε με την Λαμία να είναι σαν να κατεβάζει ταχύτητα.

Ο προπονητής: Με την Λαμία πέτυχε πολλά, έγινε σημείο αναφοράς για την ομάδα παρότι η καταγωγή του είναι από την Κόρινθο. Ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος δεν θα βρίσκεται πλέον στην Ρούμελη, όμως το έργο του στον συγκεκριμένο σύλλογο ήταν πολύ μεγάλο.

Νίκη Αιγινίου: Σώθηκε η χρονιά...

Η ομάδα της Κατερίνης είχε έναν και μοναδικό στόχο όταν ανέβηκε στην Α1, να παραμείνει εκεί. Το κατάφερε οπότε όλοι μπορούν να μιλάνε για πετυχημένη χρονιά, έστω και αν χρειάστηκαν τα πλέι άουτ. Οι παίκτες αρχικά του Θανάση Στράντζαλη και εν συνεχεία του Γιάννη Μέλκα με ένα εξαιρετικό ντεμαράζ, άφησαν τους Παναθηναϊκό και Ηρακλή να παλεύουν να αποφύγουν την δεύτερη θέση του υποβιβασμού. Αυτό από μόνο του φτάνει για να καταλάβει κανείς το μέγεθος της επιτυχίας.

Τι κρατάει: Πρέπει να κρατήσει τα πάντα από αυτή την χρονιά, ειδικά από την στιγμή που σώθηκε. Κάθε αγώνας για τη Νίκη ήταν εμπειρία που τη νέα χρονιά θα της φανεί χρήσιμη την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο.

Τι αφήνει: Κάποια άσχημα παιχνίδια καλό θα είναι να τα αφήσει, αλλά από την άλλη νέα ομάδα στην κατηγορία ήταν όλα δικαιολογούνται από την στιγμή που έμεινε.

Το αστέρι: Ο Βούλγαρος διαγώνιος Βένισλαβ Γκερογκίεφ ήταν ο παίκτης που βοήθησε όσο κανένας τη Νίκη Αιγινίου να μείνει στην κατηγορία. Ειδικά στα παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό φάνηκε η διαφορά, από την στιγμή που οι «πράσινοι» δεν είχαν παίκτη στην θέση αυτή.

Ο προπονητής: Και οι δύο βοήθησαν. Αρχικά ο Θανάσης Στράντζαλης πήρε μια ομάδα άπειρη και κατάφερε να την έχει σε ένα καλό επίπεδο, ενώ και ο Γιάννης Μέλκας την οδήγησε σε μεγάλες νίκες με αποκορύφωμα αυτή επί του ΠΑΟΚ.

Ηρακλής: Σώθηκε αλλά γλίτωσε;

Πέρσι πήρε το νταμπλ παίζοντας το καλύτερο βόλεϊ στην χώρα. Φέτος όμως και με τα προβλήματα να είναι μεγάλα, ο Ηρακλής όχι απλά άλλαξε στόχο, αλλά βρέθηκε και στην άλλη άκρη. Οι «κυανόλευκοι» πάλεψαν για την σωτηρία τους, τα κατάφεραν, όμως ακόμα κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν γλίτωσαν. Στον «γηραιό» έχουν ακόμα και την... μάχη των δικαστηρίων, όπου στο ΑΣΕΑΔ θα προσπαθήσουν να ανατρέψουν την απόφαση του Αθλητικού Δικαστή που τους ρίχνει κατηγορία. Τα χρέη είναι πολλά, αλλά αισιοδοξία πως θα τα καταφέρουν και πάλι υπάρχει.

Τι κρατάνε: Όταν έχεις μάθεις να διεκδικείς και να κατακτάς τίτλους, τι μπορείς να κρατήσεις από μια τέτοια χρονιά; Το ότι σώθηκες; Αυτό δεν αρμόζει στον Ηρακλή και εν πρόκειται να το κάνουν. Οπότε θα μπορούσαν να κρατήσουν την παρουσία των μικρών και κυρίως του Τζιουμάκα που έδειξε πως μπορεί να γίνει ο διαγώνιος αναφορά του βόλεϊ της χώρας για τα επόμενα χρόνια.

Τι αφήνουν: Εκτός από την σωτηρία τα πάντα. Αλλά για να τα αφήσουν θα πρέπει να καταφέρουν να σωθούν και στα δικαστήρια. Αν το κάνουν τότε όλοι στον Ηρακλή θα λένε να φύγει η χρονιά και να μην ξανάρθει. Αν δεν σωθούν θα πρέπει να αφήσουν πολλά.

Το αστέρι: Καλός και άγιος ο Τζιουμάκας, αλλά το αστέρι σε αυτόν τον Ηρακλή ήταν ο Ανδρέας Ανδρεάδης, όχι μόνο για την αξία του, αλλά και για την εμπειρία του που σε πολλά ματς φάνηκε εξαιρετικά χρήσιμη.

Ο προπονητής: Ως αθλητής ήταν σύμβολο για τον Ηρακλή, καθώς κατέκτησε τα πάντα με τον «γηραιό». Φέτος αποφάσισε παρότι πέρσι ήταν εξαιρετικός, να αφήσει τον αγωνιστικό χώρο και να κάτσει στον πάγκο. Και εκεί τηρουμένων των αναλογιών ο Αντρέι Κράβαρικ το κατάφερε και όλοι είναι σίγουροι πως ο Σλοβάκος θα κάνει και ως προπονητής μεγάλη καριέρα.

Παναθηναϊκός: Μαύρη σελίδα!

Πέρσι μιλάγαμε για κάκιστη χρονιά, φέτος για τον Παναθηναϊκό δεν ήταν απλά κάκιστη, αλλά καταστροφική. Οι «πράσινοι» για πρώτη φορά στην ιστορία τους δεν θα βρίσκονται στην Α1, πληρώνοντας τα εγκλήματα που έγιναν από την διοίκηση, τα προβλήματα που υπήρξαν και την απειρία των παικτών τους. Ακόμα βέβαια συνεχίζουν να ελπίζουν σε δικαστική νίκη επί του Ηρακλή, όμως αγωνιστικά έπεσαν και το έκαναν επειδή έφταιγαν πρώτοι από όλους αυτοί και κανένας άλλος. Τρανό παράδειγμα αυτό που έγινε με τους Γκενς και Ανδρεάδη όταν λόγω των χρεών στους δύο παίκτες δεν μπόρεσαν να κάνουν μεταγραφές, παίζοντας το δεύτερο μισό και τα πλέι άουτ χωρίς διαγώνιο, ενώ χθες τα βρήκαν και με τους δύο, παρότι η ομάδα έχει υποβιβαστεί. Αν αυτό δεν είναι το λιγότερο έγκλημα, τότε τι είναι;

Τι κρατάνε: Μόνο ένα πράγματα τίποτα άλλο. Την επιστροφή της ομάδας στην Κυψέλη και την καταπληκτική παρουσία του κόσμου. Οι οπαδοί του «τριφυλλιού» στήριξαν και με το παραπάνω την προσπάθεια της ομάδας, αλλά δεν μπορούσαν να μπουν μέσα και να παίξουν...

Τι αφήνουν: Τα πάντα αφήνουν. Την τραγική αγωνιστική εικόνα, τα εγκλήματα που έγιναν από διοίκηση, τα οικονομικά προβλήματα και φυσικά το ντροπιαστικό υποβιβασμό, με το ανδρικό τμήμα βόλεϊ να είναι το πρώτο στην ιστορία του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού που υποβιβάζεται (η αναφορά γίνεται για τα τμήματα που έχουν κερδίσει τίτλους).

Το αστέρι: Τι αστέρι να βάλουμε σε μια ομάδα με την ιστορία του Παναθηναϊκού από την στιγμή που υποβιβάστηκε; Αν θέλαμε πάντως να βάλουμε κάποιον, θα ήταν ο Βόγκελ επειδή ήταν πιο σταθερός, χωρίς να είναι κάτι το εξαιρετικό.

Ο προπονητής: Στον Παναθηναϊκό τα έχουν με τον Στέλιο Καζάζη που αποχώρησε την στιγμή που η ομάδα έδινε τον αγώνα της για να μείνει. Ο έμπειρος προπονητής που προσπαθούσε και κρατούσε σε ένα καλό επίπεδο τους παίκτες του, δεν άντεξε στα προβλήματα και λύγισε, όμως αυτό το έκανε λίγες μέρες αφότου είχε πει πως θα έφευγε τελευταίος. Δεν το έκανε και ο κόσμος τα έχει μαζί του. Ο Γιώργος Μπακοδήμος που ανέλαβε στη θέση του προσπάθησε και με το παραπάνω, αλλά τον νίκησαν τα προβλήματα, όπως νίκησαν και συνολικά τον Παναθηναϊκό.

Μίλωνας: Ο μόνος που τίμησε τον Σαμαρά!

Ο Μίλωνας ξεκίνησε το πρωτάθλημα ως το μεγάλο φαβορί για υποβιβασμό. Δυστυχώς για τους ανθρώπους της ομάδας, αυτό επιβεβαιώθηκε και αγωνιστικά, με τους «πράσινους» της Νέας Σμύρνης να τερματίζουν στην τελευταία θέση. Ότι έκαναν όμως το έκαναν περήφανα. Μια περηφάνια που έδειξαν και στον χαμό του τεράστιου Νίκου Σαμαρά, όταν η ΕΣΑΠ δεν ανέβαλε την αγωνιστική, οι παίκτες του Μίλωνα δεν κατέβηκαν να παίξουν με τον Παμβοχαϊκό, τιμωρήθηκαν αλλά κέρδισαν εκτός από τις εντυπώσεις και την... μάχη στο δικαστήριο για το θέμα αυτό. Τουλάχιστον θα λένε και με το δίκιο τους πως έφυγαν με ψηλά το κεφάλι.

Τι κρατάει: Τα όσα έγιναν εκείνο το Σάββατο, μια μέρα μετά τον χαμό του Σαμαρά. Οι παίκτες πήγαν στο γήπεδο, δεν έπαιξαν προσπαθώντας να αλλάξουν γνώμη στον πρόεδρο της ΕΣΑΠ Παντελή Ταρνατόρο, χωρίς αποτέλεσμα, αλλά δεν λύγισαν. Τίμησαν έναν μεγάλο αθλητή όπως πραγματικά του άξιζε και παρότι υποβιβάστηκαν, τους αξίζει και με το παραπάνω ένα μπράβο.

Τι αφήνει: Τις κακές εμφανίσεις, οι οποίες ήταν και οι περισσότερες στον φετινό μαραθώνιο. Ο Μίλωνας δεν ήταν καλός και γι' αυτό έπεσε και θα πρέπει να αφήσει πίσω του όλα αυτά για να μπορέσει να επιστρέψει το συντομότερο.

Το αστέρι: Η αλήθεια είναι πως στον Μίλωνα έλειψε το αστέρι και αυτό η ομάδα της Νέας Σμύρνης το πλήρωσε και με το παραπάνω.

Ο προπονητής: Όσο και να προσπαθούσε ο Χρήστος Ντόζης δεν μπορούσε να κάνει κάτι παραπάνω με αυτό το ρόστερ. Και πάλι καλά θα λέγαμε...