Kαρτολίνο αγάπη μου

Πολλές φορές αναπολείτε τις στιγμές μου αναδύουν ρομαντισμό αλλά και τις αναμνήσεις μιας ολόκληρης εποχής που έχει περάσει ανεπιστρεπτί όπως λένε τουλάχιστον οι ιστορικοί. Διότι για το ελληνικό βόλεϊ, τα πάντα είναι εφικτά και πολλά μένουν για να μας κρατούν σε εγρήγορση μήπως και ζήσουμε και πάλι εκείνη την ωραία, γνήσια και κυρίως ρομαντική εποχή.

Για παράδειγμα, από τα ηλεκτρονικά φύλα αγώνος, γυρίσαμε στα γειρόγραφα φύλα αγώνος στο χαρτάκι όπως τις παλιές καλές εποχές.

Από τα id των ηλεκτρονικών μεταγραφών στο παραδοσιακό πάκο των δελτίων. Κι αν νομίζεται πως ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω είστε γελασμένοι.

Εν μέσω αγωνιστικής περιόδου οι «Ελοχίμ» του ελληνικού βόλεϊ θυμήθηκαν και τα καρτολίνο. Θυμάστε που σας λέγαμε για τις κάρτ ποστάλ; Ε, κάτι τέτοιο θα μπορούσε να είναι. Πιο γραφικοί και από τη Σαντορίνη.

Τι είναι, όμως, το καρτολίνο; Είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση που όταν λειτουργήσει σωστά αποτελεί την κινητήριο δύναμη κάθε αθλητικής – βολεϊκής μηχανής που δεν είναι άλλο από το ίδιο το αθλητικό σωματείο.

Κάθε αθλητής που κάνει το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο σε κάποια επαγγελματική ομάδα, ένα μέρος από τη μεταγραφή πηγαίνει στη μητρική ομάδα δίνοντας της έτσι κέρδος για να επιβιώσει αλλά και κίνητρο για να αξιοποιήσει ταλέντα και να βγάλει νέους αθλητές. Πριν από περίπου ένα χρόνο επικυρώθηκε ο κανονισμός του καρτολίνο και μέχρι ο αθλητής να συμπληρώσει το 30ο έτος της ηλικίας του το ΤΑΑ που τον έχει στη δύναμη του πρέπει να καταβάλει κάθε χρόνο 1.200 Ευρώ στο μητρικό σωματείο. Εκτός φυσικά, εάν το ΤΑΑ με το μητρικό σωματείο τα βρουν με κάποια άπαξ αποζημίωση, κάνουν συμφωνητικό και το ζήτημα κλείσει μέχρι ο αθλητής να αλλάξει ομάδα και να πάει σε άλλο ΤΑΑ οπότε «φτου» και από την αρχή.

Εν πολλοίς το καρτολίνο λειτούργησε ευεργετικά στην περίπτωση του ιταλικού βόλεϊ όπου «εφευρέθηκε» και καθιερώθηκε οπότε τα μικρά σωματεία της «γειτονιάς» αντλούσαν σημαντικά ποσά από το επαγγελματικό βόλεϊ και είχαν πόρους και κίνητρα για να λειτουργήσουν.

Στην Ελλάδα του 2012 που κάποιοι έχουν αρχίσει να βλέπουν δίευρα τα καπάκια από τα αναψυκτικά ανακάλυψαν και την καθιέρωση του «καρτολίνο» θυμίζοντας τον κανονισμό του «προπετάσματος» που τον θυμούνται οι διαιτητές για να δώσουν κι αυτοί τα ρέστα τους όποτε και όταν μπορούν και θέλουν.

Κι ενώ λοιπόν άρχισε το επαγγελματικό πρωτάθλημα, πάμε φουλ για την 3η αγωνιστική της Βόλεϊ Λιγκ και ήρθαν και οι πρώτοι ευρωπαϊκοί αγώνες σαν τα πρωτοβρόχια βγήκε η ΕΟΠΕ ως υπερκείμενη αρχή που είναι και έθεσε θέμα αποζημίωσης των ερασιτεχνικών σωματείων για τους αθλητές που έχουν παραχωρήσει στα ΤΑΑ απειλώντας να ακυρώσει τα δελτία των αθλητών.

Πολύ καλά έκανε η ΕΟΠΕ. Μεγάλη μαγκιά που εφάρμοσε το καρτολίνο. Έτσι έπρεπε να πράξει για να μπει η Λίγκα στη θέση της.

Πότε, όμως, έπρεπε να τα πράξει αυτά η ΕΟΠΕ για να είναι και νόμιμη και κυρίως αξιόπιστη ως υπερκείμενη αρχή;

Την παραμονή της παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου ή από τον Δεκαπενταύγουστο που ήταν παχιές οι μύγες; Τον Δεκαπενταύγουστο άπαντες καιγόντουσαν με τις εκλογές στην ΕΟΠΕ. Με τα καρτολίνα θα ασχολούνταν;

Κι επειδή «στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται» η ΕΣΑΠ δεν «κόπηκε» κιόλας για το θέμα των αποζημιώσεων οπότε ο χρόνος κύλησε σαν γάργαρο νεράκι.

Πέρασαν δύο μήνες κι αν βάλουμε και την περίοδο από το τέλος της προηγούμενης σεζόν είναι πέντε μήνες που θα μπορούσε η ΕΟΠΕ να είχε ενεργοποιήσει τους κανονισμούς, να είχε ενημερώσει τις εμπλεκόμενες πλευρές και κυρίως τους φουκαράδες τους αθλητές που στο τέλος αυτοί θα πληρώσουν το μάρμαρο και θα μείνουν ξεκρέμαστοι. Εδώ είμαστε και θα το δείτε. Είπαμε, όμως... Που μυαλό για καρτολίνα.

Η πλάκα είναι πως η ΕΣΑΠ μόλις έκλεισε η μεταγραφική περίοδος έστειλε όλα τα δελτία στην ΕΟΠΕ για έγκριση. Η ΕΟΠΕ πρώτα ενέκρινε τα δελτία των αθλητών, μετά τα σφράγισε και τα υπέγραψε και τώρα απειλεί να τα ανακαλέσει αν τα ΤΑΑ δεν πληρώσουν στα ερασιτεχνικά σωματεία τα 1.200 Ευρώ.

Η λίστα των αθλητών δεν είναι μικρή. Η ιστορία δεν είναι της πλάκας. Είναι περίπου 30 αθλητές κι αν υπολογίσετε και το συνολικό ποσό (αν υποθέσουμε πως θα δοθούν τα ποσά αυτά) είναι περίπου 36.000 Ευρώ.

Ο Παναθηναϊκός για παράδειγμα έχει τον Μιχάλη Λιόντα από τον Πανερυθραϊκό και τον Δημήτρη Ζήση από την Πρέβεζα. Βέβαια υπάρχουν και οι περιπτώσεις που ορισμένα ΤΑΑ τα έχουν βρει με τα ερασιτεχνικά σωματεία όπως π.χ. ο Παναθηναϊκός με τον Πανερυθραϊκό με τον Λιόντα.

Για την ιστορία το όλο κουβάρι άρχισε να ξετυλίγεται από την ερώτηση – αίτημα που έκανε ο Πανερυθραϊκός προς την ΕΟΠΕ ζητώντας να μάθει τα δικαιώματα του σχετικά με την περίπτωση του Λιόντα κι έτσι ξύπνησαν όλοι.

Τώρα μάλιστα που στράγγιξαν τα ταμεία των σωματείων και φυσικά της ΕΟΠΕ και η ομοσπονδία δεν έχει να δώσει όσα έχει υποσχεθεί στα σωματεία μπήκαν στο μάτι τα 12 ΤΑΑ που έχουν έσοδα από ΟΠΑΠ και NOVA μήπως και μοιράσουν κανένα φράγκο από το μερτικό τους.

Κι επειδή ξημερώνει του Άι Δημήτρη και έχουμε και τις παρελάσεις θα πάμε και σε πιο ωραία πράγματα που συμβαίνουν στο άθλημα διότι αυτά χρειαζόμαστε και αυτά μας κρατάνε.

Μιλάμε για τις τρεις ευρωπαϊκές επιτυχίες που είχαμε την Τετάρτη στο Κύπελλο CEV που για διαφορετικούς λόγους η κάθε μία έχει τεράστια σημασία.

Πρώτα απ΄ όλα η ΑΕΚ στις γυναίκες. Νίκησε την γαλλική Καλέ με 3-2 σετ δείχνοντας πολύ καλά στοιχεία και κυρίως συνέχεια και συνέπεια στο παιχνίδι της. Οι δύο ομάδες δεν έχουν σχέση αγωνιστικά. Η Καλέ έχει πενταπλάσιο μπάτζετ από την ΑΕΚ. Προέρχεται από ένα πολύ δυνατό πρωτάθλημα όπως είναι το γαλλικό και οι στόχοι της στην διοργάνωση είναι πολύ υψηλοί. Εντάξει, σημαντικό ρόλο έπαιξε η έδρα. Σε τέτοιο «καμίνι» είναι αδύνατο να συγκεντρωθείς ειδικά όταν δεν είναι μαθημένος και δεν ξέρεις τι σε περιμένει. Οι οπαδοί της ΑΕΚ είναι μέρος της ομάδας της «Ένωσης» όμως καλώς ή κακώς δεν παίζει ο κόσμος. Στο γήπεδο παίζουν οι αθλήτριες και η ΑΕΚ έδειξε χαρακτήρα στην υποδοχή, στην ανάπτυξη αλλά και στην τακτική του σερβίς. Αλλιώς δεν κερδίζονται ομάδες τύπου Καλέ με οκτώ ξένες στην 12αδα.

Φοβερή εμφάνιση έκανε και ο Άρης απέναντι στην βελγική Αντβέρπ. Προγραμματισμένο βόλεϊ, απελευθερωμένοι οι Κυριακίδης, Ριζόπουλος, Κιόσης και με Μποζίδη έφηβο. Κρίμα για τον Άρη που είχε λίγο κόσμο στο πλευρό του. Ευτυχώς που υπήρχε τηλεοπτική μετάδοση και είδαμε την εμφάνιση του Άρη. Το βόλεϊ είναι το άθλημα της πειθαρχίας και της τακτικής και ο Άρης μας εντυπωσίασε με αμιγώς ελληνική σύνθεση και με τον Χαριτωνίδη τραυματία. Σημειώστε πως η Αντβέρπ εκτός από τους ξένους της είχε και τέσσερις διεθνείς στην Εθνική Βελγίου την οποία η Εθνική Ελλάδας θα αντιμετωπίσει το Μάιο στα μπαράζ.

Ιστορικής σημασίας ήταν και η νίκη του Παμβοχαϊκού στην Σλοβακία με την Χουμένε. Η ομάδα του Βραχατίου πίστεψε και πήρε ένα δύσκολο ματς που ανοίγει το δρόμο για την πρόκριση ενόψει της ρεβάνς που θα έχουμε το Σάββατο στην Κόρινθο.

Οι επιτυχίες αυτές μαζί με την πιθανή αποψινή ευρωπαϊκή επιτυχία του Φοίνικα στη Σύρο με την ελβετική Νάφελς του Πόλακ αλλά και τις νίκες των Βίκυ Αρβανίτη, Μαρία Τσιαρτσιάνη στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα μπιτς βόλεϊ που γίνεται στην Ταϊλάνδη μας κρατούν ζωντανούς, καίνε τη φλόγα του ελληνικού βόλεϊ που προσπαθεί να επιβιώσει και θα επιβιώσει με πολλά και με λίγα αλλά με μεγάλη καρδιά και δυνατή ψυχή.